Share

บทที่ 2

Author: ซีลั่วหวง
หลินตงยังคงคิดถึงความเป็นจริงของระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงนี้ เมื่อประตูห้องพยาบาลที่เขาอยู่ถูกเปิดออก

หญิงสาวสวยในวัยสามสิบสวมชุดแพทย์สีขาวเดินเข้ามา

นี่คือหมอจากห้องพยาบาลของโรงเรียน ชื่อเฉินซวน อายุสามสิบสองปี แต่งงานมาหลายปีแล้วและไม่มีลูก สามีเป็นเจ้าของบริษัทเล็ก ๆ

แต่ได้ยินมาว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับสามีไม่ค่อยดีนัก ช่วงนี้กําลังทะเลาะหย่ากันอยู่

มีข่าวลือในโรงเรียนว่าสามีของเธอเพื่อร่วมมือกับบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ให้เธอไปดื่มเป็นเพื่อน วางยาในเหล้า อยากให้เธออยู่กับเจ้าของบริษัทอีกฝ่ายหนึ่งคืน

ปรากฏว่าเธอรู้เรื่องก่อน จึงฉวยโอกาสเข้าห้องน้ำวิ่งกลับมาที่โรงเรียน แล้วก็อยู่ที่โรงเรียนตลอดไม่เคยกลับไปเลย ล่าสุดกำลังหาทนายฟ้องหย่ากับสามีอยู่

"นักศึกษา นายตื่นแล้วก็ไปได้แล้ว กลับไปแล้วก็อย่าลืมกินของช่วยบำรุงเลือดและฟื้นฟูร่างกายให้มากขึ้น ร่างกายของนายแย่มาก ทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ มองทุกอย่างให้เปิดกว้างหน่อย เอะอะก็โมโหจนเลือดลมโจมตีหัวใจ"

เฉินซวนมองดูหลินตงลืมตาและนอนอยู่บนเตียงแล้วพูดกับเขา

"ขอบคุณคุณหมอเฉิน ผมรู้แล้ว" หลินตงลุกขึ้นและเดินออกจากห้องพยาบาล ตอนนี้เขายังคงเวียนหัวเล็กน้อย

"เฮ้อ นักศึกษาสมัยนี้หมกมุ่นขนาดนี้เลยเหรอ?" เฉินซวนถอนหายใจ

แล้วเธอก็นึกถึงสามีของเธอ เธอกับสามีรักกันมากเมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเดือนที่แล้วเขาแอบวางยาตัวเองเพื่อพัฒนาบริษัทและทำสิ่งนั้น หากเธอไม่รู้ก่อนล่วงหน้า ผลที่ตามมาก็ร้ายแรงมาก จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำเรื่องแบบนี้

เมื่อเดินอยู่ในโรงเรียน เพื่อนร่วมชั้นหลายคนเห็นหลินตง และชี้มาที่เขาเพราะตอนนี้เขามีชื่อเสียงมาก

มหาวิทยาลัยเจียงหนานมีคู่รักมากมายที่คบคบเลิกเลิกกันทุกวัน แต่การเลิกกันจนถึงอาเจียนเป็นเลือดและหมดสติ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของโรงเรียน ประกอบกับหวงจุนหลางประกาศไปทั่ว ในเวลาเพียงครึ่งวัน หลินตงก็มีชื่อเสียงในมหาวิทยาลัยเจียงหนานแล้ว

แต่ตอนนี้หลินตงไม่สนใจเรื่องนี้ หลังจากเดินออกจากประตูโรงเรียน หลินตง รู้สึกกระหายน้ำเล็กน้อยและไปที่ตู้กดน้ำข้างโรงเรียนเพื่อซื้อน้ำแร่หนึ่งขวด

ตอนจ่ายเงินหลินตงต้องการใช้ยอดคงเหลือในโทรศัพท์มือถือของเขาในการชำระเงินโดยสัญชาตญาณ แต่ทันใดนั้นก็นึกถึงระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงที่เขาเพิ่งติดตั้งไว้ หลินตงก็ตัดสินใจลองดู

เลยเลือกชำระเงินด้วยลายนิ้วมือ

"ติ๊ง..."

"ระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงชำระสิบห้าบาทสำเร็จ"

ตู้กดน้ำส่งน้ำแร่ขวดหนึ่งออกมา

"ได้จริง ๆ?"

