เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1505
ในขณะนี้ กงซุนจื้อเหมิงเข้าใจในที่สุดซีเหมินฟู่กุ้ยรู้ว่าเธอไม่สามารถเห็นด้วยกับการกระทำของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงกล้าที่จะพูดออกมาอย่างเปิดเผยผู้ชายไร้ยางอายคนนี้ฃความเสื่อมเสียของอาณาจักรเซียน"ซีเหมินฟู่กุ้ย ฉันเคารพคุณในฐานะปรมาจารย์อาณาจักรเซียน และเคารพคุณเสมอมาโดยตลอด ตั้งแต่ที่คุณเข้ามาในนิกายแก้วเจ็ดแสง ก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีที่สุด ตอบสนองความต้องการทั้งหมดของคุณ แต่ตอนนี้คุณกลับมาก่อเรื่องวุ่นวายแบบนี้ในนิกายของฉัน นั่นหมายความว่าอะไร? คิดจริงๆ หรือว่านิกายแก้วเจ็ดแสงของฉันจะถูกรังแกได้อย่างง่ายดาย? หรือว่าต้องการให้ฉันเชิญผู้อาวุโสสูงสุดจากการบำเพ็ญเพียร?" กงซุนจื้อเหมิงพูดด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดในตอนนี้กงซุนจื้อเหมิงไม่สุภาพอีกต่อไปเรื่องนี้ไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับหน้าตาของนิกายแก้วเจ็ดแสงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงศักดิ์ศรีของผู้อาวุโสคนหนึ่งด้วยแม้ว่าซีเหมินฟู่กุ้ยจะอยู่ในอาณาจักรเซียน แต่ก็ไม่สามารถประมาทได้แม้ว่านิกายแก้วเจ็ดแสงจะแสดงตนว่าเป็นกลางและแสวงหาสันติภาพในอาณาจักรดวงดาวเสมอมาแต่ในฐานะกองกำลังที่ทรงพลังยิ่งที่มีผู้อาวุโสสูงสุดในอาณาจักรเซียนถึงสี่คน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1504
แต่การที่ไป๋หลี่เหยียนหงไม่มาพบตัวเองหมายความว่าอย่างไร?หรือคิดว่ารับไม่ได้ ที่ตัวเองฝังเมล็ดพันธุ์แห่งจิตวิญญาณไว้ในตัวเธอ?ฉันซีเหมินฟู่กุ้ย เป็นปรมาจารย์อาณาจักรเซียน ยอมฝังเมล็ดพันธุ์แห่งจิตวิญญาณในตัวไป๋หลี่เหยียนหง นั่นเป็นการให้เกียรติแม้แต่อาจารย์ของเธอก็รู้เรื่องนี้แต่ไม่ได้พูดอะไรไป๋หลี่เหยียนหงแค่ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดร ยังจะมีอารมณ์แบบนั้นอีก?การที่ไป๋หลี่เหยียนหงไม่มา ทำให้ซีเหมินฟู่กุ้ยไม่พอใจอย่างมาก"โอ้? ท่านผู้นำจื้อเหมิงหมายความว่าผู้อาวุโสหงไม่ได้สูญเสียความบริสุทธิ์ในร่างกายไปแล้ว? เธอแค่ถูกใครบางคนข่มเหงในโลกจิตวิญญาณมายา?" ซีเหมินฟู่กุ้ยถาม"ความจริงของเรื่องนี้เป็นเช่นนี้จริงๆ" กงซุนจื้อเหมิงตอบ"ทำไมไป๋หลี่หยานหงไม่มาหาฉัน""นายท่านซีเหมิน ฉันบอกไปแล้วว่าผู้อาวุโสหงเพิ่งกลับมาและรู้สึกไม่สบาย""เหรอ? ทำไมฉันถึงไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้นล่ะ? ถ้าไป๋หลี่เหยียนหงไม่ได้บาดเจ็บจริงๆ ก็มาหาฉันแล้วให้ตรวจสอบดู ไม่งั้นคุณคิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ?" ซีเหมินฟู่กุ้ยพูดด้วยใบหน้าที่เศร้าหมองแม้ว่าสิ่งที่กงซุนจื้อเหมิงพูดจะเป็นความจริงก็ตามเขาจะไม่ยอมรับว่าเป็นความ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1503
