Novels by Aking Paraluman

Nagising ako with Manuel still in my side. Hinay-hinay akong kumawala sa mga bisig niya at sinisiguradong hindi ko siya magisingIt's still 4 am. I went downstairs and checked upon my daughter who was still sleeping. Ganitong oras ako bumabangon dahil gusto kong maabutan ang araw sa bawat pagsikat nito. I made a chocolate milk and read a few pages of a book. When I got bored I watched online videos about baking. There was so much time left for me everytime I woke up like this. Marami akong nagagawa. I baked cookies and brownies for Ciara, I have gone through the reports by the company, I have enjoyed mornings more than anyone because of this.Nang makaramdam ako ng antok ay ipinikit ko lang saglit ang mga mata ko at nang magising ako ay tirik na ang araw. I looked at the clock and it was already 7:45 AM but the house was quieter than before.“Ciara?”I called from outside the room. Kumatok ako sa kaniyamg kwarto at unti-unting binuksan ang kaniyang pinto nang walang tumugon sa tawag k

SPG R18Nang pumasok kami sa loob ng bahay, Ciara sat silently on the couch. Hinsi ko alam bakit siya natahimik bigla. Nilapitan ko siya habang marahang sumunod sa akin si Manuel.“Ciara, I have to tell you something...”Hindi siya ngumiti sa akin. Kaya tumabi ako sa kaniya upang mas magkalapit kami. Habang si Manuel naman ay nasa sofa na nasa harap lang namin. Ciara looked at him. Hinaplos ko ang anak ko para bawiin ang atensyon niya ngunit na kay Manuel pa rin siya naka focus. She stared at her Dad for a long time, like she was carefully observing his face. Maya maya pa ay biglang nanubig ang kaniyang mga mata at natigil ako sa kaniyang sinabi. “A-Are you my D-Dad?”Laking gulat ko nang marinig ang kaniyang tanong. I wiped her tears. “Ciara...”Kahit si Manuel ay natigil sa tanong ng kaniyang anak.How di she...Lumingon siya sa akin habang walang tigil sa pagtulo ang kaniyang mga luha. “He's my Dad, r-right?”Napatakip ako sa aking bibig at hindi na rin mapigilan ang mapaluha dahil

Violet's POVI ran towards the event and look for the familiar face I saw from the elevator. Siguro guni-guni ko lang 'yon. Baka kulang lang ako sa pahinga. But I can't be mistaken. That was too surreal. That face was too real to be only imagined.Tumunog ulit ang cellphone kaya mabilis ko itong sinagot. “Hello?”“Ma'am, si Ciara po!”Mabilis ang tibok ng puso ko sa sinabi ng kasambahay sa kabilang linya. “What about Ciara?”“Umiiyak po. Hinahanap ka. Nanaginip po ata ito ng masama, ma'am.”Napapikit ako sa narinig. Akala ko ano ng nangyari sa anak ko. Bahagya akong napabuntong hininga sa narinig. “I'll go home right away.”At saka tinapos ko ang tawag. Nag text ako kay Belle na mauuna ng umuwi. Naiintindihan niya rin naman iyon. I turn aroun and walk away from the chase. Wala akong panahon para sa mga guni-guning nakikita ko. I have Ciara. I have to be firmed and strong for her. Ngunit agad ding nabawi ang sinabi ko sa sarili nang makaharap ang lalaking nakita ko kanina. I froze, t

Four years later..."Mommy, Ciara wants to eat ice cream. Please?" Napatingin si Violet sa anak na nagsusumamo. Papunta sila ngayon sa paaralan ni Ciara. Ciara has been enrolled into a preschool since the child was always writing. She loves to spend time with her pencil and paper. At since walang ibang bata sa kanilang bahay ay mas nakabubuti kay Ciara ang makipagsalamuha sa paaralan. Hindi rin naman ganun kabigat ang tinuturo ng mga pre-school teachers. Nasisiyahan pa nga ang bata at kada umaga ay excited pa itong pumapasok. "Yes we'll get ice cream later after school. Okay?" Ciara pouted and nod silently."Okay."Mabait na bata si Ciara. Kahit wala ang kaniyang ama ay parang sapat na sa kaniya na makita ang kaniyang ina. She has always been good to her mom. Hindi nag ta-tantrums. Masunurin, magalang at higit sa lahat matalino. Violet never had neglect her daughter in the first place. Hindi siya nagkulang sa pagpapalaki nito.Nang makarating sila sa paaralan ay humalik ang bata sa

