Novels by JJOSEFF

Nagmamadaling lumakad si Jobert papunta sa paligid ng bahay, unang inikot ang likod-bahay, saka ang bakuran kung saan madalas tumambay si Andrea sa umaga. Tiningnan niya ang bawat sulok, sa ilalim ng puno ng niyog, sa gilid ng lumang poso, maging sa lumang duyan na gawa sa lubid, wala. Tinawag niya pangalan nito nang ilang ulit. "Andrea!" Walang tugon. Tanging hampas lang ng alon at lagaslas ng hangin. Sunod niyang pinuntahan ang daan papuntang tabing-dagat. Sumiksik ang kaba sa dibdib niya habang pinagmamasdan ang bakas ng mga paa sa buhangin, pero hindi siya sigurado kung kay Andrea ang mga iyon. "Andrea, nandito ka ba?" Lumakad siya hanggang marating niya ang dalampasigan. Hanggang maka apak ang mga paa niya sa buhangin na nadadaanan niya, pero patuloy pa rin siya, hindi alintana ang pagod at bigat ng katawan. Wala pa ri

Napatulala na parang tinamaan ng kidlat si Rick matapos marinig ang pangalan na binanggit ni Andrea. Jobert Bagatsing. Isa sa mga pinagkakatiwalaang tao ni Don Rafael. Mapanganib. Mahirap hanapin loyal sa walang iba kundi sa sarili niya at sa pera na makukuha niya. Ang pangunahing trabaho nito ay ang pagtatago sa dilim kasama si kamatayan. Natatakot na bumulong si Rick, "Oh Shit.. Andrea... anong ginawa niya sa iyo...?" Biglang nanghina ang katawan ni Andrea. Hanggang sa lumihis ang kamay niya mula sa pagkakahawak ni Rick. “ANDREA!” Napasigaw si Rick, marahas siyang niyugyog. "Hindi...hindi, hindi, hindi! Damn it! Gumising ka!" Pero hindi gumagalaw si Andrea. Bahagyang tumaas ang kanyang dibdib. Ang kadiliman sa buong paligid ay tila bumabalot sa kanilang dalawa. Sa labas, umuungol ang hangin. Sa loob, napuno ng gulat na hininga ni

Nanginginig ang mga braso ni Andrea habang gumagapang sa malamig na semento na sahig, ang mga daliri ay nakaunat patungo sa kahoy na upuan na parang ito na ang huling pag-asa niya. Habang unti-unting lumalabo ang kanyang paningin sa mga luha, ang kanyang tibok ng puso ay napakalakas, napakasakit, sa kanyang mga tadyang. Hinawakan niya ang isang paa ng upuan, nakikiskisan ang mga pako dito habang pilit niyang hinihila ang sarili.Nadulas ang kanyang mga tuhod, muling bumagsak ang kanyang katawan.Sumigaw siya, hindi lang dahil sa sakit, kundi sa takot... malalim, at nakalulungkot na takot.

Krik… krriiinnnkkk…”Umikot ang doorknob na may tuyong kaluskos na tunog, at marahang bumukas ang pinto. Pumasok ang isang guhit ng ilaw mula sa labas, kasabay ng mahaba at nakakatakot na anino ng isang tao.Hindi ito tumawag at hindi ito nagpakilala. Para siyang akyat bahay.Pero mula sa tindig, sa lapad ng balikat, at sa kislap ng sinturon sa ilalim ng jacket nito, alam ni Andrea nalalaki ito. At higit sa lahat, hindi niya ito kilala.Gumapang si Andrea patungo sa ilalim ng mesa. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa kutsilyo, na halos maputol ang sirkulasyon sa daliri. Dala ng kaba at takot, magkadikit ang kanyang labi ngayon na tahimik na bumubulong ng isang dasal. "Please… please… please… Ilayo niyo po ako sa kapahamakan"Pumasok ang lalaki sa marahan na pagkilos. Kalkulado ang bawat hakbang, para bang kabisado nito kung aling bahagi ng sahig ang hindi mag-i

