SYNOPSIS One can touch, but cannot see. One can see, but cannot talk. One can talk, but cannot hear. One can hear, but cannot feel. One can feel, but cannot touch. They're different. Crazy. Weird. Idiot. Fake. Unique. All of you can judge but know their story before you judge them, meet the Highschool Paranormal Club, Five Senses.
View MoreSIMULA
Isang babae ang naglalakad papunta sa isang mini market. May suot itong gray jacket na may hood at jogging pants.Habang papasok sa entrance ay may naramdaman siyang hangin na papalapit kaya inilibot niya ang kanyang paningin. Kumunot ang kanyang noo ng makita ang isang lalake na naka-mask at naglalakad sa gilid ng kabilang kalsada.Hindi niya dapat pag-aaksayahan ng panahon ang pagtitig dito ngunit ganoon na lang ang gulat niya ng tumagilid ito na parang may bumangga na isang bagay ngunit wala siyang nakita.Naramdaman niyang napansin ng lalake ang presensya niya kaya mabilis siyang tumakbo papasok ng mini market."Good morning, Ma'am." masayang bati ng security guard.Tinanguan niya lang ito bago dumiretso sa pinakadulong estante kung saan wala masyadong tao.Habang palinga-linga ay dahan-dahan niyang itinago sa bulsa ang tatlong cup noodles. Nang masiguradong walang nakakita ay nagmamadali siyang lumabas."Miss?"Napapitlag siya nang tawagin ng isang lalake. Dahan-dahan niya itong nilingon.Isang lalake na may cap na blue at may piercing sa tenga at labi."Nakita ko yung ginawa mo." wika nito na ikinakunot ng noo niya."Anong ginawa ko?""Hinalikan mo ako nang biglaan."Mas kumunot ang noo niya.'Anong pinagsasabi ng lalakeng ito? Akala ko naman ay nakita niya akong nagnakaw.'"Hinalikan? Are you nuts? Ngayon lang kita nakita, Kuya?" pagtanggi niya.Umiling ito at ngumiti."Huwag mo na ako lokohin, sinundan kita sa dulong estante kaya sigurado akong ikaw 'yon." pamimilit ng lalake.Mariin siyang pumikit bago muling tinitigan ang lalake."Okay, kung tingin mong ako iyon. Wala akong magagawa. Wala akong oras para sa 'yo, bye." pamamaalam niya.Medyo malayo na siya sa lalakealis ng makita niya ang babaeng kamukhang-kamukha niya.Napaatras siya."Hi Andy."Sa isang kisap-mata ay nakalapit ito sa kanya."Sh*t." she murmured before she passed out.Nang idilat niya ang kanyang mata ay nakatayo sa harapan niya ang maraming tao na kanina'y nasa loob ng mini market. Nakapalibot sila sa.... katawan niya na walang malay.Inalalayan ito ng mga kalalakihan at isinakay sa kung saan. Nang mawala na ang sasakyan ay nagsialisan na ang mga tao."Hinayaan ko na naman na may lumapit sa aking kaluluwa kaya humiwalay ang kaluluwa ko." napapahilamos na bulong niya sa kanyang sarili."Bakit nandito ka pa?"Dahan-dahan niyang nilingon yung lalake na kumausap sa kanya kanina. Akmang lalapitan siya nito ng mawala siya at sa pagdilat ng kanyang mata, sinalubong siya ng maliwanag na kwarto mula sa puting kwarto.Nasa Hospital na siya, sa isang iglap. Pinilit niyang bumangon bago inikot ang paningin."So, the last time I passed out is already one hour?" bulong niya.TURN OF TABLES"Nasaan ang katawan mo?" tanong ni Kino matapos makalapit sa kanila si Andy.Hindi na nila magawang makababa dahil sa nanghihina pa rin ang katawan nina Denum at Lylia.Nagkibit-balikat si Andy, "Hindi ko na alam kung saan ko naiwan dahil sa pagtakbo ko."Inulit ni Krem ang sinabi ni Andy kaya tiningnan siya ng apat. Nalukot ang mukha ni Lylia."Bakit ka ba tumatakbo?" takhang tanong ni Lylia bago hinahanap kung saan siya titingin dahil hindi niya makita si Andy.Hinawakan ni Kino ang isang balikat ng dalaga at inalalayan sa pagharap kay Andy kaya nakaramdam ito ng pamumula.Biglang bumalik sa isipan ni Andy ang nangyari kanina at tiningnan ang mga kaharap. Nagdadalawang-isip siyang banggitin iyon dahil sa sitwasyon nila."Dito lang kayo, hahanapin ko muna ang katawan ko..." pag-iiba ni Andy ng usapan bago mabilis na tinalikuran ang mga kaibigan.Naguguluhang pinanood siya ni Kino matapos ulitin ni Krem ang sinabi ng dalaga."Sundan natin siya.." wika ni Kino at hahakban
CHAPTER 52“Bagay..” tanging nasabi ni Denum bago umiwas ng tingin matapos tanungin kung bagay ang hindi inaasahang gupit ni Lylia.Gumaan ang pakiramdam ni Lylia matapos marinig ang sagot ni Denum at muli ay nginitian ang binata.“Hindi ko inaakala na mabait ka pala, magkakasundo tayo...” natutuwang wika ni Lylia.Hindi na siya tinugon ni Denum dahil may narinig itong mga yabag. Natigilan sila sa pag-uusap at parehong nakiramdam.“A—ano iyon?” tanong ni Lylia.Itinaas ni Denum ang isang kamay para pigilan ang dalaga na kumilos.“Sshh.. Huwag kang maingay,” pabulong na sabi ni Denum.Hindi na kumilos pa si Lylia at pinakiramdaman ang pinanggagalingan ng yabag. Bawat yabag ay palakas nang palakas at mukhang papunta kung nasaan sila.“Baka bumalik sina Entice..” nagsisimula nang kabahan si Lylia dahil alam niya na hindi maganda ang mangyayari kung tama ang iniisip niya.Hindi tumugon si Denum at pinanood ang pagpasok ng liwanag mula sa bumukas na pinto. Marahan ang pagbukas nito at ang l
