ไม่นานก็มีนักศึกษาคนอื่นแห่กันเข้ามาดู “แย่แล้ว ตรงนี้มีคนตีกัน!”หวังจื่อเหยาได้ยินเข้าก็เริ่มกลัวขึ้นมา เพราะการตีกันในโรงเรียนถือเป็นเรื่องร้ายแรงอาจถูกบันทึกความผิดทางวินัยได้ ที่สำคัญคือ เธอโดนต่อยจนเจ็บแทบขาดใจ ฮือๆทั้งเหตุการณ์หวังจื่อเหยาโดนเย่ฮวนเอ่อร์กดอยู่กับพื้นและซัดไม่ยั้ง แม้เพื่อนๆ จะรุมเย่ฮวนเอ่อร์แต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้เลย หวังจื่อเหยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟเผาไปทั้งตัวหวังจื่อเหยาดันเย่ฮวนเอ่อร์ออก “เย่ฮวนเอ่อร์ รอดูเถอะฉันจะไปเรียกคนมา!”พูดจบหวังจื่อเหยาก็พาเพื่อนสาววิ่งหนีไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ก็มีแผลอยู่เหมือนกันเสื้อผ้าของเธอก็ถูกดึงจนขาด เธอเก็บกระเป๋าขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ไม่งั้นออกไปข้างนอกไม่ได้แน่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ตบกับหวังจื่อเหยา กับคนปากเสีย เธอไม่มีวันยอมให้อภัยหวังจื่อเหยาไปเรียกคน เธอก็รออยู่ตรงนี้แหละเย่ฮวนเอ่อร์ถอดเสื้อออกแต่พอขยับตัวก็เจ็บจนต้องร้อง “ซี้ด” รอยข่วนแดงๆ เต็มแผ่นหลังตอนชกต่อยกันไม่รู้สึกตอนนี้เจ็บเหมือนโดนมีดกรีดในขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์
…………ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เย่ฮวนเอ่อร์หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาเธอหันหลัง กำลังสวมชุดชั้นในอยู่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูมีคนมาเคาะประตูหวานหว่านมาเร็วจัง?เย่ฮวนเอ่อร์ “เข้ามาได้เลย”ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกเปิดออกมีคนเดินเข้ามาไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือเฉินจิ้นเฉินจิ้นมาถึงแล้วพอเขาเดินเข้ามาก็เห็นเย่ฮวนเอ่อร์กำลังเปลี่ยนเสื้อข้างล่างยังสวมกระโปรงยูนิฟอร์มส่วนด้านบนเธอสวมบราใหม่สองมือเรียวขาวกำลังไขว้หลังพยายามติดตะขอบราเฉินจิ้นชะงักไป เขาเคาะประตูแล้วนะ แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้ผิวของเด็กผู้หญิงขาวเนียนจนแสบตาโครงร่างบอบบาง ผมยาวสีดำขลับไหลลงมาสลวยพันอยู่กับต้นแขนของเธอแผ่นหลังของเธอสวยมากเนื้อเนียนละเอียดกับเอวคอดบางเส้นโค้งรูปตัว S เด่นชัดเตะตาเฉินจิ้นชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็เบือนสายตาหนีเขาหันหลัง เตรียมจะเดินออกไปแต่เสียงนุ่มนวลของเด็กสาวก็ดังขึ้น “ตะขอบราด้านหลังฉันติดไม่ได้ ช่วยฉันหน่อยสิ”เด็กสาวถอยหลังไม่กี่ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ตรงนี้ ติดไม่เข้าเลย”เฉินจิ้นยังคงยืนนิ่งเด็กสาวเริ่มร้อนรน “ช่วยหน่อยเถอะ มือฉันเจ็บแถมตัวก็ปวดไปหมด ซี้
