Chapter Forty-Three
Zoe's Perspective
Ilang oras nang nakatulog si Daxton habang nakapatong sa akin. Pakurap-kurap pa ako ng mga mata dahil sa hindi ko inaasahang nngyayari. Grabe, magiging flat chested na ata ako lalo sa tagal niyang nakatulog sa akin.
"Daxton?" bulong ko ng paulit-ulit habang tinatapik-tapik ko ang likod niya ng dahan-dahan. Sinisuguro kong tulog siya bago ko siya itulak pagilid. Ayaw ko namang magising siya na nandito ako sa kwarto at saka paano ko ipaliwanag sa kanya na siya itong namilit sa aking manatili dito, plus, sigurado akong tatanungin niya din ako bakit hinayaan ko siyang hilaan ako at tumabi sa kanya. Haissst! Napakasakit niya sa ulo.
Nnaag masiguro kong tulog mantika na siya ay dahan-dahan ko siyang tinulak sa may tabi ko at umalis ng tahimik sa kama. Halos magpigil hininga pa ako huwag lang siyang magising, paki
Chapter Forty-fourZoe's PerspectiveKumakain ako kasama ng tatlo dito sa maid's kitchen... Habang kumakain ay naalala ko ang pagbulong ni Daxton kagabi tungkol sa nagngangalang Claire. Gustung-gusto kong tanungin sila ate Rowena o kahit isa lamang sa kanila pero sa tuwing sinusubukan ko ay may pinag-uusapan sila. Hindi ko tuloy alam kung itutuloy ko bang itanong, pero sa huli napagpasyahan kong huwag na lamang. Ayaw ko din namang magmukhang chismosa.Habang kumakin ay narinig ay dumating si ma'am Diana at agad kaming nagsitayuan bilang pagrespeto."Zoe," agad naman niyang tawag at tingin sa akin."Yes, po, ma'am?" tanong ko."Mag-ayos ka na dahil aalis na tayo para mamalengke," sabi nito."Pero, madam, hindi pa po tapos kumain si Zoe, kakaumpisa pa lang po kase naming kumain kani-kanina lamang," pagtatanggol sa akin ni Ate Edna. Natuwa ako dahil nag-aalala sila sa akin, pero mukhang hin
Chapter Forty-FiveDaxton's PerspectiveHabang naglilibot kami ni Alice ay nakita ko ang van na ginamit ng aking ina at ni Zoe, kaya naman naisipan kong sundan ito para tulungan sila sa pagbuhat ng nga pinamili nila. Nang huminto ang van sa Ranch House ay agad na bumaba ang driver para ilabas ang mga napakaraming nakakarton at malalaking palsticbags mula sa sasakyan."Daxton, help me..." tawag sa akin ng aking ina nang mapansin ako. Itinali ko muna sa may tabi si Alice para lapitan sila."Here, help me carry this for me," she handed me a lots of paperbags and I rolled my eyes. "You went shopping? I thought you..." "Huwag mong pangunahan, yes, we went shopping pero namalengke pa din kami," sabi niya at isa-isang ipinalabas sa driver namin ang mga kahon at ipinatawag niya ang tatlo, sina ate Rowena, Ate Cora at ate Edna p
Chapter Forty-Six Daxton's Perspective Kanina pa ako nagdridrive dito sa may market, checking if nasa paligid pa si Zoe. I knew that it's impossible for him to stay here in market. Pero wala akong choice kundi ang subukan pa ding hanapin siya, hindi ko alam kung bumalik ba siya sa Manila but I bet she's not dahil wala naman iyong pera. I couldn't believe na kayang gawin ni mom ito pero I couldn't believe myself as well na nakaramdam ako na ginusto ko din iyon. "Asan ka na ba?" I whispered, nakailanh ikot na ako dito sa may market pero hindi ko talaga siya mahanap kaya naman nagpasya na akong umuwi at tanungin si mama kung saan niya ba huling iniwan si Zoe at kung may binigay ba siyang pera sa kanya. Pero habang nagmamaneho ako pabalik ay napansin ko ang dalawang lalaking may pinagtritripan na babae. Nakatalikod ang babae pero nang mapansin ko ang damit niya ay nanlaki ang mga mata ko. Agad kong iniikot ang kotse para lapi
