Chapter 18
BRETTA P.O.V.
Kakapasok ko lang sa loob ng bahay at sinara ang door ng may kumatok sa pintuan. Baka si Tyrone. Ano kaya kailangan niya at bumalik pa siya? Binuksan ko ang pintoan at pagbukas. "T-Tyro...," nagulat ako sa nakita ko. I thought it was Tyrone who knocked on the door. Pero, hindi pala.
"C-Cyrus? Anong ginagawa mo dito?" Kinakabahan ako sa anong magiging reaction after hearing me mentioning Tyrone’s name.
"Bakit? Ayaw mo ba akong makita? Dahil ba nandiyan yung lalaking 'yun sa oras na kailangan ka niya?" His jawline moving sharply while saying those words. Sobrang layo ng Cyrus na nakilala ko compare
Kasalukuyang kaming kumakain nang lunch. Kasama ang pamilya ko, at si Cyrus. Sabi niya sa akin bago pa kami pumunta sa kusina, nahihiya raw siya. Sabi ko naman sa kaniya na ‘wag siyang mahiya. Alam kong magugustuhan sila ng mga magulang ko. Dahil magalang, gentleman, at may takot sa Diyos. Maginoo pero medyo bastos. Ganern."Magkwento ka tungkol sa sarili mo, eho." Wika nipapa at sinubo ang isang kutsarang kanin."Ahmmm...," tumingin si Cyrus sa akin bago niya sinagot si papa.Alam kong kinakabahan siya. Kaya binigyan ko siya ng pangpawala nang kaba. Isang matamis na ngiti mula sa akin sabay hawak sa kamay niya na nakapatong sa paa niya. Binalik niya ang tingin kay papa nang may halong tapang at pangamba"Isa po akong half Filipino, half American. My father is an American and my mother is a Filipina. My parents were divorced already nung bata
Nang makarating kami sa garden. Alam ko na agad na meron nga si mommy at si papa rito. Nakapark din kasi ang kotse nila dito sa labas ng gate. Paglabas namin ng sasakyan ay agad na sinalubong ako nang isa sa mga pinagkakatiwalaan ko sa garden."Kuya Sir! Good afternoon." Bibo nitong pagbati.Si Borto, isa sa mga pinagkakatiwalaan ko rito. Fifteen years old pa lang siya, pero marami nang alam sa pag-aalaga ng mga bulaklak. Hindi na siya nag-aaral sapagkat, ulila na siya simula noong bata pa siya.Tinuring ko na rin siyang parang kapatid. Dahil mabait naman si Borto at mapagkakatiwalaan. Magaan din ang loob ko sa kaniya. Kahit mukha siyang astigin dahil sa panlabas nitong anyo. Kulay brown siya na halatang galing sa isang tribo at makapal nitong mga kilay. Malalaki ang braso kahit siya ay bata pa lamang.
"Bro?" Tawag ko kay Calvin bilang pagpapanigurado kung siya ba talaga ang lalaking nakaupo sa bench na malapit lang sa kubo."Uy bro! Ikaw pala." Sabi niya sabay lingon sa likod sa akin."Anong problema mo?" I asked and lumapit sa kaniya."Hah? P-problema? W-wala.”Alam ko namang may problema talaga siya. Matagal na kaming magkakaibigan kaya pag nag-iisa siya o gusto niyang mapag-isa. Alam ko na agad. I can sense it. Kaya kahit sabihin niya pang wala siyang problema, sus, di na ‘yan tatalab sa akin. Kaya I pursue him para sabihin sa akin kung ano ba talaga ang problema niya."I know you bro. Kilala na kita. Kaya wag ka ng magsinungaling at magtago sa akin. Ano ba kasi 'yan?" Sabi ko sabay upo sa tabi niya.