เย่ฮวนเอ่อร์พูดทีละคำ เฉินจิ้น นายเห็นหมดทั้งตัวฉันแล้วนะเฉินจิ้นมองเธอ “ฉันไม่ได้ดู”“ยังจะเถียงอีกเหรอ? เมื่อกี้นายไม่ได้มองฉันหรือไง?”เฉินจิ้น “……” มองสิ เขาไม่ได้ตาบอดนี่ใบหน้าสวยหวานของเย่ฮวนเอ่อร์ขึ้นสีชมพูจางๆ แค่คิดถึงเหตุการณ์เมื่อกี้ เธอก็ทั้งอายทั้งหงุดหงิดเธอคิดว่าเป็นฉือหว่านที่เข้ามาไม่คิดเลยว่าจะเป็นเขา“เมื่อกี้นายเห็นอะไรบ้าง ได้ยินอะไรบ้าง?” เย่ฮวนเอ่อร์ถามเฉินจิ้นเงียบ ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์เกลียดที่สุดคือเวลาที่เขาเงียบไม่ยอมพูด “เป็นใบ้เหรอ?”เฉินจิ้น “เธอบอกว่าอยากได้คัพ D……”อ๊า!เย่ฮวนเอ่อร์ร้องออกมาเขย่งปลายเท้าขึ้นไปเอามือปิดปากเขาไว้ ไม่ให้พูดต่อ“อย่าพูด!”ฝ่ามือนุ่มของเธอวางลงอย่างรวดเร็วระยะห่างระหว่างทั้งสองคนลดลงทันที เฉินจิ้นมองเข้าไปในดวงตาสวยคมของเธอดวงตาของเธอสว่างสดใสเหมือนมีแสงอาทิตย์อยู่ในนั้น เหมือนกับตอนที่เขาเห็นเธอครั้งแรกไม่มีผิดวันนั้นฝนตกเขาบังเอิญช่วยเธอไว้ ตอนนั้นเธอยังมีปานอยู่บนหน้า แต่ดวงตาคู่นั้นก็ยังสวยแบบนี้เฉินจิ้นยกมือดึงมือนุ่มของเธอลง “ฉันไม่อยากพูด เธอเป็นคนบอกให้ฉันพูดเอง”เย่ฮวนเอ่อร์ “……นายยังจะพูดอีก!”
เฉินจิ้นรีบปล่อยข้อมือของเธอถอยหลังออกไปสองก้าวรักษาระยะห่างอย่างปลอดภัยเย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าที่ปีกจมูกมันร้อนๆ เธอยกมือแตะนิ้วเต็มไปด้วยเลือด“อ๊า ฉันเลือดกำเดาไหล” เย่ฮวนเอ่อร์ร้องเสียงหลงเฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่งเธอเลือดกำเดาไหลจริงๆเขาดึงกระดาษทิชชู่สองแผ่นส่งให้ “เงยหน้าขึ้น เดี๋ยวก็หาย”เย่ฮวนเอ่อร์รับกระดาษไว้เงยหน้าขึ้น “ทำไมฉันถึงเลือดกำเดาไหลล่ะ?”เฉินจิ้นไม่ตอบ เปิดประตูเดินออกไปลมเย็นภายนอกพัดใส่หน้าเขาทันทีหนาวมาก แต่ก็พัดกลิ่นหวานๆ ของเด็กสาวออกไปหมดเช่นกันตอนนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์ที่ห้ามเลือดได้แล้วก็วิ่งตามออกมา “เฉินจิ้น นายรอก่อน ทำไมร่างนายถึงมีแผลเยอะขนาดนั้น?”เฉินจิ้นไม่หยุดยังก้าวยาวๆ ต่อไปแต่เย่ฮวนเอ่อร์ก็ยังไล่ตามเขาพลางบ่นไม่หยุด “แผลพวกนั้นนายไปมีเรื่องกับคนอื่นมาใช่ไหม? ต่อไปอย่าทะเลาะวิวาทแล้วนะตั้งใจเรียนเถอะการเรียนรู้คือทางออกที่ดีที่สุด”เฉินจิ้นไม่มีสีหน้า ทำเหมือนเย่ฮวนเอ่อร์เป็นอากาศแต่แล้วด้านหน้าก็มีคนกลุ่มหนึ่งปรากฏตัว หวังจื่อเหยาเดินนำกลุ่มสาวๆ มาด้วยความโกรธหวังจื่อเหยาตะโกน “เย่ฮวนเอ่อร์ หยุดเดี๋ยวนี้! ฉันพาคนมาด้วยนะ เธอกลัวไห
