We are now driving home nasa likod si Merrikh and Kylo, they're asleep. Habang kami ni Dion ang magkatabi. Hindi ako mapakali, may kung anong bumabagabag sa akin na hindi ko alam kung ano! I need to feed my curiosity."Are you okay?" I asked, Dion. Is everything okay? He keep on sighing at mukang malalim ang iniisip.He sighed again before answering me. "Yes. Ofcourse, what made you asked me that? Don't i looked okay to you?" He asked and faked a laugh. Somethings really wrong with him even his friends are all acting weird!"Yes. You dont look fine, Dion. Is there something going on?" I asked finally. I saw that he was a little surprised by my question. I guess i'm right."N-Nothing just..dont mind m-me, im just t-tired." His voice trembled."No. You look problematic, Dion. Tell me what is the problem?" I asked calmly. Please love, tell me. He sighed deeply."Just- Just work.." Parang nahihirapan syang sabihin iyon. I'm not born yesterday to believe him that it's just work! Bakit kai
"We don't needAnything Or anyoneIf I lay hereIf I just lay hereWould you lie with me and just forget the world?I don't quite knowHow to sayHow I feelThose three wordsAre said too muchThey're not enoughIf I lay hereIf I just lay hereWould you lie with me and just forget the world?" Pagkanta ni Dion. I told him to sing for me, nung una ay ayaw pa nya pero kalaunan ay napapayag ko din naman. Nag iinarte lang. His voice is so calm, i swayed as i closed my eyes. We're in the kitchen counter, i'm sitting and enjoying his voice. "Forget what we're toldBefore we get too oldShow me a garden that's bursting into lifeLet's waste timeChasing carsAround our headsI need your graceTo remind meTo find my ownIf I lay hereIf I just lay hereWould you lie with me and just forget the world?" I opened my eyes just to know that he's looking at me as he sing.His stares sent shivers down my spine. His eyes had to say something, it makes me weak. Forget what we're toldBefore we get
Hindi ako mapakali. Kanina pa nagriring ang cellphone ko. I'm sitting at the edge of the bed at pinalalaruan ang mga daliri. Fuck! Who the heck is that person?! Anong ibig sabihin nya? And answer? What answers is that person talking about?!This is frustrating me. Bumilis ang paghinga ko,bigla akong kinabahan. I need to relax, this is not good for me. Huminga ako ng malalim.Tumingin ako sa cellphone ko na nakapatong sa ibabaw ng lamesa. I sighed, it's not ringing anymore. Kinuha ko iyon at halos mabitawan ko ang telepono nang muling mag ring iyon.Nanginginig ang mga daliri kong sinagot iyon, dahan dahan ko iyong itinapat sa aking tainga."Finally, you answered my call." Her voice....her voice is familiar."W-Who are you?" I asked. I heard her chuckled on the other line. "You will never know unless you'll go here." She said and laughed. Her laugh could send shivers to me.I sighed. "O-Okay, I'll go." I said. I'm not sure what I'm going to do but I want to know who she is and why
Ang bilis. Time was so fast. Masaya na ako, masaya na kami. Bakit pa sya bumalik? Bakit sya bumalik para sirain ang pamilyang binubuo ko? Magkakaroon na ako ng buong pamilya kasama ang mahal ko then one day she would call me to say that she will take my husband away from me? Anong karapatan nya?! Ako ang asawa ni Dion wala syang karapatan!Pinaghahampas ko ang manibela ng kotse sa sobrang frustation na nararamdaman ko ngayon. I don't know what to do,now. Gulong gulo ako! Hindi maalis sa isip ko ang nangyari.My eyes started tearing up again. Huminga ako ng malalim at sinubukang ikalma ang sarili ko. Walang mangyayari kung iiyak ako ng iiyak, makasasama pa sa akin 'to. Muli kong pinaandar ang sasakyan at nagmaneho na pauwi. Nagtataka akong tumingin sa sasakyan na nakaparada sa loob. Whose car is this? Dahan dahan kong ipinarada ang sasakyan ko sa tabi ng sasakyan ng di ko kilala.Hindi naman kay Dion ito? Nandito ba sya? Pero hindi ito ang sasakyan nya."Rita?!" Pagtawag ko kay Rita d
