Kung pwede lang na balik-balikan palagi ni Pat ang oras. ‘Yung hindi na sila aalis ni Max sa kasalukuyan at iyon na lang palagi ang gagawin nila ay palagi niyang pipiliin. Kumain lang sila ng merienda pagkatapos ay namasyal ng kaunting oras at saka siya pinakawalan ng binata.
Pat, couldn’t forget this moment. Holding hands at panaka-naka’y paghalik nito sa noo niya. Those are moments na mananatili sa memorya niya.
“You have to go. Baka hinahanap ka na ng driver niyo,” ani ng binata nang lumabas sila sa side entrance ng mall kung saan malayo layo ng konti sa parking lot.
Tinanguan niya ang sinabi ni Max sa kanya. Pasado alas kuwatro na kasi ng hapon at iniisip niya
Naglakad palabas dinning area si Patricia. Dumaan siya sa glass door na nagkokonekta sa lawn and garden patungo sa side pool kung saan may mga benches at garden tables. Hanggang sa labas ay naririnig niya ang mga masasayang tawanan sa loob ng kanilang bahay. Their house was built during 70’s. It’s classic Italian style still remained the same as it was renovated one time before her grandfather died. The food was good at hindi niya iyon pagtatakhan because Alicia, her mom was really good in cooking. Ibinaba niya ang hawak na baso na may lamang juice sa marmol na lamesa sa gilid niya at saka pinakatitigan ang sariling repleksyon sa tubig na kumikinang dahil sa sinag na nagmumula sa buwan. “I don’t know if you are avoiding me or I’m still surprised you.”&n
“Hey, okay ka lang?” Hindi namalayan ni Pat na nakatitig lang pala siya sa pagkaing dala ni Max. Agad naman siyang tumango. “Yeah, napagod lang siguro ako,” aniya. Tapos na ang exams today. Alam ni Pat that she did all her best kaya kompiyansa pa rin siya na makakapasa siya. “Kumusta pala ang exams mo? Tapos na ba?” Max smiled at her. “Yup, at naniniwala ako na naipasa ko ‘yon. Ako kaya ang pinakamatalino sa klase namin.” Pagyayabang nito. Her face lit as Max smiles like a boy. “Hindi ka naman humble ano?” biro niya sa binata
Patricia giggled as Max pulled her inside the old cinema house near the college university sa Quezon City. Pagkatapos ng ilang activities sa school nang ayain na siya ni Max na manuod ng movie. She was expecting him to take her sa kahit saang malls na malapit lang sa university nila or somewhere na hindi sila gaanong mapapansin ng ibang mga tao.“Are you really sure about this?” natatawang tanong ni Pat habang papasok sila sa entrance ng two-storey building.Hindi na ito nagpaawat sa kanya nang dumukot ito ng pera sa bulsa at magbayad ng ticket sa unang counter na nilapitan nila pagpasok pa lamang nila.The place isn’t the ordinary cinema she used to see. It’s like Patricia travel in time, at nakita niya ang sinaunang mga pelikulang naging paborito ng mga magulang niya noong kabataan pa nila. The place filled with classic photos and paintings. Even the parquet floor is custom made just to fit the old ambianc
Naghiwalay na sila ni Max matapos siya nitong ihatid sa parking lot ng university. Naroroon si Manong Oscar at natutuwa siya na pinayagan siya nito kanina na sumama kay Max basta ‘wag lamang daw silang magtatagal. Hindi niya alam ngunit masaya siya na wala itong ginagawa para mapahamak siya sa mga magulang niya.Nang makasakay siya sa loob ng passenger seat ay nakita niya ang pagngiti ni Mang Oscar sa kanya. “Hindi ko alam kung tama ba itong ginagawa ko pero masaya ako na makitang masaya ka.” Nararamdaman niya ang sinseridad nito sa mga sinabi sa kanya.Nginitian niya ito. “Mang Oscar marami pong salamat sa inyo.” Iyon na lamang ang nasabi niya bago siya sumandal sa pagkakaupo at saka hinagilap ang cellphone niya.Bago sila nanuod ni Max sa sinehan ay nag-iwan na siya ng private message kay Leo at sinabi niya na sa isang araw na lamang sila lumabas dahil may importante siyang ginawa kasama ang kaibigan
Patricia stared to her luggages. Apat na maleta niya ang punong puno ng laman. All her belongings and personal things. One of the maid packed it already. At kanina pa rin siya palakad-lakad sa loob ng silid niya. The windows are locked even the door of her room. She was literally a prison.Ilang beses na nga ba niyang iniyakan ang bagay na iyon? Marami na. At hindi pa rin na uubos ang luha niya. Her mother couldn’t do anything that against her father’s decision at isa na nga doon ang pag-alis niya. Permanently. Dadalhin siya ng mga ito sa Amerika. Doon sa bahay ng kapatid ng daddy niya. For six days ay wala siyang komunikasyon sa kahit na sino. No phone. No computer. All her gadgets were confiscated. Hindi na niya alam kung ano na nga bang nangyayari kay Max. Alam niyang alalang-alala na sa kanya ang binata. Today is his mother’s birthday at nangako siyang darating siya. Last night, hindi niya pwedeng ipagkamali ang boses ni Ma
Pumasok sa isang twenty-four seven convenience store si Patricia. Mula sa Ortigas ay sumakay siya sa taxi at nagpahatid sa pinamalapit na bus station. Hindi niya alam kung saang lugar siya pupunta pero alam niyang ano mang oras ay may makakahanap sa kanya lalo na at alam niya ang kakayahan ng ama niya. Tinignan niya ang cellphone na inabot ng mommy niya sa kanya. “Take this.” Inabot ni Alicia kay Pat ang cellphone ng dalaga.“Where did you get this mom?” tanong ni Patricia sa ina.Hinawakan nito ang magkabilang kamay niya. “It doesn’t matter. Take it at mag-iingat ka. Nandyan ang number ko. Call me kung saan ka pupunta.”Nangilid ang luha sa mga mata ni Patricia. Hinid niya inaasahan na hahayaan siya ng ina na makaalis. “M-Mom…”“Bumuli ka kaagad ng new sim at ilagay mo dyan.” Niyakap muna siya nito bago siya i
“M-Max?” Kinilig ni Patricia ang ulo at saka tinitigan si Max. Tinawag siya nito sa ibang pangalan. Hindi lamang niya masyadong naulingan ngunit alam niyang ibang pangalan ang nabanggit nito. “Okay ka lang?” tanong niya.Kinusot nito ang mga mata at saka tumango. “I’m sorry. Pagod lang yata ako.”May pagtataka sa mga mata ni Pat. “Are you sure? Kasi you mention another name and I thought —.”“It’s nothing. Ikukwento ko sana sa ‘yo kung paano tayo napunta dito. Nasa Aurora kasi tayo mismo. Pero kung ano-ano naman ang pumapasok sa utak ko. Pagod siguro ito.” Sagot lamang ni Max sa kanya.Nababakas na sa mukha nito ang tinatagong pagod at antok. Nagpaalam na lang muna siya dito at pumasok sa banyo. Sumandal siya sa likod ng pintuan at saka bumuga ng hangin. Hindi niya lubos akalain na mangyayari ang ganito, siya at si Max sa loob ng iisang silid
Dahan-dahan na iginalaw ni Patricia ang talukap ng kanyang mga mata. Tumatagos muna sa manipis na puting kurtina ang liwanag na nagmumula sa labas ng bintana. Her eyes immediately landed on the couch, but it was empty. Wala na doon si Max. She stared at the bathroom door thinking that he was inside. Pero may ilang minuto na siyang nakatitig doon ay walang lumalabas.Dahan-dahan siyang bumaba sa kama at binuksan iyon. Walang tao sa loob ng banyo. But he can saw the pair of boxer and white sando that Max wore from last night. Nagsepilyo siya at inayos ang sarili bago binuksan ang pinto ng cottage. Naamoy niya ang amoy ng hanging dagat. Ipinikit niya ang mga mata at saka tinanaw ang asul na dagat. Nakakahalina ang bawat alon na sumasayaw sa bawat ihip ng mabining hangin.Suot ang tsinelas na nakuha niya sa loob ng kwarto ay lumabas siya sa cottage na suot pa rin ang pares ng pajamas na suot niya kagabi. Maganda ang lugar. May mga open cottag