Chapter 25

KINAGULAT ni Tanya ang masayang pagbati sa kanya ng gwardya sa lobby ng condo ni Sixto. Ito pa rin yung gwardyang madaldal noon na lagi niya ka-chika-han kapag gusto niya mag-aral sa lobby. Nandoon pa din yung receptionist na binati din siya na may matamis na ngiti sa labi. Nagbago 'man ang interior ng buong building, parehas pa rin ang ambiance doon. Masaya, maingay at homey sa pakiramdam.

Naaliw ang mga ito sa kadaldalan ng anak niya na kinuwento pati yung pagpunta nito kasama si Sixto sa zoo at ocean park. Iyon naman yata ang gusto nito ngayon marine biologist saka agriculturist. Mamumulubi talaga siya sa batang iyon dahil pabago bago ang gusto na namana nito sa kanya. Lahat galing kay Sixto, mula sa itsura, tabas ng dila, at kakulitan. Iyong indecisiveness lang ang nakuha sa kanya na uubos sa ipon niya.

"Mama, are we going to stay here tonight?" tanong ni Aicel sa kanya. Lumuhod siya sa harap nito saka inayos ang pagkakaipit ng paborito nitong disney hairpin.

"No baby. Kakain lang tayo then uuwi na," tugon niya sa anak.

"Is it too much if I ask you to stay here with daddy?" tanong nito ulit.

"Aicel..." Mahina niyang sambit.

"I wanna sleep here with daddy." She heaved a deep sigh.

Mahirap hindian ang batang katulad ni Aicel na sabik sa ama. Four years nitong hinintay si Sixto. Four years itong tanong ng tanong kung kailan uuwi si Sixto, kung nasaan ba ito at bakit wala ito kapag birthday nito. Pinili niyang h'wag sumagot kaya sumimangot si Aicel at hindi na siya pinansin hanggang sa makarating sila sa unit ni Sixto. Tumingin lang ito sa kanya nung gusto nitong pindutin ang doorbell kaya naman binuhat niya ito para maabot nito iyon. Dalawang beses nagdoorbell si Aicel bago ito nagpababa sa kanya at hindi na naman siya pinansin.

"Hey..." bati sa kanila ni Sixto pagkabukas ng pintuan. Agad na yumakap sa binti nito si Aicel at nagpabuhat pa. "Pasok..." sabi sa kanya ni Sixto saka mas niluwangan pa ang bukas ng pintuan.

Agad na bumaba si Aicel nang makita ang TV sa living room at pinabuksan iyon sa ama nito para manood ng cartoons. She watched them interact with each other. Sinasabi nito kay Sixto kung ano gusto nitong panoorin. It was Tangled again. Pang-ilang ulit na ba nila iyon? Naalala niyang pinanood pa nila iyon sa cinema. Aicel called her mama Gothel and she was Rapunzel. Malakas din mang-asar dahil sa dinami dami ng character doon, yun pang evil witch step mom pa ang binansag sa kanya.

"It's mama!" sigaw ni Aicel na kinailing niya. Napalingon sa gawi nila si Sixto na abala sa pagprepara ng dinner table.

"What baby?" tanong nito kay Aicel. Lumapit ito sa TV saka tinuro si mama Gothel ni Rapunzel.

"This is mama and I'm Rapunzel." anito saka sumayaw sayaw pa sa harap ng TV.

She heard Sixto chuckles that made her rolled eyes. Tuwang tuwa pa sa kalokohan ng anak.

"Mamaya na 'yan kain na tayo," sabi sa kanila ni Sixto.

Naunang pumunta sa dining area si Aicel at sinubukang umakyat sa silya pero nabitin lang ito at hindi nai-angat ang binti. Tinawag siya nito para magpatulong na sumampa doon. Marahan tinulak ang pwet nito hanggang sa makasampa na ito at makatayo sa upuan. Sa bahay nila may high chair ito na kaya nitong upuan kahit mag-isa. Sa penthouse kasi ni Sixto pulos malalaki ang upuan.

Nakita niyang tinignan ni Aicel ang mga ulam ba niluto ni Sixto bago iyon tinikman isa isa. Masarap ito magluto at talo siya nito pagdating doon kaya tingin niya magugustuhan iyon ni Aicel. Nag-stick ito sa sweet soy chicken at sa vegetables balls na mukhang hindi gulay. Hirap na hirap siyang pakainin ng gulay si Aicel at wala siyang time masyado para mag-experiment. Hindi naman niya alam kung ano pinapakain ng yaya nito dito. Puro palpak naman kasi ang nakukuha niyang taga-alaga nito.

