แล้ววันเดินทางไปเที่ยวก็มาถึงกัญญ์วราตื่นเต้นมากเพราะนี่เป็นการเดินทางด้วยเครื่องบินเป็นครั้งแรกของตนเอง
พวกเขานั่งโดยสารในชั้นธุรกิจซึ่งกว่าจะตกลงกันเรื่องจองตั๋วได้ก็แทบแย่เพราะกัญญ์วราอยากนั่งชั้นประหยัดเพราะราคาถูกแต่ภูเมฆาอยากนั่งชั้นเฟิร์สคลาสเพราะอยากนั่งสบายๆ สุดท้ายก็เลยยอมมาเจอกันครึ่งทาง
พอลงจากเครื่องที่สนามบินนาริตะจากนั้นภูเมฆาก็เลือกที่จะเช่ารถสำหรับการเที่ยวครั้งนี้มากกว่าการนั่งรถไฟรู้สึกเป็นส่วนตัวมากกว่าซึ่งเรื่องนี้กัญญ์วราเองก็เห็นด้วยเพราะเธอเองก็อยากจะแวะถ่ายระหว่างทางไปด้วย
เขาสนามบินมายังเมืองคามาคุระ เพื่อกราบขอพรที่วัดหลวงพ่อโตไดบุทสึซึ่งเป็นพระพุทธรูปสำริดองค์ใหญ่ที่ประดิษฐานอยู่กลางแจ้ง
จากนั้นทั้งสองคนก็แวะทาอาหารกลางวันก่อนจะขับรถไปชมปราสาทโอดาวาระซึ่งเป็นปราสาทที่ถูกขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางประวัติศาสตร์ของประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย
เขาขับรถมาจอดที่หน้าโกเท็มบะพรีเมี่ยมเอาท์เล็ท ซึ่งอยู่ระหว่างทางไปโรงแรม
“ใบตองอยากได้อะไรไหมที่นี่มีสินค้าเยอะมากเลยนะ” เขาสังเกตจากป้ายทางเข้าที่มีซื้อสินค้าแบรนด์เนมอยู่เกือบครบทุกชนิด
“ไม่หรอกค่ะ”
“พี่รู้ว่าก
