ADRIANNA
Mainit pero mahangin sa talahiban. Sinikop ko ang aking buhok at tinali ito para hindi makaabala sa'kin. Malawak ang talahiban at nakakatakot itong pasukin. Tamang tama para sa mga gustong magtapon ng bangkay rito. Masukal at liblib masyado. Siguro ay mas nakakatakot maglakad rito tuwing gabi.
Pinanood ko ang pamangkin ni Chief Esguerra na maglakad patungo sa talahiban. 'Di kalaunan ay sinundan ko siya at naging maingat sa dinadaanan dahil baka may ahas pala rito. Dapat ay umalis na lang ako at bumalik sa ospital. Kahit ako ay naguguluhan kung bakit ako sumusunod sa lalaking ito.
"Saan ka ba pupunta?" Tanong ko pero hindi niya ako sinagot. "Hoy, pamangkin ng chief of police," tawag ko sa kanya kaya nilingon niya ako.
"I
ADRIANNA It took almost a month when Jensen was finally discharged from the hospital. Hindi pa tuluyang naghihilom ang mga tahi niya pero ang sabi naman ng doktor ay maaari na siyang umuwi at sa bahay na lang magpagaling kung ayaw na niya sa ospital. Palagi niya rin kasing tinatanong sa'kin kung kailan siya pwede nang lumabas. Inalalayan ko siya pag-uwi namin sa bahay. He's acting fine but I know that he's still in pain. Ayaw niyang inaalalayan at palaging tinatanggihan ang mga alok kong tulong. Hinahayaan ko na lang siya pero sinisiguro ko pa rin na maayos ang pakiramdam niya. Kahit ayaw niyang pumasok ako sa kwarto niya ay ginawa ko pa rin at inayos ito habang nasa sala siya at kasama ang inuwing tuta. Pinalitan ko ang bed sheet ng kama niya pati na rin ang mga pillow case at kumot. Bumab
ADRIANNA "Can you drive slowly?" Halos lumipad na ang kaluluwa ko sa bilis ng pagmamaneho ni Daven. Idagdag pa na nakakatakot siyang mag-overtake. Mahigpit ang kapit ko sa upuan ng passenger seat at baka kung hindi lang ako naka-seat belt ay kanina pa ako tumilapon sa dashboard. Ang kasama ko namang demonyo sa pagmamaneho ay parang walang pakialam. Dapat ay kanina pa ako nakauwi pero dahil sa masamang balita tungkol sa ama ni Denmark ay nagpasya akong sumama sa kanya para puntahan ito. Mabuti na lang at hinayaan niya na lang ako dahil sa pagmamadaling umalis. Ang masama nga lang ay parang nasa isang car racing kami at isang racer si Daven na ayaw magpatalo. Kung alam ko lang na ganito siya mag-drive ay hindi na lang sana ako suma
ADRIANNATumingin ako sa salamin habang tinitrintas ang aking buhok. Inayos ko ang aking soot na blouse pagkatapos itrintas ang buhok ko. Sinoot ko ang aking nameplate at kinuha ang bag sa kama bago lumabas ng kwarto at puntahan si Jensen sa kwarto niya.Mag-a-alas sais pa lang ng umaga kaya naman hindi na katakataka kung naabutan ko siyang tulog pa. Nakita ko si Conan na mahimbing din ang tulog sa gilid ng kanyang kama. Inayos ko ang kumot niya at hinimas ang kanyang buhok. Ayoko na kasing gisingin pa siya dahil alam kong magagalit siya kapag ginawa ko 'yon.Hinalikan ko siya sa noo bago lumabas sa kwarto. Sinoot ko ng maayos ng aking backpack at sinigurong naka-lock pinto at gate ng bahay bago tuluyang umalis. Pagkatapos ng mahabang pagliban ko sa school ay ngayon ko lang napagpasyahang pumasok
ADRIANNAAlas kwatro ng hapon nang makauwi ako sa bahay galing sa school. Pabagsak akong umupo sa sofa ng living room at hinubad ang soot kong backpack. Napagod ako ng husto sa paggawa ng mga projects kahit na nakaupo lang ako buong afternoon class sa library. Sumasakit din ang ulo ko dulot ng matinding pag-iisip kanina.Ilang minuto akong nagpahinga sa sofa nang makarinig ako ng kalabog sa kusina at pagtahol ng tuta. Tumayo ako at naglakad patungo roon. Naabutan kong pinapakain ni Jensen si Conan habang may iniinit sa microwave. Tumungo ako sa ref at kumuha ng makakain saka inilapag iyon sa island counter."Kamusta ka naman?" Tanong ko sa kapatid ko."Fine," matipid niyang sagot na hindi ako tinatapunan ng tingin.
