Share
CHAPTER 17
Kaugnay na kabanata
6969 Corp CHAPTER 18
"Good evening, Alpha." She calmly greeted.Napansin ng council na natigilan si Mr Yvan. Gumuhit ang malaking ngiti nila. Naikuyom ko ang kamao ko. Ibinalik ko ang tingin ko babaeng kamukha ko. "Oh another Jasmine. Exciting," the voice in my head said. I have this second thought na baka siya nga iyon, but now that I heard her voice I have a relief that she's still trapped in me."Alpha, this is Kimberly, she's the new member, and the first woman in council. She nominated by the council from the former head council last year." Paliwanag noong matanda.Napasinghap ako nang sumibol ang kakaibang kutob sa dibdib ko.Hindi maalis ang tingin ko sa babaeng walang kasing tamis kung ngumiti noong tawagin ang pangalan niya bilang isa sa kabilang ng council. She is indeed look like me, ang kaibahan lang ay ang mga mata namin. She has a hazel eyes and raven hair. She have this smiles that can drool the dragon's eyes. She's more than pretty and powerful than me. Ang dami niyang katangiang pinapaki
6969 Corp CHAPTER 19
Napahawak ako sa aking tiyan habang nakatanaw sa malayo. Hindi ko akalain na nagdadalang tao ako noong gabi na iyon. Masyadong magulo ang isip ko at hindi ko man lang napapansin na hindi ako dinatnan noong nakaraan na buwan. "You shouldn't have come out to your room, Jas." I smile bitterly of what I heard. Ilang araw na akong nandito sa mansion Mr Yvan. Kumuha rin sila ng katulong. After the what happened a couple weeks ago naging malamig ang pakikitungo sa akin ni Mr Yvan. I have no idea that I was pregnant that time, and I almost lost my baby. Noong oras na halos maubusan ako ng dugo dahil sa pagdurogo ay mabilis nilang naamoy ang mortal kong dugo na dahilan upang sumugod sila sa akin. And fortunately, Mr Yvan run after me and saved me. Pero ang kapalit naman na 'yon ay ang malamig niyang pagtrato sa akin. Halos hindi ko na rin ito nakikita sa mansion at pinagbabawalan niya rin akong lumabas sa kwarto ko. Dinadalhan lang ako ni nanay Rona ng pagkain kapag oras na nang umagahan, ta
6969 Corp CHAPTER 20
Hindi ko inaasahan na sa pagkakataon ito ay siya pa rin pala ang sasalo sa mga luha ko. Mabilis ko siyang niyakap at umiyak. Naramdaman kong hinagod niya ang buhok ko habang pinipilit na patahanin ako. "Shhh... I'm here." Mas lalo akong umiyak. I been so emotional right now. Walang kapaguran ang mga mata ko sa pag-anak ng butil na luha. "What did Yvan do to you?" mahina at pero ramdam na ramdam ko ang pagiging kalmado niya sa puntong ito. Dahan-dahan kong pinahiran ang mga luha ko. I still can't stop myself from sobbing. I keep on drying me face when he started to sigh in disbelief. "Tsk. I never thought Yvan will be that harsh to you...Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, I shouldn't have let you in his arms." Nakita ko kung paano humigpit ang pagkuyom ng kamao ni Vincent. His jaw stubbornly sharp. "Hinayaan kita sa kaniya dahil akala ko'y itutoring ka niya kagaya ng pagtrato ko sa'yo. That bastard!" Tumingin siya sa akin at marahan na sinabit ang hibla sa likod ng aking
6969 Corp CHAPTER 21
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko nang unti-unti ay tumatama ang mga liwanag na nang galing sa labas. I immediately block my hands in the light because it was uncomfortable to me to see. Sinubukan kong alalahanin ang nangyari kagabi. Napasambunot ako sa buhok ko nang pumasok sa akin ang nangyari kagabi. Nawalan ako nang malay matapos kong nakita ang ang mga taong inapi. Marahan akong bumangon at sinibukang iparada ang tingin ko sa paligid. Ganoon na lamang ang gulat nang makita ang tatlong kababaihang may suot na maruming damit at may bitbit na planggana, iyong isa ay may tuwalya malinis at iyong isa naman ay may dalang tray ng pagkain. Na naamoy ko mula rito ang sariwang chicken curry. Bigl tuloy akong natakam.Tila nagulat rin sila sa akin kaya mabilis silang yumuko at binati ako. "Magandang umaga, mahal na reyna!" Napaangat agad ang kilay ko sa tinawag nila sa akin. Inilibot ko ulit ang tingin ko. Ngayon ko lang din napansin na nasa loob ako ng isang royalty bed na napap
