Novel-novel oleh จินต์พิชา

เขาคือมาเฟียหนุ่มที่ไม่เคยรักใครและไม่อยากมีครอบครัวมาก่อนจนกระทั่งวันหนึ่งรู้จักกับหญิงสาวที่บังเอิญเจอและได้ช่วยเหลือเธอไว้ ข้อแลกเปลี่ยนคือยอมเป็นเมียอย่างลับๆ ของเขา แต่เมื่อได้ใกล้ชิดความรู้สึกก็เปลี่ยนใจออสตินทั้งรักทั้งลงจนถอนตัวไม่ขึ้น จากสถานะเมียลับๆ ก็อยากจะบอกทุกคนได้รู้ว่าเธอคนนี้คือผู้หญิงของของเขา

คนรักของเธอหน้าคล้ายอาจารย์สุดเนิร์ด แต่เพราะเวลาอยู่ด้วยกันเขาเร่าร้อน จนเธอคิดว่าไม่มีทางเป็นไปได้เลยทั้งสองคนจะเป็นคนเดียวกัน

“ถ้าคุณให้โอกาสผม รับรองเลยว่าเวลาที่เหลือคุณจะมีความสุขที่สุด” “ตกลงค่ะ 27 วันที่เหลือฉันยกให้คุณ” ********** “ก็คุณมันน่ารังเกียจ” “ผมคุยกับคุณดี ๆ แล้วนะ” “จะดีกว่านี้ถ้าคุณปล่อยให้ฉันกลับไปบ้านพัก” “ถ้าปล่อยคุณก็หนีผมไปอีก อย่าลืมสิตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณนะ คุณต้องทำหน้าที่ของคุณสิ” “หน้าที่ของฉันคือบัตเลอร์” “ก็ใช่ไง บัตเลอร์บนเตียงคืองานของคุณ”

ใครมันจะไปรู้หล่ะว่าผู้หญิงที่ภายนอกสุดแสนจะธรรมดานั้น เวลาอยู่บนเตียงแล้ว ทำให้เขาไปไหนไม่รอด

นึกดูดีๆ เจ้าเอยเรามีอะไรเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดไหม ตัดคำว่าอาหลานออกไปก่อน ตอนนี้เราก็คือผู้หญิงกับผู้ชายที่มีความต้องการเหมือนกัน ถ้าอาปล่อยให้เจ้าเอยกลับห้องตอนนี้เจ้าเอยก็นอนไม่หลับและอาก็คงเป็นผู้ชายที่โง่มาก

ความผิดพลาดในคืนนั้นทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป เธอจำแค่ชื่อของเขาจนได้เจอกันอีกครั้ง และเมื่อรู้ว่าเธอกำลังท้อง ชายหนุ่มก็ก้าวเข้ามาในชีวิตเพื่อขอรับผิดชอบความผิดพลาดที่มีร่วมกัน

"คุณธามนี่มันห้องทำงานนะคะ" "จะที่ไหนผมไม่สนใจหรอกถ้าผมต้องการคุณก็มีหน้าที่อ้าขาให้ผมเท่านั้น" "มันจะมากเกินไปแล้วนะคะ" "ไม่มากเกินไปหรอกเพราะตอนนี้ยังไม่ครบสัญญา" "คุณธามคะ เกรซขอร้องถ้าเป็นที่อื่นเกรซจะไม่ว่าอะไรเลยแต่ต้องไม่ใช่ที่ห้องทำงาน" เธอขอร้องเตือนด้วยเสียงสั่น

เมื่อคนที่แอบชอบกลับมา เขาที่คอยเฝ้าดูก็เลยอาสาจะพาเธอลงจากคาน ****** ถึงเขาจะไม่ใช่ชายในสเปก แต่เรื่อง S-E-X เขาก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง

ความรักครั้งแรกที่สวยงามกลับกลายเป็นความแค้นที่ฝังลึกเมื่อเขายอมขาดอิสรภาพเพื่อความรัก แต่เธอกลับมองไม่เห็นค่า เขากลับมาแก้แค้น แต่ทว่าน้องสาวของเธอกลับทำให้เขาลังเล การแก้แค้นหรือการเริ่มต้นใหม่คืออะไรกันแน่ที่เขาต้องการ