ADRIANNA Pagkatapos naming mag-lunch ni Mikaela ay niyaya ko siyang pumunta sa entrance gate ng school para abangan si Daven. Bawal kasi siyang pumasok sa loob dahil hindi naman siya estudyante riti at kakausapin ko na lang ang guard para hayaang makausap namin siya saglit. Nagpadala na rin ako ng mensahe sa kanya at nagpakilala na dahil baka nakalimutan na naman niya ang numero ko. Lumipas ang sampung minuto at hindi pa rin siya dumarating. Hindi ako sigurado kung aling school siya nag-aaral pero base sa uniporme niya ay parang sa Georson College of Criminology. Sobrang mahal ng tuition fee doon at kung hindi ako nagkakamali ay doon balak mag-aral ni Jensen sa college. Wala naman iyong problema sa'kin since suportado ko ang kapatid ko sa ano mang gusto niya. "Are you sure he will com
ADRIANNASiguro nga ay tama si Daven sa sinabi niya noon tungkol sa'kin. I'm dumb and stupid. Paanong hanggang ngayon ay hindi pa rin ako natututo sa mga pagkakamali ko? Kaagad akong naloloko ng ibang tao dahil masyado akong pabaya at madaling mag-tiwala. Masama ba ang sobrang pagtitiwala? Paano ko ba malalaman kung dapat kong pagkatiwalaan ang isang tao?Maraming tao ang magaling magtago ng kanilang tunay na katauhan. Looks can be deceiving as they say. Magaling ang mga manloloko pagdating sa paglalaro ng mga salita at pag-arte. Kung hindi man sa mukha ay sa mga salita nila nakukuhang lokohin ang iba. Napatunayan no'n ang nangyari sa'kin ngayon. I was fooled…...again."I'm counting on you. Put her down and raise your hands," Daven said.
ADRIANNAIt was already 10:00 in the evening when I got home. Bukas pa ang mga ilaw sa sala at kusina. Ibig sabihin ay gising pa si Jensen at siguradong nasa kwarto ito. Umakyat ako sa second floor at kumatok sa kanyang kwarto. Walang sumagot at napansin kong hindi naka-lock ang pinto kaya naman binuksan ko na lang ito at pumasok sa loob."Jensen?" I called his name.I heard the sound of running water from the shower inside his bathroom. Siguro ay naliligo ito kaya hindi ako pinag-buksan ng pinto. Umupo ako sa kanyang kama at napansin si Conan na mahimbing ang tulog. Hinimas ko ang ulo niya at bigla siyang nagising. He barked while looking at me intently.Narinig kong bumukas ang pinto ng bathroom at lumabas si Jensen na nakasuot ng pant
ADRIANNAI could not take it anymore and started vomiting in the trash can. I held on to the tree and looked at the alley where clusters of people and police are there. Pinunasan ko ang bibig ko gamit ang panyo at naglakad pabalik sa kinaroroonan ng mga pulis kung nasaan si Inspector Fajardo na kinakausap ang mga kasamahan niya."We identified the victim's identity. Her name is Genevieve Lacson, twenty-one years old and a working student. Ayon sa mga kaanak niya ay tumawag ang biktima na pauwi na ito kagabi pero lumipas ang ilang oras ay wala pa rin ito kaya nagsimula na silang mag-alala," sabi ng isang pulis kay Inspector Fajardo.Pinaalis ng mga pulis ang mga taong pilit na nakiki-usyoso. Nilagyan nila ng barricade tape ang bungad ng eskinita at doon ko ulit nakita kung ano ang nasa loob nito.