Nobela ni Lyee

Eunice pov Pagkatapos kunin dito ni Ms Ramirez ang pinagawa niyang gown ay naisip ko na lumabas muna ng boutique at ma upo sandali sa isang bench at masaya rin akong napa ngiti habang pinagmamasdan ko ang ibat-ibang uri ng mga bulaklak na nasa harapan ko ngayon ang ganda kasi nila pagmasdan lalo na ang ibat-ibang kulay ng mga ito. Kung hindi nyo kasi naitatanong ay mahilig talaga ako sa mga bulaklak at sa amoy ng mga ito. At habang nakatingin lang ako sa mga mga bulaklak ay bigla ko namang naisip si Ezra, at ang mga panahon na lagi niya akong dinadalhan ng mga bulaklak sa condo ko at sa tuwing may photoshoot ako sa Vietnam, at isa ‘yon sa pinaka namimiss kong ginagawa niya. But suddenly bigla na lang siyang hindi na nagparamdam sa text at sa tawag. At ang isang linggo na sinabi niyang hindi niya ako matawagan ay tila ba aabutin na ito ng dalawang linggo or di kaya isang buwan pero wag naman sanang mangyari itong mga nasa isip ko. Lalo na ang sinabi ni Staffi, na baka raw may iba

“Anak, okay ka lang?”Nag-aalala na tanong ni Mom. I also saw dad frowning. “Sorry sa pakikialam ha, pero tatanungin na kita. Ano ba ang pinag-awayan ninyo ni Monica?”Muling Tanong ni Mom. Napahilamus muna ako ng mga kamay ko sa mukha bago ko sagutin ang tanong ni Mom “Galing ako sa KAREDAD BAR na pagmamay-ari ni Kelvin para sunduin sana si Monica. But Kelvin insisted na wag muna akong umuwi dahil sumasayaw pa si Monica sa dance floor. Ngunit bigla namang nakita ni Kelvin si Eunice at ang mga kaibigan nito, kaya naman Kelvin ask Eunice and her friends if we can join them in the same table at pumayag naman sila. Until Monica saw me talking to Eunice at dahil sa selos at galit niya ay kaagad niyang sinabunutan si Eunice. Hanggang sa nagalit na rin si Eunice at sinabunutan si Monica." Pagpapaliwanag ko kay mom at halus hindi sila makapaniwala ni dad na magagawa iyon ni Monica kay Eunice. Ayaw pa naman ni mom na may nanakit kay Eunice. "Kawawa naman si Eunice, okay lang kaya siya anak?

“Sorry, kusa lang kasi na lumabas iyon sa bibig ko. Alam ko naman na walang ibang babae si Ezra. Busy lang talaga siya sa career niya bilang artista. And I know na para sa future nyo ang ginagawa niya.”Pag bawi naman ni Staffi, sa mga na sabi niya kanina na nagpagaan naman ng loob ko. “Ganyan nga. Think positive always!”Sambit ni Ellaine. Halatang lasing na. Bilib din talaga ako sa babaeng ito. Parang tubig na lang kasi sa kanya ang alak. Habang nag-uusap kami ay may taong biglang lumapit sa amin at iyon ay si Kelvin at kasama niya ngayon ay si Luther. “It's been awhile Eunice, kumusta ka na? I remember we meet at tita Lucia’s birthday kaso nga lang hindi tayo nag uusap.” “Okay naman ako Kelvin, busy parin sa boutique.”Sagot ko habang ang atensyon ko ay nasa hawak kung baso. “I'm glad that you're okay. Can we join you?”Kelvin ask. Habang hinihintay ang pagpayag namin. “Okay na naman kayo ni Luther, di ba?”Dugtong niya pa.Ngumiti at tumango naman si Ellaine at pinayagan

''Bestie! I heard na may bagong open daw na bar dyan sa malapit. KAREDAD BAR yata 'yon. Tara punta tayong apat.''Suhestiyon ni Staffi na kaagad naman sinang-ayonan ng dalawang si Ethan at Ellaine. ''Parang gusto ko yan Akkla. How about you Eunice?''Ellaine ask. ''Hindi ko alam, parang gusto ko na kasi matulog.''Sagot ko naman pero tila hindi sila naging sanga-ayun sa naging sagot ko. ''Mamaya kana matulog Bestie, Let's go to KAREDAD's BAR, muna.''Pamimilit naman sa akin ni Staffi, kaya sumama na lang ako dahil kailangan din kasi ni Ellaine ang magsaya. ''Okay sige sasama na ako pero sandali lang tayo don, okay?''Kako na sinang-ayonan naman nila. Luther Villareal pov. Kaagad akong nagpunta ng KAREDAD BAR ng nareceive ko ang text ni Kelvin, nandon daw si Monica at ang mga kaibigan nito .May gana pa talaga siyang magliwaliw ng ganitong oras kasama ang mga kaibigan niya? Mabuti na lang talaga at medyo malapit lang ang bar na sinabi ni Kelvin. At pagdating ko nga ay kaagad naman ak

