แต่ปัญหาคือเฉินจิงจื่อหาน ผู้ซึ่งเกิดมาจากอารยธรรมระดับสูงนั้นเย่อหยิ่งเกินไปจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเผ่าพันธุ์ต่างๆ ในอสูรกาแล็กซีคิดว่า เขาจะโจมตีอสูรกาแล็กซีทั้งหมดด้วยนิสัยของเฉินจิงจื่อหาน แม้ว่าเขาจะต้องการให้ป้าเทียนชดใช้เพียงคนเดียว ก็ไม่มีวันลดตัวไปอธิบายให้พวกนั้นเข้าใจอยู่ดีเมื่อถึงเวลานั้น ปรมาจารย์ทั้งหมดในอสูรกาแล็กซีร่วมมือกัน ก็จะร่วมมือกันสู้จนถึงที่สุดยังไงก็ต้องตายกันหมดทำไมไม่ลองดูล่ะ?นั่นจะเป็นหายนะที่แท้จริงไม่ได้!!!ปล่อยให้เฉินจิงจื่อหานออกไปไม่ได้เด็ดขาดและม่สามารถเพิ่มปัญหาให้กับพี่หงได้อย่างแน่นอนหลินตงเดินเข้าไปหาเฉินจิงจื่อหานอย่างรวดเร็วเฉินจิงจื่อหานคิดว่า หลินตงจะพยายามหยุดเขาอีกครั้ง และกำลังจะปฏิเสธไม่ทันคาด หลินตงกลับกระซิบเบ าๆ ว่า "พี่เฉิน ตอนนี้สถานการณ์ของพี่หงตอนนี้ค่อนข้างน่ากังวล พวกเราอย่าไปเพิ่มเรื่องให้เธอปวดหัวเลย ไม่อย่างนั้นถ้าเรื่องมันบานปลายขึ้นมา เธออาจจะโกรธก็ได้"เฉินจิงจื่อหานหยุดชะงักฝีเท้าทันทีที่ได้ยินเรื่องนี้เขาหันกลับไปมองหลินตงด้วยความตกใจสถานการณ์ของป้าหงค่อนข้างน่าเป็นห่วงงั้นเหรอ?นี่หมายความว่าอย่างไ
เฉินจิงจื่อหานไม่กลับห้องของเขาเขาตรงไปที่ประตูห้องของไป๋หลี่เหยียนหงแล้วเคาะประตู"ก๊อกๆ!!""ป้าหง ผมเอง"เฉินจิงจื่อหานพูดขึ้นเขาต้องการยืนยันว่าเกิดอะไรขึ้นกับป้าหงนี่ไม่ใช่เรื่องตลกด้วยความแข็งแกร่งของป้าหง สถานการณ์จะน่ากังวลได้อย่างไร?เฉินจิงจื่อหานไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และไม่เข้าใจว่าจะทำให้สถานการณ์ของราชันย์อมตะน่ากังวลได้อย่างไรไม่นาน เสียงไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังมาจากห้อง"จื่อหาน! มีอะไรเหรอ?" ไป๋หลี่เหยียนหงถาม"ป้าหง ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ และจะรอคุณที่บ้านหลังเก่า" เฉินจิงจื่อหานกล่าวเขารู้ว่าผู้ชายไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องของไป๋หลี่เหยียนหงพวกเขามักจะคุยกันในห้องอื่นดังนั้นเขาจึงไม่ให้ไป๋หลี่เหยียนหงเปิดประตู แต่บอกว่าเขากำลังรออยู่ที่เดิม"จื่อหาน! ถ้ามีอะไรก็บอกฉันตรงๆ ได้เลย""ที่นี่เหรอ?"“อืม!!!”"ที่นี่ไม่ค่อยสะดวก ไปคุยที่เดิมกันเถอะ""ไม่จำเป็น แค่พูดที่นี่ก็ไม่มีใครได้ยินหรอก"หัวใจของเฉินจิงจื่อหานจมดิ่งเขารู้ว่าป้าหงต้องมีปัญหาแน่ๆก่อนหน้านี้ เมื่อเขาขอความช่วยเหลือจากป้าหง เขาจะขอให้เธอรอก่อนแล้วค่อยมาทีหลังอย่างไรก็
