Novels by JJOSEFF

Lumingon sa akin ang aking anak, pero naka kunot noo ito ng marinig ang pagtawag sa pangalan niya."Mama.... ?" "Go to your room," instead na sagutin ko siya ay pina-paakyat ko na lamang sa kanyang kwarto. Sumunod naman ito na tumakbo sa hagdan."Bakit mo naman sinabi yan?" inis na tanong ko."Hahaha. sinusubukang ko lang naman tawagin niya akong papa. Gues what? Sinabi naba ni Alexa sa iyo na buntis siya?""Ee ano naman ngayon, do we have to celebrate that?" tanong ko sa kanya."Yes, kayong dalawa ni Ole ang special guest. Darating din ang ilan sa mga close friends ko sa negosyo." nakangiting sinabi ni Kuya Jayson. Naka uwi na pala siya at sa ganitong oras pa ako sinurpresa."Congratulations!" sinabi ko sa mahinanong boses."Hanggang ngayon ba ay galit ka pa din sa akin?" tanong niya at umupo sa sofa malapit sa akin."Wala namang saysay kung magagalit ako sayo. Gayong tapos na ang lahat." sagot ko sa kanya."Gaano ba talaga ka halaga sayo ang tumira sa Isla ng Siargao?""Hindi lang

"The deal is closed." sinabi ko sa dalawang negosyanteng kaharap ko."Abah.. gumagaling ka na ata sa pagnenegosyo!" sinabi ni Luciana na nagdadalang tao. Nakapangasawa siya ng isang mangingisda sa bayan ng Arayat. Limang taon matapos mamatay si Tantan. Ang akala ko noon ay silang dalawa ang magkakatuluyan, hindi pala."Kumusta naman si Candice..?" tanong ko kay Alice."Ayon, ayaw humiwalay sa afam niya. Parang pugita na parating nakapulupot.." nagtawanan kaming tatlo dahil sa pagbibiro ni Candice."Ehh ikaw Talya.. kumusta na kayong dalawa ng anak mo? Malaki na rin si Olifiano. Ayaw mo bang hanapan ng Tatay yan..?" tanong ni Luciana."Hindi na... Masaya na ako na kaming dalawa lang..""Eeh maghahanap pa rin ng tatay iyan.." bulong ni Luciana sa akin. Malapit lang kasi sa kinauupuan namin an

Ang lalaking ito ay masyadong mapangahas, magaspang, at mapuwersa. Siya ay 23 taong gulang at masyadong mapusok.Napahawak ako sa likod ng lalaki, senyales na nakikiusap ako na tigilan ang kasalukuyang ginagawa."Hmpp!!" unggol ko.Isang pagbulusok ang sumunod na pangyayari, na maramdaman ang hapdi na tumutusok sa aking private part. Mabilis ang pangyayari na hindi ko inaasahan. Ngunit nang mag-laon ay ginagawa na niya ito sa slow-motion na parang pagpa-plantsa lang ng damit."I want you more..." sinabi niya na itinigil ang kanyang paghalik at seryosong nakatingin sa aking mukha na naka-kunot noo.Nagpatuloy ang paglabas pasok ng dalawang daliri niya, hanggang sa ito ay parang nagugustuhan ko na rin, dahilan na nakita ng lalaki kung paano ako mag-moan.Ang naiinis na itsura ay napalitan ng pagmamakaawa. Kagat labi akong nakatingin sa lalaki na kasalukuyang gi

Hinawakan ko ang kanyang baba, itinaas ko ang aking mukha para mabasa ko ang bawat nuance ng kanyang ekspresyon."For the third time, why are you here?" tanong ko sa kanya.Ngunit ang kanyang kamay ay nagtagal, hinimas ang isang hibla ng aking buhok sa likod ng aking tainga. Nakatingin siya sa akin na para bang may kailangang sasabihin."You know why." Bumuntong hininga siya at ibinaling ang pisngi sa palad ko. Hawak niya ang aking kamay na parang aso na nagpapa-amo."Nakapag-desisyon na ako. Tungkol sa sinabi mo noon. Hayaan mo sanang pag aaralan ko ang kaso mo.""Malaking kaso ang maari mong hahawakan, maraming kilalang personalidad ang madadamay, politiko at ibang mga opisyales na nagtatrabaho sa gobyerno. Kaya mo bang maparusahan sila?" tanong ko sa kanya."Gagawin ko.." sagot nito.

