บทที่ 63
“ฉันบอกให้เธอกลับตอนบ่ายสอง ไม่ใช่สี่ทุ่มเพิ่งจะโผล่หัวกลับมา แล้วไอ้หน้าตี๋นั่นใคร!ไอ้สายฟ้ามันไปตายห่าไหนถึงไม่มาส่งเธอเหมือนตอนกระเดะมารับที่บ้าน"ผมถามเธอออกไปแบบใจเย็นสมที่ผมยืนแดก น้ำเย็มหมดเป็นเหยือก ถึงข้างในแม่งจะร้อนเหมือนไฟฉิบหาย แต่พอหันไปมองหน้าลูกลืมตาแป๋วอยู่บนเปล แม่งต้องคิดใหม่อีกทีว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
