.
.
“อื้อ...เดี๋ยวก่อนสิเฮีย...อ๊ะ!”
หลังจากที่ชุนให้ต้นหยกขี่หลังกลับโรงแรมมาก็ไม่ได้รอช้าหรือยอมให้เธอได้พักแต่อย่างใด เพราะเขาอดทนมามากพอแล้วตั้งแต่ออกจากโรงแรมไปนั่งกินข้าว จนไปที่ผับซ้ำยังเจอเรื่องแบบนั้นอีก...
ชุนไม่ฟังเสียงคัดค้านของต้นหยกหลังจากวางเธอลงเตียงเขาก็รีบเข้าไปทาบทับร่างของเธอทันที พร้อมกับซุกไซ้ซอกคอขาวของเธอและจงใจขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอย่างเต็มสูบ มือข้างหนึ่งปลดกระดุมเสื้อคลุมที่เขาบังคับให้เธอใส่ด้วยตัวเองออกจนเห็นสายเดี่ยวสีขาวที่เธอใส่อยู่
มือหนาไม่รอช้ารีบกอบกำเต้าตึงนั้นพร้อมกับบีบคลึงทั้งที่ยังไม่ถอดชุดออกเลยด้วยซ้ำ ต้นหยกใช้มือเล็กของเธอดันอกเขาออกเพื่อให้เขาหยุดก่อนแต่มีหรือที่ชุนจะยอม กลับใช้มือข้างที่ว่างรวบข้อมือเล็กทั้งสองไว้ด้วยมือข้างเดียวและกดมันลงกับเตียงเหนือศีรษะของเธอ เพื่อไม่ให้มาขัดขวางเขา
“ฮะ..เฮียชุน...อื้มมมม...”
ริมฝีปากหยักได้รูปของเขาก้มลงปิดริมฝีปากกระจับที่กำลังจะร้องห้ามเขาพร้อมกับป้อนลิ้นร้อนของตนเข้าไปพัว