Nagliwanag ang mukha niya, unang nakita ko ang mahabang balbas niya at katangusan ng ilong. Papunta sa itaas nito, ay ang kanyang mga mata, na derektang nakatingin sa akin."From the very first, I already trust you. But my son failed to analyze how to run my business. Even though, I still hope that it will be corrected by you, but I did not expected that some of my investors has a big dream too. Big Boss is one of my top investors, but he cheat on me. And even steal something from me." paliwanag niya."Don Geralt?" bangit ko. Nagulat ako sa biglang pagkikita namin ngayon

"Take this all" sigaw ni Bigboss sa kanyang dalawang taohan. Agad kumilos ang dalawa at nilagay ang dalawang malaking bag na itim sa tabi.Marahan akong gumapang na hawak-hawak ang taenga ko sa kanan, sira pa rin ang aking pandinig. Nag-echoe lang sa akin ang mga tunog at kalaskas sa paligid. Sumunod ay hinila ako ng isa sa mga taohan at lumabas ng basement. Paglabas ng warehouse ay agad sumalubong sa amin ang malakas na pagsampal ng hangin, bumaba ang isang helicopter sa second floor at naunang sumakay si Big Boss na paika-ika, dahil hindi niya hawak ang kanyang baston.Pinasok ng mga taohan sa loob nito ang dalawang malaking bag na naglalaman ng mga kinuha nila sa

"Sigurado ho ba kayo?!" tanong ni Andrea. Pinagpapawisan ang matanda dahil sa kakatakbo sa hagdan. Sa likod ito dumaan upang masiguro na walang makaka pansin sa kanya. "Rafael...?" biglang nasabi ni Andrea. Malakas ang kutob niya na walang ibang tao kung sino ang tinatawag niya na "matanda" "Sige salamat, makakaalis ka na." sumagot agad ang mamamatay tao na si Jobert. Hindi na nakapag ayos si Andrea, nagmamadali siyang kumilos agad, natataranta na parang hindi alam ang gagawin. Kinuha niya ang pack bag na nakalagay sa ilalim ng hinighigaan nyang unan. At isinabit ito sa kanyang magkabilaang balikat. "Kailangan nating makabalik sa syudad. Hindi tayo safe sa lugar na ito." "At paano mo nasabing hindi ako safe dito?" Pagmamataas na tanong ni Andrea. "Alam ni Don Rafael na taga rito ka, kaya ito ang bayan na una niyang pupuntahan." Sagot ng lalaki habang mabilis na isinoot ang kanyang leather jacket at kinuha ang baril at inilipat sa kanyang bewang. "Paano niya nalaman?"

"Ano ba ang binabalak mo sa akin?" tanong ni Andrea kay Jobert. Bagong gising ito mula sa mahabang oras na pagkatulog. Sa katunayan siya ay natatakot. Ngunit iniisip niya na kung aalis siya para takasan ang lalaking ito ay tiyak na mahahanap siya nang kanyang ex-partner na si Don Rafael. Nagising siya sa oras na ito, na ang lalaki ay nananatiling nakatingin sa labas ng bintana ng motel. Ngunit ngayong gising na siya ay isinara ng lalaki ang bintana kung saan niya bahagyang binubuksan. Lumapit ito sa kama kung saan nanatiling nakahiga si Andrea at sinabing, "Tatapatin na kita Andrea, aaminin ko na sayo ang totoo," sagot ng lalaki na umupo sa gilid ng kama na nakaharap sa kanya. "Noong unang gabi kitang nakita, talagang nananabik na ako sa iyo. Nakuha mo ang kahinaan ko. Hindi lang basta pagnanasa ngunit tila bumalik sa akin ang nakaraan na tinapos mo na.." "Anong ibig mong sabihin?" Kunot-noo na tinatanong siya ni Andrea at bumangon mula sa pagkahiga. Inilayo niya ang kany

