“เขมจะไปไหนครับ” ทิวากรถามด้วยความแปลกใจ เพราะทันทีที่กลับมาถึงบ้าน เขมิกาก็อุ้มช่อดอกไม้ที่เขาให้เดินหายเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะกลับออกมาพร้อมกับการแต่งหน้าแต่งตัวใหม่ ฉีดน้ำหอมจนหอมฟุ้งไปหมด
นัยน์ตาคมมองสำรวจร่างเล็กแล้วต้องขมวดคิ้วทันทีที่เห็นเรียวขาขาวสวยโผล่ออกมาจากเดรสสั้นสีดำที่หญิงสาวใส่ ดีตรงที่ช่วงบนไม่ได้โชว์เนินอกอวบอิ่มนัก ทว่ายังเห็นความขาวรำไรเรียกความหื่นกระหายจากนักล่าอย่างผู้ชายได้อยู่ดี
“ไปเที่ยวค่ะ”
“ไปเที่ยว?”
“ค่ะ ไปเที่ยว มีอะไรแปลกใจเหรอคะ” ถามตาใสราวกับว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด ทำเอาคนฟังหัวอุ่น ๆ แล้วตอนนี้
ทิวากรเม้มริมฝีปากข่มกลั้นอารมณ์ รู้ดีว่าตอนนี้ยังไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งวุ่นวายบงการชีวิตเธอ หากเขายุ่งเรื่องส่วนตัวของเธอมากเกินไป คงไม่ใช่เรื่องดีแน่
หลังขบคิดและปลอบประโลมตนเองให้ใจเย็นลง ชายหนุ่มก็เลือกถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “แล้วเขมจะไปเที่ยวที่ไหนครับ ไปกับใคร ให้พี่ไปด้วยไหม”
“ฉันจะไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ที่ทำงานค่ะ คุณไม่ต้องไปหรอก ไปก็ไม่รู้จักใครจะพางานกร่อยซะเปล่า ๆ”
“...” ชายหนุ่มพูดไม่ออก หากเขมิการับรู้ว่าเขาไม่พอใจและไม่สบายใจ
“คุณไม่ต้องเป