เย่ฮวนเอ่อร์นิ่งไปครู่หนึ่งเธอติดกิ๊บจริงๆ เป็นคุณป้าของเธอที่มอบให้หวังจื่อเหยาหัวเราะ “กิ๊บ Chanel สามหมื่นแปดเธอใส่ได้ตามใจ แต่เงินจำนวนนี้เฉินจิ้นต้องทำงานนานแค่ไหนถึงจะหาได้เธอคิดว่าเธอสองคนเหมาะกันเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์เท้าสะเอว “พวกเราสองคนเหมาะกันหรือไม่มันเกี่ยวอะไรกับเธอแต่ที่แน่ๆ คือเธอกับเฉินจิ้นไม่เหมาะกัน!”หวังจื่อเหยา “เธอ!”ตอนนั้นเอง เฉินจิ้นหันไปพูดกับหวังจื่อเหยา “ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก อย่าบังคับให้ฉันต้องพูดรอบที่สาม!”หวังจื่อเหยา ทั้งรักทั้งกลัวเฉินจิ้นตอนนี้เขามองมาด้วยสายตาเย็นชาเธอสะท้านไปทั้งตัว“เฉินจิ้น ฉันจะคอยดูเธอกับเย่ฮวนเอ่อร์ไม่มีทางจบลงด้วยดีหรอก!”พูดจบ หวังจื่อเหยาก็พาคนของเธอจากไป“หวังจื่อเหยาคนนั้นในที่สุดก็ไปซักที เฉินจิ้น นายห้ามไปหลงกลเธอเด็ดขาดนะ อย่าไปคบกับเธอ เธอพูดจาด่านายนะ!” เย่ฮวนเอ่อร์พูดกับเฉินจิ้นเฉินจิ้นมองเธอ “หล่อนด่าฉันว่าอะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์กลัวจะกระทบความรู้สึกเขาเลยพูดอ้อมๆ “เธอก็พูดเรื่องครอบครัวของนายไง”เฉินจิ้นเข้าใจดี ความเป็นมาของเขาไม่ใช่ความลับอะไร ใครจะพูดก็พูดไปเขาไม่สนใจเฉินจิ้นมองดวงตากลมโตสดใสของเย่
เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ
ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้
จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง
ฮั่วซือหานมองตามทิศทางที่ฉือหว่านหายตัวไป เรื่องทั้งหมดมันง่ายขนาดนั้นจริงหรือ?อาจจะใช่ขณะที่เขายังครุ่นคิด เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันฮั่วซือหานกดรับสาย ปลายสายเป็นเสียงหลี่หลันที่ตื่นตระหนก “ประธานฮั่ว ไม่ดีแล้วค่ะ เจียวเจียวเกิดอาการหัวใจผิดปกติ อยู่ๆ ก็เป็นลมหมดสติ ตอนนี้กำลังถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลด่วนค่ะ!”ฮั่วซือหานวางสายทันที จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างรวดเร็ว……ขณะเดียวกัน ภายในห้องทดลองขององค์กรถงเหรินถัง ฉือหว่านมัดผมยาวดำสนิทเป็นหางม้าเรียบร้อย แล้วสวมเสื้อกาวน์สีขาวสะอาด “ฉันจะเริ่มตรวจสอบอัฐิของพ่อเดี๋ยวนี้”เซียวอี้ “หวานหว่าน เธอสงสัยมาตลอดว่าการตายของพ่อเธอมีเงื่อนงำ เธอสงสัยว่าคนในตระกูลฉือเป็นคนลงมือ?”ฉือหว่านพยักหน้า “ใช่”“แต่ยังไงซะ พ่อเธอก็เป็นคนตระกูลฉือนะ แม้แต่เสือยังไม่กินลูกตัวเอง แล้วพวกเขาจะโหดเหี้ยมได้ยังไง?”ฉือหว่านคิดสักครู่แล้วเอ่ย “พี่จำได้ไหม ตอนที่เราสืบประวัติมาก่อนหน้านี้ มีข้อมูลว่าคุณนายใหญ่ฉือแต่งงานตั้งสามปีถึงจะมีลูก ทั้งกินยาสมุนไพร ทั้งทำทุกวิถีทาง... แล้วถึงจะมีพ่อของฉัน”เซียวอี้พยักหน้า “จำได้ แล้วไ
