11

“Are you sure you’re okay now, Addi?” hindi ko na mabilang kung ilang beses ako tinanong ni Kei ng ganon, pero isa lang din naman ang nagiging sagot ko sa kaniya mula kanina.

“Ayos na ko, kalma ka muna,” sagot ko, pero sa pagkakatanda ko, parang ako yung hindi kalmado kanina, ako yung umiiyak at hindi alam ang gagawin.

“Can you tell me what happen last night, if you’re okay na?” oo ng apala, hindi ko pa pala sinasabi sa kanya kung bakit ako umiiyak kanina.

“Ganito kasi, kagabi diba, uminom ako mag isa, I know, and I’m aware na mababa ang alcohol tolerance ko, kaya nga hindi ako masyadong uminom, it’s just a few drinks, pero after non, wala na ko matandaan, ni hindi ko matandaan kung saan ko nakita ang manyak na yon,” halos hindi na ko huminga para lang masabi kay Kei ang nangyari, at hindi ko rin naman makwento ng buo dahil wala rin ako matandaan.

“Okay, breath,” sabi niya, “What’s his name? can you tell me, we will file a case against him, rape ang nangyari, I just have to know h