เมื่อตอนอยู่บนโลก เขาไปเที่ยวเล่นและไม่ได้อยู่ที่นั่นในช่วงเวลานั้น เกิดอะไรขึ้นกันแน่?ทั้งสองคนนั้นซ่อนความลับที่พูดไม่ได้บางอย่างเอาไว้หรือเปล่า?เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!!!เฉินจิงจื่อหานส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า พยายามปัดความคิดฟุ้งซ่านเรื่องนั้นออกไปจากหัวทั้งสองคนรู้จักกันมานานแค่ไหนกัน?ไม่ว่าจะในแง่ของความแข็งแกร่ง ตัวตน หรือสถานะ ช่องว่างระหว่างทั้งสองนั้นแตกต่างกันมากจะมีความลับที่พูดไม่ได้ได้อย่างไร!แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันมีอยู่จริง?เฉินจิงจื่อหานอดคิดไม่ได้ไม่อย่างนั้น จะอธิบายสถานการณ์นี้อย่างไรได้อีกถ้าเป็นเรื่องจริง มันคงเป็นสิ่งที่เฉินจิงจื่อหานคงไม่มีวันทำใจยอมรับได้คนหนึ่งคือหลินตง ที่ถูกเขามองว่าเป็นพี่น้องอีกคนหนึ่งคือผู้อาวุโส ที่เขาเคารพนับถือมากที่สุดถ้าทั้งสองอย่างรวมกันนั่นจะไม่ทำให้ลำดับชั้นความอาวุโสเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงหรือ?ในอนาคต เขาจะเรียกหลินตงอย่างไร?น้องหลิน... หรือ... ลุงเขย?และแม้ว่าหลินตงจะลึกลับมากแม้แต่วิชาดวงตาจักรวาลเอง ก็ไม่สามารถมองทะลุได้แต่จากมุมมองของเฉินจิงจื่อหานไม่มีทางเลยที่ห
ไม่นานหลังจากที่หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานเข้าไปในคฤหาสน์ เต่ายักษ์ก็คลานเข้าไปในรอยแยกมิติและหายไปป้าเทียนกับเหล่าอสูรดาราระดับเซียนเดินดินในอสูรกาแล็กซี จึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพร้อมกันหลังจากเห็นเต่าตัวใหญ่หายลับไปในที่สุด ก็ค่อยรู้สึกโล่งใจได้ตราบใดที่นายท่านผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลยังไม่จากไป พวกเขาก็จะอยู่ในอาการวิตกกังวลเสมอบาดแผลทางจิตใจจากคำสั่งเพียงคำเดียวของไป๋หลี่เหยียนหง “ไสหัวไป!” นั้นรุนแรงเกินไปการตะโกนเพียงคำเดียวนั้นทำให้เซียนเดินดินเกือบสามสิบคนได้รับบาดเจ็บ ทำให้พวกเขาไม่สามารถรักษากายาทองคำอมตะไว้ได้พละกำลังของเธอช่างน่ากลัวจริงๆในความเป็นจริง แม้ว่าเฉินจิงจื่อหานจะออกมาอีกครั้งและต้องการให้ป้าเทียนพิการ ก็เพียงเพื่อระบายความโกรธตราบใดที่เขาไม่พูดจาหยาบคายและไม่ทำให้อสูรดาราเหล่านี้ คิดว่าเขาต้องการทำลายล้างทั้งอสูรกาแล็กซีอสูรดาราจะไม่ยื่นมือมาช่วยป้าเทียนเลยแม้แต่น้อยแม้แต่มังกรทลายฟ้าเองก็จะมอบป้าเทียนให้กับเฉินจิงจื่อหานด้วยตัวเอง เพียงเพื่อให้แน่ใจว่าเผ่าพันธุ์ของตัวเองจะอยู่รอดปลอดภัยนี่คือพลังขู่ขวัญของผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลนอกจา
เข้าใจได้ยากว่าคนๆ นี้ บำเพ็ญเพียรจนเป็นถึงจุดสูงสุดเซียนเดินดินได้อย่างไรชายชราที่ดูโทรมคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาๆ คนหนึ่งเขามาจากอสรพิษเงินซึ่งเป็นเผ่าที่ทรงพลังมากที่สุดเป็นอันดับสองในอสูรกาแล็กซี และชื่อของเขาคือหยินจงในบรรดาพวกพ้องของเขาซึ่งมีความแข็งแกร่งใกล้เคียงกัน เขามักได้รับฉายาว่า ไอ้โรคจิตอสรพิษเงินอยู่อันดับรองจากมังกรทลายฟ้าในอสูรกาแล็กซี