6969 Corp CHAPTER 22
“Apollo,” I summon him. "My queen." Nagulat kami nang bumuhos ang luha ni Apollo. Mabilis akong lumapit sa kaniya. Bigla akong kinutuban na baka ay napaano siya. I never seen him in a while kaya hindi ko na alam kung ano ang pinangagawa niya nitong mga nakaraang araw. "W-what happen? A-are you hurt?" Pag-aalala ng aking ama. Nang mapansin ni Apollo na si Troy ang kaharap niya ay mabilis niya itong niyakap. "Brother." Iyon na lamang ang nabigkas ni Apollo. Napahinto ako ng sambitin iyon ni Apollo. Palipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa. Ngayon ko lang nakita na medyo magkahawig nga sila ng mata. What's on earth is happening here? This is to much to process. Una, hindi ko alam na kapatid ko ang babaeng kasama ngayon ni Mr Yvan, which I thought my enemy. At ngayon naman, Apollo and my father are siblings. "What happen? Shhh... don't cry now, Apollo." Parang bata na hinahagod ng ama ko ang likod si Apollo. Nang tumahan na ito ay saka lamang siya humingi ng tawad sa bigla n
6969 Corp CHAPTER 23
"Sis, kumain ka naman ng kunti." Tiningnan ko si Freya na kanina pa ako kinukulit sa pagkaing inihanda niya. "Sis." Agad na tumalikod si Freya nang makita niya ang luha na muling nagpapaala sa akin kung gaano kasakit mawalan ng isang sanggol na hindi mo man lang nahawakan. Ilang beses na akong tinakasan ng panglasa ko, ilang beses na rin akong trinaidor ng mga luha ko na kahit anong mahika ang gamitin ko ay wala pa ring makakapigil sa sakit na nararamdaman ko. Sa bawat pagpikit ng mga mata ko ay isang sanggol ang naalala ko. Sanggol na namatay sa sinapupunan ko dahil sa pagsalakay ng mga kaaway. "Masama ba akong ina?" Bigla kong tanong sa sarili ko. Nakatanaw lang ako sa bintana kung saan nakikita ko ang malayang agila lumilipad sa kalangitan. Dati noong bata pa ako tinanong kami ng guro namin kung ano ba ang pangarap naming maging. Some of my classmates said, gusto nila maging teacher, pulis, bombero, at marami pang iba. But when my teacher pointed her attention on me, I simply sa
6969 Corp CHAPTER 24
Ilang araw kong pinagluksaan ang namayapa kong anak. Ilang araw ko ring pinagnilayan ang lahat na nangyari at hindi pweding hanggang sa wakas ay magkukulong na lang ako sa kwarto ko apat na sulok ng kwarto ko. Pinatawag ko si Freya at ang ama ko upang mag-ulat sa akin ang lahat ng nangyari. “Ang Lucian ay hawak ni Yvan na siyang kasalukuyang Alpha ng lahat. Ang Lucian ang pinakamalakas ng hybrid ng mga werewolf. Ayon kay Sentimo na siyang espeya ko sa loob ng Ashvel ay 20% lamang ang pinadala ni Yvan upang halughugin ang buong kagubatan upang mahanap ang mga traidor sa council.” Kung ganoon ay balik din nilang patayin ang ama ko? Tila nanadya talaga si Mr Yvan. Naikuyom ko ang kamao ko. Sige lang, I'll give you want you want. You want war? Let's see, who will win.“Gaano kalakas ang mga kawal nila?” I ask him without throwing a look. “They are the powerful than Vaewolves. They are the 6th generation of our bloodline. Mas bago, mas makakas,” wika ng ama ko. “Bakit kailangan niya pan
6969 Corp CHAPTER 25
Inangat ko ang kamay ko. Nasilayan ng mga mata ko ang unti-unti pagiging abo na tinatangay ng hangin. Hanggang nawala na sa paningin ko ang mga daliri ko at hindi ko na maramdaman pa. Marahan kong idinestansiya ang sarili ko kay Vincent. “Vince, I’m vanishing.” “No! No! You are not, Jas.” “This is the punishment of heaven for taking the life of her blood relatives,” wika ni Apollo. Lahat kami ay naipako ang tingin sa kaniya. My father runs toward me. He whispered something I couldn't understand. Unti-unti nang naging abo ang kalahi kong katawan“W-what?” Parang nabingi ako sa sinabi na iyon ni Apollo. Tila bumagak ang pag-asa na ipinangako ko sa anak ko. Punishment? Pwede pa rin pa lang paresahan ang tulad kong makapangyarian? Hindi ba ay napaka unfair para sa akin ang makatanggap ng parusa? Gusto ko lang naman na mapaghiganti ang anak at ina ko. It's unfair! Hanggang dito na lang ba ako? “NO! PLEASE! JASMINE PLEASE DON’T GO!” Pagmamakaawa ni Vincent nang makita na niyang tinat
Pinakabagong kabanata