หลังจากที่กงซุนจื้อเหมิงและจากไปฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนชี้ไปที่นางฟ้าทั้งเจ็ดเพื่อส่งสัญญาณให้พวกเธอแสดงต่อแต่ทันทีที่พวกเธอเตรียมจะเคลื่อนไหวหลินตงโบกมือเพื่อหยุดเอาไว้และพูดว่า "เอาล่ะ ทุกคนเหนื่อยกันมากแล้ว ไม่จำเป็นต้องแสดงต่อ กลับไปพักผ่อนเถอะ"หลังจากถูกกงซุนจื้อเหมิงขัดจังหวะอย่างกะทันหัน หลินตงก็สูญเสียความสนใจในการแสดงทั้งหมดไปเขาไม่อยากกินอะไรอีกแล้วนางฟ้าทั้งเจ็ดไม่อยากจากไป ไม่เต็มใจที่จะกลับ พวกเธอยังไม่ได้ดึงดูดความสนใจของหลินตงเลย!พวกเธอยืนอยู่กลางห้องอย่างอึดอัด จะเดินออกไปก็ไม่ใช่ จะอยู่ต่อก็ไม่ดี สุดท้ายจึงหันไปมองฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนฝ่ายปกครองหญิงเข้าใจดีว่านางฟ้าทั้งเจ็ดกำลังคิดอะไรอยู่คนหนุ่มสาวอย่างหลินตงนั้นหุนหันพลันแล่นมากกว่าผู้ชายวัยกลางคนอย่างซีเหมินฟูกุ้ยขอแค่เป็นของที่พวกเขาหมายตาไว้ ก็จะต้องหาวิธีเอามาครองให้ได้และหากหลินตงพานางฟ้าทั้งเจ็ดคนหนึ่งไป เธอในฐานะฝ่ายปกครองก็จะได้รับประโยชน์เช่นกัน"คุณชายหลิน! การแสดงของพวกเธอยังไม่จบ ดังนั้นโปรดให้พวกเธอแสดงต่อไปด้วย! ไม่เช่นนั้นพวกเธอจะโดนต่อว่าเมื่อกลับไป" ฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1502
แล้วทำไมตัวเองที่เป็นผู้นำนิกายถึงไม่รู้ซีเหมินฟู่กุ้ยไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในโซนรับรอง VIP เหรอ กลับมีชายหนุ่มคนหนึ่งย้ายเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่?ทันทีที่กงซุนจื้อเหมิงเดินเข้ามาในห้องรับรอง VIP หลินตงสัมผัสถึงอีกฝ่ายได้ในทันทีและตั้งแต่แวบแรกที่เห็นกงซุนจื้อเหมิงหลินตงก็รู้สึกสั่นสะท้านในใจผู้หญิงคนนี้มีพลังทัดเทียมกับไป๋หลี่เหยียนหงแม้แต่หลินตงก็รู้สึกว่าเธอแข็งแกร่งกว่าไป๋หลี่เหยียนหงอาณาจักรดวงดาวเป็นอารยธรรมระดับสูงอย่างแท้จริง และซ่อนยอดฝีมือเก่งกาจไว้มากมายผู้หญิงคนใดก็ตามที่ปรากฏตัวขึ้น สามารถฆ่าเขาตายได้หมดดูท่าก็ต้องอย่าทำตัวโดดเด่น!การเผชิญหน้าครั้งนี้ทำให้หลินตงกระตือรือร้น ที่จะเติบโตแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วมีผู้หญิงอีกคนอยู่ข้างๆ หลินตงนั่นคือฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนที่คอยรับใช้เขามาตลอดที่เธอมาอยู่ที่นี่ ก็เพราะอยากรู้ให้เร็วที่สุดว่าหลินตงต้องการอะไร จะได้รีบจัดการให้ทันทีในขณะที่เห็นกงซุนจื้อเหมิงเข้ามาฝ่ายปกครองหญิงวัยกลางคนก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและโค้งคำนับอย่างนอบน้อมพร้อมกล่าว "คารวะท่านผู้นำนิกาย!"นางฟ้าทั้งเจ็ดก็หยุดแสดงทันทีเช่นก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1501
