Share
CHAPTER 7
AFTER that Leon disappeared. I still sleep on his room dahil wala naman akong ibang matulugan pa dito.
"Miss, heto na ang mga damit na hiningi mo." Ang head butler na mukhang inutusan ni Leon na alagaan ako ang biglang dumating.I've design a few dresses and passed it on the tailors. Hindi siya damit kung saan malalaking palda at pang-ball gown ang peg. I asked for comfy and easy to wear clothes. Since hindi naman komplikado ay dalawang araw lang niya ito natapos.At dalawang araw na rin kaming hindi nagkikita ni Leon. Not like I want to see him either.As what the butler told me before, Leon left him to take care of me and give me everything I want. Binigyan din ako ng isang bag na puno ng pera. Hindi naman malayo sa modernong disenyo ng pera ang pera nila rito kaya hindi ako nahihirapan pa.Also, the parents of Leon clearly hates me. Kapag nagkita kami sa hallway man lang o hindi kaya ay aksidente ko silang nakakasabay sa pagkain, ramKaugnay na kabanata
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 8
"SIGURADO ka ba rito?" Nag-aalalang tanong ng butler matapos niyang ilagay ang maleta ko sa karahe.I sighed and gave smiled at him. "Yes, I think I need to leave right now."Sino ba namang hindi aalis agad kapag may gano'n kang kausap? Hindi naman ako t*nga para tumagal pa rito at maghintay pa ng umaga. Especially that Leon gave me a consent to leave and everyone here already knows it.Also, I think it's for the best."Hindi mo man lang ba hihintayin na gumising si Sir Leon?""Huwag na." Umiling ako at pumasok sa loob. Bago sumira ang pintuan ay nagsalita ulit ako, "It's better this way. He will read my letter when he wakes up." Dalawang letra lang naman ang nakalagay doon pero sapat na ito dahil wala naman akong ibang masabi sa kanya.What am I supposed to do? Magalit? Magwala? O umiyak dahil sa mga pinaggagagawa nila sa akin? It's useless to do all those things now. It happened and even though I hated being treated like an obj
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 9
TAHIMIK kaming apat na nakaupo sa bahay kung saan nila ako minolestya. Ang isang lalaki na may pula at mahabang buhok at dilaw na mata ay nagluluto habang ang dalawang lalaki na mukhang kambal — same blue hair color, same brown eyes and same skin tone — ang nakaupo sa aking harapan."So, you're telling me. . ." I gathered my courage to speak up. "You did that to save me?" Tanong ko sa kanila matapos nitong mag-explain sa nangyari."Yes? Kind of?" A twin at the left side with much more deeper and rasty voice than the other one spoke."Kayo talagang tatlo?" Namula ang mga ito at napayuko. "It's b-because we need to extract the fluids before it spreads on your body," sagot ng isang kambal nito na mas may magaan na boses.Napahilot ako ng aking sentido. Ang storya pala rito ay 'yong driver ng sinasakyan ko ay plano akong ibenta ulit sa auction house kung saan ako nanggaling. Ang tatlong ito ay galing sa isang organisasyon na hindi
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 10
UNLIKE the night they touched me where I couldn't distinguish my senses, it feels different right now."Ngh." I whimpered when I felt hands touching all over my body. Hindi ko man makita ng maayos ang aking kapaligiran ay alam ko naman kung sino ang mga ito."Mas'yado na siyang mainit. We need to do it fast." May naririnig akong boses na nag-uusap.Isang malamig na kamay ang dumampi sa aking pisnge at may naramdaman akong hininga sa aking tainga."Hold still, darling," the voice whispered quietly, "The two of us is a little big."Napaungol ulit ako nang maramdaman ko na may pumasok sa aking pagkababae. Ang init sa aking katawan ay mas lalo lamang lumala, pero habang tumatagal ay nakakayanan ko naman itong indahin."Up we go." May humila sa akin paupo. Dalawang kamay ang pumwesto sa aking bewang habang patuloy ang paglabas pasok ng kung sino man ang umuna sa akin.Two fingers went inside my mouth. "Goo
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 11