โดยอยู่ในอันดับที่สองนี่ก็เป็นเผ่าพันธุ์พิเศษมากเช่นกันส่วนความพิเศษนั้น สามารถบอกได้หนึ่งหรือสองอย่างจากสิ่งที่เขาพูดผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่เพิ่งจากไปไม่นานนี้ ปกติแล้วใครจะพูดถึงกันลับหลังแบบนี้กัน"หยุด! หยุด! ไอ้โรคจิต แกไร้ยางอายมากจนกล้ามีความคิดร้ายต่อนายท่านผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาล? แกไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วรึไง? ฝีมือของท่านระดับนั้น พวกเราอย่างเราจะเดาได้ด้วยเหรอ? บางทีตอนนี้เธออาจจะกำลังฟังอยู่ก็ได้! แค่ไม่ปรากฏตัว"“ฮึ่ย อย่าตีโพยตีพายขนาดนั้นสิ ถ้าเธอกำลังฟังอยู่ เธอคงตบฉันไปแล้วไม่ใช่เหรอ? พูดตามตรง ถ้าฉันได้เห็นหน้าที่แท้จริงของนายท่านแล้วเพียงแวบเดียว ฉันคงตายโดยไม่เสียใจ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าเธอมีหน้าตาเหมือน
เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าเต่ายักษ์ได้รับคำสั่งจากไป๋หลี่เหยียนหงมุ่งหน้าสู่อารยธรรมระดับสูงอย่างอาณาจักรดวงดาวนั่นคือบ้านเกิดของทั้งไป๋หลี่เหยียนหงและเฉินจิงจื่อหานสถานที่ที่เหล่าปีศาจและผู้คนอันแข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วนอาศัยอยู่เหนือเต่ายักษ์การเดินทางผ่านรอยแยกมิติเป็นกลางวันและกลางคืน และโลกภายนอกก็มืดมิดเสมออย่างไรก็ตาม คฤหาสน์หรูหรามาพร้อมกับระบบแสงสว่างในตัวเองยุนซีกับผู้หญิงคนอื่น ๆ หลังจากนอนหลับเพียงพอแล้ว ก็นั่งคุยกันในตอนแรก มู่หรงฉิงเกอยังคงมีท่าทีเย็นชายุนซีเชิญเธอหลายครั้ง แต่อีกฝ่ายไม่เคยไปคุยกับพวกเธอเลยอย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปไป๋หลี่เหยียนหงยังคงเก็บตัวอยู่มู่หรงฉิงเกอเริ่มทนกับคืนวันที่เธอไม่มีใครคุยด้วยไม่ได้ทีละน้อยเธอเริ่มพูดคุยกับยุนซีและคนอื่นๆ และเข้าร่วมด้วยพวกเธอเป็นผู้หญิงที่มาจากโลก กำลังจะไปยังสถานที่แปลกๆมู่หรงฉิงเกอยังคงเป็นลูกศิษย์โดยตรงของไป๋หลี่เหยียนหงในอนาคต ในนิกายแก้วเจ็ดแสง ยุนซีและคนอื่นๆ อาจต้องพึ่งพามู่หรงฉิงเกอ!แม้ว่ามู่หรงฉิงเกอจะต้องการหาคนคุยและฆ่าเวลาด้วยเพียงไม่นาน แต่เธอก็ไม่ได้เข้ากับครอบครัวใหญ่ของ
"หลินตง เราเลิกกันเถอะ!"ถัดจากสนามกีฬาของมหาวิทยาลัยเจียงหนาน ในป่าเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่เจียงซานพูดกับหลินตงซึ่งเป็นแฟนของเธอ"ซานซาน ทำไม? ผมทำอะไรผิด? ทำไมคุณถึงใจร้ายขนาดนี้?"