*FlashbackIlang taon na ang nakakalipas ng tumigil kami sa trabaho namin dati. Kahit labag sa kaluoban ko ang trabaho na pinasok, pero kailangan eh. Mas madali lang kasi makakuha ng pera sa trabaho namin. Noong bagong dating pa kami rito sa Mindanao. Mahirap ang buhay, lalo na't mag-isa akong binuhay ni mommy. I have seen her working so hard just to give my needs and wants.So, when I grow matured. Tinulungan ko si mommy na kumita nang mas malaki pang pera para sa aming dalawa. That's the time I met Calvin and his mother."Bro, uwi na ako!" Pagpapaalam ko kay Calvin dahil tapus na ang working hours ko."Hah, uuwi ka na? Diba kailangan mo pa nang mas malaking pera dahil may sakit ang mama mo?" Wika
Bumaba ang ulo niya papunta sa bandang alaga ko. Binuksan niya ang zipper ng slacks ko gamit ang mga ngipin niya. Napakasarap niyang tingnan. Nakakagigil at nakakasabik. Madali niyang nabuksan ito marahil sa lumalaban na rin ang alaga ko sa loob. Pagbukas ng zipper ko ay agad na tumambad sa harapan ng pagmumukha niya ang nakabalot ko pang alaga.Kitang-kita sa mga mata niya ang gulat at pagkamangha ng makita niya ang kahabaan at laki ng alaga ko. Binalik niya ang mukha niya sa alaga ko at dinilaan ang kahabaan ng alaga ko kahit may brief pa. Napalunok ako ng laway sabay panigas ng buong binti at paa ko. Para bang may kuryenteng dumaloy mula sa pagkakadila niya sa brief ko.Nang walang pag-alinlangan, agad niyang binaba ang puting brief ko at pumalo sa ti
Habang nasa byahe pa kami. Ikwe-kwento ko na lang ang tungkol sa amin ni Tito Carlos ko. Simula nung bata pa raw ako. Siya na yung nag-aalaga sa akin dahil maliit pa lang siya at sa amin siya nakatira. Kaya siya yung inaasahan ni mama na magbabantay muna sa akin sa tuwing may ginagawa si mama.Hanggang sa lumaki ako at nakapag-aral sa elementary. Ngunit, umalis na rin sa amin si Tito upang magtrabaho sa city at bihira ko na lamang siya kung makita. Minsan dumadalaw siya sa amin at nagdadala ng mga pagkain, kagaya ng mga unahing pangangailangan namin sa bahay. Bigas at ulam.Nabalitaan na lang namin na nag-abroad pala siya sa Kuwait at nagpalipat-lipat siya ng bansa upang magtrabaho. Sa tuwing uuwi siya ng Pilipinas ay pinapapapunta niya kami sa bahay niy
"Nak! Anong nangyari sayo? Bat ka umiiyak?" Tanong ni mama pagbukas ko ng pinto.Tumayo siya mula sa pagkakaupo at nilapitan ako sabay hawak kamay ko. Habang ako naman ay nakayuko lant at tumutulo pa rin ang mga luha ko."Brett. Sagotin mo ako. Sabihin mo sa akin," alalang sabi ni mama."Ma, pasok muna ako sa kwarto ko." Tapus umalis at tumungo ako sa kwarto. Sinara ko ito sabay lock.Humiga ako sa kama ng pabagsak ng nakatingin sa sailing. Pinikit ko ang aking mga mata at tanging boses ni Cyrus at Tito ko ang naririnig ko sa aking mga tenga. Paulit-ulit na nag-iingay ang mga salitang binitawan nila kanina. Sinusubukan kong e-convert ang mga sinabi nila sa akin. Gusto kong unawain ang mga
"See you tomorrow, babe,” sabi ni Cyrus sabay kiss sa noo ko habang nakahawak ang dalawa niyang kamay sa magkabilang leeg ko and pushing it to his lips.His warming lips touch my forehead and I can feel his love, so much love deep within him. Kaya wala akong dahilan para hindi siya patawarin. Niramdam ko ang bawat pag-ikot ng segundo and I burry it inside my heart. Treasuring its moment."Sige na babe,” pagputol ko sa halik niya."Maaga pa tayo bukas sa school,” dugtong ko.He just smiled and nakaukit sa mga labi niya ang sobrang sayang nararamdaman. I wish I can always see him smile because of me. Sabi ko sa aking sarili habang unti-unti siyang lumalayo sa akin. Pumasok na siya sa ko