WE didn't waste any time and immediately escaped. Hindi ko alam kung coincidence lang ba ang nangyayari o kasama ito sa plano ng lalaking 'yon."T-teka, bubuhatin mo ako?" tanong ko kay Deon habang papaalis na kami."Why not? Magaan ka naman." Sinara niya ang pintuan at sumunod sa kanyang likuran si Liam na patingin-tingin sa paligid."Pero mabigat ako." "What?" He chuckled. "Mas mabigat pa yata ang isang sako ng bigas sa 'yo," he uttered. Nilibot niya rin ang kanyang tingin sa paligid bago tumingin ulit sa akin. "Hold on tight, darling.""Wha-" Wala sa oras akong napahawak sa kanyang leeg ng bigla itong tumakbo.Are they even human with this kind of speed? Para akong nakasakay ng motor. Why are they so scared about the army? Magkaaway ba ang mga ito? Kilala ba nila si Leon?Tumigil kami sa isang parte kung saan may malaking kahoy. Deon is inspecting the area carefully."Nasaan si Liam?" Bulong ko rit
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 12
A MONTH LATER"Ayos ba?" Nakangisi kong tanong kay Deon na hindi pormado ang ekspresyon."Ewan," tanging sagot niya at umiwas ng tingin. I rolled my eyes. "Huwag ka magtampo, walang lalambing sa 'yo," biro ko rito at tumingin ulit sa salamin.My hair is in short pixie style and I dyed it in a brunette color. I tried my best to tighten bandages around my chest, especially that we're going out today."Kailangan ba talaga niyang sumama?" Narinig kong kinausap ni Deon si Nico, ang leader ng organisasyon na ito."Hayaan mo siya.""Nics!" Saway niya.I looked at them again when I was finally done retouching my final look. "Deon, tumigil ka na lang." Inayos ni Nico ang kanyang eye patch sa kanyang kaliwang mata at binuklat ang newspaper na nasa lamesa. "She trained for this, she's not a baby," malamig na paalala nito sa lalakeng hindi mapakali.Linapitan ko siya at sinapak ang kanyang likod. "Tigil
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 13
MALAS yata ako ngayong araw. Hindi gumagana ang marka na iniwan sa akin ni Deon at wala pa ring malay si Leon na ngayon ay tahimik lang na nakahiga sa damuhan. I managed to save this idiot.Unfortunately, he was alive.Believe me; naubos ang lakas ko para lang matulak ito. Iiwan ko na sana ito dahil hindi ko naman siya responsibilidad pero hindi naman ako gano'n ka-harsh na iwan ang taong 'to. It was so f*cking hard to pull out those five arrows stuck on his back.Ano kaya ang nangyari rito? Psh. Hindi ito ang oras para mag-alala ako sa iba. Maayos na ang kalagayan niya dahil pinatigil ko ang pag-agos ng dugo gamit ng cloak ko. I tore it apart so I could bandage his wounds.D*mn it. I can't decide if I should leave him or wait here. Bakit ba kasi nakakaawa ang taragis na 'to? This bastard. How did he even had the strength to drag me in here? Minsan talaga mapapaisip ako kung tao ba 'to o tae.Kinamot ko ang aking ulo at doon narealize ko
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 14
"DEON, papatayin mo ba ako?" Hindi ako nag dalawang isip na tanungin ang lalaking seryosong nakatingin sa akin ngayon.His long red hair almost shimmered under the moonlight. Ang kanyang mga mata ay para bang umiilaw dahil din sa liwanag.Hindi siya sumagot, but his expression softened. Lumuhod ito upang matingnan ako ng mabuti.T*ngina, ang hirap din huminga dahil napakabigat ni Leon na nakadagan sa akin. Bakit ba kasi ang lalaki ng mga tao rito?"You really believe him?" His voice is trembling like a scared cat. He was about to touch me but I shouted, "Huwag kang lalapit!" banta ko sa kanya nang makitang gumalaw ito.Parang ang tagal lumipas ng oras ng gabing 'to. I can hear the crickets as I wait for Deon's answer."Ara, siya ba talaga ang paniniwalaan mo? Sa tingin mo ba talaga ay papatayin ka namin after all this time?" He asked in disbelief and facepalmed.Oo. Hindi ako madaling magtiwala. Lalo na kung al
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 15
IT was super awkward when we finally arrived in his mansion. Mukhang wala ring ideya ang parents sa pagbili nito sa akin.He dragged me into his room and locked it. Pumunta siya sa kanyang maliit na lamesa, kumuha ng ballpen at may sinulat. Tulala lang naman ako doon na naghihintay sa kanya.After like, two minutes, bumalik ito sa higaan at dahan-dahan na siniksik sa aking kamay ang papel na kanyang sinulat kanina.He looked around before nodding at me. Naintindihan ko naman ito at agad na binuklat ang papel para mabasa ang sinulat niya.Napanganga ako ng binasa ko ito. My knees wobbled as I stood there, shocked at what he wrote on the letter.Someone is spying on you. Hindi ko alam kung bakit, pero I have a rough guess. You are not the first woman I saw, nor the first woman that I met. 10 years ago, someone also reincarnated in here saying it's from a book she read. I took her to this house para imbestigahan pero may kumidnap s
Pinakabagong kabanata