Kabanata 88The news that wrecked almost everyone's jaw, faded until it vanish from the people's mind. That is how time affects everything in this world. Ilang buwan na ang nakalipas simula ng balitang iyon. Marami ang nagulantang, ngunit bahagya lamang ang nakikidalamhati kay Violet. Kaunti lamang ang may alam sa totoong koneksyon nito sa Senador. Sa ilang buwang lumipas, hindi nagkulang sa pag-alaga ang mga kaibigan ni Violet. She was slowly trying to heal everyday. Slowly trying to fight for her life and for her baby. Kahit masakit pa rin ang mga nangyaring karanasan nitong mga nakaraang buwan ay iginitgit niya ang sarili na lumaban. “Violet, let's go na!”Nilingon niya ang pinto nang marinig ang boses ng kaibigan na si Belle. Mag sine daw sila ngayon at mag grocery na rin paras mga kailangan sa pagbubuntis. Mamimili na rin daw sila ng mga damit pambata. Kabuwanan na niya ngayon at dahil sa pagiging busy niya sa sarili ay muntikan na niyang makalimutan ang mga gamit para sa kaniya

Napahawak siya sa bibig nang tuluyang makita ni Violet ang harapan ng litrato. Nilingon niya ang box na nasa tabi ngayon ni Red at nanginginig na hinalungkat ang ibang laman. Para siyang nawalan ng hininga habang nakatutok sa bagong litratong kaniyang hawak. It was a prominent senator in the country. Nasa isang mataas na sofa ito nakaupo. May hawak na alak sa kabilang kamay habang isang kamay ay nakahawak sa kaniyang pagkalalaking nakalabas at nakatutok sa camera. Nasisiyahan ito habang pinalilibutan ng mga babaeng nakahubad.Ang ibang mga litrato ay parehas lamang ng nilalaman. Mga babaeng nakahubad. Ang senador ay nakahubad na rin. Gumagawa sila ng maselan na gawain. May mga pinagbabawal na gamot ang nakalatag sa lamesa at sa ibang litrato ay siyang muntik nang magpatumba kay Violet. Ang senador at si Alex ay parehong nilalaro ang kanilang pagkalalaki ng mga babaeng nakahubad. Violet couldn't take the too dreadful scene before her eyes. Nakakasuka, mga baboy, parehong mga nababag

SPG | R18First timeIdiniin niya ang katawan ko sa pinto habang ang bibig niya ay malaswang kinakain ang dib*diban ko. Nilalaro ng dila niya ang tuktok nito habang ang mga mata niya ay nakatingala sa akin, tinitignan ang reaksyon ko."Ahh—" Hindi ko mapigilan ang maimpit na ungol na lumabas sa aking bibig dahil sa panunukso ng dila niya. Sumilay ang ngiti niyang nanunudyo dahil sa ginawang pagtauli ko. Kaya mas binilisan lamang nito ang kilos ng dila niya na tila mayroong matamis na gatas na lumalabas sa isang tetilya ko. Nilamon ng bibig niya ang aking dib*dib at walang sawang sumupsop dito na parang uhaw na uhaw sa akin. Para akong lumipad sa kawalan dahil sa nababaliw kong nararamdaman. Ang isip ko ay tila nilamon ng hangin habang ang tiyan ko ay mayroong paru-parong nagsiliparan.Lumakbay pabalik sa itaas ang dila niya at humalik ulit sa aking leeg. Sumipsip muna siya doon bago bumulong."Hubarin mo nang tuluyan ang pantalon mo," utos niya sa akin. Ang init ng boses niya ay buma