John Gregore Pov.‘’John lasing kana. Matulog kana.’’Nag-aalala na boses ni Sheldon ng makita niyang tumunga na naman ng alak ang kaibigan niyang si John. ‘’Just let me get drunk, Sheldon.’’Sambit ni John habang itinataas ang alak na hawak niya para hindi ito maagaw ni Sheldon sa kanya.Kaya lang naman naglalasing si John, ay dahil hindi niya matanggap na pinagpalit siya ng dati niyang kasintahan na si Monica sa isang mayaman na businessman na si Luther na nagmamay-ari ng mga sikat na condominium sa Pilipinas. Kaya naman para hindi niya maramdaman ang sakit na dulot sa kanya ni Monica, ay ang alak ang naging sandigan ni John at ang kaibigan nitong si Sheldon, na kailanman ay hindi siya nito iniwan. At kahit labag man sa kalooban ni Sheldon ang bumalik si John sa Pilipinas ay mas pinili niya pa rin na samahan ang kaibigan niyang si John na bumalik sila ng Pilipinas. Natatakot kasi si Sheldon na baka may gawin na masama si John, dahil iba kasi ito kapag nagmahal, hindi ito pumapayag na

''Bakit nakasimangot ka dyan?''Tanong ko ng makabalik na si Luther sa loob ng arcade. Napasinghap naman siya at walang ganang na upo sa tabi ko ''It's about Monica.'' He answered ''Nag-away na naman kayo?''I ask. ''Yes, lagi na lang kasi siyang galit because she wants me to divorce you, Eunice. But I can't do it.'' “Luther, willing naman ako to sign our annulment eh, para hindi na kayo mag-away ni Monica, dahil alam kong ‘yan lang naman ang dahilan nang ikinagagalit niya at isa pa–I’m engaged to Ezra, pero hindi naman kami pwede na magpakasal. Dahil sa mata ng batas ay kasal pa tayong dalawa.’’I seriously said, ngunit lungkot naman ang nakita kong expression sa mukha ni Luther. Gusto ko lang naman din kasi na maging prangka sa kanya para hindi na siya umasa na magkakabalikan pa kami ulit. ‘’Tawagin mo na akong selfish Eunice, Pero hindi ako papayag na maikasal kayong dalawa ng lalaking ‘yon.’’Laglag balikat naman akong nakatingin kay Luther at sa anak ko at kay Isaiah na papalap

Shit! I don't want him to see me cry, pero damn it! Kung bakit ba kasi sumakto rin ang pagbagsak ng mga luha ko sa mga mata, habang nagkatitigan kami ni Clarke. Kaya ito hindi ko tuloy mapigilang ang makaramdam ng inis dahil sa pagpapahamak sa akin ng mga luha kong ito, binigyan mo lang talaga si Clarke ng idea na mahal ko pa siya, at nasasaktan parin ako sa bawat titig niya. Ngunit nagising nalang ako habang tahimik na kinakausap ang isip ko ng biglang magsalita ang professor namin kaya halos lahat kami natuon ang atensyon sa kanya. “Hindi ako makakapagturo ngayon sa inyo, dahil may meeting kaming lahat ng mga professor. Pumarito lang ako sandali para ipaalam sa inyo na meron kayong hiking activity next week kaya aasahan ko na makakasama kayong lahat, dahil nakasalalay ang mga grades nyo dyan.” “Okay, all of you can go home now, drive safe everyone!”Pahabol pa na mensahe ng professor namin. Naghiyawan at nagtatalon naman ang mga classmate ko dahil sa inanunsyon ng professor nami

Everest Hilton Pov. Habang naglalakad kami nina Ynna, Ambria at Kelvin sa may hallway papunta sa classroom namin ay narinig namin ang mga usap-usapan ng mga lalaking kaklase namin na may bagong transferee students daw sa section namin. Maganda raw ito at sexy, na kabaliktaran naman sa naging reaksyon ng mga kaklase kong babae dahil inis at galit kasi ang nakikita ko sa kanila at pagtaas ng kilay. And I also heard na hindi raw tinuloy ni Clarke ang pag-alis niya sa school, kung sa bagay lahat naman ng gusto nyang gawin ay magagawa niya lalo pa't nag-iisang anak siya nang may-ari nitong school namin at darating ang panahon na siya na ang magmamana ng Dankworth University at isa ako sa magiging masaya kapag nangyari na nga ‘yon. Mahirap magsinungaling but I still love him and care for him at lihim ko na lamang siyang mamahalin at proprotektahan nang hindi niya nalalaman. What happened to Macau will be a secret. At nang nasa classroom nanga kami tahimik lang ako nakatingin sa

