Mag-log inShare
131 แยกย้ายชั่วคราว (2) [1/5]
Huling Na-update:
2025-07-24 12:29:41
Pinakabagong kabanata
วันสิ้นโลกของผม 136 พร้อมไม่พร้อม [5/5]
“ทำไมถึงเป็นคุณโจเซฟได้ล่ะ” คนในห้องพึมพำเสียงเบา ถึงฝูงปลาบินนอกชายฝั่งจะน่ากลัว แต่ถึงกับส่งทีมมหาเทพมาก็ออกจะเกินไปหน่อยหรือเปล่าในขณะที่ทหารหลายนายต่างงุนงง มีเพียงเอที่เบิกตากว้างเพราะทราบดีว่าเมื่อใดโจเซฟและทีมมาเยือน นั่นหมายความว่าถึงเวลาโต้กลับแล้ว“รีบไปเปิดประตูเร็ว” มนุษย์หมาป่ากลายพันธุ์หันไปสั่งการลูกน้อง นัยน์ตาสีเทาไหวระริกในที่สุดวันนี้ก็มาถึง!“ผมจะไปเปิดประตูต้อนรับเดี๋ยวนี้ครับ” นายทหารชั้นผู้น้อยเอ่ยขออนุญาตคนเป็นหัวหน้า พอได้รับการพยักหน้าตอบกลับมาก็วิ่งผลุนผลันออกจากห้องไป“พวกเราเองก็ออกไปรอต้อนรับกันเถอะ” เอหันไปพูดกับลูกน้องมือซ้ายและขวา ส่วนทหารในห้องคนอื่นยังมีภาระหน้าที่ของตนเองอยู่ ต่อให้อยากออกไปพบท่านเทพมากแค่ไหนก็ได้แต่อดทนอดกลั้นจนกว่าเวรยามของตนเองจะหมดลงแต่เมื่อเอลงมาถึง กลับไม่ได้เห็นรถบรรทุกทางทหารของค่ายเพียงคันเดียว ยังพบรถดัดแปลงของกลุ่มโจรที่เป็นปัญหาอยู่ในขณะนี้ด้วย พาให้ทหารหลายนายที่อยู่รอบๆ กระชับอาวุธในมือของตนเองแน่น“คุณโจเซฟ… นี่มันอะไรกันครับ” หมาป่าหนุ่มขมวดคิ้ว คนที่ลงมาจากรถบรรทุกนั้นเป็นโจเซฟไม่ผิดแน่ ดังนั้นจะเป็นไปได้อย่างไรท
วันสิ้นโลกของผม 136 พร้อมไม่พร้อม [4/5]
“มีทหารเสียชีวิตไปสองนายระหว่างสกัดไม่ให้ปลาตีนเขี้ยวติดตามมายังฐานที่มั่นได้ครับ” ทหารที่รับหน้าที่่ตรวจตราหมู่บ้านชาวประมงรายงานเสียงแผ่ว“งั้นเหรอ...” เอเงียบไปครู่หนึ่ง “พวกนายกลับไปพักเถอะ ส่วนคนที่เสียชีวิต... อย่าลืมแจ้งกลับไปที่ครอบครัวของพวกเขาด้วย จบศึกนี้เราต้องตอบแทนในความกล้าหาญของพวกเขาอย่างสมเกียรติ”“ครับหัวหน้า” ทหารในกองยกมือวันทยหัตถ์เสร็จก็กลับไปทำตามคำสั่ง ที่ตรงนั้นจึงเหลือเพียงเอที่เหม่อมองบ้านเรือนร้างผู้คนตั้งแต่อาสามาทำหน้าที่ตรงนี้ เอก็ราวกับได้ย้อนกลับไปยังวันวานที่เป็นฝันร้าย วันที่เขาสูญเสียลูกน้องมากฝีมือและ… เพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียว“กูจะพยายามทำตัวให้มีประโยชน์ที่สุดนะอรุณ”ตึง!!เสียงการเคลื่อนไหวครั้งใหม่ในวันถัดมาทำให้ทหารประจำการกระชับปืนในมือแน่น เวลานี้พวกเขาอยู่ห่างจากชายฝั่งถึง 50 กิโลเมตร ถ้าจะมีสัตว์กลายพันธุ์ที่มาได้ไกลขนาดนี้ก็เห็นจะมีแต่ปลาบินที่มีความสามารถพอจะทำได้“พวกมันอยู่ที่ตลาดปลาแถบชานเมืองครับ” ทหารผู้มีหน้าที่สังเกตการณ์ยื่นกล้องส่องทางไกลให้เอได้พิสูจน์ข้อเท็จจริงนี้ด้วยตาของตนเอง“ไม่ต้องตระหนกไป ทำเหมือนที่ผ่านมาก็พอ” เอรับ