หลินตงถามอย่างตื่นเต้นเขาและเจียงซานเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย และพวกเขาเป็นคู่รักกันในช่วงปีสามที่โรงเรียนมัธยมปลายแม้ว่าสภาพครอบครัวของหลินตงจะไม่ค่อยดีนัก แต่เขาหล่อและเรียนเก่ง เขาเป็นผู้ชายอบอุ่นมาตรฐาน ตอนมัธยมปลาย แน่นอนว่าเป็นที่รักของเพื่อนร่วมชั้นหญิงเจียงซานก็ไม่เลวเช่นกัน เธอเป็นสาวสวยประจำชั้นเรียน เธอเรียนแย่กว่าหลินตงเล็กน้อย แต่ก็อยู่ในอันดับต้น ๆตอนที่ทั้งสอนคนคบกันแรก ๆ มักถูกครูดุบ่อยครั้ง ทั้งสองคนสัญญาหลายครั้งว่าจะไม่ให้เสียการเรียน และตราบใดที่ผลการเรียนลดลงก็จะเลิกกัน จึงจะทำให้ครูไม่สนใจเรื่องของพวกเขาความจริงก็เป็นอย่างที่พวกเขาพูดกัน ทั้งคู่ได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยสำคัญของประเทศ ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่อิจฉาพวกเขาแต่หลินตงไม่เคยคาดหวังเลยว่าภายในหนึ่งปีหลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เจียงซานก็เริ่มห่างเหินเขา ตอนนี้ถึงกับบอกเลิกเขาจริง ๆ แล้วใ
หลินตงยังคงคิดถึงความเป็นจริงของระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงนี้ เมื่อประตูห้องพยาบาลที่เขาอยู่ถูกเปิดออกหญิงสาวสวยในวัยสามสิบสวมชุดแพทย์สีขาวเดินเข้ามานี่คือหมอจากห้องพยาบาลของโรงเรียน ชื่อเฉินซวน อายุสามสิบสองปี แต่งงานมาหลายปีแล้วและไม่มีลูก สามีเป็นเจ้าของบริษัทเล็ก ๆแต่ได้ยินมาว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสามีไม่ค่อยดีนัก ช่วงนี้กําลังทะเลาะหย่ากันอยู่มีข่าวลือในโรงเรียนว่าสามีของเธอเพื่อร่วมมือกับบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ให้เธอไปดื่มเป็นเพื่อน วางยาในเหล้า อยากให้เธออยู่กับเจ้าของบริษัทอีกฝ่ายหนึ่งคืนปรากฏว่าเธอรู้เรื่องก่อน จึงฉวยโอกาสเข้าห้องน้ำวิ่งกลับมาที่โรงเรียน แล้วก็อยู่ที่โรงเรียนตลอดไม่เคยกลับไปเลย ล่าสุดกำลังหาทนายฟ้องหย่ากับสามีอยู่"นักศึกษา นายตื่นแล้วก็ไปได้แล้ว กลับไปแล้วก็อย่าลืมกินของช่วยบำรุงเลือดและฟื้นฟูร่างกายให้มากขึ้น ร่างกายของนายแย่มาก ทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ มองทุกอย่างให้เปิดกว้างหน่อย เอะอะก็โมโหจนเลือดลมโจมตีหัวใจ"เฉินซวนมองดูหลินตงลืมตาและนอนอยู่บนเตียงแล้วพูดกับเขา"ขอบคุณคุณหมอเฉิน ผมรู้แล้ว" หลินตงลุกขึ้นและเดินออกจากห้องพยาบาล ตอนนี้เขายังคงเวียนห
เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าเต่ายักษ์ได้รับคำสั่งจากไป๋หลี่เหยียนหงมุ่งหน้าสู่อารยธรรมระดับสูงอย่างอาณาจักรดวงดาวนั่นคือบ้านเกิดของทั้งไป๋หลี่เหยียนหงและเฉินจิงจื่อหานสถานที่ที่เหล่าปีศาจและผู้คนอันแข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วนอาศัยอยู่เหนือเต่ายักษ์การเดินทางผ่านรอยแยกมิติเป็นกลางวันและกลางคืน และโลกภายนอกก็มืดมิดเสมออย่างไรก็ตาม คฤหาสน์หรูหรามาพร้อมกับระบบแสงสว่างในตัวเองยุนซีกับผู้หญิงคนอื่น ๆ หลังจากนอนหลับเพียงพอแล้ว ก็นั่งคุยกันในตอนแรก มู่หรงฉิงเกอยังคงมีท่าทีเย็นชายุนซีเชิญเธอหลายครั้ง