หลินตงพึมพำกับตัวเองขณะถือน้ำแร่อยู่ในมือ

จากนั้นหลินตงก็เห็นข้อมูลในหน้าจอ

เจ้านาย: หลินตง

ยอดคงเหลือ: 9999999999999985

ร่างกาย: 15 (อ่อนแอ)

จิตรวิญญาณ: 28 (ธรรมดา)

ทักษะ: สามารถเพิ่มได้อย่างอิสระ โดยใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์

แต้มศักดิ์สิทธิ์: 0

"ฮ่าฮ่าฮ่า..."

ทันใดนั้นหลินตงก็หัวเราะเสียงดัง

ระบบศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงมีอยู่จริง

ถ้าแบบนี้ตั้งแต่นี้ไปเขาจะร่ำรวยมากกว่าใคร ๆ ในโลก

คนรวยที่สุดในโลกแล้วไง

ติดอันดับของฟอร์บส์แล้วไง

พวกคุณทุกคนรวมกันแล้วยังไม่ได้เท่ากับเศษเสี้ยวของฉันเลย

จากนี้ไป ฉันหลินตงจะเปลี่ยนวิถีชีวิตของฉัน

ชีวิตยี่สิบปีที่ผ่านมานั้นค่อนข้างอึดอัด อีกหลายสิบปีข้างหน้า ฉันต้องใช้ชีวิตอย่างมีสีสัน ชีวิตที่อิสระและชีวิตที่สบาย

ใครก็ตามที่ดูถูกฉันจะต้องถูกตบกลับไปอย่างแรง

หลังจากสงบสติอารมณ์ได้แล้ว หลินตงก็ไปที่โรงแรมโกลเด้นลิฟซึ่งเป็นโรงแรมแปดดาวใกล้โรงเรียน เตรียมจะไปกินข้าวก่อน เขาหิวจนไม่มีแรงเดินแล้ว

นี่เป็นโรงแรมที่ยอดเยี่ยมที่สุดในมณฑลเจียงหนาน และเป็นโรงแรมที่แพงที่สุด

เมื่อก่อนหลินตงและเจียงซานเคยเดินผ่านด้วยกัน เจียงซานเคยบอกว่าอยากกินอาหารข้างในสักมื้อ

"คุณผู้ชายคะ คุณมีอะไรต้องการให้เรารับใช้ไหมคะ?"

ทันทีที่หลินตงเดินเข้าไป พนักงานร่างสูงผิวขาวก็เดินเข้ามาหาเขา

"กินข้าว!" หลินตงตอบ

"ไม่ทราบว่าคุณกี่คนคะ?" พนักงานถามอย่างสุภาพ

"ผมคนเดียว"

"งั้นคุณผู้ชายเชิญทางนี้ค่ะ" พนักงานทำท่าทางเชิญ

เดิมทีหลินตงคิดว่าพนักงานจะพาเขาไปกินข้าวเลย แต่ไม่คิดว่าพนักงานจะพาเขาไปที่แผนกต้อนรับ

"คุณผู้ชายคะ คุณมีบัตรสมาชิกไหมคะ?"

พนักงานคนหนึ่งที่ยืนอยู่ที่แผนกต้อนรับถาม

มีพนักงานอีกหลายคนในบริเวณใกล้เคียง พนักงานเหล่านี้เทียบได้กับพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน เกือบทั้งหมดสูงเกินร้อยเจ็ดสิบเซ็นติเมตร มีผิวขาว หน้าตาสวยงาม และขายาว

"ไม่มี" หลินตงตอบ

"คุณผู้ชายคะ ขออภัยค่ะ อาหารของเราที่นี่เป็นอาหารระดับไฮเอนด์นะคะ ทั้งหมดนําเข้าจากต่างประเทศค่ะ และจะทิ้งเลยทันทีถ้าหากใช้ไม่หมดนะคะ รับประกันความสดใหม่ของอาหารแน่นอนค่ะ ดังนั้นราคาจะสูงกว่าข้างนอกมาก หากไม่มีบัตรสมาชิก การรับประทานอาหารจึงต้องจ่ายเงินมัดจําจํานวนหนึ่งก่อนค่ะ"

"บัตรสมาชิกสมัครยังไง?"

