Unknown Power of the Destined

HEATHER'S POV

"Patayin! Patayin!"

Samu't saring hiyawan at sigawan ng mga tao ang maririnig mo sa loob ng street fighting arena. Kung saan pumapatay ang mga tao upang magka pera kapag sila ay nanalo.

Tingin ng iba ay madaling trabaho lang 'to pero hindi nila alam na buhay nila ang magiging kapalit kapag sila ay nasangkot na sa ganitong gawain.

Isang ilegal na gawain kung saan legal ang pagpatay.

Dalawang taong naglalaban upang isalba ang kanilang buhay sa loob ng ring. At mga taong pumupusta sa kung sino man ang mananalo sa labas naman ng ring.

What's new?

Ano nga ba ang bago kapag napabilang ka sa mga taong katulad nila? O sa organisasyon nila? Bukod sa mawawala ang dati mong tahimik na buhay ay isang mamamatay tao ka pa. Pumupusta sila sa kung sino man ang malakas at pinapatay ang mahihina.

Sino ba naman ang gustong matalo ang pusta nila diba? Sigurado akong wala.

Kapag mahina ka, siguradong hindi ka dapat na mapabilang sa kanila. Dahil sigurado ako, ikaw mismo ang una nilang papatayin. Because people involve in this kind of job doesn't like weaklings. But if your clumsy enough, because of your curiosity. Then atleast learn how to fight for your life and not to be killed. Pero anyway, marami namang tanga sa mundong 'to kaya hindi na ako magtataka. Pero sinasabi ko sa 'yo. Hindi mo maiiwasan ang kamatayan lalo na at ikaw mismo ang habol nito.

"Ano ba 'yan! Ang hina-hina ng manok ko! Natalo tuloy ako. Putanginang buhay 'to." rinig kong reklamo ng katabi ko. Lihim akong napa tingin sa kanya. Iritable itong tumingin sa ring kung saan naglalaban ang dalawang babae kanina. Nakakuyom ang dalawang kamay habang ang katabi naman n'ya ay tawa lang ng tawa. Bumuntong hininga ako at binalik ulit ang atensyon sa loob ng ring. Can't blame him though, the match is boring like usual.

Dagdagan mo pa na puro babae at mahihina silang pareho. The blond girl is laying on the floor lifeless habang ang isa naman ay nakaluhod sa harapan ng babae, nakakuyom ang duguan nitong kamay. Lumapit ang announcer sa kanya at innaunsyo ang pagkapanalo nya. At dahil don naghiyawan ang mga manonood. "Bakit pre? Hindi mo na 'yon mapapatay dahil patay na." Napantig ang tenga ko sa katabi nang magsalita ang kasama nya. Tahimik akong nakikinig sa usapan nila habang ang atensyon ay nasa loob pa din ng ring ng arena. Pareho silang may scorpion tattoo sa kamay, sigurado ako dun. Dahil 'yon ang nakita ko kanina nung sumilip ako. Hindi din mahirap makita ang tattoo dahil nakabalandra ang kamay nila pareho. Malalaki ang mga katawan nila, mga naka leather jacket at naka itim na cap. Ang atensyon din nila ay nasa loob din ng ring katulad ko habang naguusap sila.

Kung tama ang hinala ko, sila ang 'Scorpion Blood Gang'. Isa sa mga gang na kalaban ng Shadow's Empire Organization kung saan ako nagtatrabaho. Kaano-ano kaya nila yung babaeng blond na buhok na namatay at natalo? Kasamahan kaya nila sa kanilang gang? Tahimik akong bumuntong hininga at dahan-dahang umiling. Bakit ba ako nangingialam sa buhay ng iba? Hays.

"Nabalitaan mo 'yong Eclipse?"

Balik na tanong nitong katabi ko imbes na sagutin ang tanong ng kanyang kasamahan. Teka Eclipse? Code name ko 'yon ah? "Bakit? 'yong assassin na wala pang nakakaalam kung saan s'ya na papabilang na oranisasyon?"

"Oo! Pinatay lahat ng myembro ng Cortez Association! Pati ang mga pinuno nila, lahat! Walang tinira."

"Seryoso kaba? Limang organisasyon na ang napapawala n'ya sa mapa. Idagdag mo pa d'yan ang Cortez Association. Tangina! Banta 'yan sa gang natin." Iritableng tugon ng katabi n'ya. Lihim akong napangisi dahil sa narinig at ibinaba pa lalo ang suot na cap sa ulo. Buti nalang talaga naisipan kong mag cap ngayong gabi. "Ibig sabihin! Anim na organisasyon na ang binura n'ya sa rankings ng underground organization."

Ang underground organization ay isang malaking organisasyon sa buong mundo kung saan binubuo ng mga iba't ibang organisasyon ng mga mafia, gangsters,mafia reapers, assassins, spies at iba pa. Specifically speaking, sila ang humahawak sa mga iba't ibang organisasyon dito sa mundo. Kabilang na doon ang Shadow's Empire kung saan ako nagtatrabaho. Sa Underground Organization din ay binubuo ito ng rankings. At nangunguna ang organisasyon namin. At tama ang sinabi nila, binubura ko talaga sa rankings ang mga bagay o tao na magiging banta sa plano ng organisasyon na pinagtatrabahuan ko. Well, I kill without mercy. 'Yan ang laging bansag nila sa Eclipse na gamit kong codename. At trabaho lang, pakialam ko ba kung mahina sila bilang opponent ko? Pinapatay ko lang naman ang lahat ng humahadlang sa dinadaanan ko. Without them knowing who I am or who is the one who killed them. At dahil doon, mapupunta sila sa huling hantungan na hindi nakikilala ang pumatay sa kanila.

Dahil sa katotohanan n'yan. Walang nakakaalam ng tunay kong mukha o ng tunay kong pagkatao. Bukod sa nag babalatkayo ako tuwing nagaaral, naka maskara din ako kapag nagtatrabaho sa gabi except ngayong gabi. They also know me as an deadliest assassin. Dahil sa lahat ng mga mission na nagawa ko na, lahat walang pumapalya. Pumatay kung pumatay.

Ni hindi ko na mabilang kung ilang buhay na ang pinatay ko. I lost count of it. At bakit ko naman aabalahin ang sarili ko para lang mabilang ang napatay ko na? That is a big waste of time for me. Tsaka, simula noong naging mamatay tao ako, hindi ko namalayan na kabilang na din pala sa mga pinatay kong buhay.

Ay ang dati kong pagkatao. Nawala ang konsensya ko bilang normal na tao. Nawala ang dati kong buhay. Magulang, at pamilya. Wala ako non. Kaya hirap din ako magtiwala sa mga taong nakapaligid saakin. Napabalik ako sa reyalidad nang mapansing paalis na ang myembro ng 'Scorpion Blood Gang'. Lihim akong napa buntong hininga at pinakalma ang sarili dahil sa naramdamang inis.

Mukhang kumalat na ang balita tungkol saakin kaya mas kailangan kong mag dobleng ingat ngayon. Hindi baleng magkita nalang kami sa susunod na araw basta wag lang akong pumalpak ngayong gabi. Naikuyom ko ang kamay dahil sa naisip. Hindi sila ang pakay ko kaya hindi ko muna sila gagalawin ngayon. Pero ano kayang magandang gawin sa dalawang 'yon? Should I torture them first before killing them? That was fun actually pero ano kayang klaseng torture ang gagawin ko? Hays! Mamaya ko nalang nga 'yon iisipin. Anyway, ARIZ SANCH.

S'ya ang pakay ko ngayong gabi. Isang mafia reaper ng Rousseau Palace. Her existence is a threat to our Organization. Kaya hanggang maaga pa, kailangan n'ya ng mawala sa mundo.

"Ang boring naman ng laban ngayong gabi."

"That's right, the girl was weak."

"Kung alam ko lang, sana hindi na ako nag abala pang pumunta."

"Ako rin. Nagsayang lang ako ng oras dito! Kung sana natulog na lang ako sa bahay ng may napala pa ako."

Dinig kong bulungan ng mga taong dumadaan sa harap ko. Nakaupo kasi ako sa pinakataas at madilim na parte ng arena. Pero may mga tao pa din na dumadaan sa harap ko para makalabas dahil tapos na din ang laban. Lalong lalo na 'yong mga nakaupo sa kaparehong row na inuupuan ko. Kainis kasi! Pinili ko pa naman 'to para walang makadisturbo saakin. Nasasagi kasi minsan yung paa ko at naapakan na hinayaan ko lang. I unconsciously sigh.

Mukhang hindi din naman nila nagustuhan ang laban katulad ko kahit wala naman talaga ang atensyon ko sa naglalaban kundi ang pagmasdan lang ang paligid para mahanap ang target ko. Pero asan na ba 'yon? Bakit hindi pa rin s'ya lumalabas? Halos lahat na kasi ng tao dito sa loob ng arena ay nakalabas na at hindi ko pa din s'ya mahagilap. Don't tell me, hihintayin nya muna akong kumilos bago s'ya lumabas?

Hay nako! Putangina talaga nito. Napatingin ako sa smartwatch kong suot at tumayo na. Fine then, pagbibigyan ko sya. Pasalamat s'ya nasa mood ako ngayon makipaglaban kung hindi pumyesto nalang sana ako sa bubong at ginamitan nalang sya ng sniper na baril ko.

Dahan-dahan na akong kumilos at nakisabay sa mga taong papalabas na. I walked slowly at walang imik na nakikinig lang sa reklamo ng mga taong nakakasabay kong lumabas. Hanggang sa nakarating nako sa pintuan papalabas at ako nalang ang natira. Huminto ako at humarap sa kinauupuan ko kanina. And there she is, my target. Sitting comfortably with her legs and arms crossed. Nakataas ang kilay at may nakakainsultong ngisi sa labi n'ya. Wearing black boots, black ripped jeans, black hoodie and cap. Aba! Puro black? Alam n'ya sigurong mamatay s'ya ngayon kaya inunahan na nya ang lamay n'ya? Excited lang ganun?

"Akala ko hindi ka na lalabas dyan."

Walang gana kong sabi at sinimulan ng umakyat ulit para puntahan sya. May kinuha sya sa likod n'ya at inilabas ang kunai na nagpataas ng kilay ko.

"Of course. There's no fun if I show up immediately in front of you." Nakangisi n'yang turan at sinalubong nako. She's fast though.

Kagaya nga ng inaasahan ko.

And I did underestimated her ability.

"Ang isa sa mga kinakatakutang assassin ng Underground Organization ay nasa harapan ko ngayon. Habang ang aking matulis at matalim na punyal ay nasa kanyang leeg."

"At dahil nasa harapan kita ngayon, isa lang ang ibig sabihin noon. Ipinadala ka upang patayin ako."

Not bad.

Keen and smart.

Mabilis din kumilos.

Ang problema lang, minaliit n'ya ang kakayahan ko at 'yon ang mali n'ya.