ตอนที่ 86.
เงยหน้าขึ้นมองเขาพร้อมๆ กับรอยยิ้มที่ปั้นแต่งซะจนน่าหมั่นไส้ ตยาคีย์พยายามอย่างที่สุดที่จะเก็บกั้นน้ำตาเอาไว้ หล่อนจะไม่ยอมอ่อนแอต่อหน้าเขาอีกแล้ว
และจะต้องตอบโต้เขาเสียบ้าง ให้เขาได้เจ็บ หรืออย่างน้อย... แค่ให้เขาแสบๆ คันๆ ที่หัวใจบ้างก็ยังดี
“ตยาคีย์!”
มาร์โคอึ้งไปเล็กน้อยกับคำพูดที่ช่างเจนโลกของผู้หญิงตรงหน้า แม้จะรู้ว่าหล่อนฝืนพูดออกมา แต่เขาก็อดหัวเสียไม่ได้
“อย่ามาพูดจาต่ำๆ แบบนี้ใส่หน้าผมอีก...”
กรามแกร่งขบกันจนขึ้นสัน เขาถอยหลังออกไปหลายก้าว แต่สายตายังไม่ละไปจากร่างบางเปลือยเปล่าที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่
“เพราะมันยิ่งทำให้ผมมองคุณต่ำยิ่งกว่าเดิม อาบน้ำแต่งตัวซะ น้องสาวคุณมารอพบอยู่ที่ห้องรับแขก”
ชายหนุ่มพูดจบก็ก้าวยาวๆ ออกจากห้องไปทันที ไม่เปิดโอกาสให้สาวน้อยที่นั่งอ้าปากค้างได้ถามไถ่อะไรอีกแม้แต่น้อย
นทิชามาหาหล่อนที่นี่หรือ...
หญิงสาวรีบกล้ำกลืนความน้อยอกน้อยใจที่มีต่อมาร์โคให้เข้าไปในอก ก่อนจะรีบลุกขึ้นและก้าวยาวๆ หายเข้าไปในห้องน้ำด้วยความรวดเร็ว
นทิชาวางหนังสือในมือลงบนโต๊ะเตี้ยตรงหน้า เมื่อเห็นร่างอรช
