Search
Library
Home / โรแมนติก / เสน่หาเมียเก็บ / EP.23 ฉันสร้างความสุขให้เธอ

EP.23 ฉันสร้างความสุขให้เธอ

2024-11-09 16:44:14

            “คุณ... คุณชาย... ไม่นะ... ไม่... คุณชาย...”

            “ไม่อะไร พุดซ้อน ไม่อะไร”

            เสียงกระเส่าแหบพร่าเอ่ยถามยิ่งทำให้อินถวาหูอื้อตาลายไปหมด สิ่งที่คิดต่อต้านตกกระจายหายวับ กลับเป็นสิ่งที่เธออยากให้เขากระทำมาแทนที่ อยากให้เขาสอดใส่ปลายนิ้วเข้าไปในนั้นให้เธอหายจากอาการคันยิบยับ แต่ปากก็ยังร้องห้าม สลับกับครวญครางอย่างห้ามตัวเองไม่ได้

            “อื้อ... ไม่นะคะ อย่า... อื้อ... อา... ไม่... หยุด... คุณชาย...”

            “ไม่หยุดแน่ทูนหัว”

            สิ้นสุดคำพูดของเขา อินถวาก็ต้องเบิกตากว้างก่อนจะหลับตาปี๋เพราะไม่ใช่เพียงฝ่ามือที่สัมผัสแต่ไรเฟิลพาใบหน้าของเขาซอนซุกลงไปแล้ว เธอหลับตาแน่นแต่จินตนาการตื่นตัวสุดขีด เพราะสัมผัสนั้นคือคุณชายกำลังไปที่จุดนั้น จุดที่รุมร้อนราวกับมีกระแสไฟฟ้าเกิดขึ้น จุดที่ทำให้เธอลืมไปแล้วว่าจะไม่ยอม

            เพียงปราการด่านสุดท้ายที่ปกป้องความงดงามที่สวรรค์สรรสร้างถูกรูดออกจากสะโพกผาย ไรเฟิลก็ต้องผ่อนลมหายใจออกเบาๆ เพราะแสงสว่างจากภายนอกและแสงไฟสีนวลจากในห้องทำให้เขามองเห็นดอกไม้งดงามที่มีทุ่งหญ้าขึ้นปกคลุมอยู่บางเบา

            ใบหน้าหล่อร้ายของมังกรแห่งตระกูลลี ขยับเข้าใกล้ความงดงามจนได้กลิ่นแห่งความหอมหวานที่เชิญชวนให้เขาเข้าใกล้ และเขาก็ไม่ปฏิเสธ จมูกโด่งจึงเข้าไปชิดใกล้ก่อนจะสูดดมความหอมที่ไปกระตุ้นไอ้มังกรร้ายของเขาให้ตื่นตัว จนไรเฟิลต้องขืนกายขึ้นเพื่อปรามเจ้ามังกรให้รอคอยก่อน ขั้นตอนสำรวจเพิ่งเริ่มต้น และหน้าที่สำรวจภายนอกก็ไม่ใช่ของพี่เบิ้ม แต่เป็น จมูก ริมฝีปาก ปลายลิ้น และนิ้วมือของเขา

            ดวงตาซุกซนสำรวจดอกไม้กลีบบางอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม เริ่มจากกลีบดอกบอบบางที่ปิดสนิทไร้ริ้วรอยแยกแตกระแหงเพื่อยืนยันว่าดอกไม้งดงามนี้ยังไม่เคยมีใครได้ล่วงล้ำเข้าไป แต่เมื่อเขาช้อนท่อนแขนลงใต้สะโพกเพื่อส่งดอกไม้งามให้ลอยสูง กลีบดอกบอบบางก็แย้มออกจากกันเพียงนิด ให้พอมองเห็นหยาดน้ำหวานฉ่ำเยิ้มที่ถูกส่งขับออกมาตามกลไกของร่างกาย หยาดน้ำหวานสีมุกที่เอ่อซึมออกมาให้พอมองเห็น สวยงามจนเขาไม่อาจอดใจที่จะจุมพิตลงไปได้

            “อ่ะ... คุณชาย... อื้อ... คุณชาย...”