แต่อีกฝ่ายไม่เคยไปคุยกับพวกเธอเลยอย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปไป๋หลี่เหยียนหงยังคงเก็บตัวอยู่มู่หรงฉิงเกอเริ่มทนกับคืนวันที่เธอไม่มีใครคุยด้วยไม่ได้ทีละน้อยเธอเริ่มพูดคุยกับยุนซีและคนอื่นๆ และเข้าร่วมด้วยพวกเธอเป็นผู้หญิงที่มาจากโลก กำลังจะไปยังสถานที่แปลกๆมู่หรงฉิงเกอยังคงเป็นลูกศิษย์โดยตรงของไป๋หลี่เหยียนหงในอนาคต ในนิกายแก้วเจ็ดแสง ยุนซีและคนอื่นๆ อาจต้องพึ่งพามู่หรงฉิงเกอ!แม้ว่ามู่หรงฉิงเกอจะต้องการหาคนคุยและฆ่าเวลาด้วยเพียงไม่นาน แต่เธอก็ไม่ได้เข้ากับครอบครัวใหญ่ของ
เข้าใจได้ยากว่าคนๆ นี้ บำเพ็ญเพียรจนเป็นถึงจุดสูงสุดเซียนเดินดินได้อย่างไรชายชราที่ดูโทรมคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาๆ คนหนึ่งเขามาจากอสรพิษเงินซึ่งเป็นเผ่าที่ทรงพลังมากที่สุดเป็นอันดับสองในอสูรกาแล็กซี และชื่อของเขาคือหยินจงในบรรดาพวกพ้องของเขาซึ่งมีความแข็งแกร่งใกล้เคียงกัน เขามักได้รับฉายาว่า ไอ้โรคจิตอสรพิษเงินอยู่อันดับรองจากมังกรทลายฟ้าในอสูรกาแล็กซี โดยอยู่ในอันดับที่สองนี่ก็เป็นเผ่าพันธุ์พิเศษมากเช่นกันส่วนความพิเศษนั้น สามารถบอกได้หนึ่งหรือสองอย่างจากสิ่งที่เขาพูดผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่เพิ่งจากไปไม่นานนี้ ปกติแล้วใครจะพูดถึงกันลับหลังแบบนี้กัน"หยุด! หยุด! ไอ้โรคจิต แกไร้ยางอายมากจนกล้ามีความคิดร้ายต่อนายท่านผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาล? แกไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วรึไง? ฝีมือของท่านระดับนั้น พวกเราอย่างเราจะเดาได้ด้วยเหรอ? บางทีตอนนี้เธออาจจะกำลังฟังอยู่ก็ได้! แค่ไม่ปรากฏตัว"“ฮึ่ย อย่าตีโพยตีพายขนาดนั้นสิ ถ้าเธอกำลังฟังอยู่ เธอคงตบฉันไปแล้วไม่ใช่เหรอ? พูดตามตรง ถ้าฉันได้เห็นหน้าที่แท้จริงของนายท่านแล้วเพียงแวบเดียว ฉันคงตายโดยไม่เสียใจ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าเธอมีหน้าตาเหมือน
ไม่นานหลังจากที่หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานเข้าไปในคฤหาสน์ เต่ายักษ์ก็คลานเข้าไปในรอยแยกมิติและหายไปป้าเทียนกับเหล่าอสูรดาราระดับเซียนเดินดินในอสูรกาแล็กซี จึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพร้อมกันหลังจากเห็นเต่าตัวใหญ่หายลับไปในที่สุด ก็ค่อยรู้สึกโล่งใจได้ตราบใดที่นายท่านผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลยังไม่จากไป พวกเขาก็จะอยู่ในอาการวิตกกังวลเสมอบาดแผลทางจิตใจจากคำสั่งเพียงคำเดียวของไป๋หลี่เหยียนหง “ไสหัวไป!” นั้นรุนแรงเกินไปการตะโกนเพียงคำเดียวนั้นทำให้เซียนเดินดินเกือบสามสิบคนได้รับบาดเจ็บ ทำให้พวกเขาไม่สามารถรักษากายาทองคำอมตะไว้ได้พละกำลังของเธอช่างน่ากลัวจริงๆในความเป็นจริง แม้ว่าเฉินจิงจื่อหานจะออกมาอีกครั้งและต้องการให้ป้าเทียนพิการ ก็เพียงเพื่อระบายความโกรธตราบใดที่เขาไม่พูดจาหยาบคายและไม่ทำให้อสูรดาราเหล่านี้ คิดว่าเขาต้องการทำลายล้างทั้งอสูรกาแล็กซีอสูรดาราจะไม่ยื่นมือมาช่วยป้าเทียนเลยแม้แต่น้อยแม้แต่มังกรทลายฟ้าเองก็จะมอบป้าเทียนให้กับเฉินจิงจื่อหานด้วยตัวเอง เพียงเพื่อให้แน่ใจว่าเผ่าพันธุ์ของตัวเองจะอยู่รอดปลอดภัยนี่คือพลังขู่ขวัญของผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลนอกจา
เมื่อตอนอยู่บนโลก เขาไปเที่ยวเล่นและไม่ได้อยู่ที่นั่นในช่วงเวลานั้น เกิดอะไรขึ้นกันแน่?ทั้งสองคนนั้นซ่อนความลับที่พูดไม่ได้บางอย่างเอาไว้หรือเปล่า?เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!!!เฉินจิงจื่อหานส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า พยายามปัดความคิดฟุ้งซ่านเรื่องนั้นออกไปจากหัวทั้งสองคนรู้จักกันมานานแค่ไหนกัน?ไม่ว่าจะในแง่ของความแข็งแกร่ง ตัวตน หรือสถานะ ช่องว่างระหว่างทั้งสองนั้นแตกต่างกันมากจะมีความลับที่พูดไม่ได้ได้อย่างไร!แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันมีอยู่จริง?เฉินจิงจื่อหานอดคิดไม่ได้ไม่อย่างนั้น จะอธิบายสถานการณ์นี้อย่างไรได้อีกถ้าเป็นเรื่องจริง มันคงเป็นสิ่งที่เฉินจิงจื่อหานคงไม่มีวันทำใจยอมรับได้คนหนึ่งคือหลินตง ที่ถูกเขามองว่าเป็นพี่น้องอีกคนหนึ่งคือผู้อาวุโส ที่เขาเคารพนับถือมากที่สุดถ้าทั้งสองอย่างรวมกันนั่นจะไม่ทำให้ลำดับชั้นความอาวุโสเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงหรือ?ในอนาคต เขาจะเรียกหลินตงอย่างไร?น้องหลิน... หรือ... ลุงเขย?และแม้ว่าหลินตงจะลึกลับมากแม้แต่วิชาดวงตาจักรวาลเอง ก็ไม่สามารถมองทะลุได้แต่จากมุมมองของเฉินจิงจื่อหานไม่มีทางเลยที่ห
เฉินจิงจื่อหานไม่กลับห้องของเขาเขาตรงไปที่ประตูห้องของไป๋หลี่เหยียนหงแล้วเคาะประตู"ก๊อกๆ!!""ป้าหง ผมเอง"เฉินจิงจื่อหานพูดขึ้นเขาต้องการยืนยันว่าเกิดอะไรขึ้นกับป้าหงนี่ไม่ใช่เรื่องตลกด้วยความแข็งแกร่งของป้าหง สถานการณ์จะน่ากังวลได้อย่างไร?เฉินจิงจื่อหานไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และไม่เข้าใจว่าจะทำให้สถานการณ์ของราชันย์อมตะน่ากังวลได้อย่างไรไม่นาน เสียงไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังมาจากห้อง"จื่อหาน! มีอะไรเหรอ?" ไป๋หลี่เหยียนหงถาม"ป้าหง ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ และจะรอคุณที่บ้านหลังเก่า" เฉินจิงจื่อหานกล่าวเขารู้ว่าผู้ชายไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องของไป๋หลี่เหยียนหงพวกเขามักจะคุยกันในห้องอื่นดังนั้นเขาจึงไม่ให้ไป๋หลี่เหยียนหงเปิดประตู แต่บอกว่าเขากำลังรออยู่ที่เดิม"จื่อหาน! ถ้ามีอะไรก็บอกฉันตรงๆ ได้เลย""ที่นี่เหรอ?"“อืม!!!”"ที่นี่ไม่ค่อยสะดวก ไปคุยที่เดิมกันเถอะ""ไม่จำเป็น แค่พูดที่นี่ก็ไม่มีใครได้ยินหรอก"หัวใจของเฉินจิงจื่อหานจมดิ่งเขารู้ว่าป้าหงต้องมีปัญหาแน่ๆก่อนหน้านี้ เมื่อเขาขอความช่วยเหลือจากป้าหง เขาจะขอให้เธอรอก่อนแล้วค่อยมาทีหลังอย่างไรก็