"Sorry mama but daddy cooks better than you," sambit ni Aicel saka sumubo ulit ng kanin. Lakas  talaga mambola ng bata at gano'n iyon kapag may kailangan. Madami pa tapon pero at least marunong na ito kumain mag-isa. Buti na lang may dala siyang bib para hindi madumihan ang damit nitong suot.

"Eat more of this." Sa halip na sabi niya dito kaysa patulan ang mga sinasabi nito.

"Ikaw din kumain ka na. Let her eat alone at hayaan mo lang na makalat," ani Sixto sa kanya.

"Daddy, convince mama to sleep here please?" Nagpacute ang anak niya dito sa pamamagitan ng pagkurap kurap ng mata at pag ngiti ng matamis kahit madungis ang mukha.

"I can't win to your mom, baby. When she says no, it's a no." ani Sixto kay Aicel.

"You can daddy. Just kiss her, that's all you have to do,"

Napainom siya bigla ng tubig dahil sa sinabi ng anak niya. Paano nito natandaan iyon? Samantalang iisang beses lang niya nabanggit kung paano siya suyuin ni Sixto noon. Hindi tuloy siya makatingin sa ex niya. Yes, ex kasi dapat talaga hindi na sila nakikipaglapit pa dito. Kasalanan iyon ni Alfred kaso mamatay naman si Aicel kung 'di dahil sa dugo ni Sixto. Bigla niya naalala iyong blood donation. Wala na ba ang takot nito sa syringe? Paano ito napilit ni Alfred ba magdonate? Hindi pa din siya nakakapagpasalamat dito at panay lang ang pagtataray niya dito.

"J-just eat your food, Aicel. You can sleep here if you want. Si mama na lang uuwi," aniya na medyo nauutal pa. Iniwasan niyang mapatingin kay Sixto dahil ramdam niyang nakatingin ito sa kanya ngayon.

"Yehey!" Masayang sabi ni Aicel saka sumayaw sayaw na naman habang nakain. Their dinner went fine and civil. Because of Aicel's talkativeness, awkward air didn't have a chance hugged both of them. Naaliw sila parehong pakinggan ang mga kwento ni Aicel kahit puro tungkol lang naman iyon sa mga napanood nito sa TV. Pagkatapos nila kumain, siya na ang nag-volunteer na maghugas ng pinggan dahil nakakahiya naman kay Sixto na mukhang pagod na pagod sa pagluluto.

"Can you sleep without drinking milk tonight, Aicel?" tanong niya sa anak at umiling ito. Ang lakas ng loob na magsabing matutulog doon hindi naman pala kaya matulog na walang gatas. Anak niya nga talaga si Aicel. Malalim siyang napabuntong hininga saka sinipat ang orasan. May bukas pang drug store at department sa malapit ng gano'ng oras kaya naisip niyang bumili na lang. Akma siyang aalis nang magsalita si Sixto.

"May gatas dyan saka mga damit pambahay na binili ko for Aicel. I asked Mike for the milk brand then yung sales lady para sa size ng damit na pwede sa four years old."

Sixto made an effort fot that. Gano'n ito ka-desididong na makuha ang loob ng anak niya? She pursed her lips after heaving a sigh.

"Mama, milk please..." Aicel said after laying down the couch. Sinamahan siya ni Sixto pabalik sa dining at nilabas nito ang gatas na iniinom ni Aicel. She called her daughter to make her own milk since Aicel know how to do it now. Naalala niya nung unang beses na hinayaan niyang magtimpla ito, muntikan na nitong maubos ang gatas kakapapak doon. "Five scoop then water and stir it,"

Pareho silang natawa ni Sixto dahil sa pagkanta nito. Isang talent na namana din sa kanya at nahiling niya sana paglaki nito maging kasing ganda ng boses ni Sixto ang boses nito. Bathroom singer lang kasi talaga siya. Gaya ng ginagawa ng mga bata, nag scoop nga ng gatas si Aicel at dinarecho iyon sa bibig.

"That's enough Aicel Antoinette." sita niya dito. Binaba nito ang scoop saka marahang dinampot ang basong may lamang gatas saka ininom. "After that maglilinis na ng katawan, okay?" Nag-okay sign lang sa kanya si Aicel saka tinuon na ang atensyon sa gatas na iniinom.