"คุณผู้ชายคะ สำหรับบัตรสมาชิกโรงแรมของเรา เติมเงินหนึ่งล้านเป็นสมาชิกทั่วไป เติมเงินสองล้านเป็นสมาชิกพรีเมี่ยม เติมเงินห้าล้านเป็นวีไอพี"

"งั้นก็สมัครให้ผมใบหนึ่ง"

"คุณผู้ชายคะ คุณต้องการเติมเท่าไหร่คะ?"

"เติมร้อยล้านก่อน?"

"คุณ...คุณผู้ชาย คุณบอกว่าเท่าไหร่นะคะ? เมื่อกี้ดิฉันได้ยินไม่ชัด" พนักงานแผนกต้อนรับถามด้วยอาการติดอ่างเล็กน้อย

"ผมบอกว่าเติมให้ผมร้อยล้านก่อน"

"คุณผู้ชาย คุณแน่ใจนะคะ?"

"แน่ใจ!"

"คุณผู้ชาย คุณกรุณารอสักครู่ค่ะ ผู้จัดการของเรากำลังมา"

จากนั้นพนักงานคนนี้ก็หยิบวิทยุสื่อสารออกมาและตะโกนว่า "ผู้จัดการจ้าวอยู่ไหมคะ? เชิญมาที่ล็อบบี้หน่อยค่ะ"

เธอคิดว่าหลินตงมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา เพราะหลินตงดูไม่เหมือนคนที่สามารถควักเงินร้อยล้านมาทำบัตรสมาชิกได้ จึงได้เรียกผู้จัดการมา

"รับทราบ" เสียงคมชัดดังมาจากวิทยุสื่อสาร

ไม่นานหลังจากนั้น หญิงสาวสวยในวัยยี่สิบกว่า ๆ สวมชุดทำงานกระโปรงสีดำก็เข้ามา

สาวสวยคนนี้ไม่ว่าจะด้านไหนก็ดูเหนือกว่าพนักงานคนอื่น ๆ อย่างเห็นได้ชัด สมแล้วที่เป็นผู้จัดการ

"เกิดอะไรขึ้น?" ผู้จัดการคนสวยเดินไปที่แผนกต้อนรับแล้วถาม

พนักงานคนเมื่อกี้ก็กระซิบบางอย่างข้างหูผู้จัดการ

"คุณผู้ชายคะ ขออนุญาติสอบถามค่ะ คุณต้องการเติมเงินบัตรสมาชิกหนึ่งร้อยล้านเหรอคะ?" ผู้จัดการสาวสวยถามหลินตง

"ใช่ครับ!" หลินตงตอบ

"คุณแน่ใจนะคะว่าคุณต้องการเติมเงินหนึ่งร้อยล้าน?"

"ใช่ครับ"

"คุณผู้ชาย งั้นขอถามหน่อยว่าคุณจะใช้ธนาคารไหนจ่ายคะ?" ผู้จัดการสาวสวยถามพร้อมกดคอมพิวเตอร์ที่แผนกต้อนรับ

"ได้หมด!"

"แล้ววิธีการชำระเงินล่ะคะ?"

"ลายนิ้วมือ!"

"ได้ค่ะ คุณผู้ชาย กรุณาตรวจสอบตัวเลขว่าถูกต้องหรือไม่ จากนั้นกดยืนยัน แล้ววางนิ้วไว้ข้างบน"

ผู้จัดการคนสวยหันคอมพิวเตอร์ไปหาหลินตงและขอให้เขาดูจำนวนเงิน

หลินตงมองดูและเห็นว่าเป็นร้อยล้านจริง ๆ จากนั้นเขาก็ใช้นิ้วกดยืนยันแล้ววางนิ้วของเขาบนตำแหน่งที่ให้แสกนลายนิ้วมือ

สามวินาทีต่อมา...

เสียงเครื่องรับเงินดังขึ้นจากแผนกต้อนรับ

"โอนเงินสำเร็จ..."

