Chapter 10

Our Impenetrable Love

Chapter 10

HINDI MABILANG ni Gen kung ilang beses na siyang humikab sa araw na iyon.

Madaling araw na ngunit hindi pa siya natutulog dahil tinatapos niya ang panibagong designs ng damit niya. She finished last month’s new releases and now she needs another set. Tatlong bagong tops ang kailangan niyang idisenyo para sa buwan na ito.

Gen has always been told to just basically resell and stop designing her own pieces because designs on other shops are similar. The tops for teenagers that are cropped and knitted in fabric, always sold in different colors, and all with the same blouse design, wrap-on, floral, or plain design.

Napapailang na lamang siya kada makakatanggap siya nang gano’ng komento. Kahit iilan sa mga buyers niya ay hindi makapaniwala nang malaman nila na sarili niya itong disenyo dahil halos pare-pareho lamang daw ang nakikita nila sa buong site.

She admits, she’s not that creative in thinking about her own designs from scratch. Malakas siya sa customized tops kung saan ang kliyente niya ang magbabanggit sa detalye ng damit at gagawin niya na lamang ito. Those are her strengths.

Maybe she lacks the inspiration lately. She has to stroll around the neighborhood to find some inspiration, maybe even watch new shows or scroll through different apps.

Masyado na kasi siyang nagiging abala sa pag-eensayo sa nararating na kompetisyon. Minsan nga ay nauuna niya na ito kesa sa business niya kaya eto siya ngayon at alas dose na, nag-iisip pa siya ng panibagong disenyo. Her mind’s just been stripped off if its imagination somehow.

The registration period has ended. And she thought it’ll be easier from here on, but it only gets tougher.

Isa sa masasabi niyang magandang balita ay opisyal na siyang kasama mula elimination round hanggang sa umabot sila ng nationals—if ever they’ll get there.

But she believes they’ll get there.

“Ma! I miss you!” Masayang bulyaw ni Gen nang tumawag ang Mama niya, alas dose pa rin sa Pilipinas.

Her parents love traveling. If there’s one thing they’ve always saved up for even after just getting married, it’s to travel around the globe.

Ilang beses na nilang sinubukang isama si Gen, ngunit gusto niya manatili sa Pinas hanggang sa may mapatunayan na siya sa mga ito. Though sometimes their pictures can get her a little jealous because of all the places they’ve been to, balang araw, pangarap niya ring ikutin ang mundo kagaya ng mga magulang niya. She also intends to save up until that time comes.

“Kamusta ang anak ko?! May nobyo na? Bakit gabi na gising ka pa rin? Baka kasama mo na nobyo mo sa bahay?! Jusko!”

She winced at her mom’s loud remarks. Kahit kailan talaga ay napakataas ng boses nito! She’s always so energetic and thinks of the most bizarre scenarios!

“Ma, I’m working,” nguso niya kahit hindi naman siya nito nakikita.

“Working? Anong oras na diyan! Magpahinga ka rin! Hindi porket wala kami e hindi mo na aalagaan ang sarili mo!” Mas malakas na bulalas nito.

She laughed and rested her back on the comfortable chair. “I’m taking care of myself just fine, Ma. May rest din ako always.”

Napakamot siya sa batok niya. If only her mom knew that she played all day and procrastinated on her work which is why she’s staying up so late tonight. Bukas talaga ay hindi niya na ito uulitin, her playtime has to always be after her work!

“Ayos lang ba ang takbo ng business mo? Nasa Japan pa kami ngayon, ang ganda ganda rito! I’d love for you to be here someday!” Her mom exclaimed.

Mas lumaki ang ngiti niya sa kwento nito. Lagi nilang pinapadalhan si Gen ng mga picture sa kung saan sila nakakarating. They make sure she’s always updated with where they’re going.

“Maayos na maayos po.” Sagot niya at binalikan ang gawa niya na ngayon ay blanko pa rin dahil wala siyang maisip na bago. “But I’m struggling with new designs, Ma. Hindi siguro ako nalabas masyado kaya gano’n,” pag-aamin niya rito.

Saglit na natahimik ang Mama niya. “Bakit naman hindi ka lumalabas diyan? Tataba ka niyan, jusme, kaya wala ka pa sigurong nobyo at pumapangit ka na! Mag-exercise ka nga riyan at ‘wag puro upo at higa! Dapat may picture sa’kin na sinesend para updated kami! Simula bukas, ha? Mag-walking ka araw-araw, jogging din! Stretching! Lahat!”

