004

"10 MILLION? tinanggap mo ang pera kapalit ng pakikipag-divorce mo sa kaniya?" gulat na reaction ni Luna.

Para siyang lantang gulay na hindi makausap. Wala siyang ganang magsalita. Hindi na niya alam kung saan pa siya kukuha ng lakas para magpatuloy sa buhay. Walang-wala siya. Saan sila titira ni Nonoy gayong wala naman silang sariling bahay.

"Hayop talaga yang Ivy na 'yan. Napaka-demonyita niya. Iba na talaga ang panahon ngayon, kung sino pang kabit, siya pa ang matapang." 

Tiningnan niya si Nonoy na mahimbing na natutulog. Nagising na ito kahapon pero kailangan pa rin nitong manatili sa hospital para obserbahan at ihanda para sa operasyon. Pero paano kung wala pa siyang pera pangpa-opera?

"L-Lahat gagawin ko para kay Nonoy, Luna. Hindi ko kayang mawala rin siya sa akin dahil siya na lang ang meron ako. K-kahit sa anumang paraan, basta mapa-opera ko siya, gagawin ko. Lulunukin ko ang pride ko, ibababa ko na ang pagkatao ko para lang gumaling siya." Sunod-sunod na tumulo ang luha niya habang nakatulala lang siya sa kapatid.

Kaya pa ba niya? Naramdaman na lang niya ang pagyakap ni Luna sa kaniya at tinapik-tapik siya.

—

PARA siyang kandilang malapit nang maupos. Paubos na siya at hindi na niya alam ang gagawin. Gulong-gulo na ang isip niya. Hindi na siya makapag-isip ng maayos.

Mabigat ang mga paa na lumakad siya sa rooftop ng hospital. Kung titingnan, para siyang pulubi. Gulo-gulo ang buhok niya hindi na nakapagpalit ng damit. Mabuti nga at nandiyan palagi si Luna.

Umupo siya sa gilid at nagsimulang humagulhol habang yakap ang sarili. Niyakap din siya ng malamig na hangin ng gabi. Pagod na siya. Durog na durog.

Hindi niya alam kung gaano siya katagal sa ganoong sitwasyon habang hindi niya alam na hindi lang siya nag-iisa sa lugar na iyon. Someone is watching him.

Tumayo siya at mas lumpit pa sa gilid ng rooftop. Kumapit siya drail. Tila ba inaaya siya ng tahimik na lugar na tumalon para tapusin ang paghihirap niya.

"Sa tingin mo ba kapag tumalon ka diyan matatapos na ang lahat?"

Nagulat siya sa boses ng lalaking nagsalita. Luminga siya sa paligid at nakita niya ang naka-hoodieng lalaki 'di kalayuan sa kaniya na may hawak na cigarettes. Hindi niya makita ang mukha nito. Matangkad ito at may bruskong bulto.

"S-sino ka?" 

"I'm watching you at kung buo na ang desisyon mo na tumalon, it's up to you."

"Sinong nagsabing tatalon ako?"

"Hindi ba?"

"Oo, hirap na hirap na ako pero hindi ako tatalon para takasan ang lahat. Gusto ko lang mapag-isa at lumanghap ng sariwang hangin."

"I'm sorry, Miss. Kung makahagulhol ka kasi parang katapusan na ng mundo, eh. Nasira mo 'yong peaceful vibe ng lugar."

"Sorry, huh! Hindi ko alam na para lang pala sa iyo ang lugar na ito?" masungit niyang balik.

"Sige, aalis na ako. This place is yours now." Tumalikod na ito at naglakad pababa ng rooftop. Napaismid siya at napairap.

"Sinong nagsabing tatalon ako? No! Hindi ko gagawin ko 'yon!"

Mayamaya, naka-receive siya ng message galing sa unregistered number.

"Si, Papa D ito. I know your needs, Naomi kaya may i-offer akong job for you at kikita ka ng malaki rito."

—

HUMUGOT ng malalim na hininga si Naomi ng makarating siya sa isang hotel. She looks sexy and beautiful sa daring na dress na suot niya at sa make up na nakapatong sa kaniyang mukha. 

Hindi na siya nagdalawang-isip na tanggapin ang trabaho na inalok sa kaniya ni Paoa D, ang may-ari ng bar na pinag-part time-an niya noon.

Isa iyong illegal subastahan dahil sa loob, hindi mamahaling alahas o rare items ang sinusubasta, kung 'di nagagandahang babae para i-satisfy ang mga mayayamang negosyante sa pilipinas. Mabuti na nga lang at hindi pa halata ang kaniyang tiyan. 

Nanginginig siya habang nasa likod ng stage. Para siyang maiihi habang naghihintay na magsimula ang bidding.

"Ok, girls please prepare yourself dahil magsisimula na ang bidding, ok?"

Napakapit siya ng mahigpit sa laylayan ng suot niyang mini dress na halos lumabas na ang kaluluwa niya.

"Kaya mo 'to, Naomi!" Pumikit siya ng mariin pero pagmulat niya, nagulat siya nang may lalaking humawak sa kamay niya at hinila siya palabas.

"Hoy, where are you going?" sigaw ng organizer.

"S-sino ka? Saan mo ako dadalhin?" tanong niya.

Hindi ito umimik hanggang sa makarating sila sa dulo ng hallway ng hotel. Humarap sa kaniya ang isang familiar na mukha pero hindi niya alam kung saan niya nakita.

Naka-suit ang lalaki kaya naman mukha siyang disente at mayaman. Sa hinuha niya ay halos kaedad niya lang ito. Sa hitsura naman ay wala siyang masabi. Matangos ang ilong nito at mabuhok ang panga. Maganda ang labi at ang mga mata nito na kulay brown.

"Anong kailangan mo sa akin? Hindi kita kilala at kung wala kang kailangan sa akin, aalis na ako. Nagsisimula na ang bidding at kapag hindi ako nakakuha ng malaking halaga, ikaw ang may kasalanan."

Tatalikod na sana siya pero hinawakan nito ang braso niya.

"Magkano bang kailangan mo?"

Kumunot ang noo niya pero natawa rin. "Tinatanong mo ba kung magkanong kailangan ko? Baka kapag sinabi ko, mahimatay ka."

"Tell me, magkano?"

"Sir, alam kong mukha kang mayaman pero kaya mo bang ibigay ang 30 million na kailangan ko dahil kung hindi, aalis na ako. Kailangan kong ma-subasta ngayong gabi dahil kailangan—"

"Marry me and I will give you, 30 million."