Chapter 1

“What? Don’t tell me you will cry over that guy? Sa ugali na nga lang babawi pero tumagilid pa. Oh my, Cindy! You should change your taste in men. Sa ganda mo na ‘yan? Tapos sasaktan ka lang?” maingay na pangaral sa akin ni Anabelle.

Napailing na lang ako sa sinabi niya at patuloy na ininom ang inomin na nasa baso ko. The crowd is running wild. Sa sobrang ingay ay halos hindi ko na marinig nang maayos ang sinabi ni Anabelle. Oh, well. Halos ganito naman palagi but right now, it’s a bit different.

“Iba talaga nagagawa ng love na ‘yan. Kahit pangit nagagawang iyakan,” parinig niya sa akin.

“For the record, I am not crying right now,” sabi ko dahil hindi naman talaga ako umiiyak ngayon. I am just weary but I won’t cry. I vowed to not cry in love kaya hanggang pagmumukmok lang ako.

“May misunderstanding lang kayo ha pero parang namatayan ka na ng aso. Mukha naman talaga siyang aso, understandable but you should enjoy. Baka nga ibang babae na ang kahalikan niya ngayon, kaya lumaban ka!”

Inirapan ko na lang siya. Medyo nahihilo na ako pero parang ayaw pa umalis ni Anabelle. “Look at that hunk. Kanina ka pa tinitingnan, palitan mo na ‘yung jowa mong parang tagilid ang mukha.”

Kung ano-ano na lang talaga ang nakikita ng babaeng ito. Tiningnan ko ang tinuro niyang lalaki at halos maibuga ko ang inumin ko nang bigla itong kumindat sa akin. He’s obviously not my type kahit na gwapo siya, parang wala kasing alam gawin sa buhay kung hindi pagpapaganda lang ng katawan niya.

“Babaero akala mo naman sobrang gwapo niya,” rinig kong sabi ni Anabelle bago siya umalis at pumunta sa dancefloor. Napailing na lang ako sa mga pinagsasabi niya. Hindi ko talaga alam ang takbo minsan ng utak ng babaeng iyon.

Inilibot ko na lang ang tingin ko sa tao sa paligid. I can spot some influential people. This is a high-end bar kaya malamang ay maraming mga tao ang kilala sa mata ng media. May mga nakita pa nga akong kaibigan ni Chris.

Medyo bago pa lang kami ni Chris. Sa two months na relationship naming, halos araw-araw na lang kaming nag-aaway. I am not a martyr in love pero tinitiis ko dahil sa pangarap ko. I can’t deny kung gaano ka influential ang family nila Chris when it comes to modeling. May-ari sila ng isang modelig agency kaya siguro hindi ko siya magawang bitawan.

“Hey, Cindy!”

Agad akong napalingon sa pinanggalingan ng boses na iyon. Halos kumulo ang dugo ko nang makita kung sino ang tumawag. An acquaintance of mine na kaakbay lang naman si Chris. Hilaw akong ngumiti sa kanila. Kumaway lang si Chris sa akin at hinila na paalis ang babae.

Gago talaga ang lalaking iyon. Sa galit ko ay mabilis kong inubos ang naiwang inumin sa table namin ni Anabelle. Hindi ko na alintana ang pait ng inumin at inubos ko na lang iyon nang mabilisan. Nang maubos ay tipid akong ngumiti habang nakatingin sa kung saan madaming tao ang nagsasayawan.

Kung gusto mo ng laro then count me in.

Medyo ramdam ko na ang tama ng alak sa sistema ko. Ramdam ko na ang hilo ko at ang pagsayaw ng mga ilaw sa paligid ko. Napangiti ako nang marinig ko ang lalong paglakas ng musika. Hindi ko na alam kung sino ang nasasagasaan ko basta ang alam ko lang gusto ko nang makapunta sa kung saan may masayang sayawan.