“Thank God, you're awake Everest.”Sambit ni Ynna. Halata rin sa mga mata nito na wala siyang tulog. As in silang lahat talaga mukhang puyat. Siguro ay dahil ‘yon sa palitan nilang pagbabantay sa akin. “What happened to you, bakit na baril ka sa Macau?”Nag-aalala na tanong naman ni Kelvin. Medyo na tawa nga rin ako sa itchura nya, para na kasi siyang panda dahil sa dilim ng eyebags nya. Pero bumagay naman ito sa singkit nyang mga mata. “Wag na lang siguro natin pag-usapan ang nangyari sa akin sa Macau.”Sambit ko. Ngunit sabay-sabay naman nila akong tinaasan ng mga kilay nila. “At bakit magkasama kayong dalawa ni Timothy sa Macau?”Ambria ask habang palipat-lipat ng tingin ang mga mata niya sa amin ni Timothy. “Sabihin nyo lang sa amin ang totoo, promise hindi kami magagalit.”Muling sambit ni Ambria. Humugot muna ako ng lakas ng loob bago ako nag-salita. Tumingin din ako kay Timothy at nang makita ko nga ang hudyat ng pagtango nya ay wala na nga akong nagawa kung hindi ang sa

Nilapitan din nina Marju at Kelvin si Timothy para kausapin ito. “Just don't blame yourself, bro. Sorry kung napag-taasan kita ng boses ko. I'm just worried sa nangyari kay Everest.” “Deserve ko naman na pagtaas mo nang boses mo Kelvin.”Sambit naman ni Timothy. Humingi rin ng tawad si Marju, kay Timothy pagkatapos ay sabay nilang niyakap ni Kelvin si Timothy na ngayon ay medyo kumalma na “Sorry din, Dude.” “Hindi mo kailangan mag sorry sa akin, Marju. Kung nagpunta lang sana ako kaagad sa parking lot, hindi sana aabot sa ganito.” Pagkatapos sabihin ‘yun ni Timothy, ay biglang bumukas ang pinto ng guest room at may lumabas na doctor at nurse. At sinabing pwede na raw naming makita sa loob si Everest. “How is she?”Kinakabahan na tanong ni Timothy sa kapatid nyang si Davion na isang doctor at ito na rin ang naging private doctor ng pamilya nila. “Ligtas na siya sa kapahamakan, okay narin ang sugat niya. Pero hindi ko alam kung kailan siya magigising.” Lumapit din si Ynna at

“Clarke, okay ka lang?”Nag-aalalang tanong ni Jax sakin. “May masakit ba sayo?”Sambit naman ni Lance, habang pinagmamasdan ang mga pasa ko sa katawan. “Ang sabi ng doctor minor injuries lang daw ang natamo mo. Sino ba ang mga taong nambugbug sayo Clarke?”Muling tanong ni Lance. Kita ko rin ang pag-aalala sa mga mata niya at sa mga mata rin ni Jax. “Hindi ko sila kilala Lance, Basta bigla na lang nila akong inabangan sa may parking lot ng bar. Tapos may mga dala pa silang baseball bat at mga pamalo na yari sa kahoy, kutsilyo. At ang Lider lang nila ang may hawak ng baril.”Pagsasalaysay ko sa mga nangyari. “Mabuti na lang may tumulong sakin at sumalo ng bala na tatama sana sa akin. Nandito ba siya?” Palinga-linga kong tanong kay Lance at Jax. “Kami lang ang kasama mo rito Clarke, nalaman lang din namin ni Lance, ang nangyari sayo dahil sa mensahe na natanggap ko sa isang unknown number.” Si Jax, nang ang sumagot pagkatapos ay naupo ito sa upuan na nasa gilid ko. Lumapit din

Everest pov. Nang makita ko nga na napapaligiran na si Clarke ng mga lalaking naka itim. Ay pasimple ko namang binuksan ang pinto ng aking sasakyan para lumabas ngunit ng nasa labas na ako ng sasakyan ay nakita ko namang sabay-sabay nanga nilang pinagtutulungan si Clarke at pinaghahampas ng mga hawak nilang baseball bat at ng ibat-ibang hawak pa nilang pamalo na yari sa kahoy at ang iba pa sa kanila ay may nakasukbit namang patalim sa tagiliran habang ang isang lalaki naman ay may hawak na baril at sa tingin ko'y siya ang leader nilang lahat at taga utos. Kaya naman ay sinukbit ko rin ang earphone sa tenga ko at kaagad na tinawagan si Timothy. Para sabihin sa kanya na wag na muna siyang pumunta rito sa parking lot at tatawagan ko na lang siya kapag pwede na siya pumunta dito. “Everest, malapit na ako dyan. Saan ka ba nagpark sa taas or sa baba?”Tanong ni Timothy, dalawang palapag kasi ang parking lot nila rito. “Sa baba ko pinark ang sasakyan ko Timothy. Um pwede bang mamaya kan