Because of embarrassment, I hid myself under the blanket and had no plans to get out. Kahit nang kalabitin niya ako upang samahan ko siyang pumili ng suaunod na panonoorin nito ay hindi ako tuminag. How could he tell me with a straight face that at the beginning of the movie my eyes were always locked on him? Kung alam lang kung paano makakalabas dito ay baka tumakbo na ako paalis dito. Hindi ko kasi alam kung paano ko siya haharapin pagkatapos niyang ipamukha sa’kin na ito ang pinapanood ko at hindi ang palabas.Naririnig ko man ang ingay ng pinapanood niya ay hindi pa rin ako kumilos para alisin ang kumot. Hindi ko tuloy namalayan na dahil sa puwesto ko ay nakatulog na naman ako. Sa muli kong pagmullat ng mata ay labis ang panghihinayang ko nang sa kama sa mansyon ng Nuevas ako nakahiga. Gusto ko sanang alamin kung paano ako makakalabas dito pero ito at nakatulugan ko na naman.Ang naaalala ko kagabi ay hating gabi na ‘nung makapasok ako sa loob ng salamin. Ibig-sabihin ay sa ganung
Tahimik lamang na nakamasid ako kay Leon. Nasa harapan ako ng salamin habang ang binata ay nanonood sa laptop. Katulad kagabi ay patago na naman akong umalis nang tulog na si Tiya at Nana. Kung umaayon ba ang pagkakataon sa'kin dahil maagang natulog ang dalawa. Naiinip na nga ako kakahintay na gumabi na para pumunta ako rito.Hindi man ako kinakausap ng binata dahil nakatutok ang atensiyon niya sa pinapanood ay okay lang sa'kin. Kase sa totoo lang ay mas gusto ko siyang panoorin na tumawa at sumimangot 'pag may napanood itong hindi nito gusto sa palabas. Nasa magkabilang mundo man kaming dalawa sa oras na 'to ay animo magkasama pa rin kami. Isa pa ay 'pag sumapit na ang hating gabi, mapupuntahan ko na siya.Dapat ay matamlay ako ngayon dahil sa naging pag-uusap namin ni Mama ngunit pagkatapos kong masilayan ang binata pagpunta ko rito ay biglang sumigla ako. Parang nabura ang mga hinanakit na nasa puso ko dahil sa ngiti niya. Kung noon ay halos tumakbo na ako para magtago dahil sa tako
All the cells in my body are screaming of pain when I regain my consciousness. Nagsimula kong alalahanin ang nangyari sa'kin kagabi at napadaing ako. Kung may laban lamang ako ay sinunog ko na ang manika. It kept on scaring me since I entered the mirror. Hindi lang 'yon, pati sa bangungot ko ay siya ang palaging humahabol sa'kin. At ngayon nga ay ito na ang pinaka worst dahil nasaktan na ako ng pisikal. Nang hawakan ko ang ulo ko ay may benda sa aking noo at kumikirot pa. Ibinaba ko na ang aking kamay at huminga ng malalim.Napangiwi ako at sinubukan na bumangon nang may mga kamay na agad umalalay sa'kin. Pagtingin ko sa may-ari 'nun ay ang seryosong mukha ni Leon ang nakita ko. Mariing nakalapat ang labi nito na parang hindi maganda ang mood nito. Kumibot ang aking labi."Why did you get out last night?" hindi tumitingin sa'kin na tanong niya nang makaupo ako at makasandal sa headboard.Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko kaya nanatiling tikom ang aking bibig. Nagbaba ako ng tingin
"My name is Leonides... Nuevas."Hindi nga ako nagkamali. Siya iyong binatilyo sa larawan na nakita ko sa album. Kahit kumupas iyon nahulaan kong isa siya sa pamilyang Nuevas na nagmamay-ari ng mansyon. Hindi ko naman ito naisip 'nung una pero nang makita ko ang mga tanawin na pininta niya ay nagkaroon ako ng sapantaha kung ano ang totoong identity ng binata.Pero sa tingin ko ay nakalimutan nito kung sino siya noong nabubuhay pa siya. Nakita ko kasi ang pagkalito na dumaan sa mukha niya."I knew it!"Ngumiti siya pero puno ng uncertainty ang mata niya. Parang hindi pa rin sigurado kung iyon nga ang apelyido niya. Napahawak pa kasi ito sa sentido at biglang nagsalubong ang kilay. Tapos ilang minuto lang muli itong napatango-tango."Yeah, that's my real name. Leonides Nuevas," Tinignan niya ako kaya nabura agad ang simpatya sa mukha ko at napalitan ng ngiti. "I'm so old that I forgot everything, even my name."Bigla akong natawa at pinasadahan siya ng tingin. Kahit saang anggulo tignan