Nakita ko si Anabelle na may kasayawan sa gitna pero hindi ako lumapit sa kaniya pero bigla akong nawalan ng gana nang makita na naman si Chris at ang babae niya. Kung minamalas ka nga naman. Akala ko pa naman umalis na ang unggoy na ‘to kasama ang higad niyang kasama.

Walang pagdadalawang isip akong lumapit sa kanila. Ngumiti ako nang tumigil sila sa pagsasayaw para tingnan ako. Hindi na nga kagwapuhan, babaero pa. Kumindat ako sa kaniya bago ko sinuntok ang pagmumukha niyang walang kasing pangit.

Rinig ko ang singhapan ng mga taong nakakita sa paligid pero bago pa makabawi sa akin ang unggoy ay umalis na ako palabas ng bar na ‘yun. Kahit medyo pagiwang-giwang sa paglalakad ay nagawa ko pa rin na makalabas nang maayos.

“Gagong pagmumukha ‘yun, ang tigas,” sabi ko sa sarili ko nang maramdaman ang sakit sa kamao ko. Parang bakal yata ang sinuntok, sobrang tigas ba naman. Napailing ako nang tingnan ko ang kamao at nakitang namumula iyon. Mabuti na lang hindi dumugo.

“Hey, bitch!” mabilis akong napalingon nang marinig iyon.

Nag-aalab ang mata ng kasama ni Chris. Hindi ko lang matandaan ang pangalan niya kasi ‘di naman siya importanteng tao para alalahanin pa. Tumatakbong Chris ang nakita kong nasa likuran niya. What? Bakit siya ang galit eh hindi naman siya ang sinuntok ko?

“Inggitera ka talagang babae ka no?”

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. What? Ako maiinggit sa kaniya? I looked at her from head to toe at agad akong napailing. “Sorry? Am I hearing you, right? Ako maiinggit sa ‘yo? Look at you, that beautiful doesn’t even suit you.”

Kita kong hinawakan ni Chris ang babae sa braso nito. Putanginang pagmumukha ‘yan, bagay nga silang dalawa, parehong mga unggoy.

“You are insecure kasi iniwan ka ni Chris para sa akin. Ang kapal pa ng mukha mo para sugurin siya, hindi mo lang tanggap na iniwan ka niya para sa akin!”

“What?” hindi makapaniwalang tanong ko. Nabibingi ba ako or what? Tama ba ‘yong narinig ko? Hindi ko man lang alam na break na kami. Sa kaniya pa talaga nanggaling? Ang kapal naman ng mukha niya para sabihing insecure ako sa kaniya. Yucky.

“And bitch, by the way. We are going to get married next month. Don’t worry, invited ka sa kasal namin.”

Kasal? Samantalang ako hindi man lang niya magawang ipakilala sa mga magulang niya? Yeah, what do I expect from him? Ngumiti lang ako sa kanila bago tumalikod at umalis. Okay, that’s enough for tonight. I’m sure babagsak din ang kompanya ng lalaking iyan.

Kanina pa tumutunog ang phone ko. Of course, it’s my mom. Sino ba naman ang tatawag kahit malalim na ang gabi. “Yes, mom?”

“Where are you? I have been calling you kanina pa at hindi mo man lang magawang sagutin ang tawag ko? Where are you right now, Cindy?” may gigil na tanong niya sa akin. Pinipigilan niyang tumaas ang boses niya kaya alam ko nasa isang pagtitipon na naman sila.

Tiningnan ko ang damit ko. I am wearing a tight black dress. It’s above the knee kaya binaba ko iyon nang makitang umangat na pala nang hindi ko namamalayan. Maayos pa naman ako kahit medyo nahihilo na at amoy alak. Maliligo na lang ako ng perfume mamaya sa sasakyan.

“Ako na ang pupunta sa inyo, mommy,” mahinahon kong sabi sa kaniya at agad naman niyang binigay ang address kung nasaan sila. Hindi na rin siya nagtanong pa at mabilis na pinatay ang tawag.

