เช้าวันรุ่งขึ้น ทันทีที่มองเห็นแสงสีทองปรากฏขึ้นที่ขอบฟ้า อเล็กซานเดอร์ในสภาพขอบตาเขียวช้ำจากการนั่งมองเข็มนาฬิกาบนข้อมือตัวเองก็รีบลุกขึ้นจากเตียง หยิบโทรศัพท์มือถือที่ยับเยินขึ้นมาทดลองกด พบว่ามันยังทำงานได้ดี เขาจึงรีบส่งข้อความไปยังเครื่องของนางพยาบาลพิเศษ
ในเวลาอย่างนี้ แม้ซีบิลจะไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก แต่ขอเพียงเธอสามารถหายใจได้ ก็คงพออยู่เป็นเพื่อนคาซานดราได้เช่นกัน
แม้จะเป็นห่วงพี่สาวไม่น้อยกว่ารมิตา ทว่าหญิงสาวฟื้นสติโดยสมบูรณ์แล้ว ทั้งยังพูดจาสื่อสารได้ พอจะเคลื่อนไหวช่วยเหลือตัวเองได้ ชายหนุ่มก็มั่นใจว่าเธอจะดูแลตัวเองได้จนกระทั่งเขาพาตัวภรรยาและลูกกลับคืนมา อีกทั้งเขายังมีทางออกในเรื่องคาซานดราอีกอย่าง ซึ่งยังไม่รู้ว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ แต่ก็จำเป็นต้องลอง
“สวัสดีครับ... ป้าคลอรีส” อเล็กซานเดอร์ตัดสินใจโทรไปหาพี่สาวของบิดา
“อเล็กซ์เหรอ... นี่มันกี่โมงกี่ยามกัน ทำไมโทรมาหาป้าแต่เช้า...” คลอรีสงัวเงียพูดหลังจากได้ยินเสียงของหลานชายดังลอดหูโทรศัพท์สีทอง รูปทรงคลาสสิก ที่วางอยู่บนโต๊ะวางโคมไฟข้างเตียงนอนในห้อง แม้จะยังขุ่นเคืองเขาไม่หาย แต่อย่างไรสายสัมพันธ์ระหว่างป้าและหลานก็