"ได้รับยอดโอนร้อยล้านเรียบร้อยแล้ว"

ช่วงเวลานี้

พนักงานตัวสูงหกหรือเจ็ดคนที่แผนกต้อนรับรวมทั้งผู้จัดการต่างก็สูดลมหายใจเข้าลึก

สายตาของพวกเขาที่มองหลินตงเปลี่ยนจากดูถูกเหยียดหยามเป็นชื่นชมอย่างเต็มเปี่ยม

แทบรอไม่ไหวที่จะกินหลินตงเลยทันที
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 3

    จ้าวซวนทำงานเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมระดับแปดดาวแห่งนี้มานานกว่าสามปีแล้ว เคยเห็นคนรวยมาเยอะ เศรษฐีหลายพันล้านหรือหลายหมื่นล้านก็เห็นมาไม่น้อย อย่างไรก็ตามคนที่สามารถเข้าออกที่นี่ได้ล้วนแต่มีฐานะแม้ว่าบัตรสมาชิกที่นี่จะสามารถคืนเงินได้และยังมีบริษัทใหญ่ ๆ มากมายที่รับลูกค้าที่นี่เติมเงินหลายสิบล้านตลอดทั้งปี แต่เติมเงินทีเดียวร้อยล้าน พึ่งเคยเจอครั้งแรกจริง ๆ คนแบบนี้มีทรัพสินเกินหมื่นล้านแน่นอน ไม่อย่างนั้นจะไม่กล้าทำแบบนี้แม้ว่าคนที่มีทรัพสินหลายร้อยหลายแสนล้านในฟอร์บส์จะเป็นคนอันดับต้น ๆ แต่จ้าวซวนเพิ่งรู้เมื่อเข้าไปใกล้ชิดกับวงการนี้ว่ามีเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวมากมายในโลกนี้ ในฟอร์บส์อาจจะมีไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำเศรษฐีส่วนใหญ่เป็นคนถ่อมตัว เห็นได้ชัดว่าคนนี้เป็นหนึ่งในเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวและเป็นอันดับต้น ๆ อย่างแน่นอนอายุก็ยังน้อย เป็นรุ่นที่สองของตระกูลเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวแน่นอนในความเป็นจริงเมื่อกี้ตอนมาเห็นหลินตง จ้าวซวนก็ดูถูกเขา เสื้อผ้าทั้งหมดที่สวมน่าจะรวมแล้วไม่ถึงสองร้อย คนแบบนี้มีอยู่เต็มถนนเมื่อได้ยินแผนกต้อนรับบอกว่าหลินตงต้องการเติมเงินบัตรสมาชิกร้อยล้

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 4

    หลินตงรับประทานอาหารเสร็จและเดินออกจากโรงแรมระดับแปดดาว มองไปที่ประตูโรงแรมที่อยู่ด้านหลัง จ้าวซวนพาพนักงานหลายคนโค้งคํานับและส่ง หลินตงรู้สึกว่าโลกสวยงามมากในทันทีเจียงซานแล้วไง?ตอนนี้พี่ก็ตั้งฮาเร็มสาวงามสามพันได้ถ้าต้องการทำอะไรต่อไป?แน่นอนว่าต้องซื้อบ้านหอพักของโรงเรียนหลินตงก็ไม่อยากอยู่มานานแล้ว หอพักสี่คนต่อหนึ่งห้อง ตอนนี้พักอยู่แค่สองคน อีกสองคนมีแฟนจึงเช่าบ้านอยู่ข้างนอกและได้ข่าวมาว่าอีกคนหนึ่งก็หลงใหลแฟนสาวมากและมีแผนจะย้ายออกเดิมทีหลินตงเคยคิดที่จะเช่าบ้านเพื่ออาศัยอยู่กับเจียงซานข้างนอก แต่เจียงซานไม่เห็นด้วยพอนึกถึงเจียงซานเพิ่งคบกับหวงจุนหลางไม่กี่วันเองก็นอนด้วยกัน หลินตงก็เจ็บปวดในใจ"ให้ตายเถอะ รู้งี้ควรใช้ไม้แข็งตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้กลับเสียท่าให้ไอ้สารเลวหวงจุนหลางนั่น" หลินตงแอบด่าในใจในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือมือสองที่พังรุ่งริ่งของหลินตงดังขึ้นหลินตงหยิบมันขึ้นมาและตรวจสอบสาย มันเป็นสายจากเพื่อนร่วมห้องของเขาหลิวเผิงแม้ว่าตอนนี้เขาจะย้ายออกไปและใช้ชีวิตอย่างไร้ยางอายกับแฟนสาวแล้ว แต่พวกเขาก็อยู่ด้วยกันมานานกว่าหนึ่งปีแล้วและความสัมพันธ์ของทั้

