ตอนที่ 23
หลังจากติดต่อทนายความเพื่อมาดูแลเรื่องคดีความที่โบตั๋นฟ้องหย่า ทนายหลายคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันดูจากเอกสารและหลักฐานประกอบการฟ้องทั้งหมดหมด ยังไงเขาก็แพ้แต่จะเจ็บมากน้อยแค่ไหนอยู่ที่ทางนู้นจะเรียกร้องเท่าไร อยากเจ็บน้อยก็ไกล่เกลี่ย มันติดตรงเขาไม่ได้คุยกับโบตั๋นโดยตรงเลย เจอแต่ทนายของเธอ
“ไอ้กาน ที่บริษัทมึงมีตำแหน่งว่างมั้ย” ตอนนี้เขาตกงาน จะกลับไปทำที่บ้านก็ไม่ได้ พ่อบอกให้คุยกับไอ้ภพเอง เพราะพ่อยกโรงงานให้ไอ้ภพไปแล้ว เมย์ก็ท้องอยู่แถมเขาให้เมย์ลาออกจากงานตามเขา
“มีแต่ตำแหน่งพนักงานมึงทำได้มั้ยล่ะ” กานต์รีบตอบเพื่อน ที่ไกรฤกษ์ถูกภรรยาฟ้องหย่าเป็นข่าวดังในหมู่เพื่อนพอสมควร
“เออ อะไรก็ได้”
“แล้วมึงคิดยังไงลาออกว่ะ ยังไงโบตั๋นก็คงไม่กล้าไล่มึงออกผู้บริหารคนอื่นไม่มีทางยอม แต่มึงเสือกลาออกซะเอง” ไม่รู้จะเอาคำไหนมาด่า โง่ได้อีก
“กูไม่คิดว่าโบตั๋นจะร้ายกับกูได้ขนาดนั้น นี้ตั้งแต่เกิดเรื่องกูยังไม่ได้เจอไม่ได้คุยเลย”
“มึงไปดัดรอที่บริษัทสิ”
“กูทำทุกอย่างแล้ว” ไม่ใช่เขาไม่ทำ ลองมาหมดแล้ว แต่เข้าใกล้ตัวเธอไม่ได้เลย
“ของใช่ส่วนตัวที่บ้านเมียมึงล่ะ”
“เออ กูลืม ขอบใจมึงมากไอ้กานต์”
