Novels by ลำเจียก

ผู้ชายคนนั้น คู่หมั้นของพี่สาวฉัน ใครจะไปคิดว่าเขาจะเป็นคนเดียวกันกับคนที่นอนกับฉันคืนนั้น ถึงมันจะเป็นแค่ความผิดพลาด แต่เรื่องนั้นฉันไม่เคยลืม —————— เธอหันหน้ามาทางผมก่อนจะซบหน้าลงตรงหน้าอกผมทำราวกับว่าแสดงความเป็นเจ้าของ “อย่าทำแบบนี้ แล้วก็นั่งลง ดี ๆ” ผมพูดดุและรู้สึกไม่สบอารมณ์ ที่เธอมาทำท่าทางแบบนี้กับผม “อยากนั่งคร่อมพี่จัง ขอนั่งคร่อมหน่อยได้ไหมคะ...” คำถามของเธอทำให้ผมพอใจ หน้าตาของเธอดูใสซื่อไม่เหมือนกับคำพูดและการกระทำผมคิดว่าเธอไม่น่าจะใช่คนที่มาเสนอตัวให้ผู้ชายแบบนี้นะ เหอะ!! นี่สินะที่เขาว่าอย่ามองคนแค่ภายนอก “ถ้าอยากนั่งคร่อมฉัน เธอก็ต้องนั่งคร่อมฉันทั้งคืนนะไหวไหม หื้มม...” ผมปัดไรผมที่ปกปิดใบหน้าของเธอไปทัดไว้ข้างหู “ไหวสิคะ พริ้งไหว” “เธอเสนอให้ฉันเองนะ หึ!!”

— ลีวาย — หนุ่มหล่อ ลูกชายมาเฟียตระกูลใหญ่ผู้เย็นชาไร้ความรู้สึก เขาถูกผู้หญิงหลายคนตราหน้าว่าไร้หัวใจ ถึงอย่างนั้นเพราะความหล่อก็ยังมีผู้หญิงอีกมายมายที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา แต่มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารังเกียจและไม่อยากเจอหน้าถึงแม้เธอจะพยายามเท่าไรก็ไม่มีวันมีค่าในสายตาของเขา “อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไง ฉันกำลังจะสนองให้เธอเป็นอยู่นี่ไง แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียแต่ง อย่าคิดหวังสูงเกินไป!!” — มิลิน — เธอถูกคนที่ตัวเองแอบรักมาตั้งแต่เด็กรังเกียจเพียงเพราะเขาคิดว่าแม่เธอคือเมียน้อยของพ่อเขา ถึงแม้เขาจะไม่สนใจใยดีอะไรเธอเลย แต่เธอก็ยังรักเขาหมดหัวใจ ทั้งที่คิดว่าหากยอมยกร่างกายให้เขาแล้วจะได้ความรักกลับคืนมา แต่สุดท้ายก็ได้เพียงความเกลียดชัง

“ไปสงบสติอารมณ์ซะ !!” คุณป๋าพูดทิ้งท้ายก่อนที่รถยนต์ราคาแพงจะจอดสนิทตรงลานจอดรถที่มีรถจอดเรียงรายนับสิบคัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคุณป๋ารวยขนาดไหน “ค่ะ” เวลาที่ฉันมีเรื่องกับใคร ทุกครั้งที่คุณป๋ารู้จะให้ฉันเข้าไปอยู่ในห้องสีเหลี่ยมที่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ อยู่ภายในห้อง เป็นห้องที่ปิดตายไม่มีแม้กระทั่งบานหน้าต่าง และฉันต้องอยู่ข้างในนั้นเป็นเวลาสามชั่วโมง เพื่อสำนึกผิด กับความผิดที่ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่ม มันน่าตลกสิ้นดี!! “ถ้าเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเธอยังดื้อด้านอยู่แบบนี้ เธอคงรู้ว่าเธอจะไม่ได้เรียนต่อ” คำพูดที่ดูเหมือนเป็นแค่คำขู่ แต่ฉันรู้ดีว่าคุณป๋าพูดจริง คุณป๋าเป็นคนเด็ดขาดในคำพูดของตัวเองมาก ซึ่งฉันก็ไม่ได้โต้เถียงอะไร “มึงลงไป” คุณป๋าสั่งให้คนขับรถลงไปจากรถก่อน ทำเหมือนว่ามีธุระสำคัญอะไรจะคุยกับฉัน หลังจากที่คนขับรถลงไปแล้ว คุณป๋าก็ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ใกล้จนรับรู้ได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจ “เวลาอยู่กับฉัน” คุณป๋าเว้นจังหวะในการพูดก่อนจะเพ่งตามองมาที่ริมฝีปากของฉัน “เธอเลิกทำตัวเหมือนหุ่นยนต์สักที !!” “หนูลงจากรถได้หรือยังคะ ?”