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 5

    ทันทีที่เข้าไป หลินตงก็ตกใจมาก สมกับเป็นห้องราชา การตกแต่งหรูหราสุดขีดหลินตงเดินไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานที่สูงสามเมตรและยาวสิบกว่าเมตร มองทิวทัศน์ตรงหน้า กลับให้ความรู้สึกว่า "อยู่ในจุดสูงสุดมองดูภูเขาที่ดูเล็ก ๆ""คุณหลิน นี่คือราชาแห่งอาคาร 1 หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานตรงหน้าคุณทำจากกระจกกันกระสุนนำเข้าจากต่างประเทศ มีความหนาสิบเซนติเมตรและไม่สามารถเสียหายจากขีปนาวุธธรรมดาได้ แถมยังโปร่งใสมากและไม่กระทบแสงแดดเลย หน้าต่างบานนี้ เพียงอย่างเดียวมีมูลค่ากว่า 10 ล้าน และโคมระย้าอันงดงามเหนือศีรษะของคุณนำเข้าจากฝรั่งเศสและสามารถเปลี่ยนสีได้มากกว่าสิบสี""นี่คือห้องครัว""นี่คือห้องนอน""นี่คือห้องหนังสือ""นี่คือห้องเก็บไวน์""นี่คือห้องน้ำ""นี่คือห้องรับแขก""นี่คือห้องสันทนาการ"จากนั้นทั้งสองก็มาถึงชั้นที่ยี่สิบแปด"ที่นี่มีสระว่ายน้ำในร่ม สามารถเปลี่ยนน้ำเป็นประจําทุกเช้า และน้ำที่เปลี่ยนเป็นน้ําปลอดเชื้อที่บริสุทธิ์ สามารถดื่มได้โดยตรง"หลังจากชุยเจียพูดจบ เธอก็หยิบน้ำเข้าปากและจิบ จุดประสงค์คือทำให้หลินตงรู้สึกว่าน้ำสะอาดมากการดูบ้านของทั้งสองได้ผ่านไปอีกหนึ่งช

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 6

    ออกจากไลน์หลินตงก็เปิดแอปติ๊กต๊อก!เวลาไม่มีอะไรทำหลินตงก็ชอบดูติ๊กต๊อกเมื่อเห็นว่าเสวี่ยเวยเอ่อที่วีเจเขาติดตามกำลังไลฟ์สด หลินตงจึงกดเข้าไปเสวี่ยเวยเอ่อคนนี้เป็นวีเจที่หลินตงติดตามติ๊กต๊อกมาเป็นเวลานานแล้ว เขาติดตามเธอมานานกว่าหนึ่งปีแล้วนับตั้งแต่เธอเริ่มไลฟ์สดครั้งแรกหลินตงถือได้ว่าเป็นแฟนกลุ่มแรกของเธอ จากแฟน ๆ เพียงไม่กี่คน ตอนนี้เธอมีแฟน ๆ ถึง 50,000 คนห้องถ่ายทอดสดก็เพิ่มขึ้นจากคนไม่กี่คน เป็นสิบกว่าคนเป็นสองถึงสามร้อยคนแต่หลินตงไม่เคยให้ของขวัญแก่เธอเลย แค่ชอบฟังเสียงของเธอและชอบฟังเพลงของเธอในความเป็นจริงเสวี่ยเวยเอ่อสามารถทำได้ดีกว่าด้วยความสามารถของเธอ แต่การไลฟ์สดของเธอมีแต่เสียงไม่โชว์หน้า ไลฟ์สดแบบนี้ในติ๊กต๊อกมัดใจพี่ใหญ่ได้ยาก อย่างไรเสียก็มีกี่คนที่ตั้งใจฟังเพลงโดยเฉพาะ ส่วนมากจะมาหาสาว ๆดังนั้นแม้ว่าเสียงของเธอจะไพเราะและการร้องเพลงของเธอไพเราะ แต่เธอก็ยังคงเป็นแค่วีเจธรรมดาไม่ได้ดังอะไรช่วงนี้เนื่องจากเรื่องของเจียงซาน หลินตงไม่ได้ดูช่องไลฟ์สดของเสวี่ยเวยเอ่อมาเกือบหนึ่งเดือนแล้วทันทีที่เขาเข้าไปในช่องไล์สด หลินตงก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยร้องเพลง หล