CHAPTER 51VOICEANDY run as fast as she could while touching every tree she can rely on to avoid losing her balance in the middle of the forest with a limited shed of light coming from the moon. Kahit nahihirapan dahil sa dilim ay mas pinanatili niya ang bilis sa pagtakbo upang matakasan kung anuman ang takot na nagsisimulang bumalot sa kanya.“Kanan...”Saglit na nahinto si Andy nang makarinig ng boses sa kung saan. Hindi niya makilala ang boses ngunit sinunod niya ito nang makaramdam nang kakaiba sa hangin.Halos matumba na si Andy sa bilis ng pagtakbo na halos makalimutan na niya ang sariling katawan na naiwan. Akala niya ay hindi siya matatakot sa kung anuman ang nasa itaas ng puno ngunit nang marinig niyang sabihin nito ang mga katagang, “Sino ang mamamatay? Si Denum o si Lylia?” ay tuluyan nang nawalan ng kontrol si Andy at mas minabuting tumakbo upang hanapin ang dalawang kaibigan.“Bangin!”Dahil sa pag-iisip at pagmamadali ay hindi napansin ni Andy ang susunod na daraaanan.
CHAPTER 50It is a cold night, but many voices can be heard by Krem. Since when he stopped wearing headphones, his world begins to be more alive and full of excitement.May mga naririnig siyang humihingi ng tulong, mga kumakanta at mga tumitili o bumabati sa kaniya kahit wala naman siyang tao na nakikita. Kung dati ay kinatatakutan niya iyon, ngayon ay isa na iyon sa inspirasyon niya para mabuhay. Dahil sa kakayahan niya ay mas natutuhan na niyang pahalagahan ang buhay lalo na't mahirap magsalita nang walang nakakarinig kaya dapat hindi siya magbingi-bingihan habang nabubuhay pa siya. Hindi niya nakakausap ang mga kaluluwa ngunit minamarkahan niya ang mga lugar kung saan siya nakarinig ng mga humihingi ng saklolo upang kung makababalik muli sina Andy at ang Club nito ay ipakakiusapan niya ito para tumulong.His plain living has now a purpose, not just as a President of the Music Club but also, as a living person who hears the problem of the ghost he encountered.Habang sumusulat ay hi
CHAPTER 49"Andy..."May isang boses ng lalake ang tumawag sa pangalan ni Andy. Tumigil siya sa pagpupunas ng lamesa na kinainan at luminga-linga sa malaking bahay para hanapin kung saan galing iyon ngunit wala siyang nakita. Tanging siya na lang ang gising ng ganitong oras dahil siya ang pinaglinis at pinag-urong ng mga pinagkainan ng mga katulong at mayordoma. Hindi pa siya kumakain dahil hindi maganda ang pakikitungo sa kan'ya ng mayordoma na masama palagi ang tingin, nahiya na siyang sumabay.Matapos magpunas ay dumiretso siya sa refrigerator at kumuha ng isang basong gatas. Nagluto rin siya ng pancit canton na nilagyan ng itlog. Imbes na ilapag sa mesa ay pumunta siya sa labas kung nasaan ang garden. Umupo siya sa damuhan at doon kumain."Panigurado na lilinisin ko na naman yung lamesa kapag doon ako kumain." pagod na sabi ni Andy sa sarili.Busog na busog siya habang nakahilata sa damuhan. Tila nawala ang pagod niya sa paglilinis ng mga kwarto nila ni Kino at ang pagkilos sa bah
CHAPTER 48PAPASOK na mag-isa si Andy sa asul na gate ng Paaralan nang may sumiko sa kan'ya. Nagpantay ang kilay ni Andy bago nilingon ang dalawang binata na nakasunod sa kan'ya.Isa sa mga ito ay kasing-taas lang niya, kulay kahel ang ilalim ng buhok, kasing-kulay ng mabibilog nitong mata. Sa ngiti nito na abot hanggang tenga ay hindi maipagkakaila ang kapilyuhan. Ang vest na hindi madalas suotin ay nakasuksok sa kan'yang medyo bukas na bag na kasing liit lang ng isang libro at nakasabit sa isang braso.Tumaas-baba ang mga kilay nito bago pumantay ng lakad kay Andy na nagsisimula ng humakbang."Kumusta ang drama? Galit na galit si Mrs. Sanchez kahapon ah... Mukhang nag-cutting ka pa dahil hindi na kita nakita sa mga sumunod na subject." may pilyong ngiti na sabi ni Gus kay Andy.Sinamaan siya ng tingin ng dalaga."At paano mo nasabing nagcutting ako? Stalker ba kita?" nakangiwing tanong ni AndyMay pag-aalinlangan pa siya na kausapin ang mga ito dahil sa kumalat na balita tungkol sa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments