Share
Chapter 9
ADRIANNA
Lumipas ang dalawang araw na hindi pa rin nagigising si Jensen. Kadalasan sa mga taong nasa sitwasyon niya ay gising na ngayon. Hindi gano'n kalala ang head injury niya kaya dapat ay noong nakaraang araw pa siya nagising. Nagkaroon din naman ako ng head injury pero kaagad din akong nagkamalay.
Ang sabi ng doktor ay baka gigising na rin siya kung hindi man bukas ay sa makalawa. Paulit-ulit akong nagdadasal na sana ay maging maayos na siya. Hindi kasi ako mapakali sa tuwing nakikita ko siyang wala pang malay. Pakiramdam ko ay nasa malalang sitwasyon siya at nahihirapan sa kalagayan.
Nagpasya akong umuwi muna sa bahay para kumuha ng gamit at dalhin sa ospital. Sa pagkakataong 'to ay siniguro ko nang may magbabantay na nurse sa kaniya. Nababahala pa rin kasi ako sa nangyari sa ospital
Kaugnay na kabanata
Who is the killer? Chapter 10
ADRIANNA "Thank God you're finally awake." Hindi ko maiwasang matuwa ng sobra sa katotohanang gising na ang kapatid ko at mukhang maayos na ang lagay niya. Iyon nga lang ay binalaan pa rin siya ng doktor na huwag masyadong malikot dahil baka magkaroon ng komplikasyon ang mga natamo niyang hiwa at saksak sa katawan. Sa sobrang galak ko kanina ay muntik ko na siyang madaganan at niyakap ng mahigpit. Wala na akong pakialam kung magalit pa siya sa'kin, basta masayang masaya ako na nagising na siya. Buong akala ko kasi ay sa susunod na araw pa siyang magkakaroon ng malay. Mabuti na lang at dininig ng Diyos ang walang sawa kong pagdarasal. "These shits are making me uncomfortable," he said while frowning.
Who is the killer? Chapter 11
ADRIANNA "Hanggang kailan ako sa ospital na 'to?" Inilapit ako ang tray sa paanan ni Jensen para makain niya ang pagkaing inihanda ko sa kanya. Gusto ko sanang subuan na lang siya para hindi na gaanong mahirapan pero tulad ng inaasahan ko ay nainis lang siya sa ideyang 'yon. Hindi naman daw kasi siya bata o walang kamay para gawin ko pa 'yon. Tumitig siya sa inihanda kong fried chicken, rice, crab soup at tubig. Kadarating ko lang kasi galing sa bahay at naisipan ko siyang lutuan ng tanghalian kaysa bumili sa mga fast food chain. "Kain na," sabi ko. Tamad niyang kinuha ang kutsara at tinidor saka malamyang kumain. Hindi ko alam kung wala lang ba siyang gana o hindi siy
Who is the killer? Chapter 12
ADRIANNA Mainit pero mahangin sa talahiban. Sinikop ko ang aking buhok at tinali ito para hindi makaabala sa'kin. Malawak ang talahiban at nakakatakot itong pasukin. Tamang tama para sa mga gustong magtapon ng bangkay rito. Masukal at liblib masyado. Siguro ay mas nakakatakot maglakad rito tuwing gabi. Pinanood ko ang pamangkin ni Chief Esguerra na maglakad patungo sa talahiban. 'Di kalaunan ay sinundan ko siya at naging maingat sa dinadaanan dahil baka may ahas pala rito. Dapat ay umalis na lang ako at bumalik sa ospital. Kahit ako ay naguguluhan kung bakit ako sumusunod sa lalaking ito. "Saan ka ba pupunta?" Tanong ko pero hindi niya ako sinagot. "Hoy, pamangkin ng chief of police," tawag ko sa kanya kaya nilingon niya ako. "I
Who is the killer? Chapter 13
ADRIANNA It took almost a month when Jensen was finally discharged from the hospital. Hindi pa tuluyang naghihilom ang mga tahi niya pero ang sabi naman ng doktor ay maaari na siyang umuwi at sa bahay na lang magpagaling kung ayaw na niya sa ospital. Palagi niya rin kasing tinatanong sa'kin kung kailan siya pwede nang lumabas. Inalalayan ko siya pag-uwi namin sa bahay. He's acting fine but I know that he's still in pain. Ayaw niyang inaalalayan at palaging tinatanggihan ang mga alok kong tulong. Hinahayaan ko na lang siya pero sinisiguro ko pa rin na maayos ang pakiramdam niya. Kahit ayaw niyang pumasok ako sa kwarto niya ay ginawa ko pa rin at inayos ito habang nasa sala siya at kasama ang inuwing tuta. Pinalitan ko ang bed sheet ng kama niya pati na rin ang mga pillow case at kumot. Bumab