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 7

    หลี่เสวี่ยเวยนอนอยู่บนเตียงในหอพักยังคงนอนไม่หลับคืนนี้เพื่อนร่วมห้องทั้งสามคนในหอพักไปสังสรรค์กับเด็กผู้ชายคนอื่นในหอพักเธอหาข้ออ้างบอกว่าไม่สบายก็เลยไม่ได้ไป จริง ๆ แล้วเธอไม่ค่อยเข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้ อย่างไรเสียครอบครัวของเธอก็สู้อีกสามคนไม่ได้ เพื่อที่เธอจะเข้าเรียนที่วิทยาลัยดนตรี ก็ทำให้ครอบครัวลำบากแล้ว บางครั้งหลีกเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ จึงจะไปบ้างเธอดีใจมากที่เธอไม่ไป ไม่เช่นนั้นเธอคงพลาดรางวัลของพี่ใหญ่ไม้ขีดไฟอันเล็กให้รางวัลครั้งเดียวสองหกแสน แม้แต่วีเจที่มีชื่อเสียงหล่านั้นก็ไม่ค่อยได้เจอสถานการณ์แบบนี้ นับประสาอะไรกับวีเจธรรมดาอย่างเธอเพิ่งเลิกไลฟ์ก็มีทีมงานติดต่อเธอแล้ว บอกว่าอยากจัดแต่งเธอ โฆษณาให้เธอ ติดต่อวีเจที่มีชื่อเสียงให้ต่อสายกับเธอ กระตุ้นใหญ่ไม้ขีดไฟอันเล็กนี้ ด้วยความใจใหญ่ของพี่ใหญ่คนนี้ ไม่แน่ว่าอาจจะให้รางวัลครั้งละหลายสิบล้านก็ได้ทีมงานรู้นิสัยของพี่ใหญ่พวกนี้ชัดเจนมาก พี่ใหญ่สนใจอะไรมากที่สุด? แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องของการรักษาหน้า ห้ามเสียหน้าต่อหน้าวีเจคนโปรดของตัวเองเด็ดขาด แค่จับจุดนี้ได้ ก็สามารถให้พี่ใหญ่เหล่านี้มอบของขวัญได้อย่างต่อเนื่อง

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 8

    หลินตงพาจ้าวซวนมาที่ร้านขายรถปอร์เช่ทันทีที่ทั้งสองเข้าไปในประตู พนักงานขายสาวสวยก็ต้อนรับยพวกเขาเธอเห็นทั้งสองลงมาจากรถเบนซ์บิ๊กจีที่เพิ่งซื้อมาใหม่และหลินตงแต่งตัวแบบลูกคนรวยเขาจึงถามอย่างกระตือรือร้นว่า "คุณผู้ชาย คุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าพวกคุณมาดูรถเหรอ?""ใช่!" หลินตงตอบ"แล้วพวกคุณอยากดูรุ่นไหนล่ะ?""มีปอร์เช่ 911 อยู่บ้างไหม?""มีค่ะ""ถ้าอย่างนั้นก็พาเราไปดูหน่อย""คุณผู้ชายเชิญทางนี้ค่ะ"พนักงานขายสาวสวยพาทั้งสองคนไปที่รถปอร์เช่ 911"ตอนนี้เรามีรถอยู่สองคัน สีแดงหนึ่งคันและสีดำหนึ่งคัน คุณผู้ชายอยากดูคันไหนคะ"หลินตงเหลือบมองอย่างเฉย ๆ แล้วพูดว่า "ผมต้องการสีแดงนี้ ออกใบเสร็จให้ผมเลย""ห๊ะ?" พนักงานขายคนสวยงงนิดหน่อย ยังไม่ทันดูก็ซื้อเลย ไร้มนุษยธรรมมาก"คุณผู้ชาย คุณไม่ดูก่อนเหรอ?""ไม่ใช่ดูแล้วเหรอ? เอาสีแดงนี่แหละ สวยดี"พนักงานขายคนสวยทำงานที่นี่มานาน นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นคนซื้อรถแบบนี้ แค่ดูภายนอกแล้วให้ออกใบเสร็จโดยไม่ต้องดูภายในเลย"งั้นคุณผู้ชายเชิญตามฉันมา"จากนั้นเขาก็พาทั้งสองคนไปที่แผนกต้อนรับและเริ่มแนะนำประสิทธิภาพของรถคันนี้ให้กับหลินตง"คุณผ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 9