Nagising si Andrea na may tinulang isda na nakahain sa mesa. Ngayong umaga, nadatnan niya si Jobert na abala sa pagluluto. Ang iba ay kanyang pinirito, at ang iba naman ay ibinilad niya sa labas upang gawing tuyo. Ngunit nagtataka si Andrea kung paano niya nakuha ang mga ito sa dagat, gayong pareho silang dayo sa lugar, at wala silang kagamitan pagdating sa pangingisda. Kaya di na niya napigilang magtanong. "Ang dami mo naman atang nelulutong isda, Ang totoo, paano mo nakuha yan?" "Hindi kasi ako makatulog kaya naglakad lakad ako sa dalampasigan. Nadatnan ko ang kapitbahay natin na sumampa sa pangpang kaya tumulong ako sa kanila. Kaya eto binigyan nila ako ng kaunti." paliwanag ni Jobert. "Mabuti naman at naisip mo yan. Ang bait nila binigyan tayo ng ganyan ka daming isda. Baka aabutin pa yan ng isang linggo bago maubos. Tsaka gusto ko malaman mo na... parang gusto ko na rin mag stay dito. Tahimik at malayo sa gulo." mahinah

Mapusok o marupok? Sadya nga bang ganito ang isang tao kahit sa unang pagkikita ay maaring pwede na ang hindi pwede? Tutuka ka ba kung nasa harapan mo na ang pagkain mo?"Sige na nga.. kung ayaw mo Kuya..." sinabi ng dalaga ng mapansin niyang napapatahimik niya ang lalaking tinatawag niyang kuya. Ito ay matapos siyang halikan ng isang mainit na halik.Napalunok na lamang ng sariling laway si Jobert, namula nalang bigla ang kanyang pisnge ni ayaw na niya uli tingnan ang dalaga sa mukha. Pero ang nakapagtataka lang ay hindi binitawan ng dalaga ang kanyang pagkahawak sa kanyang braso. Ngayon ay pareho silang nakatingin sa malawak na karagatan, at ang nakikita nila ay mga ilaw na sing laki ng mga alitaptap na lumulutang isa ibabaw ng tubig. Ang mga ito ay pawang mga bangka ng mga mangingisda ng nasasakupan sa buong bayan ng Quezon."Kuya, gusto mo ba ng kape? halika sa kubo magpapakulo ako ng tubig.""Sige.." agad namang pumayag si Jobert

Lumingon sa akin ang aking anak, pero naka kunot noo ito ng marinig ang pagtawag sa pangalan niya."Mama.... ?" "Go to your room," instead na sagutin ko siya ay pina-paakyat ko na lamang sa kanyang kwarto. Sumunod naman ito na tumakbo sa hagdan."Bakit mo naman sinabi yan?" inis na tanong ko."Hahaha. sinusubukang ko lang naman tawagin niya akong papa. Gues what? Sinabi naba ni Alexa sa iyo na buntis siya?""Ee ano naman ngayon, do we have to celebrate that?" tanong ko sa kanya."Yes, kayong dalawa ni Ole ang special guest. Darating din ang ilan sa mga close friends ko sa negosyo." nakangiting sinabi ni Kuya Jayson. Naka uwi na pala siya at sa ganitong oras pa ako sinurpresa."Congratulations!" sinabi ko sa mahinanong boses."Hanggang ngayon ba ay galit ka pa din sa akin?" tanong niya at umupo sa sofa malapit sa akin."Wala namang saysay kung magagalit ako sayo. Gayong tapos na ang lahat." sagot ko sa kanya."Gaano ba talaga ka halaga sayo ang tumira sa Isla ng Siargao?""Hindi lang