"She's jolly just like your other version." wika ni Sixto. She hates reminiscing the past but can't avoid it since that past made Aicel. The only string that connects her and Sixto. "Dito ka na din matulog. I can sleep on the couch so don't worry. Saka malakas ang ulan, delikado magdrive pauwi."

Hindi na siya tumangi dahil alam niya mahihirapan itong patulugin si Aicel. Iyon lang at wala nang ibang dahilan. Kung walang Aicel ngayon, hindi naman niya papansin si Sixto. Baka nga ipagtabuyan niya ito ulit kagaya noon. Napatingin siya sa malakas na ulang pumapatak sa bintana ng unit ni Sixto. She remember a scene where Sixto was kneeling down in front of her while their under the rain.

Lihim niyang kiniling ang ulo niya. Hindi na dapat niya inaalala iyon kahit sa lahat ng panunuyong ginawa noon ni Sixto ay iyon ang pinaka-sincere. Napuno kasi nang galit ang puso niya at sa isipan niya paulit ulit na nagpi-play yung video nito.

Don't think about it, Tanya. That's all in the past now. You're just being civil for the sake of Aicel... aniya sa isipan.

~•~•~

"HERE you can use this as a sleeping wear," ani Sixto saka inabot sa kanya ang isang t-shirt nito. Another memory flashed on her mind. It happened when she was pregnant - the greatest nightmare of Alfred and Mike. Gustong gusto niyang palaging naamoy si Sixto at hindi niya alam paano nakakuha ang mga ito ng jacket at t-shirt na hanggang ngayon nasa closet pa niya. Madalas sinuot iyon ni Aicel at nahiling niya bigla na sana hindi nito nakwento sa ama ang tungkol doon.

As far as she remember, lahat ng gamit ultimo mga regalo nito sa kanya ay naibalik na ni Mike dito. She doesn't want to see it but after a week, hinanap niya ang mga iyon. Bwisit na bwisit sa kanya yung dalawa pero mahahaba ang pisi kaya napagtiisan ang weird cravings niya. She heaved a deep sigh and accept Sixto's shirt. Tulog na si Aicel at kung tutuusin pwede na siyang umuwi kaso ayaw makisama ng ulan na tila bagyo pa yata.

Pumasok siya ulit sa kwarto para magpalit, paglabas niya naabutan niya si Sixto na nasa couch at tila malalim ang iniisip. She wanted to say thank him but how. Parang ang hirap na mag-open up ngayong si Aicel na lang ang nag-co-connect sa kanila. Malalim siyang napabuntong hininga at nakuha 'non ang atensyon ni Sixto.

"Can't sleep? Weird dati ka naman nakatira dito," she just rolled her eyes.

"Shut up please and quit travelling down memory lane." She saw him bitting his lower lip.

"You're still mad at me?" tanong nito na napaka-obvious naman ng sagot. "I'm sorry at hindi ako mananawang mag-sorry sa 'yo kahit ayaw mo na pakinggan. I didn't cheat on you and you know that I can't do that."

"Ano yung video? Fake?"

"Yes..."

She scoffed, "Iniisip mo siguro na ma-u-uto mo ako ulit, Altamirano. Sorry but no, not again." Akma siyang papasok na sa loob ng kwarto pero nagsalita ito ulit kaya natigilan siya.

"Someone framed me up. Para magalit ka, iwan ako at ipagtabuyan. Alam nilang ikaw ang kahinaan ko at kung gaano kita kamahal."

Napadiin ang kapit niya sa doorknob. "at sino na naman gagawa 'non sa 'yo?"

He released a deep sigh before talking. "I still don't know. May hinala na ako pero hindi ko pa pwedeng sabihin sa 'yo hangga't hindi ako sigurado,"

"Enough with that. Hindi din naman ako interesado pa. Let's be civil for the sake of Aicel. Since you said na 'di mo siya kukunin sa akin, I'm giving you rights to visit her whenever you want."  Iyon lang at tuluyan na siyang pumasok sa kwarto nito. Gusto niya umiyak pero natatakot siya baka magising si Aicel sa hikbi niya. Ayaw na ayaw pa naman nitong nakikita siyang umiiyak. Niyakap niya ito saka hinalikan sa noo. "I'm sorry if I couldn't give you the complete family that you dreamed to have." bulong niya dito.