แต่ปัญหาคือเฉินจิงจื่อหาน ผู้ซึ่งเกิดมาจากอารยธรรมระดับสูงนั้นเย่อหยิ่งเกินไปจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเผ่าพันธุ์ต่างๆ ในอสูรกาแล็กซีคิดว่า เขาจะโจมตีอสูรกาแล็กซีทั้งหมดด้วยนิสัยของเฉินจิงจื่อหาน แม้ว่าเขาจะต้องการให้ป้าเทียนชดใช้เพียงคนเดียว ก็ไม่มีวันลดตัวไปอธิบายให้พวกนั้นเข้าใจอยู่ดีเมื่อถึงเวลานั้น ปรมาจารย์ทั้งหมดในอสูรกาแล็กซีร่วมมือกัน ก็จะร่วมมือกันสู้จนถึงที่สุดยังไงก็ต้องตายกันหมดทำไมไม่ลองดูล่ะ?นั่นจะเป็นหายนะที่แท้จริงไม่ได้!!!ปล่อยให้เฉินจิงจื่อหานออกไปไม่ได้เด็ดขาดและม่สามารถเพิ่มปัญหาให้กับพี่หงได้อย่างแน่นอนหลินตงเดินเข้าไปหาเฉินจิงจื่อหานอย่างรวดเร็วเฉินจิงจื่อหานคิดว่า หลินตงจะพยายามหยุดเขาอีกครั้ง และกำลังจะปฏิเสธไม่ทันคาด หลินตงกลับกระซิบเบ าๆ ว่า "พี่เฉิน ตอนนี้สถานการณ์ของพี่หงตอนนี้ค่อนข้างน่ากังวล พวกเราอย่าไปเพิ่มเรื่องให้เธอปวดหัวเลย ไม่อย่างนั้นถ้าเรื่องมันบานปลายขึ้นมา เธออาจจะโกรธก็ได้"เฉินจิงจื่อหานหยุดชะงักฝีเท้าทันทีที่ได้ยินเรื่องนี้เขาหันกลับไปมองหลินตงด้วยความตกใจสถานการณ์ของป้าหงค่อนข้างน่าเป็นห่วงงั้นเหรอ?นี่หมายความว่าอย่างไ
หลินตงกลับไปที่คฤหาสน์บนเต่ายักษ์ยุนซีและคนอื่นๆ ต่างมองดูเขาด้วยสายตาที่เป็นกังวล"ทุกคนไม่ต้องกังวลหรอก ฉันสบายดี มีพี่หงอยู่ด้วย เธอจะจัดการทุกอย่างเอง" หลินตงปลอบใจเฉินจิงจื่อหานก็เข้ามาในตอนนี้เช่นกัน"หลินตง! ทำไมปล่อยให้พวกมันไปง่ายๆ แบบนี้ ? ฉันยังเตรียมบทเรียนให้กับพวกมันด้วยซ้ำ! ก็แค่อารยธรรมระดับห้า แต่กล้าดีที่พูดออกมาว่า จะแย่งศาสตราเทพมายาของฉัน? พวกมันคงเบื่อหน่ายกับการมีชีวิตอยู่แล้ว คิดว่าสำนักดาวสวรรค์ของฉันสามารถดูแคลนได้ง่าย ๆ เหรอ? ถ้านายไม่ไม่ห้ามไว้ล่ะก็ ฉันคงได้พาพวกมันไปหยอกน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลแล้ว" เฉินจิงจื่อหานกล่าวด้วยความไม่พอใจ“พี่เฉินจำเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ? เผ่าของป้าเทียนมีอิทธิพลมากในอสูรกาแล็กซี ถ้าเรากดดันพวกมันมากเกินไป แล้วพวกมันก็รวมกลุ่มกันต่อสู้ขึ้นมา พวกเราอาจไม่ได้เปรียบอย่างที่คิดก็ได้ คุณไม่เห็นเหรอว่าหยวนหมิงกับหยวนเซิงไม่มีโอกาสสู้กลับเลย และก็ได้ตายไปแบบไร้ทางสู้” หลินตงพยายามให้เหตุผลกับเขา"มันกล้าเหรอ? เราหมือนกับสองคนนั้นหรือไง? แม้ว่าจะให้ความกล้าหาญกับป้าเทียนอีกสิบเท่า มันก็ยังไม่กล้าโจมตีเรา และเมื่อมีป้าหงที่นี่ อารยธรร