"The deal is closed." sinabi ko sa dalawang negosyanteng kaharap ko."Abah.. gumagaling ka na ata sa pagnenegosyo!" sinabi ni Luciana na nagdadalang tao. Nakapangasawa siya ng isang mangingisda sa bayan ng Arayat. Limang taon matapos mamatay si Tantan. Ang akala ko noon ay silang dalawa ang magkakatuluyan, hindi pala."Kumusta naman si Candice..?" tanong ko kay Alice."Ayon, ayaw humiwalay sa afam niya. Parang pugita na parating nakapulupot.." nagtawanan kaming tatlo dahil sa pagbibiro ni Candice."Ehh ikaw Talya.. kumusta na kayong dalawa ng anak mo? Malaki na rin si Olifiano. Ayaw mo bang hanapan ng Tatay yan..?" tanong ni Luciana."Hindi na... Masaya na ako na kaming dalawa lang..""Eeh maghahanap pa rin ng tatay iyan.." bulong ni Luciana sa akin. Malapit lang kasi sa kinauupuan namin an

Ang lalaking ito ay masyadong mapangahas, magaspang, at mapuwersa. Siya ay 23 taong gulang at masyadong mapusok.Napahawak ako sa likod ng lalaki, senyales na nakikiusap ako na tigilan ang kasalukuyang ginagawa."Hmpp!!" unggol ko.Isang pagbulusok ang sumunod na pangyayari, na maramdaman ang hapdi na tumutusok sa aking private part. Mabilis ang pangyayari na hindi ko inaasahan. Ngunit nang mag-laon ay ginagawa na niya ito sa slow-motion na parang pagpa-plantsa lang ng damit."I want you more..." sinabi niya na itinigil ang kanyang paghalik at seryosong nakatingin sa aking mukha na naka-kunot noo.Nagpatuloy ang paglabas pasok ng dalawang daliri niya, hanggang sa ito ay parang nagugustuhan ko na rin, dahilan na nakita ng lalaki kung paano ako mag-moan.Ang naiinis na itsura ay napalitan ng pagmamakaawa. Kagat labi akong nakatingin sa lalaki na kasalukuyang gi

Hinawakan ko ang kanyang baba, itinaas ko ang aking mukha para mabasa ko ang bawat nuance ng kanyang ekspresyon."For the third time, why are you here?" tanong ko sa kanya.Ngunit ang kanyang kamay ay nagtagal, hinimas ang isang hibla ng aking buhok sa likod ng aking tainga. Nakatingin siya sa akin na para bang may kailangang sasabihin."You know why." Bumuntong hininga siya at ibinaling ang pisngi sa palad ko. Hawak niya ang aking kamay na parang aso na nagpapa-amo."Nakapag-desisyon na ako. Tungkol sa sinabi mo noon. Hayaan mo sanang pag aaralan ko ang kaso mo.""Malaking kaso ang maari mong hahawakan, maraming kilalang personalidad ang madadamay, politiko at ibang mga opisyales na nagtatrabaho sa gobyerno. Kaya mo bang maparusahan sila?" tanong ko sa kanya."Gagawin ko.." sagot nito.

Nagliwanag ang mukha niya, unang nakita ko ang mahabang balbas niya at katangusan ng ilong. Papunta sa itaas nito, ay ang kanyang mga mata, na derektang nakatingin sa akin."From the very first, I already trust you. But my son failed to analyze how to run my business. Even though, I still hope that it will be corrected by you, but I did not expected that some of my investors has a big dream too. Big Boss is one of my top investors, but he cheat on me. And even steal something from me." paliwanag niya."Don Geralt?" bangit ko. Nagulat ako sa biglang pagkikita namin ngayon

"Take this all" sigaw ni Bigboss sa kanyang dalawang taohan. Agad kumilos ang dalawa at nilagay ang dalawang malaking bag na itim sa tabi.Marahan akong gumapang na hawak-hawak ang taenga ko sa kanan, sira pa rin ang aking pandinig. Nag-echoe lang sa akin ang mga tunog at kalaskas sa paligid. Sumunod ay hinila ako ng isa sa mga taohan at lumabas ng basement. Paglabas ng warehouse ay agad sumalubong sa amin ang malakas na pagsampal ng hangin, bumaba ang isang helicopter sa second floor at naunang sumakay si Big Boss na paika-ika, dahil hindi niya hawak ang kanyang baston.Pinasok ng mga taohan sa loob nito ang dalawang malaking bag na naglalaman ng mga kinuha nila sa