วันสิ้นโลกของผม 136 พร้อมไม่พร้อม [3/5]
“มันจะแลนดิ้งแล้ว!” เมื่อความตายมาเผชิญอยู่ตรงหน้า ต่อให้เข้มแข็งขึ้นมากแค่ไหน เด็กสาวอายุน้อยก็ยังหลุดกรีดร้องออกมาเสียงดังตูม!!ปลาบินตัวแรกทิ้งตัวลงมาดักหน้ารถขวางเส้นทางเข้าเมืองไว้พอดี ทำให้ชายวัยกลางคนต้องหมุนพวงมาลัยหักออกไปอีกทางอย่างเลี่ยงไม่ได้“โธ่เว้ย!” ถ้าเขาต้องตาย ขอแค่ลูกสาวมีชีวิตต่อไปได้คนเดียวก็ยังดี!เปรี้ยง!!ตึง!เสียงอสนีบาตฟาดกลางวันแสกๆ ปลาบินบนฟ้าร่วงลงมาจากฟ้าเสียงดัง ฝุ่นผงปลิวกระจายจากจุดที่มันตกจนพ่อลูกต้องยกมือขึ้นปิดหน้าเปรี้ยง!!พร้อมกับเส้นที่สองฟาดกลางลำตัวปลาบินบนพื้นตัวที่ดักหน้ารถสองพ่อลูก“พลังพิเศษธาตุสายฟ้า” เด็กสาวตาวาว จ้องมองปลาบินนอนอ้าปากพะงาบๆ กลางถนน“กลุ่มของคุณเอ!” คนที่ทำมาหากินแถบชายฝั่งย่อมต้องรู้จักกลุ่มตรวจตราของเอที่อาสามาอยู่ในพื้นที่นี้ จำนวนประชากรปูก้ามดาบและปลาบินลดจำนวนลงไปมากเพราะพวกเขา ทำให้มีพื้นที่ปลอดภัยสำหรับให้มนุษย์ได้กลับมาประกอบอาชีพอีกครั้ง“พวกเรารอดแล้ว” เด็กสาวเปิดหน้าต่างโน้มตัวออกมาด้านนอกพลางมองซ้ายมองขวาหากลุ่มทหาร “นั่นไง! อยู่ตรงนั้น” บนตึกอาคารพาณิชย์ห่างจากจุดที่เธอกับพ่ออยู่ราว 500 เมตรรถยนต์ของชาย
วันสิ้นโลกของผม 136 พร้อมไม่พร้อม [2/5]
“ผมนับถือพวกคุณจริงๆ ไปได้ข่าวเด็ดแบบนี้มาจากไหน สายสืบของคุณแฝงตัวอยู่ในองค์กรนั้นได้ยังไงเนี่ย” ผู้นำหลายคนทึ่งกับความสามารถในการสืบข่าวของกลุ่มโจเซฟเป็นอย่างมาก หลายคนพยายามเลียบเคียงถามว่าใครกันที่อาจหาญล้วงความลับออกมาได้มากขนาดนี้ ซึ่งโจเซฟก็ทำเพียงส่งยิ้มการค้าไปให้ ไม่อธิบายอะไรทั้งสิ้นเท่านี้กลุ่มผู้นำก็ล่าถอยไปเองอย่างรู้งาน ด้วยไม่อยากทำให้หัวหน้าทหารรับจ้างขัดใจแล้วหันมาเล่นงานพวกเขาในอนาคต ดังนั้นรักษามิตรภาพระหว่างกันไว้คือดีที่สุด“ท่านนายพลครับ ทางชายฝั่งส่งข่าวด่วนมาครับ!” ในขณะที่ผู้นำของแต่ละประเทศเตรียมลุกขึ้นกลับไปยังบ้านพักรับรองที่ทางค่ายพันธมิตรได้เตรียมไว้ให้ ทหารนายหนึ่งก็พรวดพราดเข้ามาโดยไม่แม้แต่จะเคาะประตู“รีบรายงานมาเร็ว!” นายพลอธิใจหายวาบ บริเวณชายฝั่งของประเทศ T เป็นจุดที่ลูกชายเขาขอไปประจำการหลังกลับมาจากภารกิจปลูกป่าเพื่อคอยสอดส่องและรายงานกลับมาทุก 1-2 สัปดาห์“มีฝูงปลาบินอาละวาดใกล้กับศูนย์ปฏิบัติการทางทะเลครับ และยังมีผู้พบเห็นปลาตีนเขี้ยวขนาดใหญ่ถึง 10 ตัวไม่ไกลจากหมู่บ้านชาวประมง”“เชี่ย… ปลาตีนเขี้ยว 10 ตัวเลยเหรอ” ทีโอเสียวสันหลังวาบ แค่สองตั
วันสิ้นโลกของผม 136 พร้อมไม่พร้อม [1/5]