ความเร็วของปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรนั้น สุดยอดจริง ๆตั้งแต่การโจมตีรอบแรกที่นำโดยป้าเทียน จนถึงตอนท้ายของการโจมตีรอบที่สองของอสูรดาราเกือบยี่สิบตัวที่เหลือ ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาอันสั้น"นายท่านผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง มังกรเก้าหัวเป็นพวกชั่วร้ายของอสูรกาแล็กซี ตอนนี้ผู้นำทั้งสองอย่างหยวนหมิงกับหยวนเซิงก็ถูกสังหารจนสิ้นแล้ว เราจะดำเนินการกวาดล้างเผ่าทั้งหมดอย่างเต็มรูปแบบ และจะไม่ให้พวกมันมีโอกาสฟื้นคืนชีพอีกครั้ง ไม่แน่ใจว่านายท่านทั้งสองพอใจหรือไม่?" ป้าเทียนกล่าวอย่างเคารพเฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูอย่างเย็นชาจุดประสงค์ของของป้าเทียน เขาย่อมรู้ดีแต่ในฐานะรองเจ้าสำนักดาวสวรรค์ เขามีสถานะสูงส่งเพียงใด?ป้าเทียนไม่รู้ที่ต่ำที่สูง พยายามแย่งศาสตราเทพมายาของเขาอีกเฉินจิงจื่อหานจะให้อภัยได้ง่ายๆ ได้อย่างไร?จะไม่ยอมแพ้จนกว่าคนพวกนี้จะชดใช้อย่างสาสมต้องรู้ว่าในอารยธรรมระดับสูง แม้แต่ในบ้านเกิดของเฉินจิงจื่อหานนั้น เขาถือเป็นตัวป่วนที่ใครๆ ก็ไม่กล้ายุ่งด้วยถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ได้ไร้เหตุผลอย่างน้อยเขาก็รู้จักแยกแยะบุญคุณความแค้น ไม่เหมือนลูกหลานของกองกำลังทรงพลังบางคนที่เอาแต่ใจและ
หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานยังคงนิ่งเงียบอสูรดาราตัวใดก็ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ เช่นกันทำได้เพียงแต่ยืนเฉยและรอให้หลินตงเอ่ยความต้องการของตนฉากนั้นยังคงเงียบอยู่นานกว่าสิบวินาทีป้าเทียนไม่อาจทนกับบรรยากาศเช่นนี้ได้เขารู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถนั่งเฉยและรอความตายได้ เขาต้องการเอาชีวิตรอดเขาเพิ่งไปล่วงเกินเฉินจิงจื่อหาน และต้องการขโมยศาสตราเทพมายาของอีกฝ่ายตอนนี้เขาเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายแสดงรอยยิ้มเยาะป้าเทียนรู้สึกขนหัวลุกแทนที่จะรอให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานเอ่ยปาก จะดีกว่าถ้าจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเขาสบสายตากับอสูรดาราที่มีพลังเหนือกว่าในเซียนเดินดินตอนปลายและสูงสุดอีกหลายตัวพยักหน้าเล็กน้อยมีความหมายในตัวของมันหลังจากได้รับคำตอบหัวใจของป้าเทียนกระสับกระส่ายร่างกายก็ระเบิดพลังออกมาอย่างกะทันหันอสูรดาราอีกหลายตัวที่สื่อสารกับป้าเทียน ก็เคลื่อนไหวในเวลาเดียวกันเป้าหมายของพวกเขาคือหยวนหมิงกับหยวนเซิงโดยเฉพาะสองคนนี้เป็นผู้ร้ายเบื้องหลังเหตุการณ์นี้ถ้าไม่ใช่เพราะสองคนนี้พวกเขาจะไปขัดใจนายท่านผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลได้อย่างไร และเรื่องมันจะไปถึงจุดนั้นได้อย่างไร?ต