    "งั้นพี่ย้ายมาอยู่กับผมดีไหม? บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ผมก็อยู่คนเดียวไม่ได้ แบบนี้พี่ยังสามารถประหยัดค่าเช่าได้นิดหน่อย"หลินตงก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดแบบนี้ ตามเหลักแล้วเขากับจ้าวซวนรู้จักกันแค่สองวันเท่านั้น การเชิญคนอื่นมาอยู่ด้วยกันแบบนี้ก็ค่อนข้างกะทันหัน แต่เขาพูดออกมาแล้ว ในใจจึงคาดหวังอยู่เล็กน้อยจริง ๆ แล้วหลินตงไม่รู้ เมื่อก่อนเขาอยู่กับเจียงซานต่ำต้อยมาก ส่วนใหญ่แล้วเขาฟังเจียงซาน เขาไม่ค่อยมีสิทธิ์พูดแต่แตกต่างจากจ้าวซวน จ้าวซวนไม่ว่าเขาจะพูดและทำสิ่งต่าง ๆ ก็สนใจเขาเป็นหลัก ทำอะไรก็ต้องถามความคิดเห็นของเขาผู้ชายน่ะ ใครไม่มีความคิดเป็นของตัวเองแบบผู้ชายบ้าง? ใครไม่อยากให้ผู้หญิงคิดว่าตนเป็นใหญ่? ดังนั้นวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ และสัญชาตญาณการพูดของจ้าวซวนทำให้หลินตงสบายใจมาก จิตใต้สำนึกก็ชอบที่จะอยู่กับจ้าวซวนมาก"แบบนี้...จะดีเหรอ?" จ้าวซวนถามอย่างลังเลเล็กน้อยแม้ว่าเธอจะพูดแบบนี้ แต่เธอก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ตราบใดที่เธอย้ายมาที่นี่ เธอก็จะสามารถเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลินตงได้แล้วสำหรับหลินตงจะทำอะไรนอกกรอบกับเธอหรือไม่ เธอไม่สนใจเลยและแม้กระทั่งจงใจยั่วยวนหลินตงจ้าวซวนเป็นคนท

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 10

    ในขณะนี้...ชั้น 33 ชั้นบนสุดของโรงแรมโกลเด้นลิฟในห้องทำงานของท่านประธานหลิวซวนผู้จัดการทั่วไปของโรงแรมโกลเด้นลิฟ ยืนอยู่ตรงข้ามกับชายวัยสามสิบกว่าชายคนนั้นนั่งอยู่บนที่นั่งท่านประธาน เอนตัว เท้าทั้งสองข้างยกขึ้นวางบนโต๊ะทำงานผู้ชายคนนี้ก็คือเย่หงประธานโรงแรมโกลเด้นลิฟและเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของโรงแรมโกลเด้นลิฟ"หลิวซวน ช่วงนี้มีอะไรเกิดขึ้นที่โรงแรมหรือเปล่า?" เย่หงถามเขามาทำธุระที่มณฑลเจียงหนาน เลยแวะมาดู ครั้งนี้เป็นความบังเอิญ ปกติเขามาแค่ปีละครั้งสองครั้ง"ประธานเย่ ทุกอย่างในโรงแรมราบรื่นดีครับ รายได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยเพิ่มขึ้นประมาณ 20% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีที่แล้วครับ" หลิวซวนตอบ"ไม่เลวเลย หลิวซวน คุณทำได้ดีมาก โบนัสสิ้นปีจะเพิ่มเป็นสองเท่า และโบนัสสำหรับพนักงานโรงแรมจะเพิ่มขึ้น 50%""ขอบคุณครับ ประธานเย่!" หลิวซวนโค้งคำนับและพูดด้วยความเคารพ"เอาล่ะ ถ้าคุณไม่มีอะไรต้องรายงานแล้ว ก็ไปทำงานของคุณเถอะ! ผมแค่แวะมาดูเฉย ๆ เดี๋ยวก็กลับแล้ว" เย่หงพูดอย่างสบาย ๆหลิวซวนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า "ประธานเย่ครับ ผมมีเรื่องหนึ่งต้องการจะรายงานให้ค

Latest chapter

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1413

    คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1412

    ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1411

    ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1410

    ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1409

    ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1408

    แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1407

    ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1406

    พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1405

    "พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status