"SHE'S AN ANGEL WITH AN EXTREMELY SHARP ARROW"BLYTHE CHOSE a more comfortable dress for their wine night from her collection of dresses organized by, of course, the sophisticated and elegant guru: Madam Adelaida. It's a colored cream, knee-length, off-shoulder dress. Her jet black and naturally curled hair is swaying together with its shiny and thin fabric. Lutang na lutang ang kulay ni Blythe sa kaniyang suot, animo'y isa itong white lady na naglalakad sa may hagdanan habang sa tabi niya ay si Zandro na simpleng itim na cargo shorts lang at puting Vneck t-shirt na hapit na hapit sa makikisig nitong mga braso ang kaniyang isinuot. Pagkarating sa itaas ay ipinaghila siya ng kaniyang asawa ng upuan sa tapat ni Mrs. Ladignon, nagsalin din ito ng wine sa kaniyang baso pero kaunti lang dahil hindi naman sanay uminom si Blythe at ang malasing ang huling nais ni Zandro para sa kaniya... since he is still waiting for her cure. As the sweet and fruity vintage 1951 red wine gets them a little
"THE EXTERMINATOR""ZANDRO..." Her laughter really sounds like an angel's harp, it feels great in the ears and it is used to calm him down like the sea waves when a fresh morning is breaking down. The way her celestial nose crinkles when she's smiling and her eyes turned like a crescent moon is his favorite view ever. Her blond straight and fragrant hair is swaying in the air as she runs with grace; the white lace dress looks better with Cassidy. What a wonderful and lovely woman, everything about her is so perfect that when Zandro finally opened his eyes and lost the perfect view of Cassidy, tears immediately formed in both sides of his eyes. Lumipad kaagad ang bagong gising niyang mga mata sa malaking larawan ng dalaga sa loob ng dati nitong silid. Sa labis na pag-iisip ni Zandro tungkol sa ilang mga bagay ay nakatulog ito sa silyang kaharap ng lamesang yari sa kahoy at doon muling pumasok si Cassidy sa kaniyang panaginip. Matagal-tagal na rin simula nang mapanaginipan niya ito a
"PUT BEHIND BARS"BLYTHE FELT satisfied as she watches all the flowers she just planted in Zandro's wide and amazing garden, hindi gaanong tirik ang araw kaya naman malaya siyang nakaka-labas at nakakatulong sa paghahalaman ni Mrs. Ladignon. Marami itong ibinabahagi sa kaniya tungkol sa halaman, kaya naman na-puno ng lektyor ang kanilang pagtatanim. Nang makayari sila sa pagdidilig ay sabay silang nagtungo sa bandang groto kung saan mayroong mesa at upuang gawa sa malalaking bato. Naroon ang malamig na juice na ihinanda nina Mrs. Cooper, tumulong siya sa pagseserve ng kanilang meryenda. Nagsisimula pa lang ang ginang sa pangangaral nito tungkol naman sa mga insektong mabuti at hindi mabuti sa mga halaman nang biglang dumating doon ang tila lasing na si Antonette. Pinulot nito ang isang basong juice at walang pagdadalawang isip iyong isinaboy sa kay Blythe, parehong napa-tayo ang dalawa mula sa kanilang mga upuan. Sinubukang umawat ni Mrs. Ladignon sa pagwawala nito, ganoon din ang gi
"LEAVE!"MULING INAGAW ni Antonette ang nanginginig na mga braso ni Blythe na humahabol kay Mrs. Ladignon, marahas siya nitong itinulak muli sa lupa ngunit imbes na sa lupa siya bumagsak ay sa ma-iinit na mga braso siya lumunsad. Nanginginig pa si Blythe nang ma-langhap niya ang pamilyar na amoy ni Zandro, ang simpleng pagkalinga sa kaniya ng binata ay nagdala kay Blythe ng ginhawa kahit paano. She wants to stay there and feel his comfort for a little longer, but she should do her part now. She should save his reputation so that their effort won't go in vain. Sinikap ni Blythe na tumayo at lumayo kay Zandro, halata ang gumuhit na gulat sa mukha nito. Hinabol siya ng mga braso ng binata ngunit umiling lamang siya. "P-pasensiya na po talaga sa pangloloko ko sa inyo. Patawarin mo ako, Attorney Zandro," aniya nang buong pagsusumamo. Halatang naguguluhan si Zandro sa kaniyang ina-asta ngunit ito ang dapat nilang gawin para hindi ito madamay sa galit ng mag-asawa. "Malaki lang po ang panga