ตุล นิยาม : จมปักกับอดีต นิสัย: รักสนุก บ้าเลือด ดุดัน ลลิล นิยาม: คลั่งรักเด็ก นิสัย: ยั่วเก่ง อารมณ์ดี ภายนอกเป็นคนแรงๆ แต่ภายในอ่อนแอ (โดยเฉพาะความรู้สึก) โปรย… ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันฉันก็ปฏิญาณกับตัวเองเลยว่าจะเอาเด็กคนนี้มาเป็นแฟนให้ได้ แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาไม่ชายตามองผู้หญิงเอ็กซ์อึ้มแบบฉันเลย “ตุลดูรถให้พี่หน่อยสิรถเป็นอะไรไม่รู้ติดๆ ดับๆ” “วันก่อนแอร์เสีย เมื่อวานยางรั่ว วันนี้ติดๆ ดับๆ ถ้าจะเป็นบ่อยขนาดนี้แนะนำให้ซื้อใหม่!!” เขาบอกแบบไม่สบอารมณ์ คงจะดูออกมาฉันจงใจมาเจอ “จะซื้อใหม่ให้เปลืองเงินทำไม พี่ชอบรถคันนี้นะมีปัญหาบ่อยดี ^_^” “ไม่ชอบคนแก่…มากประสบการณ์” คำพูดของตุลทำให้ฉันหน้าเหวอกันเลยทีเดียว ครั้งแรกที่มีคนพูดว่าฉันแก่ แถมยังบอกว่ามากประสบการณ์อีก ฉันยังบริสุทธิ์อยู่นะไอ้เด็กบ้า!!

เพลิง มาเฟียตระกูลใหญ่ทำธุรกิจบังหน้าแต่เบื้องหลังสีเทา ไม่เคยเกรงกลัวใคร ภายนอกดูเป็นคนเกี้ยวกราดดุร้าย หนุ่มเจ้าสำราญ เบื่อง่าย เปลี่ยนผู้หญิงขึ้นเตียงเป็นว่าเล่น อยากได้ใครก็ต้องได้….ถ้าไม่ยอมก็แค่ฉุด ‘ครั้งนี้ฉันจะยอมปล่อยเธอไปแต่ถ้าเจอกันอีกเมื่อไหร่เตรียมตัวเอาไว้เพราะฉันจะ….ลากเธอขึ้นเตียง’ ————————- เอิงเอย เด็กสาววัยใส คืนนั้นที่คลับเธอถูกขโมยจูบแรกไป แถมยังตื่นขึ้นมาภายในห้องที่ไม่คุ้นเคย จำแม้แต่หน้าผู้ชายคนนั้นไม่ได้เพราะความเมา โชคดีที่เสื้อผ้าติดอยู่ที่ตัวครบไม่มีชิ้นไหนถูกถอดออกไป ‘ไอ้โรคจิต! ผู้ชายคนนั้นต้องเป็นโรคจิตที่ชอบลวนลามผู้หญิงไปทั่วแน่ๆ น่าขยะแขยงที่สุด ถ้าเจออีกจะเตะให้คว่ำเลย!!’