หญิงชายสมัยนี้มันเท่าเทียมกันนะบัว เธอคิดว่าจะนอนกับฉันและทิ้งฉันไปง่ายๆ แบบนั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก เธอต้องรับผิดชอบทั้งตัวฉันและความรู้สึกของฉัน

คุณหมอหนุ่มแอบรักเด็กหนุ่มวัยมัธยม แต่ยังไม่กล้าทำอะไรเพราะน้องยังเด็ก รอให้โตก่อนเถอะ ค่อยๆ เลี้ยงไว้ทีละนิดค่ะ “พี่หมออย่าเปลี่ยนเรื่อง ตอบผมมาก่อนว่าชอบไหม” “อือ ชอบ” “ก็แค่นั้น” “อะไรก็แค่นั้น” “ก็แค่พูดว่าชอบ มันไม่เห็นอยากตรงไหน” “หวาน ขอกินอีกได้ไหม” “กินช็อกแลตหรือกินผม” ถามออกไปแล้วก็หน้าแดงลามไปถึงใบหู “ใครสอนให้พูดแบบนี้” “ไม่มีใครสอน แค่พูดเพราะอยากพูด” “อย่าพูดกับใครอีก” “แล้วถ้าพูดกับพี่หมอได้ไหมครับ” “พูดแล้วก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูด คิดว่ารับผิดชอบได้ไหม” “คิดว่าได้” “งั้นก็ต้องพิสูจน์” “ผมก็รออยู่” “ยั่วดีนัก”

นายหัวอารัณย์พยายามบอกับตัวเองว่า เพลงขวัญ ยังเด็ก และไม่ใช่สเปค แต่แล้วก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเองเมื่อได้ลิ้มรสชาติหญ้าอ่อน เขาติดใจจนอยากจะกินซ้ำ ๆ แล้วเธอจะทนเขาได้นานแค่ไหน......

เพราะอุบัติเหตุทำให้เธอเสียคนรักไปถึงสองคน ใครใครต่างก็กล่าวหาว่าเธอมีดวงกินผัว เธอไม่อยากสูญเสียใครไปอีกแล้วจึงปิดตายหัวใจ และยอมอยู่อย่างเหงาๆ จนกระทั่งชายหนุ่มรุ่นของที่เคยแอบชอบเธอเข้าในชวิวิตอีกครั้ง ความจริงใจของเขาทำให้เธอยอมเปิดใจอีกครั้ง และเขาก็ทำให้เธอตกลงไปในหลุมสวาทอันเร่าร้อนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

ภีมภพเฝ้ามองการเติบโตของญารินดาจนกระทั่งถึงวันที่เหมาะสม เมื่อเขาสารภาพความรู้สึกออกไป มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขเมื่อทั้งสองต่างมีใจตรงกัน ความรัก แต่ความสุขมันก็อยู่กับทั้งสองได้ไม่นานเมื่อวันหนึ่งเขาบอกว่าติดธุระและมารับเธอไม่ได้ แต่เธอก็บังเอิญเห็นเขาพาอดีตคนรักมาโรงพยาบาลเพราะกำลังจะคลอดลูกในขณะที่เธอเองก็เพิ่งจะได้รับแจ้งจากหมอว่าอาจจะมีลูกยาก ซึ่งมันตรงกันข้ามกันอย่างสุดขั้ว

เขาให้ความช่วยเหลือเธอเพราะเหรียญนำโชคที่เธอให้ทำให้เขาได้งานใหญ่ เธอยินยอมมาอยู่กับเขาเพราะกำลังขาดที่พึ่ง แต่พอได้อยู่ใกล้เธอก็รักเขาหมดใจ ขณะที่เขาไม่คิดจะรักใครอีกเพราะรักแรกมันเจ็บมันเจ็บจนไม่อยากจะเริ่มใหม่