เรื่องนี้ย้อนกลับไปที่ชาติกำเนิดของฉือหว่าน ... ตอนนี้ มีเพียงฉือไห่ผิงกับคุณนายใหญ่ฉือเท่านั้นที่รู้ความจริง เมื่อก่อนยังมีฉือเจี้ยนกั๋วอีกคน แต่เขาต้องสังเวยชีวิตเพราะเรื่องนี้ฉือไห่ผิงรีบเอ่ยเตือน “แม่ หยุดพูดเถอะ”คุณนายใหญ่ฉือก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่โตนัก เธอจึงรีบปิดปากทันทีเดิมทีหลี่หลันยังตั้งใจเงี่ยหูฟัง หวังว่าจะได้ล้วงความลับอะไรสักอย่าง แต่เมื่อเห็นพวกเขาเงียบไป หลี่หลันก็อดผิดหวังไม่ได้ขณะเดียวกัน ฉือเจียวกับฉือถังก็ยังรุมล้อมเทพ C ตัวปลอมต่อ “ไอ้สิบแปดมงกุฎ เอาเงินเราคืนมาเดี๋ยวนี้!”“กล้ามาหลอกเอาเงินตระกูลฉือเหรอ หาเรื่องตายชัดๆ!”พวกเธอระบายความโกรธใส่เทพ C ตัวปลอมอย่างเต็มที่ตลอดสองวันที่ผ่านมา ตระกูลฉือตกอยู่ในสภาพเหมือนผ่านนรกมาอย่างแท้จริง ทั้งหมดก็เพราะคนตรงหน้า!คุณนายใหญ่ฉือพูดขึ้นเสียงแข็ง “ตอนนี้เทพ C ตัวปลอมก็จับได้แล้ว รีบเอาเงินเราคืนมาซะทีเถอะ!”ฉือไห่ผิงกับฉือเหว่ยเย่พยักหน้า “ครับ!”อีกด้านหนึ่ง รถโรลส์รอยซ์ยังจอดอยู่อย่างเงียบๆ ข้างถนนเลขาจ้าวเหลือบมองฉากที่เกิดขึ้น แล้วเอ่ยด้วยความตกใจ “ท่านประธาน คุณฉือหว่านดันหาเทพ C ตัวปลอมเจอก่อนเร
หลี่หลันรีบเอ่ยขึ้นทันที “ฉือหว่าน เธอไปหาตัวเทพ C ตัวปลอมได้ยังไง?”ฉือหว่านยกยิ้มบางๆ ดวงตาใสระยิบระยับ “เรื่องนั้นขอไม่เปิดเผยนะ ตอนนี้ฉันจะเอาอัฐิพ่อฉันคืนแล้ว”คุณนายใหญ่ฉือรีบขวางหน้าฉือหว่านไว้ “ฉือหว่าน เธอทำอย่างนี้ไม่ได้…”ฉือหว่านหันไปมองคุณนายใหญ่ฉืออย่างเย็นชา “คุณนายใหญ่ฉือ อยากเล่นตุกติกเหรอ? ถ้าเธอผิดสัญญา ฉันก็ไม่ส่งตัวเทพ C ตัวปลอมให้ เงินของพวกเธอ อย่าหวังว่าจะได้คืนแม้แต่สตางค์เดียว!”คุณนายใหญ่ฉือรู้สึกหวั่นใจเล็กน้อย รีบพูดแก้ตัว “ฉือหว่าน ฉันสัญญาแล้วก็ไม่มีทางผิดคำพูดหรอก แค่…วันนี้มันไม่ใช่วันดีเท่านั้นเอง เราค่อยเลือกวันดีแล้วค่อยเอากระดูกไปได้ไหม?”ฉือหว่านมองตรงไปที่เธอ “สำหรับฉัน วันไหนก็เป็นวันดี เพราะวันนี้ ฉันมารับพ่อกลับบ้าน”พูดจบ ฉือหว่านเบี่ยงตัวหลบคุณนายใหญ่ฉือ แล้วก้าวยาวตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลฉือแม้คฤหาสน์จะถูกปิดผนึกด้วยป้ายอายัดสีขาว แต่ฉือหว่านยื่นมือไปลอกป้ายออกอย่างไม่ลังเล ก่อนจะผลักประตูเอี๊ยด ประตูเก่าแก่ค่อยๆ เปิดออก ฉือหว่านเดินเข้าไปทันทีฉือหว่านมุ่งหน้าไปยังศาลเจ้าประจำตระกูลฉือ ที่นั่นมีป้ายวิญญาณตั้งเรียงรายเต็มไปหมด ล้วนเป
