ตอนที่ 75.
“ผมขอบคุณมากครับ ที่มายยอมช่วยคุณพ่อของผม” ฉัตรนครเดินตามไป รู้สึกสงสารตยาคีย์ไม่น้อย แต่เขาก็ไร้ทางเลือกเช่นกัน
“งั้นมายขอตัวนะคะ ขอกลับบ้านก่อน” หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงสั่น ก่อนจะก้าวเท้ายาวๆ มุ่งหน้าออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้รู้สึกเจ็บในหัวใจไปหมด แค่รู้ว่าเขากลับมาแล้ว แค่รู้ว่าต้องไปพบเขาอีกครั้ง แค่นี้มันก็ทำให้หัวใจสั่นสะท้านน่ากลัว
สายตาของเขา ความเย็นชา และคำพูดที่แสนจะโหดร้ายยังฝังแน่นอยู่ในหัวใจไม่เคยลืมเลือน
แต่ถึงแม้ว่าเขาจะร้ายกาจกับหล่อนแค่ไหน... แต่หัวใจของหล่อนก็ไม่เคยลืมรักเขาแม้แต่นาทีเดียว
มาร์โคปารูปถ่ายของผู้หญิงที่เขาไม่เคยลืมได้เลยลงบนโต๊ะทำงานอย่างเดือดดาล ภาพเรือนร่างอรชรยิ้มกว้างกับผู้ชายคนหนึ่งที่เขาจำได้ดีว่ามันผู้นั้นเป็นใคร
ฉัตรนคร
อารมณ์ของชายหนุ่มบูดบึ้งขึ้นมากะทันหัน ทั้งๆ ที่คิดว่าสามารถตัดหล่อนออกจากใจไปได้อย่างหมดจดแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิดมาตลอด
หนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาทำแต่งาน และไม่เคยแบ่งสมองไว้คิดถึงผู้หญิงอย่างตยาคีย์เลยแม้แต่วินาทีเดียว และเขาก็ทำได้ งานหนักทำให้เขาเหนื่อยล้า ค่ำลงก็หลับ แม้บางเสี้ยวของหัวใจจะยังเจ็บแปลบอย