Inamoy-amoy ko muna ang sarili ko kung amoy alak pa ba ako. When I was satisfied with myself I agad na akong umalis sa sasakyan ko. The venue looks expensive as always. Maraming mga sasakyan ang nakahilira sa parking area ng malaking bahay.

Of course, I know kung kaninong bahay ito. I have been here a few times already because of that man. I have been eyeing him for a year now because of his determination sa work but the only downside of this man is mas masahol pa ang lalaking ito sa babae kaysa kay Chris.

News of him with different women every night would always be a headline. Of course, media has an eye on man kasi hindi lang magaling sa lahat kung hindi sobrang gwapo rin and I mean it, gwapo talaga.

The guards knew me kaya hindi na nila tinanong pa. Pumasok na lang ako sa malaking bahay at hindi na ako nagulat sa sobrang ganda ng loob. Sinalubong agada ko ng katulong at iginiya kung saan naroroon ang pagtitipon.

Kita ko agad ang malaking ngiti nang mommy ko para sa akin. No, crap that, it’s a fake smile. Mabilis akong tumungo sa kinatatayuan niya. I kissed her cheeks and hugged her. “Sorry, mom,” sabi ko na lang at umalis na.

Medyo ginugutom na rin naman ako kasi hindi ako kumain bago kami uminom ni Anabelle. Oh, crap! Speaking of that little devil. Hindi man lang ako nakapagpaalam sa kaniya na aalis na ako. I’ll just call her later.

Hindi naman masyadong maraming tao ang nandito. Mabibilang lang sa daliri ang nandito sa loob. What do I expect? He is somehow a private person. Iconic, isn’t it? Araw-araw na suki sa news pero private pa rin siyang tao.

“Mr. Gregorio is here, Cindy. Greet him first,” bulong ng isang pamilyar na boses sa gilid ko.

“Hi, dad,” bati ko sa kaniya. Hindi ko siya nakita kanina kaya akala ko ay hindi siya pumunta. Si mom lang naman ang mahilig makipag-socialize but my dad, he is more focused sa business. Well, this is still a business maybe kaya siya nandito.

Niyakap ko si dad pero agad din na kumalas nang makitang pumasok si Mr. Gregorio sa loob ng bahay niya. What a surprise! He’s alone.

Sinundan ko siya hanggang sa makarating ako sa second-floor ng bahay niya. Ang bilis ba naman kasi maglakad ng lalaking iyon. I stopped walking when I got lost. Ilang beses na kaming nakapunta rito pero ngayon lang ako nakapunta sa second-floor ng bahay niya.

Why did I follow him anyway? Pwede ko naman siyang batiin mamaya pagbaba niya. Napailing na lang ako at gulat nang makitang nakatayo siya sa harap ko. My hand immediately flew to my left chest. Fck this man.

“What are you following me?” malamig niyang tanong.

I can’t help but mesmerized by his beauty at akalain mo ‘yun? Sa dalas nang pagkikita naming sa mga business events pero ngayon pa lang niya ako kinausap? His voice suits his face so well. Bagay na bagay kami.

“To greet you? Uhm, happy birthday. Sorry, I don’t have a gift. Nakalimutan ko kasi,” sabi ko.

What a liar? Paano ko makakalimutan kung bungad ng balita ay ang gwapo niyang mukha agad kaya lang may kasamang higad.

“Thanks. You can leave now.”

Tumango ako sa kaniya. I looked at him one more time. Huminga ako nang malalim habang nakatingin sa kaniya. “Can I ask you a question?” tanong ko bigla. Kumunot ang noo niya sa tanong ko. Huminga ulit ako nang malalim. Naghahanap ng lakas para sa susunod kong sasabihin.

“Can I be your wife?” walanghiyang tanong ko bago mabilis na tumakbo paalis sa harap niya.