“Ma, kalma lang!” Natatawang banggit niya rito. Humikab siya at muling tumingin sa blankong papel sa kaniyang tab. It’s almost 1 AM and she still hasn’t accomplished anything. Bukod diyan, kailangan niyang gumising ng maaga bukas para mag-pack muli ng panibagong orders.

And other than that, she has to practice for the first elimination round.

“Ay, kasama ba ang Titans sa elimination? Nilabas na ang lista ng mga sasali?” Tanong ng isa sa mga ka-clan niya habang naglalaro silang lahat at sila-sila lamang ang magkakalaban.

“It’s their practice every 7 PM.

Ito rin ang oras kung kailan nag-stream si Xhyro. It’s been a while since she got to watch, and it’s also been a while since they played together.

Last month kasi, abala siya sa panibagong designs niya kaya simula nang hindi sila maglaro nang araw na iyon, nagtuloy-tuloy na ito at mas naging abala siya sa business niya at sa panonood. Lately, she’s been going straight for anime websites for her rest time rather than playing.

“Hindi ba’t may scrim tayo kalaban sila?” tanong ni Dave, isa sa mga opisyal na kasama rin sa laro.

“Oo! Bukas na ‘yon,” sagot naman ni Felix, also another member who’ll participate.

“Ha? May scrim kasama Titans? Sino-sino kasama?” nagtatakang tanong niya. She’s note even informed of this! “Kasama ba ako?”

Felix chuckled. “Syempre, tayo ang magre-represent ng clan, e. Parang practice na rin natin at close pala ni Kuya Jigs si Kuya Greg sa Titans.”

She face-palmed when the game finished. The two clan masters of their clans just had to be acquaintances! She knew it, makakalaban talaga nila ang isa’t isa.

“Friendly scrim lang? Mababait ba nando’n?” tanong niya pa.

“Hindi ba’t nakalaro mo na ‘yung Xhyro?” Natahimik siya nang magtanong si Dave. Nasa lobby nalang sila at nag-uusap.

She almost choked on her own saliva when she heard that. “Pa’no mo nalaman ‘yan?”

“Huh? Kalat sa social media ‘yon, ah?”

“Ha?!”

“Hindi mo pala ‘yon alam? Matagal na post na kaya hindi naman na pinansin ng iba,” dugtong nito.

“Nakita ko rin yun! Naka-share pa sa mga CODM pages and groups!” ani Iris, the only other girl member who’s participating in the competition alongside her.

“Hala, anong nakalagay?”

Damn, she doesn’t even know that! May kutob siya na ito ‘yung oras na nag-comment siya sa stream ni Xhyro!

“Hindi mo rin ata alam na sikat ka, Gen,” Felix joined in. “Kahit wala pang nakakakita sa mukha mo, your gaming skills is enough to get everyone interested, Lalo pa at nasa leader boards ka.”

“I’m ranked 6th!” sigaw niya.

“Yeah. 6 out of hundreds and thousands of playing the same game,” tawa nito. “Sikat din ang Xhyro na ‘yon kaya nagulat sila sa nangyari sa stream niya. Close pala kayo.”

Namula ang pisngi niya ro’n. “Hindi kami close, I swear! Nakalaban ko lang siya!”

“Sus, may scrim tayo bukas, ha!” singit ni Kuya Jegs—ang kanilang clan master, sa usapan. He’s approachable and nice off game, but in game, especially during competitions, he’s a certified monster. Kaya rin bihira lamang ang bagong recruitment sa clan nila dahil gusto nito ang pinakamagaling, competitive, at active.

“Don’t let your personal feelings show in the game, okay?”

She scoffed, turning off her mic. What do these people even think about them?

Dumating ang sunod na araw, ang araw na makakalaban nila ang Titans, Xhyro’s clan. She knows this is just a friendly scrimmage to prepare for the elimination round, but she’s also aware that everyone has to be in competition mode.

Masyadong competitive ang dalawang clan. Ang alam niya, karamihan sa mga ito ay streamers sa iba’t ibang platform. Kahit magkalapit ang dalawang clan master, hindi niya naman kilala ang iba sa kalaban at gano’n din ang kabila.

It will surely be a tough game.