"Stop ..."Pagmamakaawa ni Andrea ngunit nagpapatuloy ito. Hindi tumigil si Jobert hanggang sa nabuksan na nga nito ang soot niyang damit pang itaas.Tumambad sa harapan ng lalaki ang malulusog at pinkish nipples ni Andrea. Para bang alaga ito ng isang dalaga na hindi pa natitikman ng sino mang lalaki na nakaka-siping niya.Sa pagka-uhaw ay agad na pinag-sisipsip ng lalaking ito ang dalawang masarap at malambot na siopao at dinilaan ang ibabaw nito.Mula dibdib ay gumapang ang mga halik paitaas sa leeg, hanggang maabot muli nito ang nag aantay na labi ni Andrea. Habang nakasandal pa ang likod ni Andrea sa dingding, ay binigyan naman ito ng tamang pagkakataon para ibaba ng assasin ang kanyang kamay.Kinakapa ng lalaki ang soot na under wear ni Andrea at marahang ibinababa ito sa abot ng kanyang makakaya, habang nilalasap ang sandaling nakakalaro pa ng labi niya ang labi ni Andrea.Ang paligid ay mas lalong pang naging ma

Sa hindi inaasahan, nagkaroon ng problema si Mrs. Janet Plaza. Kailangan niyang umuwi ng maaga mula sa trabaho dahil sa may emergency siyang pupuntahan. Ang ina ng bank manager ay namatay ng oras na iyon matapos ang usapan nila ni Andrea sa telepono. Nagpaalam ito sa kanyang staff at umalis na siya agad papuntang probinsya, babalik lang siya hanggang matapos ang libing. Walang gustong mag abala sa kanya, at gayon din walang sinuman sa bangko ang mananagot sa paglalagay ng gayong malaking order para sa cash sa labas ng kanilang normal na gawain. Dahil sa hindi natuloy ang pagkikita nila Mrs. Plaza at Andrea. Naiinis si Andrea, parang may pumipigil sa araw na ito, kunot-noo niyang naisip na baka hindi niya tuluyang makuha ang pera. Desperado na si Andrea, bakit hindi siya nakakuha ng account sa ibang malaking national bank na marahil ay nakakakuha ng pera araw-araw, o ilang beses sa isang araw, sa halip na ang maliit na bank na ito sa isang Pilly town na hindi naman ganoon karami a

Maghahating gabi na ng biglang bumuhos ang ulan. Hindi pa rin tumigil si Andrea na tila di napapagod. Inuubos niya ang oras sa pagmamaneho patungong Bulacan, dahil ayaw niyang magkamali ng daan o baka siya ay masiraan pa ng kotse. Naisip niya na kahit nakalayo na siya sa poder ni Don Rafael ay tila limitado pa rin ang kanyang galawan, lalo na sa pag-gasta sa perang nakuha niya. Dalawang araw na ang biyahe ni Andrea, pero okay lang iyon dahil masaya siya. Wala nang hihigit pa sa nararamdaman niya maliban sa pag-iisa at pagiging malaya. Hindi niya kailangang kumilos na parang hayop na walang utak. Hindi niya kailangang palaging ngumiti at itago ang anumang pahiwatig ng galit, kawalan ng pasensya, o kahit na isang masyadong matalim na pakiramdam ng paglilibang. Naging kaawa awa ang halos apat na taon na hindi siya kusang tumatawa sa isang biro, kung natawa lang siya sa lahat, kailangan muna niyang magtanong, as if hindi niya nakuha ang punch line. Matagal na rin siyang itinago ni Do

"Miss Andrea Rosario?" Tawag ng isang babaeng customer associate. Ito ang nag-assist kay Andrea para tapusin ang mga kinakailangang documents para sa nabili niyang secondhand na sasakyan. Isang red BMW car ang binili ni Andrea sa halagang one hundred thousand and sixty six pesos. Ito ang araw na kung saan babayaran niya ng full payment in cash ang naturang sasakyan. "Are we done?" tanong ni Andrea ng makalabas ito mula sa kabilang opisina. "Yes Ma'am, signature na lang po.." "Ok.." Nilagdaan ni Andrea ang nasabing form. Ang kanyang signatura ay walang ipinagbabago, nawalan man siya ng memorya noon, ngayon ay unti unti na siyang nagkaroon ng malinaw na memorya mula sa nakaraan. Pagkaraan ng isang minutong pag aantay ay nai-release na din ang certificate bilang bagong owner ng sasakyan, pati na ang receipt nito. Inabot ito ng babae kay Andrea. Saka umalis si Andrea sa lugar na walang pangamba. "Thank you Ma'am.." sinabi ng associate saka yumuko ng ulo bilang pag galang. "