ฮั่วซือหานก็ไม่แน่ใจว่าฉือหว่านจะมาไหมพวกคนตระกูลฉือเองก็ไม่แน่ใจว่าฉือหว่านจะมาไหมทุกคนต่างเฝ้ารอฉือหว่านอย่างกระวนกระวายขณะนั้น รถโรลส์รอยซ์รุ่นสตาร์ไลท์สุดหรูคันหนึ่งแล่นเข้ามา ประตูฝั่งคนขับเปิดออก ร่างเพรียวบางงดงามก้าวลงมา ฉือหว่านมาถึงแล้วเลขาจ้าวตาเป็นประกายทันที “ท่านประธาน! คุณฉือหว่านมาแล้ว! เธอมาแล้วจริงๆ!”ฮั่วซือหานเงยหน้าขึ้น มองไปยังฉือหว่านคุณนายใหญ่ฉือรีบก้าวออกไปต้อนรับ “ฉือหว่าน เธอมาเสียที เธอเกือบจะมาสายแล้วนะ”ฉือหว่านยกมุมปากยิ้มบาง “ฉันไม่สายหรอก เวลานัดยังเหลืออีกหนึ่งนาที พวกคุณไม่มีความอดทนเลย รออีกนิดไม่ได้เลยเหรอ?”คุณนายใหญ่ฉือพูดไม่ออกฉือเจียวรีบสวน “ฉือหว่าน เลิกพูดเรื่องไร้สาระเถอะ แล้วเทพ C ตัวปลอมล่ะ?”ฉือเจียวเหลือบมองไปรอบๆ พบว่าฉือหว่านมาคนเดียว ไม่เห็นมีเทพ C ตัวปลอมที่ไหนเลยฉือเจียวหัวเราะเยาะ “ฉือหว่าน เธอไม่ได้พาเทพ C ตัวปลอมมาด้วยใช่ไหม? ฮะ ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอไม่มีความสามารถเอาตัวเขามาได้ เธอมันก็แค่หลอกลวงเท่านั้นแหละ”พูดจบ ฉือเจียวก็ลากแขนคุณนายใหญ่ฉือ “คุณย่า เห็นไหมคะ ฉันพูดถูก เธอไม่มีปัญญาพาเทพ C ตัวปลอมมาได้หรอก เป
เลขาจ้าวเข้าใจทันที ที่แท้ท่านประธานกำลังเล่นบท ตั๊กแตนจับจักจั่น นกขมิ้นอยู่ข้างหลัง มาตลอด เขากำลังรอจังหวะอยู่ที่ผ่านมา ไม่มีใครหลุดรอดสายตาของฮั่วซือหานได้ แต่เทพ C คนนี้กลับสามารถหลบเลี่ยงได้หลายครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนทำได้ดูเหมือนว่าคราวนี้ ท่านประธานตั้งใจแน่วแน่ว่าจะลากตัวเทพ C ลึกลับนี้ออกมาให้ได้แม้ว่าวันนี้ฮั่วซือหานจะไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอก เขารู้หมดเลขาจ้าวยังคงสงสัยอยู่บ้าง “ท่านประธาน วันนี้พวกตระกูลฉือไปหาทั้งท่านหลินและเซียวอี้ แต่ทั้งสองคนกลับแนะนำให้พวกเขาไปขอร้องคุณฉือหว่าน บอกว่ามีแค่คุณฉือหว่านที่แก้ปัญหานี้ได้ ท่านคิดว่ามันหมายความว่าไงครับ?”ใบหน้าหล่อคมของฮั่วซือหานอยู่ในแสงไฟสลัว ดูพร่าเลือนและลึกลับ เขาถามกลับเบาๆ “แล้วนายคิดว่าไง?”เลขาจ้าวส่ายหัว “ผมคิดไม่ออก”ฮั่วซือหานยิ้มบางๆ อย่างมีนัย “ก็แค่สองอย่าง หนึ่ง ฉือหว่านรู้จักเทพ C สอง ฉือหว่านคือเทพ C”อะไรนะ?เลขาจ้าวเผลอสูดหายใจแรง “คุณฉือหว่านคือเทพ C? เป็นไปได้ยังไง?”ฮั่วซือหานหันหน้าไปยังหน้าต่างกระจกสูง มองออกไปเห็นแสงไฟระยิบระยับในยามค่ำคืน เขาหัวเราะเบาๆ
