Chapter 31
ม่านหมอก....
ทุกคนสนุกสนานจนกระทั่งถึงเวลาเลิก คนที่ไม่มาฉลองและไม่มาอวยพรพ่อโจฮานกับทุกคนคือปั้นจั่น
เขาให้ความสำคัญกับธุระหรือคนอื่น แต่กลับไม่ให้ความสำคัญกับคนในครอบครัว และไม่ให้ความสำคัญกับฉันที่เป็นภรรยาหรือเป็นเมียของเขา คิดแล้วมันก็น่าน้อยใจนักที่ผู้หญิงอย่างฉันมันไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลย
“รีบไปกันเถอะ ถ้าเราไปก่อนเราก็จะมีโอกาสได้เที่ยวเล่นก่อนที่ขนมชั้นจะได้แสดงละคร แต่ถ้าเกิดว่าเราไปช้าถ่ายละครเสร็จค่อยเที่ยวก็ได้”
“เพลียกันขนาดนี้จะไปไหวหรอคะ ภูเก็ตไม่ใช่ใกล้ๆนะคะ หรือว่าเราจะนั่งเครื่องไปคะ”
“เราจะนั่งรถไปนี่แหละ แต่จะให้ลูกน้องพ่อเป็นคนขับไปส่ง รีบไปขึ้นรถดีกว่านารีอย่าลืมหยิบผ้าห่มไปด้วยนะ”
“ค่ะ” นารีพยักหน้ารับคำ ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าห่ม 3 ผืน แล้วเดินตามฉันกับพี่ขนมชั้นไปที่รถ
“น้าคมสันกับน้าเจสันไปด้วยกันทั้งสองคนเลยนะคะเผื่อคนใดคนหนึ่งง่วงก็จะได้ผลัดเปลี่ยนกันขับ”
“ครับคุณหนู”
“เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งไป” แม่น้ำชาตะโกนเรียกพร้อมกับหิ้วข้าวของพะรุงพะรังมาด้วย
“แม่นี่ตื่นเช้ามากเลยนะคะนี่ยังไม่สว่างเลยแม่จะรีบตื่นขึ้นมาทำไมเนี่ย” พี่ขนมชั้นบ่นอุบพร้อมกับจ้
