“เธออยากให้ฉันทำให้ลึกกว่านี้มั้ย อยากมากกว่านี้มั้ย พุดซ้อน บอกฉันสิ ฉันอยากรู้ ฉันอยากกินเธอทั้งตัว อยากทำให้เธอกรีดร้องเรียกแต่ชื่อฉัน อยากฟังเสียงหวานๆ ของเธอ บอกฉันสิพุดซ้อนว่าเธอต้องการฉัน เธอต้องการให้ฉันเข้าไปในร่างกายของเธอ บอกฉันพุดซ้อน บอกฉัน”
คำตอบที่ไรเฟิลได้รับก็คือใบหน้างามที่ส่ายไปมาจนเส้นผมกระจายเต็มหมอน อินถวากำลังสะกดเก็บความต้องการนั้นไว้ ทั้งๆ ที่อารมณ์แห่งความอยากพวยพุ่งจนถึงขีดสุดแล้ว แต่อินถวาก็ยังทน แต่เป็นเขาที่จะทนไม่ได้ซะเอง เพราะปฏิกิริยาที่อินถวาเป็นคือความหวงแหนร่างกายนี้ คือความสวยงามที่ผู้หญิงเอเชียมีอยู่แทบทุกประเทศ คือความงดงามแห่งชาติเชื้อ และเขากำลังจะพรากสิ่งนั้นไปจากเธอ
เมื่อความคิดสวนทางกับสิ่งที่กำลังทำและดำเนินอยู่อย่างสอดประสาน ทำให้ไรเฟิลชะงัก เขาไม่ควรทำแบบนี้กับอินถวา เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะซื้อได้ด้วยเงิน ความคิดที่ตีรวนถูกกระตุ้นด้วยความเย้ายวนตรงหน้าอีกครั้ง เมื่ออินถวาปรือตามองเขาอย่างแสนหวาน เธอเองก็กำลังต่อสู้กับความต้องการตามธรรมชาติ แต่ใครเล่าจะชนะ เขาหรือเธอ หรือความกระสันอยากในร่างกายนี้คือสิ่งที่ชนะ