#คะนิ้ง ความบริสุทธิ์ที่หวงแหนวันนี้เธอกลับพลาดท่าให้กับใครก็ไม่รู้ เขาคิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างแม้กระทั่งความบริสุทธิ์ เป็นความคิดที่น่ารังเกียจ มันคือความผิดพลาดที่ยากจะลืม แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่องเลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นก็เลือนลางหายจากความทรงจำ เธอจำไม่ได้แล้วว่าหน้าตาไอ้โรคจิตนั่นเป็นยังไง แต่โชคชตาก็ได้เล่นตลกโดยการทำให้เธอกลับมาเจอกับเขาอีกครั้ง….ผู้ชายคนแรกที่ไม่เต็มใจให้เป็น “จะ..จะ...จะ...ทำอะไร” “จำไม่ได้...?” “นะ..หนู...หนู เคยเจอพี่หรอคะ” “หึ!! จำผัวตัวเองไม่ได้เหรอหื้ม ลืมง่ายจัง” เธอสะตั้นกับคำนั้นไปชั่วขณะ ผะ…ผัว ผัวงั้นหรอ เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนมันเริ่มผุดเข้ามาในหัวอีกครั้ง เรื่องย่อ #คลิส หนุ่มมาเฟียเจ้าสำราญ เพราะเคยถูกผู้หญิงที่ชอบปฏิเสธจึงไม่คิดจะจริงจังกับใครอีก เขาใช้ชีวิตอย่างคาสโนว่าที่เปลี่ยนผู้หญิงขึ้นเตียงไปวันๆ และไม่เคยมีสักครั้งที่จะถูกใจหรืออยากผูกมัดผู้หญิงคนไหนเอาไว้ เพราะเขาคือเสือที่ไม่เคยปราณีเหยื่อ จนกระทั่งความคิดนั้นเปลี่ยนไปเมื่อได้เจอผู้หญิงที่ถูกใจ แววตาของเธอมันเหมือนแววตาของผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยปฏิเสธความรักจากเขา ต่างกันแค่ใบหน้า แววตาคู่นั้นทำหัวใจที่เคยด้านชาของเขากลับมามีความรู้สึกอีกครั้ง หลังจากจบเรื่องที่ขมขื่นเธอก็จากไปโดยไม่เอ่ยลา ทิ้งไว้แค่บัตรนักศึกษาที่บังเอิญทำหล่นเอาไว้ นั่นคือจุดเริ่มต้นของการตามหาตัวเพื่อจะพาเธอกลับมารับข้อเสนอที่คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาต้องการจะผูกมัด คือความต้องการ ความโหยหาและความบริสุทธิ์…

ทิซเหนือ - วาริน “อยากมีเงินใช้มั้ย ?” ถ้าผมถูกใจใคร ผมก็จะไม่ลังเลที่จะชักจูงผู้หญิงพวกนั้นด้วยเงิน อย่างที่ผมกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผู้หญิงตรงหน้า “…คะ ?” ท่าทางซื้อบื้อของเธอดูจะไม่เข้าใจที่ผมพูดสักเท่าไหร่ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ กับผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้แบบหลวมๆ “คะ คุณทิสเหนือคะ” เธอดูจะตกใจมากพอสมควร รีบผลักผมให้ออกห่าง แต่ผมยังคงโอบเอวเธอไว้อยู่ “เรียกฉันว่า คุณเหนือ” “ฉันสามารถให้เงินเธอใช้ได้ไม่ขาดมือ สนใจมั้ยหื้ม…” ผมก้มหน้าลงสูดกลิ่นความหอมตรงซอกคอของเธอ โตขนาดนี้แล้วยังใช้แป้งเด็ก น่าตลกสิ้นดี! “ระ ริน แค่มาฝึกงานค่ะ ไม่ได้ต้องการแบบที่คุณเหนือว่า” เธอปฏิเสธอย่างไม่ใยดีข้อเสนอของผม “เธอไม่สนใจ ?” “มะ ไม่ค่ะ รินขอตัวก่อนนะคะ” เธอดันมือผมที่โอบเอวเธออยู่ออก จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธผมซะด้วยสิ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาอยู่ในกำมือ อวดเก่งดีนัก!

“ถ้าคนที่ตายคือฝุ่นคุณป๋า....จะพอใจใช่มั้ยคะ” “คงใช่ ถ้าเป็นเธอแทน....” สองปีแล้ว สองปีที่พี่ฝนจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืน สองปีที่ฉันเอาแต่โทษตัวเองว่าฉันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด สองปีที่คุณป๋าเย็นชากับฉัน ไม่สิ! ฉันไม่เคยอยู่ในสายตาคุณป๋าเลยต่างหาก ในสายตาของคุณป๋าคงมีแค่พี่ฝน ถึงแม้วันนี้พี่ฝนไม่อยู่แล้ว ฉันก็ไม่อาจไปแทนที่ได้ ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตาม.... ———————————