"I'm sorry." I said while tiptoing. Kumalma na ako dahil sa kanya, he brought me a glass of water. He said na kailangan kong mag pa check but i insist na wag na dahil okay na naman ako. He keep on saying it's just a dream and it wont happen and I'll be okay.Habang si Rita ay naabutan ni Dion sa pinto na nahimatay pala kanina dahil nakita nya daw akong naiyak at pinagpapawisan habang natutulog at ang akala nya ay sinasapian ako. Ngayon ay nakahiga sya sa kwarto nya at nagpapahinga."It's okay. Are you okay now?" He asked hindi agad ako nakasagot. Should i ask him? Pero ayokong magkailangan kami. I just want to forget the fact that he lied to me."What are you thinking?" He asked. Napatingin ako sa kanya. I smiled. "Nothing, not important." I said and looked away."Are you sure? Come on wife, i'm your husband. You can tell me everything and asked me everything thats bothering you." He said sincerely looking straight to my eyes. I'm your wife too, Dion. But why you didn't tell me? I sigh
"Hi babies!" Napalingon ako nang marinig ang boses ni Samantha. Dire diretso syang pumasok sa bahay at agad naman syang sinalubong ng yakap ni Keir at Esmeray. "Tita!" Esmeray said and kissed Samantha's cheeks."Omg i miss you my babies." Samantha said at tinadtad ng halik ang mga anak ko.Maya maya pa ay napalingon sa pwesto ko si Samantha agad nyang ibinalik ang tingin kila Keir at Esmeray."Here, i have brought a gifts for you two! Open up! I'll just go to mommy, ha?" She said, the two kids nodded.Maarte syang naglakad palapit sa akin. Samantha is my best friend since highschool nagkahiwalay lang kami nang pumunta sila sa Paris at doon sya nag aral. And we met again when i'm working at our company."Girl! I thought your are in your office! I went there pa naman di ka kasi nasagot sa texts ko eh. Buti na lang sinabi sa'kin ng girl dun." Reklamo nya."I'm sorry, hindi ko na check ang phone ko. Ito kasing dalawa I picked them up from their school earlier because their teacher called
"Ms. Elara, we need to settle it down." Napahawak ako sa lamesa na malapit sa akin. Muntik na akong matumba sa narinig ko. Damn it! Bakit kailangan pang magkaganito! Hindi ko lubos akalain na mawawala ang isa sa main investor ng RIFB. Ang kumpanya pala nila ay lubog na sa utang at pati ang kumpanya ko ay madadamay kung sakali. I need to calm down para makapag isip. Hindi ito pwedeng mangyari. "Hindi n'yo ba nacheck ng maigi ang background ng company ni Ms. Rivera?" Nanginginig kong tanong. Hindi maari na hindi iyon nacheck ng mga tauhan ko."Ma'am, we still have-""Isang malaking problema ito Ray. Si Ms.Rivera ang isa sa pinakamalaki nating investor! At kapag nawala siya, siguradong maapektuhan ang buong RIFB!" "Ma'am, chineck naman po maigi ng inatasan n'yong tauhan ang company ni Ms. Rivera, hindi talaga nila nabusisi ng ayos ang tungkol sa mga debts nito, at ang utang nito sa bangko dahil private po iyon." Napaupo ako sa upuan ko habang dahan dahang hinihilot ang ulo ko. It's rea
"Elara." Unti unting sumilay ang pantay at mapuputi niyang ngipin ng ngumiti siya. Still the same, the same built, the same face, the same voice. "Franz." I offered my hand to him and smiled. Franz is Dion's cousin, madalas ko syang makita kila Dion noon tuwing magpupunta kami sa kanila his girlfriend is my friend back then pero nang ikasal ko kay Dion ay lumipat sya ng States. But I don't know kung sila pa rin."Oh god! How I missed you." Then he hugged me, very tight. I hugged him too."How are you? You look...very beautiful." He said while checking me. Hinampas ko siya ng mahina. "You look good, mas gumuwapo ka." Sabi ko sa kanya."Let's take our seat." Inurong niya ang upuan ko at umupo naman ako."I really missed you Elara ang tagal na. More than 10 years? Oh god." Sabi niya pagkaupo niya. I laughed dahil iba iba ang tawag nila sa akin."It's been a long time, and I didn't know you were the President...i thought... i thought it's still him." I said. "It's a long story and I kno