“ต่อไปนี้ผมไม่อยากให้คุณต้องลำบากอีกแล้ว ตอนนี้คุณเป็นแฟนผมแล้ว ผมไม่ห้ามหากคุณจะยังทำงานหาเงิน แต่คุณรับปากผมได้ไหม หากเวลาที่คุณเดือดร้อนเรื่องเงินทองอย่าได้ตัดสินใจทำอะไรไม่ดีเด็ดขาด ผมพร้อมที่จะซัพพอตคุณเสมอ รับปากผมได้ไหมที่รัก”
สตีเว่นเชยคางมนขึ้นมาเพื่อสบตากับเธอ แพทตี้น้ำตาคลอ ด้วยไม่คิดว่าจะมีใครสักคนมารักเธอและอยากได้เธอไปเป็นแฟนของเขา ยิ่งพอมารู้สถานะที่แท้จริงของฝรั่งหนุ่มก็ยิ่งทำให้เธออดที่จะหวาดหวั่นในหัวใจไม่ได้ เธอไม่เหมาะสมที่จะเป็นแฟนคนดีๆ แบบเขาเลยสักนิด
“คิดอะไรอยู่ที่รัก อย่าบอกผมนะว่าคุณกำลังดูถูกตัวเองว่าคุณไม่คู่ควรกับผม” เขาเอ่ยถามอย่างรู้ทัน
“ฮึก... ใช่ค่ะ เราสองคนเหมือนเส้นขนาน” เธอตอบทั้งสะอื้น
“แต่คุณคือผู้หญิงที่ทำให้ผมมีความสุข เรามาลองกันดูสักครั้งกันได้ไหม ถ้าวันไหนคุณรู้สึกอึดอัดกับความสัมพันธ์ของเรา ผมจะยอมปล่อยคุณไป”
สตีเว่นบอกเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงไปประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากอิ่ม แพทตี้รับตาพริ้มรับจูบแสนหวานจากคนรักหมาดๆ วันนี้เธอรู้ดีว่าเธอนั้นไม่คู่ควรกับเขา แต่สักวันหนึ่งเธอจะทำตัวให้เหมาะสมและคู่ควรกับเขา
“ขอบคุณนะคะ” แพ