“ระหว่างเสือกับไทเกอร์หนูอยากจะหมั้นกับใคร” “พ่อ!!/พ่อ!!” ทั้งพี่เสือและไทเกอร์ต่างอุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจรวมทั้งฉันด้วย เพราะไม่คิดว่าจะถูกถามแบบนี้ สมองมันอื้อและขาวโพลนไปหมดไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไร จู่ๆ ทำไมคุณลุงถึงให้มาเลือกอะไรแบบนี้ “เลือกสิลูก แม่อยากให้ใจ๋เลือกด้วยตัวเอง” ฉันมองหน้าไทเกอร์และพี่เสือสลับกัน แน่นอนว่าหากต้องเลือกมันมีคำตอบตายตัวอยู่ในใจแล้ว และตอนนี้พี่เสือก็กำลังส่ายหน้าบอกเป็นนัยๆ ว่าห้ามเลือกเขา “ใจ๋” เสียงของพ่อที่เรียกทำให้ฉันสะดุ้ง ด้วยความที่พ่อค่อนข้างดุ ความกลัวทำให้ฉันพูดคำตอบที่อยู่ในใจออกมา “พี่เสือค่ะ ใจ๋อยากหมั้นกับพี่เสือ” “ยกเลิกงานหมั้นซะใจ๋ อย่าทำให้เรื่องมันแย่ไปมากกว่านี้” “ต่อให้ต้องเลือกใหม่ ใจ๋ก็ยังจะเลือกพี่เสือ” ฉันมองหน้าคนตัวสูง ผู้ชายที่แอบรักมานานหลายปี “ฉันให้เธอเป็นได้มากที่สุดแค่น้องสาว ถ้าไม่อยากเป็น ก็มีอีกสถานะ สนใจไหม?” “สถานะอะไรคะ” “คนไม่รู้จัก” “……..” “ถ้ามั่นใจจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็อย่าว่าฉันใจร้าย”

อลัน | ดุร้าย เย็นชา เงียบขรึม เข้าถึงตัวตนยาก | อายุ 20 ปี นักศึกษาหนุ่มผู้ที่รักสนุก ชอบความสัมพันธ์แบบวันไนท์สแตนด์ ไม่ชอบผูกมัดกับใคร “…อยากลองนอนบนเตียงกับผมสักคืนไหม ?” แพร ไม่ใช่ผู้หญิงบอบบางในเวลาเดียวกันเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้มแข็งมากนัก อายุ 27 ปี เธอพูดกับตัวเองมาตลอดว่าไม่เคยคิดจะคบผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่า ทั้งที่ไม่ชอบเด็กแต่ทำไมกับผู้ชายคนนั้นถึงห้ามใจไม่ได้…. “อะ ไอ้เด็กบ้า จะทำอะไร ยะ อย่านะ”

คานส์ นักธุรกิจหนุ่มผู้ไร้ความรู้สึก เขาคือคนที่เย็นชากับความรักและไม่คิดจะจริงจังกับผู้หญิงคนไหน แต่ชีวิตที่แสนจะสุขสำราญก็ต้องเปลี่ยนไป เมื่อมีผู้หญิงมาบอกกับเขาว่าเธอท้อง แถมยังบอกอย่างมั่นใจว่าเด็กในท้องของเธอคือลูกของเขา ฉันจะมั่นใจได้ยังไงว่าเด็กในท้องเธอ ‘เป็นลูกของฉัน’ อลิช เธอเป็นผู้หญิงใสซื่อแต่ดันพลาดท่าท้อง เหตุการณ์ในคืนนั้นเธอจำได้ดีว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร และเธอก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนไหน นอกจากเขา… ถ้าคุณไม่มั่นใจว่าเด็กในท้องเป็นลูกของคุณ ฉันยินดีให้คุณตรวจดีเอ็นเอ ——— —- —— —- —-

'ฉันมันก็แค่ผู้หญิง ที่เขาใช้เงินซื้อมาบำเรอความสุขของตัวเอง' ตรับ ตรับ ตรับ~ "อ๊า อ๊า อ๊าง บะ เบาหน่อย อื้อ" ฉันร้องท้วงเพราะเขากระเเทกท่อนเอ็นเข้ามาในรูเสียวของฉันรุนแรงเกินไปแล้ว " อ๊า ยะ อย่า ห้ามผม เพราะผมทำให้คุณไม่ได้ซี๊ด ~" เพี๊ยะ เพี๊ยะ เขาตีก้นฉันอย่างแรงสองที จากนั้นก็เอามือมาดึงผมฉันให้เงยหน้าขึ้น แล้วเขาก็กระเอกเอวเข้ามาหนักหนวงกว่าเดิม ฉันไม่ควรไปหลงรักผู้ชายที่ ทั้งดิบ ทั้งเถื่อน แล้วก็แสนจะเย็นชาแบบเขาเลย ไม่ควรเลยจริงๆ

