ภายในห้องวีไอพีที่สนามเขตนอก
ฉันนั่งมองจอที่กำลังถ่ายทอดสดการแข่งขันอย่างเงียบ ๆ แต่ในหัวกลับคิดอะไรมากมาย ถึงสิ่งที่ได้ยินมา
ไม่อยากให้เขาสนใจใครนอกจากตัวเอง ยิ่งได้รู้ว่าที่มาแข่งเพราะอยากได้ของเดิมพันแบบนั้นยิ่งไม่ชอบใจเอาซะเลย
นี่คือเสียงที่ดังมาจากความคิด ฉันเรียกร้องเกินไปหรือเปล่า ทำยังไงดีถึงจะหยุดความคิดฟุ้งซ่านนี้ได้ หวงเพื่อนเกินไปแล้ว
ความคิดที่ปะเดปะดังเข้ามาในหัวทำให้ต้องก้มหน้าลงดึงทึ้งเส้นผมของตัวเองเบา ๆ พร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูเห็นสตาฟยืนอยู่หน้าห้องจึงเอ่ยถาม “มีเหล้าไหมคะ”
“ครับ?” เขาขมวดคิ้วถามเหมือนเป็นคำที่ชวนให้งุนงงเอามาก ๆ ฉันก็เลยพูดย้ำอีกรอบ “มีเหล้าขายหรือเปล่าคะ”
“อ๋อ มีครับ”
“เอามาให้หน่อยนะคะ เหล้าอะไรก็ได้”
“ได้ครับ”
พี่สตาฟของสนามพยักหน้ารับจากนั้นวอสั่งเหล้ามาลงที่ห้องวีไอพี นั่งรอไม่นานก็มีคนเอาของที่สั่งมาเสิร์ฟ
เพราะมัวแต่ดื่มและเหม่อรู้ตัวอีกทีการแข่งขันก็จบไปแล้ว แน่นอนว่าคนชนะคือไทเกอร์ แต่ชัยชนะของเขาในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีสำหรับฉันเลยสักนิด
ไม่นานประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามาพร้อมใบหน้ายิ้มของเพื่อนสนิทตัวการที่
