——xx: [Kung ako ang tatanungin, si Reyna talaga walang utak. Ang tagal na nilang nagkakatrabaho ni Harold, hindi pa ba niya napapansin na wala naman siyang gusto sa kanya?] Kung talagang may chance sila, matagal na silang naging magkasama! ——xxx: [Harold is such a catch! Syempre maraming babae ang magkakagusto sa kanya. Si Reyna, lagi siyang may contact kay Harold kaya normal lang na ma-attract siya.] Naiintindihan ko pa nga siya, kasi ang tagal na niyang gusto si Harold, pero wala pa ring nangyayari. Hindi man lang siya tinitingnan ni Harold bilang higit pa sa kaibigan. ——xxx: [I know, right? Nakakaawa talaga si Reyna ko. She’s so perfect! Bakit hindi pa rin siya makita ni Harold? Sila ang bagay na bagay na magkasama! Isa pa, pangalawang marriage na ni Harold ‘di ba? Habang si Reyna, first time pa lang niya. Dapat marunong siyang makuntento! Ano ba ang meron kay Karylle?] Si Karylle nga ngayon, ang dami-daming lalaki na pumapalibot sa kanya, parang hindi naman siya seryoso sa isa l
Masyadong mataas ang naging expectations ni Reyna, at mali pala ang iniisip niya mula sa simula. Walang chance na mangyari ang inaasahan niyang makita si Harold ngayong araw.Umiling si Bobbie, saka mahinahong nagsalita, “I’m really sorry, Miss Saludes. Mr. Sanbuelgo really can’t spare any time today... baka mas mabuti kung kayo na lang po ni Mr. Sanbuelgo ang mag-set ng bagong appointment.”Karaniwan, si Bobbie ang gumagawa ng ganitong mga arrangements, pero iba ang sitwasyon kay Reyna. May espesyal na identity ito, at dati na silang madalas na nagkakausap ni Harold mismo para sa mga proyekto, kaya hindi na dumadaan kay Bobbie ang communication. Kaya ngayong biglaan ang pangyayari, alam niyang magiging awkward talaga ito.Kanina pa alam ni Bobbie na hindi na makikita ni Reyna si Harold ngayong araw, lalo na nang dumating si Karylle.Tahimik lang si Reyna ng ilang segundo.Ramdam niya ang lungkot na unti-unting bumigat sa dibdib niya. Pagkatapos ng kaunting pag-aalinlangan, nagtanong
Dahil kilala si Joseph bilang taong hindi lumalabag sa kanyang pangako, buo ang tiwala ni Lady Jessa sa kanya. Sigurado siya na tutuparin nito ang sinabi niya.Nang makita ni Joseph ang masayang ngiti ni Lady Jessa, tila unti-unting nawala ang bigat sa dibdib niya. Tinitigan niya ito nang may kaunting ginhawa sa puso at saka nagtanong, "Tara na, kain na tayo?""Okay! Kanina pa kumakalam ang sikmura ko, sobrang gutom na ako!" masiglang tugon ni Lady Jessa. Habang sinasabi niya iyon, marahan niyang hinawakan ang kamay ni Joseph at tumayo. Hindi naman mapakali si Joseph, nakamasid siya kay Lady Jessa na parang takot na baka madapa o may mangyaring masama rito. Magkasama silang naglakad papunta sa banyo upang maghugas ng kamay, at pagkatapos ay sabay na umupo sa hapag-kainan.Sa sobrang lambing ng kilos nila, halatang-halata ang pagiging malapit nila sa isa’t isa.Bukod pa roon, tila napakaganda rin ng mood ng matandang ginang ngayon, kaya mas lalong naging maaliwalas ang paligid.……Sama
Tulad ng sinabi ni Karylle, makalipas ang apatnapu’t limang minuto ay nagising na rin si Lady Jessa.Sa wakas ay nakahinga nang maluwag si Joseph. Mula kanina pa siya balisa at halos hindi mapakali. Nang makita niyang dumilat si Lady Jessa, mabilis siyang lumapit sa tabi nito, halatang may halong tuwa at gulat ang boses nang tanungin niya, “Gising ka na?”Medyo lutang pa ang isipan ni Lady Jessa habang pinagmamasdan ang paligid. Napansin niyang nasa sariling silid siya at lalo siyang nalito. “Anong oras na ba ngayon?” tanong niya, may halong pagkalito.Hindi niya matukoy kung umaga ba, hapon, o madaling-araw na. Pakiramdam niya ay parang saglit lang siyang nakatulog, pero hindi rin siya sigurado kung gaano na katagal ang nakalipas.Diretsong sumagot si Joseph, “Maaga pa naman, konti pa lang ang oras na lumipas. Kung inaantok ka pa, you can go back to sleep for a while.”Napakunot ang noo ni Lady Jessa. Maaga pa lang? Nakatulog lang ba talaga siya ng saglit?Pero parang hindi tama. Kum
Pumasok si Karylle sa trabaho gaya ng nakagawian, ngunit sa biyahe papunta sa kumpanya ay bigla siyang nakatanggap ng tawag mula kay Mr. Sanbuelgo. Napakunot ang kanyang noo, dahil bihira itong tumawag nang ganoon kaaga. Hindi na niya inintindi ang mga gawain sa opisina at agad na tinawagan si Mu Teng para ipaalam ang sitwasyon. Pagkatapos ay dali-dali siyang nagmaneho papunta sa lumang bahay ng Sanbuelgo family.Pagdating niya, agad siyang sinalubong ni Mr. Sanbuelgo. “You’re here,” sabi nito nang diretso. “Go see your grandma!”Napansin agad ni Karylle na iba ang tingin ni Joseph sa kanya ngayon. Wala na ang dating pag-ayaw at malamig na pagtingin nito sa kanya. Sa halip, parang tinitingnan na siya nito bilang sandigan ng pamilya, lalo na sa sitwasyong ito.“Ano’ng nangyari?” nag-aalalang tanong ni Karylle habang nakakunot ang noo. Kagabi lang ay binisita niya si Grandma at maayos naman ang lagay nito. Kaya’t hindi niya inaasahan na bigla itong mawawalan ng malay ngayon.“Kanina pa
Pinilit ni Reyna na pigilan ang kanyang emosyon at sa huli ay nagsalita siya sa mababang tinig. “Ano ba talaga ang gusto mong sabihin at pinatawag mo pa ako? Kung simpleng pang-aasar lang, hindi na kailangan, tama ba?”Narinig niya ang mahinang tawa mula sa kabilang linya, ngunit dahil malalim at matanda ang boses ng kausap, tunog malungkot at medyo nakakainis pa rin ito.Pagkatapos, nagsalita muli ang kausap sa malayang tono, “Miss Saludes, kung hindi ka magsusumikap, ang huli mong kahahantungan ay mapag-iwanan ka ng lalaking mahal mo. Ikaw ay may kakayahan pa, kaya mayroon ka pang pagkakataon na lumaban. Hindi katulad ni Adeliya noon, na talagang walang magawa.”Bahagyang nanlaki ang mga mata ni Reyna. Tama nga ang hinala ko… siya nga ito, bulong niya sa isip.Nagpatuloy ang kabilang panig, “Kaya, Miss Saludes, puwede mong gamitin ang nakasanayang mong paraan. Hindi ba may magandang proposal ng partnership na lumalabas ngayon? Kung mayroon, subukan mong gamitin iyon. Pero sana naman