No Return"A Salvador don't shed tears." Tiim bagang siyang nakatitig sa akin habang siya mismo ang nagpamunas ng mga luha kong tahimik na tumutulo. Sa tuwing dumadaplis ang daliri niya sa aking mukha, mas lalo lamang pinapaalala nito sa akin ang sitwasyon ko ngayon."Shh tahan na," aniya. Hindi sa paraang banayad, kundi sa paraan ng pag-utos upang patahimikin ako.Napasinghot ako sa aking ilong at pilit tinigil ang paghikbi. Huminga ako upang ikalma ang sarili at nagpakawala ng isang malalim ng hangin. Bahagya akong napalunok at pinunasan ko ang natitirang luha sa pisngi ko. Yumuko ako at iniwas ang mukha sa kaniya. "I'm sorry," sabi ko sa nangangatal na boses.Narinig ko ang kaniyang malalim na paghinga na tila nasira ko ang gabi niya. "Tayo at umalis ka na sa harapan ko." Para akong nabuhusan ng isang malamig na tubig sa sinabi niya. Napatingin ako sa mukha niyang wala ng emosyon bago umiling. "P-Pasensya na, hindi na ako iiyak promise. Huwag mo lang akong paalisin dito, please?

RealityIsang mabigat na tensyon ang dumaan sa bawat sulok ng katawan ko at nanlumo sa tila misteryosong panganib na pumalibot sa lalaking kaharap ko ngayon.Cowering from the towering man in front of me, I tried to hide the trembling sensation veiling through my whole body.“Strip.” His breath touched my cheeks as he speak. Ang lapit lapit niya sa akin. Naramdaman ko ang paggalaw ng kamay niya na nasa aking buhok at marahang humaplos doon. Habang ang kaniyang mukha naman ay nakayuko sa kabilang bahagi malapit sa aking tenga. Napasinghap ako sa ginawa niya.Warm liquid lubricates my earlobe and I felt his tongue licking down my neck. Ang sumunod na pangyayari ay hindi ko inaasahan. Hindi ko maiwasan ang mapa-ungol nang bigla niyang kinagat ang leeg ko at marahang sumipsip dito. “Ahh...” Nawalan ng lakas ang tuhod ko dahil sa kiliting dumaloy mula sa mga ngipin nito. I felt his lips move, forming a smile from my moaning response. “I told you to strip. Are you hesitating, hm?” his v

Gregorio Salvador“Ma'am, dito po ang dining.” The woman beside me is carefully telling the common places of this house. Marami pa siyang mga tinuturo na corner at mga kwarto. Pero dahil sa bumungad sa akin kanina, ay pre-occupied ako buong magdamag.Naglakad kami pabalik ng sala. May itinuro siyang dark brown na wooden door. “Ang pinto po na iyan ay ang office ng Capo.”Napakunot ang noo ko sa narinig. 'Capo''Yan ba ang tawag ng mga tauhan niya sa kaniya?Tinignan ko ang itinuro ng katabi ko. My eyes narrowed from the sigil engraved above the name Salvador. A serpent?Magtatanong na sana ako sa aking katabi ngunit mukhang focus na focus siya sa pagtuturo sa mga kwarto. Dumiretso kami kung saan naroon ang hagdan at nagsimulang humakbang paakyat. I glanced at the woman beside me who's trying her best to be careful.“What’s your name?” tanong ko“P-Po?” Gulat siyang bumaling sa akin. “Ohh…is asking names forbidden in this house?”“H-Hindi naman po sa ganoon Ma’am.” Depensa niya sa

Glimpse of New LifeDahil sa pagod ay hindi ko namalayan na nakatulog pala ako ng mga limang oras. Alas otso y singko na ng gabi. Kung hindi lang dahil sa nagrereklamo kong sikmura ay hindi sana ako babangon. Paglabas ko ng bahay ay may naaninag ako sa di kalayuan. Hindi nga ako nagkakamali, si Manong Lando 'yon. Napabuntong hininga ako at nilapitan ko siya bago kumatok sa bintana. Laking gulat niya pa nang makita ako sa labas. “Ma’am anong ginagawa niyo dito sa labas? Gabi na po.” Bungad niya sa akin nang makalabas siya ng kotse. “Ikaw Manong anong ginawa mo dito? Gabi na po.” Pang-gagaya ko.Napakamot nalang siya sa ulo at bahagyang napayuko. Naghahanap pa ng magandang pang alibi.“Pasensya na po Ma’am, ako kasi ang naatasang magbantay sa inyo ngayon hanggang sa makapunta ka na ng mansion.” Napatingin na lang ako sa mukha niyang napilitang sabihin ang totoo. Ganoon ba ka istrikto itong si Gregorio at pinapabantayan pa ako ngayon? Hindi ko naman tatakbuhan ang naibigay sa akin

