แต่เดิมห้องขนาดใหญ่ที่ชั้นสองทางปีกซ้ายของตัวคฤหาสน์ ถูกกำหนดให้เป็นห้องพักรับรองแขก แต่เพื่อความสะดวกในการดูแล ทั้งยังง่ายต่อการเดินขึ้นลง มันจึงถูกจัดแต่งใหม่ให้กลายเป็นห้องนอนของ คาซานดรา มาเรีย เดมิทริอุส
ประตูไม้สีขาวบานใหญ่ถูกเปิดกว้าง อแลนนิสยกถาดอาหารเช้าที่ประกอบไปด้วยชามข้าวโอ๊ตเหลวๆ ต้มรวมกับเนื้อสับ และผักหลายชนิด เดินนำเข้าไปภายในห้องอย่างคล่องแคล่ว ผิดกับหญิงสาวอีกคนที่ยังเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าประตู
“เข้ามาสิ... แล้วก็ช่วยปิดประตูให้ฉันด้วย” สาวใช้ร่างผอมบางค่อยๆ วางถาดเงินลงบนโต๊ะไม้สีอ่อน
รมิตาค่อยๆ ปิดประตูด้วยความระมัดระวัง จากนั้นจึงเดินตรงเข้ามาหาสาวใช้รุ่นพี่อย่างไม่มั่นใจนัก ดวงตากลมโตกวาดมองรอบตัวเพื่อให้แน่ใจว่าเจ้านายหนุ่มผู้แสนร้ายกาจไม่ได้อยู่ภายในห้องด้วย
“คุณคาซานดราคะ ดิฉันพาสาวใช้คนใหม่มาพบค่ะ อีกสองสามวัน ดิฉันก็จะกลับมาซิโดเนียแล้ว เธอจะเป็นคนดูแลคุณแทนดิฉันนะคะ” อแลนนิสทรุดตัวลงนั่งบนพื้นพรมข้างเตียงนอน สองมือลูบไล้ไปตามแขนเรียวเล็กและซูบผอมของผู้ที่ยังนอนอยู่บนนั้น
แม้จะดูซูบผอมและซีดเผือดไร้สีเลือด แต่ใบหน้าคาซานดราก็ยังคงเค้าความงดงามเอาไว้แทบจะไม่เปลี