ไป๋หลี่เหยียนหงยังคงนิ่งเงียบอยู่เป็นเวลานานในขณะนี้ เธอคิดมากความจริงที่ว่าหลินตงเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร์ ตอนอายุสามสิบนั้นไม่มีใครรู้หากข้อมูลนี้รั่วไหล ผลที่ตามมาอาจร้ายแรงกว่าการเปิดเผยพลังจิตวิญญาณของเขาเสียอีกชายผู้นี้ถูกปกปิดไว้ด้วยความลับการเปิดเผยใดๆ ก็ตามจะทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนตกตะลึงแม้แต่ไป๋หลี่เหยียนหงก็กระตือรือร้น ที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับหลินตงสิ่งที่ควรถามและสิ่งที่ไม่ควรถาม เธอมีชีวิตอยู่มาเกือบสองพันปีและยังคงแยกแยะได้อย่างชัดเจน"จากนี้ไป พวกคุณไม่สามารถบอกใครเกี่ยวกับอายุของหลินตงเด็ดขาดรู้ไหม? แม้แต่กงซุนจื้อเหมิง อาจารย์ของคุณก็ไม่สามารถพูดได้" ไป๋หลี่เหยียนหงพูดอย่างจริงจังขึ้นมาทันใด"พี่หงทำไมเหรอ?" ลู่เซียวเซียวถามเธอยังเด็ก ขาดประสบการณ์ และจิตใจใสซื่อแถมเติบโตภายใต้การคุ้มครองของตระกูลลู่ไม่เคยเห็นด้านมืดของมนุษย์มาก่อนเพราะแบบนั้น จึงยังไม่ค่อยเข้าใจความหมายแฝงจากคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงแม้คนอื่นๆ จะไม่ได้เข้าใจทั้งหมด อย่างน้อยก็พอเข้าใจความหมายโดยรวมบ้าง"ในอนาคต พวกคุณจะเองรู้ว่าทำไม ตอนนี้สิ่งที่พวกคุณต้องรู้ก็คือ หากคนอื่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1500
ซูยิงเสวี่ยกำลังจะพูดเธอและหลินตงเป็นเพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัย ซึ่งรู้จักกันมาตั้งแต่ตอนปีหนึ่งถือว่านานทีเดียวหานชือหยุนตามมาหลังจากนั้นในเวลานั้น เธอเป็นหนึ่งในสามสาวงามแห่งมหาวิทยาลัยเจียงหนาน เธอจึงไม่รู้จักหลินตง ซึ่งทำงานพาร์ทไทม์ส่งอาหารจนกระทั่งหลินตงเลิกกับเจียงซาน แล้วโดนหวงจุนหลางทำให้โมโหมาก และกลายเป็นคนดังไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัยแต่ซูยิงเสวี่ยยังไม่ได้พูดยุนซีก็พูดขึ้นก่อน “พี่หง หลินตงและฉันเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย เราพบกันตอนอายุสิบเจ็ด ถ้าฉันจำไม่ผิด นี่เป็นปีที่สิบสองที่เรารู้จักกัน หลินตงน่าจะอายุยี่สิบเก้า เกือบสามสิบปีแล้ว”ไป๋หลี่เหยียนหงหยุดชะงักเมื่อได้ยินเช่นนั้นเสียงของเธอสั่นเครือขณะที่เธอถาม “คะ....คุณเพิ่งพูดว่าหลินตงอายุเท่าไหร่นะ?”"ยี่สิบเก้า เกือบสามสิบแล้ว!" ยุนซีพูดซ้ำอีกครั้งไป๋หลี่เหยียนหงตกตะลึงหลินตงอายุเพียงสามสิบปีเท่านั้นหรือ?ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรอายุสามสิบปี?แถมยังพลังจิตวิญญาณยังคงแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อเป็น......ไปได้หรือไม่?อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย ไป๋หลี่เหยียนหงที่มีชีวิตอยู่มาเกือบสองพันปีและไม่เคยได้ยินเรื่