Contract Signing“There is no turning back once you signed the contract,” sabi ng lalaking nasa aking harap. Marahan akong tumango, pilit nilalabanan ang tinik na bumabara sa aking lalamunan. Inabot niya sa akin ang isang ballpen at hinarap sa akin ang papel kung saan nakalahad ang kontrata. Napalunok ako.Nanginginig ang aking kamay na tinanggap ang ballpen na nalakahad sa akin. Humugot muna ako ng isang malalim na hininga bago pinasadahan ng tingin ang mga salitang nakasulat sa malaking titik.“THIS IS TO HEREBY CONFIRM THAT, MS. ISABELLE VILLAESTER IS NOW A CONTRACTED WIFE OF MR. GREGORIO SALVADOR. ANY CONTRADICTIONS TO THE SAID CONTRACT AGREEMENT WILL PAY AN AMOUNT; WHATEVER THE OTHER PARTY DEMANDS.”May kung anong tumusok sa aking tiyan habang iniisip ko kung ano na ang mangyayari sa akin. Magiging asawa ako ng isang taong kailanman ay ‘di ko pa nakita. Ni hindi ko kilala. Iniisip ko kung saan na ako pupulutin kung sakaling magkanda leche leche na ang buhay ko. May mas magan

Friends with Benefits Naalimpungatan ako dahil sa kamay na humahaplos sa buhok ko. Hinay-hinay kong binuksan ang aking mga mata at nakita ko si Gabriel sa aking tabi na tila malalim ang iniisip. His fingers softly caressing my hair putting them behind my ears. He smiled a little when he saw my open eyes. "Did I wake you up?" bulong niya sa pagitan namin.His morning face was too peaceful and handsome, I would probably fell in love with a sight if I see this everyday.Napatingin ako sa mapupula niyang labi at sa matataas niyang pilik mata. Ganito ba siya ka gwapo kapag umaga? Nakatitig lamang ako sa kaniya ilang segundo habang patuloy siya sa paghahaplos ng aking buhok. Ngunit agad ding akong napukaw sa katinuan nang may maalala ako.'Shit'Namula ako bigla nang maalala ko ang ginawa namin kagabi. I gasped inwardly and tried to cover my face with my hand. Napakunot ang noo niya sa biglang naging reaksyon ko. "What's wrong?" aniya at hinawi ng kamay niya ang kamay kong nakatakip sa

A Night to Remember "Only you, my love." Pagkasabi niya nun ay walang tigil niya akong sinunggaban ng halik. Habang tumatagal, ay mas lalo lamang siyang nagugutom na parang isang halimaw.Ako ang unang kumalas sa paghahalikan namin upang huminga. I was gasping for air and yet he still had the breath to devour my neck again. Humahaplos ang kamay niya sa aking hubad na likuran at saka bumulong sa akin. "Let's go home, hm?" aniya sa boses na nagsusumamo. Nilalaro ng dila niya ang kailaliman ng tenga ko, naghihintay sa magiging sagot ko sa kaniya."Can you drive?" I asks."Fuck yeah," sagot niya at agad pinaandar ang sasakyan habang nakakandong ako sa kaniya. "Just don't make me lose focus for 5 minutes, hm?" aniya sa mapaglarong boses.I rolled my eyes for a bit. I heard him chuckled and then he drove the car like as if I'm not on his lap. I started kissing his neck na siyang agaran ring nagpatiim sa bagang niya. I chuckled from his reaction."Fuck, don't tease me like that."I graze m