Chapter Forty-SevenDaxton's PerspectiveI left Zoe crying in the middle of the night, sobbing in her room. Lumabas naman ako at nagtungo agad sa kotse, I was about to start the engine when my mom knocked on the window. Binaba ko ang salamin at tumingin sa aking ina. "Where are you going?" she asked and I just stared at her face. "I have to go, mom," I just responded to her question and she asked me to tell her where I'm going but I refused to answer and drove the car immediately. **** Dalawang oras na akong bumabyahe pabalik ng Manila and I contacted Dinno who was incharge for the private ferry my father had na we have to leave, alam kong anong oras na pero I have to go to Manila as fast as possible. Hindi na kaya ng isip ko na hindi malaman ang totoo. It took us a lot of hours to get there and when we reached Manila hindi
Chapter Forty-EightZoe's Perspective"Ibaba mo ako!" sigaw ko kay Daxton sa nanghihina kong boses. Masama ang pakiramdam ko, pero hindi iyon naging hadlang para kay ma'am Diana para hindi ako utusan. She's worst than ever. But it hurts me a lot that I am starting to hate the step father I used to love and the reason kung bakit ako pumayag na magpakasal kay Daxton, I want to save him from death pero ngayon ko lang naramdaman ang ganitong kalalang galit. Nagpupumilit ako kay Daxton na ibaba ako, sa sobrang hina ng katawan ko ay hindi ko magawang labanan ang pwersa niya. I continued to resist but he threatened me in a way that I never expected. "Huwag ka nang manlaban pa! Just shut up that mouth or I'll kiss you!" he stared at me and I immediately shut my mouth and just held his neck in peace. Habang pataas siya ng hagdan ay nakatingin ito ng dir
Chapter Forty-Nine Zoe's Perspective Limang araw na ang nakalipas at hindi ako hinayaan ni Daxton na gumawa ng kahit anong gawaing bahay. Hindi rin ako pinapalabas nina ate Edna dahil bilin daw iyon ni Daxton. Hindi ko akalain na sa kabila ng pagiging manhid niya ay may nakatagong kabaitan. Hindi ko pa siya nakikita matapos nang huli naming pag-uusap, si ma'am Diana din ay hindi dumarating dito sa kwarto para utusan ako, sabi ni ate Rowena ay nag-usap daw ang mag-ina at pinilit ni Daxton ang kanyang ina a pabayaan daw ako, bagay na hindi ko inaasahan na gagawin niya. Gayunpaman, hindi ko pa rin maalis ang kaunting galit ko sa pamilya nila matapos lahat ng nangyari. Mabuti na ang pakiramdam ko at naisipan kong bumaba na, nakasalubong ko naman si Ate Edna sa baba at mukhang gulat pa itong makita ako. "Zoe? Bakit ka bumaba, dapat nagpapahinga ka lang," sabi niya sa akin at agad akong nila
Chapter FiftyDaxton's PerspectiveLunch na ng mga trabahador, ayaw ko munang kasamang kumain si mom dahil alam kong napakarami niya ulit tanong sa akin. And I didn't want to argue with her about Zoe over and over again. Papunta ako kung saan nagsasalu-salo ang mga trabahor. May kitchen din sila at resting area pero madalas silang nagsasalu-salo sa labas may papag naparang napakalawak na kama na gawa sa mga kawayan sa labas nito at doon sila nagsasalu-salo para kumain ng tanghalian.Nang makarating ako doon ay nagulat silang lahat at agad akong binati tinanong pa nila ako kung may kailangan daw ba ako at napadaan ako bigla, nahihiya naman akong humaplos sa batok ko at ipinaliwanag na gusto kong makisama sa kanilang kumain at tila ata nagulat pa sila sa sinabi.Napangiti ako at bumuntong-hininga sa tuwa, nakakatawa kase ang mga reaksyon ng mukha nila, I frowned and sa
Chapter Fifty- OneZoe's PerspectiveI was busy enjoying the boodle fight nang bigla na lang may umakbay sa akin, nagulat pa ako dahil sino namang gagawa nun sa akin sa harapan ng mga taong ito. Pero nang magsalita ito ay napatingin agad ako sa lalaking umakbay sa akin at nanigas ako dahil si Daxton ang nakita ko, ngiting-ngiti pa sya sa akin. Nakaakbay pa din siya at alam kong hindi siya nagkamali ng inakbayang tao."Mahal, pasubo naman yun oh, gusto ko yung ulam na 'yon!" sabi niya, ang lakas pa ng boses niya na parang gusto niyang iparinig sa lahat. Kumurap-kurap ako dahil naguguluhan ako, at inisip na baka imahinasyon ko lang ang nangyayari pero it's a real situation."Please, yun lang oh! Sige na mahal," nguso nito sa ulam at nang hindi ako umimik ay ibinuka nito ang bibig, "Ah...." sabi nito, hindi ko alam pero nang-init ang mga pisngi ko, at parang may kung anong kumi