“ระหว่างเสือกับไทเกอร์หนูอยากจะหมั้นกับใคร” “พ่อ!!/พ่อ!!” ทั้งพี่เสือและไทเกอร์ต่างอุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจรวมทั้งฉันด้วย เพราะไม่คิดว่าจะถูกถามแบบนี้ สมองมันอื้อและขาวโพลนไปหมดไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไร จู่ๆ ทำไมคุณลุงถึงให้มาเลือกอะไรแบบนี้ “เลือกสิลูก แม่อยากให้ใจ๋เลือกด้วยตัวเอง” ฉันมองหน้าไทเกอร์และพี่เสือสลับกัน แน่นอนว่าหากต้องเลือกมันมีคำตอบตายตัวอยู่ในใจแล้ว และตอนนี้พี่เสือก็กำลังส่ายหน้าบอกเป็นนัยๆ ว่าห้ามเลือกเขา “ใจ๋” เสียงของพ่อที่เรียกทำให้ฉันสะดุ้ง ด้วยความที่พ่อค่อนข้างดุ ความกลัวทำให้ฉันพูดคำตอบที่อยู่ในใจออกมา “พี่เสือค่ะ ใจ๋อยากหมั้นกับพี่เสือ” “ยกเลิกงานหมั้นซะใจ๋ อย่าทำให้เรื่องมันแย่ไปมากกว่านี้” “ต่อให้ต้องเลือกใหม่ ใจ๋ก็ยังจะเลือกพี่เสือ” ฉันมองหน้าคนตัวสูง ผู้ชายที่แอบรักมานานหลายปี “ฉันให้เธอเป็นได้มากที่สุดแค่น้องสาว ถ้าไม่อยากเป็น ก็มีอีกสถานะ สนใจไหม?” “สถานะอะไรคะ” “คนไม่รู้จัก” “……..” “ถ้ามั่นใจจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็อย่าว่าฉันใจร้าย”

ริน หรือ ภวริน ฉันคือผู้หญิงขายตัว มันหน้ารังเกียจใช่ไหม หึ...ใครๆก็บอกว่าฉันมันหน้ารังเกียจ แต่ไม่เคยมีใครถามถึงเหตุผลเลยว่าทำไมฉันถึงต้องมาขายตัวแบบนี้ โลกนี้มันชั่งไม่มีความยุติธรรม "เอาเงินไปแล้วถอดเสื้อผ้ามึงออกซะ" "แต่นี่มันห้องน้ำมหาลัยนะ" "กูไม่สน" ฉันทำท่าคิดก่อนจะหยิบเงินเอามาใส่กระเป๋าแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนหมด "จัดการมันให้กูหน่อย" พี่ซันควักท่อนเอ็นออกมาแล้วรูดขึ้นลงตรงหน้าฉัน ฉันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าเป้าพี่ซันแล้วเอามือไปจับท่อนเอ็นของพี่ซันแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ จากนั้นก็ใช้ปลายลิ้นแตะตรงปลายหัวเห็ดสีชมอ่อนเลียวนไปมาสามสี่รอบ ก่อนที่จะอมลงไปจนมิด "อ๊า~แบบนั้นริน...ซี๊ด~" พี่ซันรวบผมฉันขึ้น

“ถ้าฉันจะเอา เธอจะห้ามอะไรฉันได้ ไม่ดีใจรึไงที่ได้ทั้งพ่อฉันแล้วก็ฉันเป็นผัวในเวลาเดียวกัน” “มันน่าตื่นเต้นดีออกเธอว่ามั้ย” “คะ คุณเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง” เธอหมุนตัวกลับมาหาผม ท่าทางดูจะตกใจเอามากๆที่เห็นผม เธอไม่รู้สินะว่าผมเป็นลูกชายของคนที่เธอจะแต่งงานด้วย เธอคงจะสนใจแค่เงิน “ฉันว่าเธอไม่ต้องใส่มันหรอก เดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าเธอก็ต้องได้ถอดชุดออกอยู่ดี” ผมพูดผมกลับยิ้มร้ายๆออกมา “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ใครอยู่ด้านนอกช่วยด้วย!!” เธอพยายามร้องขอความช่วยเหลือ คงเล่นตัวอยากเรียกเงินเพิ่ม ได้กับพ่อผมไปตั้งเท่าไร “หุบปาก !!!” “ถอดชุดเธอออกซะ อย่าให้ฉันต้องฉีกมัน”