Prologue

Ako'y binibini noong isang libo’t walong daan at siyam na pu’t pito.

Binibining pinakaiingatan.

Binibining mahinhin sa lahat ng tawa, ang pagtawa'y dapat ay katamtaman lamang.

Ang kasuotan ay baro't saya.

Ngunit bakit ako'y napunta sa taong 2020. Kung saan di ko ganap na kilala ang taong ito.

Hindi ito ang mundo ko, kailangan kong balikan si Juancho.

Kailangan ko bumalik sa isang libo’t walong daan at siyam na pu’t pito. Kailangan kong magbalik sa madaling panahon din.

Ngunit ng mapabalikwas ako sa aking higaan ako ay nagulat sa aking kasuotan.

Ano't napakaikli nito?

At bakit kamukhang-kamukha ko ang nagmamay-ari ng katawan na ito.At bakit narito ako?

Hindi ito ang aking taon.

Napatitig ako sa isang malaking letra na nakapaskil sa pader ng kama at binasa ito.

"Aera, Aera ang kanyang ngalan." naguguluhang usal ko habang nakatitig rito.

Bakit ako narito?

Bakit kami nagkapalit?

A/N:

I try to make a historical fiction, I hope suportahan niyo po ito, hindi madali gumawa ng ganto pero sana magustuhan niyo at tangkilikin.

Disclaimer: Aera is just a fiction of mine and also Juancho. I don't think they really exist in 1897.

No copyright infrigment.