It was like the world inside the mirror bloomed dramatically after our first time together. Biglang nagkaroon ng buhay ang buong paligid ng mansyon. Pagkagising ko kasi kinaumagahan ay nagulat ako nang makita ang lively atmosphere ng mansyon. May naamoy pa ako na bango ng bulaklak kaya sinundan ko ang pinanggalingan 'nun. Animo itinulos ako sa kinatatayuan ko pagkakita sa hardin. Ang mga bulaklak na nakikita ko ay puro rosas at namumukadkad pa. The conspicuous things I instantly saw were the thorns and petals of the rose. The petals were crimson red like blood and the thorns were not the normal thorns of a rose.It was so fragrant that I seemed to be enchanted by it. Lumapit ako 'run at hinaplos ang bulaklak pero napapiksi ako nang matusok ako sa tinik. Isinubo ko ang aking daliri na hindi inaalis ang tingin ko sa bulaklak. Napakaganda kasing tignan ang kulay ng bulaklak.“What the hell is happening?” nalilitong usisa ni Leon na lumabas 'din galing sa loob. Iniwan ko kasi siya natutul
Katatapos ko lang nag-shower at ang suot ko ay ang oversized na shirt ni Leon. Wala akong pamalit kaya ito ang binigay niya sa akin kanina. Simula nang makita ko ang labas ng mansyon kanina ay down na down ang pakiramdam ko. Leon tried to coax me and did everything he could but it was futile. Hindi pa rin ako mapangiti ng binata. Inalok pa niya ako na maging model niya pero tinanggihan ko. Nagkulong lang ako ng kuwarto at tulalang nakahiga lamang sa kama.Nang sumapit ang lunch ay hindi ako kimain pati ang dinner ay hindi na sana ako kakain pero dinala na mismo ni Leon ang pagkain dito. Kahit matamlay ang lasa ko sa pagkain ay kumain ako dahil bakas sa mukha niya ang pag-aalala.Niyuko ko ang lantad na hita ko bago sinulyapan si Leon na may kinakalkal sa cabinet. Habang nakatingin ako sa likod niya ay may umilaw na kapilyahan sa utak ko. Naupo ako sa edge ng kama at sinadyang bumukaka ng kunti. Bahagya pa akong yumuko at kunwa ay hinahaplos ang aking tuhod.Kaya naman ng lumingon siya
I watch Cecily who is fast asleep beside me. I have a subtle expression while thinking of the past days. Deep within me I feel sorry for her. Palagi kong sinasabi sa panaginip niya na dadalhin ko siya sa mundo ko pero hindi sa ganitong paraan. Para sa'kin ay sapat na nakakasama ko siya sa tuwing sumasapit ang hating gabi. Hindi ako naghahangad ng mas malalim pa 'run. Pero pagkatapos niyang makulong at 'di makalabas ay may umusbong na kakaibang emosyon sa puso ko. Hindi ko maiwasang maging selfish at greedy na sana ay habang buhay na siya sa tabi ko. I want her to be trapped here and accompany me.In this lonely world where I spend my whole eighteen years as a ghost, trapped and have no possible means to escape was a torture. Para sa'kin ay impyerno ang lugar na 'to. Ni wala akong ideya kung paano ako nandito. Hindi ako nagsinungaling kay Cecily nang sabihin ko na hindi ko alam kung paanong nakulong ako rito. Basta't pagbukas ko ng mata ko isang umaga ay nakatayo na ako sa gitna ng wal
"I can hear the sound of water!" bulalas ko at tuwang-tuwa na hinila ko ang kamay ni Leon para tahakin ang daan na naalala ko sa aking panaginip. Hindi ako nadismaya ngayong umaga dahil paggising namin ay hindi ako nag-delay ng isang minuto at inaya agad siyang lumabas.Natatawa na lang siyang nagpahila sa'kin at lumabas kami pagkatapos naming magpalit ng damit at kumain ng agahan.Nang marinig ko na malapit na ang ingay ng tubig ay halos tumakbo na ako. Muntik pa akong matisod sa nakausling bato at kung hindi ako nahila ni Leon ay baka nangudngod na ako sa lupa. Humagikgik lang ako at nagpatuloy sa pagtakbo."Be careful," bigkas nito pero inignora ko lang siya hanggang sa makarating kami sa may gilid ng tubig.Kumislap ang mata ko nang makita ang malinaw na tubig ng ilog. Inilibot ko pa ang mata ko sa paligid at hindi nga ako nagkamali dahil maraming wild berries dito.Ang lawak ng ngiting hinarap ko si Leon. "See! Hindi ako nagsinungaling na may ilog dito. Ang ganda pa ng paligid."