ตอนที่ 14.
“อืมมม หวานจังข้าว... น้ำหอยข้าวหวานที่สุด อืมมม แพร่บบบบ”
“อ๊า... ซี๊ดดด บอสขา... ได้โปรด... เอาข้าว... เอาข้าวแรงๆ เหมือนเมื่อคืน... อา...”
คนตัวโตพึมพำด้วยแรงปรารถนา เขาตั้งใจจะทำให้ขวัญข้าวแตกใส่ปากสักสามสี่รอบ แต่ตอนนี้อดกลั้นไม่ไหวแล้ว
ความเป็นชายของเขากำลังปวดร้าวทรมาน ความต้องการจ้วงแทงเข้าไปในกายสาวอบอุ่นนุ่มลื่นอัดแน่นเต็มอก
“ข้าว... ผม... ผมจะเอาคุณแล้ว... อืมมม”
“อ๊า... บอส... ข้าว... ข้าวพร้อมแล้วค่ะ... อ๊า... เอาข้าวเลย เอาข้าวแรงๆ อา...”
หล่อนร่อนเนินสาวขึ้นหา ส่ายระริกรอรับท่อนเอ็นอย่างไร้สติ ความเสียวแผดเผาสำนึกผิดชอบชั่วดีทุกอย่างจนสูญสลาย ตอนนี้สิ่งเดียวที่จะทำให้หล่อนหายใจต่อไปได้ก็คือเอ็นของภูมิ
“เข้ามา... เข้ามาเลยค่ะบอส...”
หล่อนใจร้อนกว่าเมื่อคืนนี้อีก
ภูมิยิ้มพึงพอใจ จดจ่อความแข็งชันกับร่องสาวสีแดงฉ่ำไม่วางตา
“ผม... กำลังจะเข้าไป... อืมมม คุณแน่นจัง... โอ้ววว หอยแน่นมาก...”
อึ๊บบบ!
ชายหนุ่มออกแรงกดเต็มแรง จนในที่สุดท่อนชายก็มุดหายเข้าไปในร่องสวาทจนหมดความยาว กลีบสาวสีแดงฉ่ำปลิ้นทะลักคาตา
“โอ้วว... พระเจ้า... ผมเสียววว ข้าวจ๋า... หอยข้าวฟิตเหลือเกิน”