สวนดอกไม้อันอัน
“ว้าว!!!” เสียงอุทานด้วยความตื่นตาตื่นใจในขณะที่สองมือยังคงปิดปากของตัวเองเอาไว้จนแน่น เพื่อมิให้เสียงสตรีเล็ดลอดออกมาได้
ดวงตากลมโตสีหยาดน้ำผึ้งจับจ้องอยู่ที่ต้นดอกเหมย ซึ่งแผ่กิ่งก้าน สาขาและผลิดอกแย้มบานสีขาวแกมเขียวน้อยๆ ส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ และดอกเหมยจะแย้มบานช่วงปลายฤดูหนาวติดต่อกับต้นฤดูใบไม้ผลิ ภาพในความทรงจำผุดขึ้นมาทันที เมื่อเธอในวัยเยาว์เป็นคนนำต้นดอกเหมยเล็กๆ มาปลูกเอาไว้ในสวนแห่งนี้ด้วยตัวเองและตั้งชื่อสวนของเธอเหมือนชื่อเล่น
ร่างอรชรเดินตรงเข้าไปหาต้นเหมยที่กำลังแย้มดอกเบ่งบานสีขาวโพลนแกมเขียวไปทั่วลำต้น พลางแหงนหน้าชื่นชมความงดงามต้นไว้ที่เธอปลูกขึ้นมาเองกับมือด้วยความดีใจที่ได้กลับมาเห็นอีกครั้ง
“ไม่เห็นกันตั้งนานเลยนะ เหมยเหมย! เจ้าตัวโตและงดงามขึ้นมาก... ดูสิผลิดอกเบ่งบานดอกตูมส่งกลิ่นหอมไปทั่วจวนเลย... ไม่คาดคิดเลยว่าจะได้มีโอกาสพบกันอีก” หญิงสาวกล่าวพร้อมยกมือเรียวสวยขึ้นลูบไล้ลำต้นไปมา ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
มือเรียวรีบล้วงเข้าไปในอกเสื้อก่อนจะดึงผ้าฝ้ายที่มีขนาดใหญ่พอประมาณ ซึ่งเธอพกติดตัวเอาไว้ตลอดเวลาเผื่อได้รับบาดเจ็บสามารถพ