"THE SEVENTH CLOUD""HEY, you! I said stop playing with that!" Pero imbes sundin si Dimas ay mas lalo lamang pinakialaman ni Charlie ang koleksyon niya ng iba't ibang transformers mini figures. Inilabas nito sa kahon ang ilan sa mga naroon at pinaghampas na animo'y naglalaban sila gaya ng sa palabas. He's been scolding the kid almost a million times now but the nerve of this kid— he thinks he has no nerve! Well, that makes sense because he doesn't have nerves as well according to his father which made them truly father and child. But still, he doesn't want him to intrude with his collections, with his food, with his bed, with his video games; with his life... Tatlong araw na ang naka-lilipas magmula nang ihatid sa address niya ang bata at tatlong araw na rin siyang hina-highblood sa kakulitan at katigasan ng ulo ng batang kulot na ito. Now, he is starting to see what kind of burden he has been to his father. Truly, he is a pain in the ass! Nang magsawa na ito sa kakasaway kay Char
"ONE GREAT THING IN THIS WORLD""DADDY, who is he?"Lumapit si Charlie sa kaniya sabay pumulupot ang mga braso nito sa kaniyang tuhod. Ngayon ay pareho na silang naka-silip sa mukha ni Lt. Vizmanos, natatawa sa ipinakikita nitong gulat at pagtataka."That big monster right there is your lolo," biro niya habang ginugulo ang buhok ng kaniyang anak. "He is my father. Come on! Say, hi to him."Ngunit imbes na sundin ang sinabi ni Dimas ay tumuwid bigla ng tayo si Charlie, humakbang ng isang beses bago sumuludo sa matandang labis pang ikinalaki ng mga mata nito. Hindi ito gumalaw sa kaniyang kinatatayuan hangga't hindi tinatanggap ng matanda ang kaniyang salutasyon. Nang tumango ang daddy ni Dimas ay tsaka naman lumapit ang bata para abutin ang kaniyang kamay at magmano. Dahan-dahang napawi ang galit sa mukha ni Lt. Vizmanos. Kitang-kita ni Dimas kung paano napalitan nang matipid na ngiti ang galit sa mukha ng kaniyang ama. So, his father finds his son cuter than him?"Lolo, I only know a
"LOVE IS FOR WEAK" HINDI PA napapawi ang pagtatampo ng kaniyang mommy nang pumasok din sa dining area ang daddy ni Dimas. Once again, his authoritative aura wrapped the whole place like wildfire putting things hotter than before. But when Charlie went to him and pulled a crazy joke, the authority from his face faded like it was being blown by a cute and gentle with.Hindi halos maarok ni Dimas na darating ang araw na ito—maririnig niyang tumawa ang kaniyang daddy at tunay ang kasiyahan nila ng kaniyang mommy kahit pa nasa paligid siya..."Any plan for Charlie?" tanong ng matanda nang mapag-isa sila sa sala ng bahay. "Where's his mom? Hindi ba kayo nagsasamang dalawa?""Since when did you get so interested in my life, daddy?""Dimas, I know you only want fun and play but having a child is a serious thing. Hindi mo puweding palakihin ang bata nang walang ina, sooner or later he will need it.""No, not really... I will give him all that he needs so that my son won't have to look for othe
"THREE ROSES"NAGISING SI Blythe mula sa malalim niyang pagkakahimbing, mabibigat pa rin ang mugto niyang mga mata at ang sumalubong sa kaniyang katahimikan ang siyang labis na nagpa-kaba sa kaniyang dibdib. Sinariwa niya ang mga nangyari kaninang umaga, ang pagkaka-buking ng kanilang plano at ang mga banta nina Mr at Mrs. Ladignon. Then, Zandro came. . .where is he? Umahon si Blythe mula sa malapad na kama at naglakad palabas ng silid, at ang katahimikan ng paligid ay para bang isang parusa at ang kawalan ng presensiya ni Zandro ay tila kamatayang sinisikap niyang paglabanan. Balisa ang bawat niyang hakbang, halos mata-pilok pa siya sa may hagdanan kung hindi lamang siya nasalo ng isang bisig. Humahangos niyang sinubukang tumayo ngunit bigla-bigla ay pinasan siya nito sa kaniyang mga braso."That's alright, Mi Amor," he whispered in her ear and sealed it with a kiss on her forehead. "I got you. Nandito lang ako."Ginagap ng mga kamay niya ang dibdib nito at wari bang sa takot niyang