            แค่แตะต้องอินถวาก็สะท้านร่ำร้องเรียกชื่อ และหากเขาทำมากไปกว่านี้ เขาก็มั่นใจได้ว่านั่นจะไม่ใช่การบังคับหรือขืนใจใดๆ ทั้งสิ้น เพราะที่ทำลงไปยังไม่มีตรงไหนที่อินถวาร่ำร้องว่าเจ็บ

            ริมฝีปากทาบทับลงไป จูบซับให้เธอสะท้านเล่น ก่อนที่จะค่อยๆ แลบลิ้นออกมาและตวัดเลียไล้จากโคนดอกไปจนถึงตำแหน่งของยอดเกสร ก่อนจะสอดแทรกลงไปที่รอยแยกตรงๆ จนอินถวาสะท้านเฮือกบิดกายดิ้นรนด้วยความรัญจวนอย่างหยุดไม่อยู่

            ไรเฟิลแทรกปลายลิ้นเข้าไปเซาะแทรกที่กลีบดอกไม้ทั้งซ้ายทั้งขวา ใช้ปลายนิ้วแยกกลีบดอกไม้สีชมพูอ่อนหวานออกจากกัน และยอดเกสรสีชมพูสดมันวาวด้วยหยาดน้ำหวานคือสิ่งที่เขาหมายตา ไม่รอช้า ไรเฟิตตวัดปลายลิ้นกดย้ำลงไปที่ยอดเกสรทันที

            “อื้อ... คุณชาย... พอแล้วค่ะ โอว... คุณชาย...”

            ยิ่งอินถวาครวญครางซ่านเสียว ไรเฟิลก็ยิ่งกระหน่ำลิ้นร้อนใส่ เพราะเขาต้องการให้เธอรู้จักคำว่า ‘ขึ้นสวรรค์’ และอยากให้เธอรู้ว่าปฏิกิริยาที่ร่างกายแสดงออกแบบไหนกันที่แปลว่า ‘อยาก’ สุดๆ

            อินถวาสูดลมหายใจเข้าทางปาก เพราะความวาบหวิวรุนแรงนั้นทำให้เธอหายใจไม่ทัน เธอทรมานและเธอต้องการระบายออก แต่คุณชายกลับส่งปลายลิ้นเข้ามาทรมานเธอให้มากขึ้นอีก เธออยากกรีดร้องให้สุดเสียง อยากครวญครางด้วยคำไม่รู้ความหมายออกไป

            อยากผลักไสและก็รั้งคุณชายแนบชิดกับดอกไม้ของเธอในขณะเดียวกัน และอินถวาก็ได้รู้ว่านั่นไม่ใช่เพียงความคิดเพราะเสียงกรีดร้องสุดเสียงพร้อมเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยนั่นคือเธอจริง โดยเฉพาะดอกไม้ที่ส่งอัดจนชิดติดใบหน้าของเขาก็คือเธออีกเช่นกัน และคุณชายก็ยังไม่หยุด

            “อื้อ... คุณชาย พอแล้วค่ะ พอแล้ว อื้อ... คุณชาย!”

            อินถวาบิดกายสะท้านไม่หยุด เพราะยังรับรู้ได้ถึงความอุ่นชื้นที่กดย้ำๆ อยู่ที่ยอดเกสรที่เต้นระริกของเธอ ซึ่งทั้งหมดนั้นทำให้เธอต้องขยับสะโพกเคลื่อนไหว ปากก็ร่ำร้องว่าอย่า แต่ร่างกายกลับขยับเข้าใส่ ก่อนที่เธอจะถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อคุณชายผีทะเลขยับตัวขึ้นมาคร่อมทับร่างเปลือยของเธออีกครั้ง

            “พอ... คุณชาย... พอ...”

            “พอแล้วเหรอ เธอยังเสียวอยู่เลยนะ มาต่อกันดีกว่าน่า”

            ใบหน้าที่ส่ายไปมากับคำร่ำร้องเหนื่อยอ่อนเหมือนคนที่วิ่งมาไกลสร้างความสนุกให้กับไรเฟิล ฝ่ามือจึงเคลื่อนลงต่ำไปสัมผัสกับกลีบดอกไม้ที่เจ้าของรีบหุบต้นขาเข้าอย่างอัตโนมัติ แต่นั่นก็ยังช้าไปกว่าฝ่ามือร้อนที่ทาบทับลงไปอยู่ดี

            “คุณชาย... พอแล้ว... พอแล้วค่ะ อย่าทำแบบนี้...”

            “ฉันสร้างความสุขให้เธอ”

            “ไม่... ไม่ใช่นะ คุณชายทำฉัน คุณชายสัญญาว่าจะไม่ทำ อื้อ... คุณชาย อย่าทำ...”

            “ทำตอนไหนกัน ยังไม่ได้ทำเลย”

            “อื้อ... คุณชาย...”

            “ตอบสิว่าทำตอนไหน ตอบถูกจะให้รางวัล”

            “ก็ตอน... ตอน...” อินถวาสะท้านบิดกายไปตามจังหวะนิ้วมือที่พลิ้วไหวอยู่บนกลีบดอกไม้ที่ฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำหวาน และเมื่อเขาแทรกปลายนิ้วเข้ามา อินถวาก็ลืมคำตอบเสียสิ้น ทั้งที่อยากบอกว่าตอนที่เขาลงลิ้นไปเลียไล้ที่ดอกไม้ และก็ตอนนี้ที่คุณชายกำลังระรัวนิ้วมือ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP