“นานแล้วนะ ถอดเสร็จหรือยัง ผมรออยู่นะเนี่ย” เพียงขวัญสะบัดค้อนในความมืด เธอเปลือยเปล่าไปทั้งร่าง แต่กำลังนั่งทำใจอยู่ อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ได้แต่บอกตัวเองในใจว่า ตัดสินใจแล้วก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเลือก
“เสร็จแล้วค่ะ” เสียงหวานกระแทกกระทั้น
“เสร็จแล้วก็ขึ้นมาบนตัวผมสักทีสิ” คนรอคอยเร่งยิกๆ ร่างงามจึงค่อยเคลื่อนกายขึ้นไปนั่งอยู่หน้าท้องแกร่ง หัวใจหญิงสาวกลับมาเต้นแรงอีกครั้ง มือไม้ก็ไม่รู้จะเอาวางไว้ตรงไหน รู้สึกเกะกะเหลือเกิน
“เอ้า! จูบสิ” เสียงสั่งสั่นพร่าของเหมันต์ทำให้เพียงขวัญสะดุ้ง ขยับกายยุกยิกด้วยความอึดอัด และหวาดหวั่น
“ผมรออยู่นะ” นี่ก็ช่างเร่งเสียจริง ให้เวลาเธอทำใจหน่อยก็ไม่ได้
“จุ๊บ!” รวดเร็วปานสายฟ้าฟาด แผ่วเบาดุจปุยนุ่นตกสัมผัสน้ำ คนที่ทำเป็นใจเย็นมานานลืมตาตื่น แล้วพลิกร่างของตนเองคร่อมทับร่างบางไว้ทันที
“คุณเหม!” เพียงขวัญดิ้นรน ร้องเรียกชายหนุ่มเสียงหลง
“ทำอะไรก็ไม่เป็น ชักช้าจริง เดี๋ยวผมจะสอนเอง”
“อื้อ!” ริมฝีปากบางถูกครอบครองทันทีที่จบประโยค เพียงขวัญดิ้นรนเล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินเสียงคำรามในลำคอของเหมันต์ ก็ยอมโอนอ่อนผ่อนตาม
“ถ้าคุณคิดว่าการนอนนิ่งๆคือการไ