ฉือหว่านไม่พูดอะไรมาก “พรุ่งนี้ที่หน้าคฤหาสน์ตระกูลฉือ ฉันจะพาตัวเทพ C ตัวปลอมมา พวกเธอก็นำอัฐิพ่อฉันมา แลกกันต่อหน้าทุกคน”พูดจบ ฉือหว่านก็หันหลังเข้าไปในห้อง “ปัง” ประตูอพาร์ตเมนต์ปิดลงเสียงดังทุกคน “……”หลี่หลันเต็มไปด้วยความสงสัย “เราก็แจ้งความไปแล้ว ใช้ทุกช่องทางตามหาเทพ C ตัวปลอม แต่เหมือนเขาจะหายตัวไปจากโลก ไม่มีแม้แต่เงา แล้วฉือหว่านกลับบอกว่าพรุ่งนี้จะเอาตัวมาได้ ฉันไม่เชื่อเลยสักนิด”ฉือถังหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว คุณคิดเห็นว่ายังไง?”ฮั่วซือหานจ้องมองประตูอพาร์ตเมนต์ที่ปิดสนิทอยู่ข้างหน้า ก่อนจะเม้มริมฝีปากบางเบา “สถานการณ์ตอนนี้ นอกจากเชื่อฉือหว่าน พวกคุณก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ทุกคน “……”“งั้นก็คงต้องรอดูพรุ่งนี้ ว่าฉือหว่านจะเอาตัวเทพ C ตัวปลอมมาได้จริงไหม” คุณนายใหญ่ฉือทุบโต๊ะพูดขึ้นฉือเจียวรีบเกาะแขนฮั่วซือหาน ทำเสียงออดอ้อน “ซือหาน คืนนี้พวกเราไม่มีบ้านอยู่แล้วนะ~”ฮั่วซือหานขยับริมฝีปากอย่างเย็นชา “ฉันจะให้เลขาไปจัดการ จัดหาห้องพักสวีทที่โรงแรมให้พวกเธอพักสักคืน”ดวงตาคุณนายใหญ่ฉือเปล่งประกายทันที “ขอบคุณประธานฮั่ว~”หลี่หลันก็รีบฉวยโอกาส “เจียวเจี
"เงื่อนไขอะไร?""ฉันต้องการเอาอัฐิพ่อฉันกลับมา"อัฐิของฉือเจี้ยนกั๋วยังคงอยู่ในมือของคนตระกูลฉือ ก่อนหน้านี้ฉือหว่านเคยขอแล้ว แต่พวกเธอก็ไม่เคยยอมให้ทันทีที่พูดถึงฉือเจี้ยนกั๋ว ใบหน้าของคนพวกนี้ก็เปลี่ยนสีเล็กน้อย"ทำไมล่ะ? ฉันเป็นลูกสาวแท้ๆ ของพ่อฉันนะ ฉันไม่มีสิทธิ์เอาอัฐิพ่อฉันกลับมาหรือไง? พวกคุณไม่เคยเห็นพ่อฉันเป็นครอบครัวจริงๆ แล้วทำไมถึงยังเกาะอัฐิพ่อฉันไว้แน่นไม่ปล่อยอีก? ตอนนี้มีสองทางเลือก พวกคุณจะเลือกเก็บอัฐิพ่อฉัน หรือจะเลือกผลประโยชน์ของตระกูลฉือ พวกคุณเลือกเอาเอง"คุณนายใหญ่ฉือจ้องหน้าฉือหว่านด้วยดวงตาขุ่นมัวแต่แฝงความเจ้าเล่ห์ เธอค้นพบว่า หลานสาวคนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว"ได้ ฉันจะคืนอัฐิของเจี้ยนกั๋วให้เธอ" คุณนายใหญ่ฉือตอบตกลงหลี่หลันรีบคว้าแขนเสื้อคุณนายใหญ่ฉือ "แม่!"ฉือหว่านเห็นการเคลื่อนไหวและสีหน้าทุกอย่างของพวกเธอ เธอหัวเราะเย็นชา "ฉันก็แค่ขออัฐิพ่อฉันคืน พวกคุณถึงกับกระวนกระวายแบบนี้ หรือมีความลับอะไรที่ไม่อยากให้ใครรู้?""เธอพูดเหลวไหลอะไร!" หลี่หลันตะโกนดุทันที "อัฐิพ่อเธอถูกตั้งบูชาอย่างดีในศาลเจ้าตระกูลฉือ ฉันแค่ไม่อยากให้เธอมารบกวนความสงบของเขา"