CarNaglapat ang mga labi naming dalawa na tila sobrang taas ng panahon na hindi namin natikman ang bawat isa. Na tila sabik sa bawat sarap. He kissed me like I was his, like he was deprived and hungry of my lips. I moan softly when his tongue entered inside my mouth, clashing against mine like a feral beast. "Fuck," I heard him mutter softly in between our trace as I pull away to breath. I was gasping for air and he lean his forehead to mine, gazing at my eyes."You're drunk," he say in his low voice together with his dark eyes. His hand gripping my waist.I can feel his ragged breath against my skin, weight so heavy like as if he was doing his best to control himself. I cupped his face, looking at his lost eyes. "I want more," I say, in a low whisper.His breath became heavy, each exhales becoming more rasps. "Let's go home, love," he replied, trying so hard to control his self.But I can't, I can't just ignore this. I want more, I want more of him. I want his lips against mine.

Night OutIsang oras na ang nakalipas simula nung maikling bangayan namin ni Gabriel kanina. Nandito ako sa sala nanonood ng TV habang napag-isipan niya namang maligo kanina nang lumabas siya sa kwarto. I was so confused about what he meant by what he said kanina. Basta paglabas niya 30 minutes after, he was already covered in sweat. Ewan ko, baka nag exercise lang. Tsk!My eyes shifted to the bathroom door when it opened. Revealing Gabriel Salazar in a towel that only covered half his hips and legs. His hair was still wet as it water drips down to his neck and bare shoulders. Fuck.Hindi ko maiwasan ang mapatingin sa katawan niyang matipuno. His abs were perfectly carved and I gulped to the obvious v-line where the edge of the towel was hanged. Were his body always this buff?He coughed that brought me back to my senses. "Enjoying too much, Celine?"Umiwas ako ng tingin dahil sa naramdaman kong hiya. Why the fuck I am staring at his naked body? Ayaw ko namang ipahalata sa kaniya n

ClothesGabriel was still holding my hand as he drive. Hindi niya binibitawan ito na tila takot sa anumang mangyari. Na tila natakot ko siya nang husto. I never withdraw my hand dahil alam kong pinag-alala ko siya sa biglaang naging kilos ko kanina. My mind, on the other hand was focus on the road. Ang lalim ng iniisip ko dahil sa nakita ko na naman sa isip ko. Kung ano 'yong kanina. Kung bakit ganon. Kung saan 'yon galing. Hinawakan ko ang aking noo at bahagyang minasahe ito.Nang makita ang pagnanakaw tingin sa akin ni Gabriel ay umayos ako ng upo at inabala na lamang ang sarili sa dinaraanan namin sa labas.“Where are we going?” “Home...you said.”Nanlaki ang mata ko siyang tinignan. “Manila?”Marahan itong umiling. I nod and smiled. Pumasok kami sa isang private property at nakita ko sa 'di kalayuan ang isang bahay na kulay puti. I chuckled. “You really like your house white, huh?”Naramdaman ko ang kaniyang paglingon sa akin. “Yeah, well it's someone's favorite.”Tumitig ako sa

Nagtawanan kami ni Lea habang naglakad pabalik sa dinaraanan namin kanina. It's been an hour already and I know Gabriel is probably furiously looking for me right now. Lowbatt pa naman ang cellphone ko dahil sawalang sawang pagkuha ko ng mga litrato sa magandang tanawin kanina.“And you know what? Since my father didn't know Franco's true identity, inutusan niyang maglinis ng dumi ng kabayo. Although Franco didn't hesitate, my father was so shocked when he learned he was the grandson of the governor.” Hindi ko nalang din mapigilan ang mapatawa sa sinasabi ni Lea tungkol sa past nila ni Franco. We have talked a lot about ourselves. Mga bagay na kinagagalitan namin, lalo na si Giselle. Pero siya lang ang hinayaan kong magsalita ng masama patungkol sa kaniya. Ayaw ko namang makisaw-saw at baka pagdudahan niya pang baka nagseselos ako kay Giselle na sekretarya ni Gabriele. I mean, hello? Ako magseselos sa babaeng 'yon? No fucking way.“How do you deal with Giselle? Knowing that woman,