Chapter 41
ม่านหมอกTALK
ฉันแต่งตัวในชุดสบายๆ ใส่กระโปรงคลุมเข่าเสื้อยืดธรรมดาเดินลงมาจากห้อง ก็เจอคุณพายุฉีกยิ้มรอฉันอยู่แล้ว
“รีบไปกันเถอะ!”
“ค่ะ” คุณพายุเดินมาประคองฉัน
“ไปไหนกันหมอก?” แม่น้ำชาเอ่ยถามฉัน ขณะเอาขนมมาวางบนโต๊ะ
“ผมจะพาหมอกไปฝากท้อง แม่น้ำชาคงไม่ว่าอะไรนะครับ”
“ไม่ว่าหรอก แล้วไปโรงพยาบาลไหนล่ะ?”
“โรงพยาบาลที่ครอบครัวเราไปบ่อยๆครับ”
“อ๋อ โรงพยาบาลเกษมสุข ให้แม่โทรไปจองคิวให้ไหม?พอดีแม่สนิทกับหมอที่นั่น”
“แบบนั้นก็ดีเลยครับ”
“จ้ะ เดี๋ยวแม่โทรจองให้ พายุพาหมอกไปเลยก็ได้จ้ะ ไปถึงก็บอกชื่อเดี๋ยวพยาบาลเขาจัดการเอง”
“ครับแม่” คุณพายุพาฉันมาที่รถแล้วขับรถหรูแล่นออกไป ผ่านไปไม่นานนักรถยนต์ก็มาจอดดับสนิทที่ลานจอดรถของโรงพยาบาล
“หมอกเดินเองได้ค่ะ” ฉันรีบบอกคุณพายุเมื่อเขาเข้ามาประคองฉัน
“ไม่เป็นไรหรอก ให้ฉันประคองแหละดีแล้ว เดี๋ยวล้มไปมันไม่คุ้มนะ”
“คุณพายุต้องมาลำบากประคองหมอกเดินอีก หมอกไม่อยากเป็นภาระค่ะ”
“ภาระอะไรกัน ฉันเป็นพ่อทูลหัวลูกหมอกนะ เพราะฉะนั้นให้ฉันดูแลหมอกดีกว่า” คุณพายุพูดพยายามจะประคองฉันให้ได้ ฉันก็คงต้องตามใจเขาล่ะค่ะ
“