ฉือหว่านกำลังเตือนพวกเธอ ว่าพวกเธอมาขอร้องคนคุณนายใหญ่ฉือ ฉือเจียว ฉือถังต่างตัวแข็งค้าง สีหน้าอับอายไม่สามารถเก็บซ่อนไว้ได้ ไฟความหยิ่งผยองเมื่อครู่มลายหายไปจนสิ้นฉือหว่านทำท่าจะปิดประตูอีกครั้งแต่คุณนายใหญ่ฉือรีบพูดขึ้น “หวานหว่าน อย่าปิดๆ เรามาขอร้องเธอ ขอร้องเธอช่วยเราด้วย ได้ไหม?”คุณนายใหญ่ฉือเป็นคนแรกที่ยอมก้มหัวฉือหว่านเลิกคิ้วเรียว มองไปยังคนอื่นๆฝั่งครอบครัวสาม ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงก็รีบก้มหัวตามมา “หวานหว่าน ที่ผ่านมาเป็นเราที่ไม่ดี เห็นแก่เรายังเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ขอร้องเธอช่วยเราหน่อยเถอะ”ฉือไห่ผิงรีบตามมาเสริม “หวานหว่าน คนในครอบครัวไม่ควรทำให้เรื่องมันน่าเกลียดไปกว่านี้ ช่วยเราด้วยนะ”ฉือหว่านหันไปมองหลี่หลันหลี่หลันในใจเต็มไปด้วยการต่อต้าน เธอไม่อยากก้มหัวเลยสักนิด เพราะเส้นทางเรื่องราวตอนนี้มันผิดไปจากที่เธอเคยคาดคิดมาตลอดเธอไม่เข้าใจเลยว่าฉือหว่านที่เธอเคยทอดทิ้งไปตั้งแต่เด็ก ทำไมถึงกลายเป็นอัจฉริยะสาว ทำไมถึงมีรถหรู บ้านหรู ส่วนพวกเธอกลับต้องถูกหลอกจนสิ้นเนื้อประดาตัว ต้องมาอาศัยหน้าบ้านคนอื่นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?หลี่หลันไม่อยากพูดอะไร แต่
เธอเห็นภาพที่เซียวอี้ส่งมาเรียบร้อยแล้ว วันนี้คงเป็นวันที่คนตระกูลฉือตกต่ำที่สุดพวกเธอเคยเหยียบย่ำเลือดเนื้อของพ่อเธอแล้วปีนขึ้นสู่ที่สูงอย่างสง่างาม มาวันนี้กลับตกลงมาอย่างไม่เหลือศักดิ์ศรี“เห็นแล้ว”“หวานหว่าน ฉันบอกพวกเธอไปแล้วนะ ว่าตอนนี้มีแค่เธอเท่านั้นที่ช่วยพวกเธอได้ ฉันให้พวกเธอไปขอร้องเธอ เธอคิดว่าพวกเธอจะยอมไปไหม?”ฉือหว่านยิ้มบางๆ ที่ริมฝีปาก แล้วตอบอย่างมั่นใจ “ต้องไปแน่นอน”เธอรู้จักนิสัยคนตระกูลฉือดี เมื่อเจอเรื่องเกี่ยวกับผลประโยชน์ใหญ่โต พวกเธอจะยอมกลืนเลือดกลืนศักดิ์ศรีแน่นอน แม้มันจะทำให้พวกเธอเจ็บใจแทบตาย“หวานหว่าน ถ้าพวกเธอไปขอร้องเธอ เธอจะทำยังไง?”ฉือหว่านเสียบดอกกุหลาบสีแดงในมือเข้าลงแจกันอย่างใจเย็น “ฉันก็กำลังรอให้พวกเธอมาหาฉันเองนี่แหละ”…………หนึ่งชั่วโมงต่อมา คนตระกูลฉือก็มาถึง ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์คุณนายใหญ่ฉือมองตึกสูงหรูหราตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อ “ตอนนี้ฉือหว่านอยู่ที่นี่เหรอ?”ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันต่างไม่ได้บอกเรื่องที่ฉือหว่านมีรถหรูและคฤหาสน์ให้คุณนายใหญ่ฉือรู้ เพราะในใจพวกเธอเองก็ไม่อยากมายืนขอร้องฉือหว่านเลย แต่สถานการณ์จนต