“งั้นเหรอ ขอบใจสำหรับข้อมูลมากนะพลายมงคล” โจเซฟเอ่ยขอบคุณวิญญาณช้างใหญ่ที่ทำงานไม่พักมาตลอดหนึ่งปีพลายมงคลผงกศีรษะรับคำขอบคุณ ก่อนจะเดินไปหาพลายวารีที่ตัวสูงใหญ่ขึ้นเกือบจะเท่ามังคุด คาดว่าปีหน้าก็คงโตทันกันพอดี“พวกมันเตรียมลงมือแล้ว” หงส์ถลกแขนเสื้อพร้อมรบ จนคนรักที่นั่งอยู่ด้วยกันต้องลูบหลังลูบไหล่ให้ใจเย็นๆ“เวลาหนึ่งปีถ้วนไม่ขาดไม่เกินเลย” ทีโอเบ้หน้า อุตส่าห์ไปกราบไหว้ต้นไทรโบราณขอให้มันทำการทดลองพลาดแล้วยืดเวลาไปสักหน่อย รอจนกว่าเขาจะเลื่อนระดับพลังอีกสักขั้นสองขั้นก็ยังดี“หมอนั่นต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ” เลวี่นึกถึงสิ่งที่สายสืบประจำบ้านรายงานมาแล้วก็ได้แต่ขนลุกขนพอง ไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะได้เห็นสิ่งมีชีวิตชนิดนี้เลยสักครั้ง “เตรียมแยกย้ายไปทำตามแผนที่วางไว้กันได้แล้ว” โจเซฟแสยะยิ้มเหี้ยม“ครับ/ค่ะ”“หงส์ติดต่อหาท่านนายพลเลย ศึกสุดท้ายเตรียมเปิดฉากแล้ว” ทั้งแผนการที่เกรย์สันใช้ดึงความสนใจ ผลงานทดลองชิ้นโบแดง รวมถึงตัวหลอกล่อ พลายมงคลสามารถสืบมาได้ทั้งหมด“ได้เลยค่ะ” หญิงสาวเขากวางกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปยังห้องวิทยุสื่อสารประจำบ้านที่บัดนี้มีการปรับปรุงการส่งสัญญาณให้ส่งได้ไกลมากขึ้น
วันสิ้นโลกของผม 135 เห็นถึงความแตกต่าง [5/5]
“อืม วางใจเถอะไม่มีใครรู้เรื่องนั้นหรอก แต่เหตุการณ์ที่นายกับทีโอช่วยกันดูแลเครื่องสื่อสารดาวเทียม ทำให้ท่านนายพลอยากขอแรงนายไปช่วยงานด้านไอทีเท่านั้น”“เข้าใจแล้วครับ” หนุ่มผมทองพยักหน้ารับ ริมฝีปากคลี่ยิ้มกว้างในที่สุดเขาก็มีงานทำเหมือนคนอื่นเสียทีไม่ใช่แค่ค่ายพันธมิตรที่จัดงานเลี้ยงฉลองกันอย่างใหญ่โต สมาพันธ์ผู้รอดชีวิตเองก็จัดงานเทศกาลประจำหมู่บ้านเช่นกัน ใครมีของดีเก็บไว้ในบ้านต่างก็เอาออกมาแจกจ่ายนั่งล้อมวงกินข้าวกันอย่างคึกคัก ฉลองให้กับวันพรุ่งนี้ที่ยังคงมีลมหายใจต่อไปอีกหนึ่งวัน“เอ้า พวกเราชน!!”…...เวลาหนึ่งปีฟังดูสั้น สิบสองเดือนก็ไม่เท่าไร…สามร้อยหกสิบห้าวัน?อย่างนี้ค่อยรู้สึกถึงความยาวนานขึ้นมาหน่อยตลอดระยะเวลาดังกล่าวนอกจากสัตว์กลายพันธุ์กับซอมบี้ก็ไม่มีเหตุการณ์อกสั่นขวัญแขวนให้มนุษย์ที่เหลือรอดอยู่ต้องตระหนกตกใจอีก“ในที่สุดการทดลองก็ประสบผลสำเร็จ” เกรย์สันมองผลลัพธ์ที่แสนภาคภูมิใจ นัยน์ตาอ่อนล้าของชายหนุ่มมีประกายเจิดจ้า สิ่งที่เขาพยายามมาเนิ่นนาน ในที่สุดก็ประสบผลสำเร็จแล้ว!“แล้วจรวดล่ะ เตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้วหรือยัง” หัวหน้าองค์กรใหญ่หันไปถามคนสนิทที่ตนไว