Who is the killer? Chapter 14
ADRIANNA "Can you drive slowly?" Halos lumipad na ang kaluluwa ko sa bilis ng pagmamaneho ni Daven. Idagdag pa na nakakatakot siyang mag-overtake. Mahigpit ang kapit ko sa upuan ng passenger seat at baka kung hindi lang ako naka-seat belt ay kanina pa ako tumilapon sa dashboard. Ang kasama ko namang demonyo sa pagmamaneho ay parang walang pakialam. Dapat ay kanina pa ako nakauwi pero dahil sa masamang balita tungkol sa ama ni Denmark ay nagpasya akong sumama sa kanya para puntahan ito. Mabuti na lang at hinayaan niya na lang ako dahil sa pagmamadaling umalis. Ang masama nga lang ay parang nasa isang car racing kami at isang racer si Daven na ayaw magpatalo. Kung alam ko lang na ganito siya mag-drive ay hindi na lang sana ako suma
Who is the killer? Chapter 15
ADRIANNATumingin ako sa salamin habang tinitrintas ang aking buhok. Inayos ko ang aking soot na blouse pagkatapos itrintas ang buhok ko. Sinoot ko ang aking nameplate at kinuha ang bag sa kama bago lumabas ng kwarto at puntahan si Jensen sa kwarto niya.Mag-a-alas sais pa lang ng umaga kaya naman hindi na katakataka kung naabutan ko siyang tulog pa. Nakita ko si Conan na mahimbing din ang tulog sa gilid ng kanyang kama. Inayos ko ang kumot niya at hinimas ang kanyang buhok. Ayoko na kasing gisingin pa siya dahil alam kong magagalit siya kapag ginawa ko 'yon.Hinalikan ko siya sa noo bago lumabas sa kwarto. Sinoot ko ng maayos ng aking backpack at sinigurong naka-lock pinto at gate ng bahay bago tuluyang umalis. Pagkatapos ng mahabang pagliban ko sa school ay ngayon ko lang napagpasyahang pumasok
Who is the killer? Chapter 16
ADRIANNAAlas kwatro ng hapon nang makauwi ako sa bahay galing sa school. Pabagsak akong umupo sa sofa ng living room at hinubad ang soot kong backpack. Napagod ako ng husto sa paggawa ng mga projects kahit na nakaupo lang ako buong afternoon class sa library. Sumasakit din ang ulo ko dulot ng matinding pag-iisip kanina.Ilang minuto akong nagpahinga sa sofa nang makarinig ako ng kalabog sa kusina at pagtahol ng tuta. Tumayo ako at naglakad patungo roon. Naabutan kong pinapakain ni Jensen si Conan habang may iniinit sa microwave. Tumungo ako sa ref at kumuha ng makakain saka inilapag iyon sa island counter."Kamusta ka naman?" Tanong ko sa kapatid ko."Fine," matipid niyang sagot na hindi ako tinatapunan ng tingin.
Who is the killer? Chapter 17
ADRIANNA Pagkatapos naming mag-lunch ni Mikaela ay niyaya ko siyang pumunta sa entrance gate ng school para abangan si Daven. Bawal kasi siyang pumasok sa loob dahil hindi naman siya estudyante riti at kakausapin ko na lang ang guard para hayaang makausap namin siya saglit. Nagpadala na rin ako ng mensahe sa kanya at nagpakilala na dahil baka nakalimutan na naman niya ang numero ko. Lumipas ang sampung minuto at hindi pa rin siya dumarating. Hindi ako sigurado kung aling school siya nag-aaral pero base sa uniporme niya ay parang sa Georson College of Criminology. Sobrang mahal ng tuition fee doon at kung hindi ako nagkakamali ay doon balak mag-aral ni Jensen sa college. Wala naman iyong problema sa'kin since suportado ko ang kapatid ko sa ano mang gusto niya. "Are you sure he will com
Pinakabagong kabanata
