Sa sandaling iyon, seryosong iniisip ni Arianne kung ano ang mangyayari sa hinaharap. Dati, noong malusog pa si Shelly, malaki ang posibilidad na lumipat siya at manirahan sa ibang lugar. Gayunpaman, ngayong nawalan na siya ng kadaliang kumilos at malamang na magiging lumpo na siya magpakailanman, nang walang anumang pag-asang gumaling, malaki ang posibilidad na siya ay manirahan sa Tremon Estate magpakailanman.Wala sa posisyon si Arianne para tumutol. Nasa ganoong sitwasyon si Shelly dahil nailigtas niya si Mark. Kakasali pa lang niya sa Tremont Enterprises hindi pa katagal ngunit nasa ganoong sitwasyon na siya. Imposibleng ipagpatuloy niya ang pagtatrabaho doon kapag hindi niya magawang kumilos gamit ang isang paa. Si Mark ay may utang sa kanya, kaya natural na dapat niya itong alagaan.Pagsapit ng hatinggabi, itinakda ni Arianne ang kanyang alarma para magising mamaya sa gabi para tingnan at tingnan kung kailangan ni Shelly ng anumang tulong.Habang tulala siyang naglalakad papu
Napakalambot na ungol ni Shelly at hindi maintindihan ni Arianne ang kanyang sinasabi. Nang gusto niyang magtanong ng mas detalyado ay nahimatay na si Shelly sa sahig at lasing na lasing.Kinailangan ni Arianne na maglagay ng maraming pagsisikap upang subukang patulugin siya. Pagbalik niya sa kanyang kwarto, nahirapan siyang panatilihing nakadilat ang kanyang mga mata at nakatulog nang napakabilis.Kinabukasan, pagkagising ni Arianne, wala na si Mark. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niyang pasado alas-10 na pala ng umaga. Naisip ni Arianne na mabuti pang humiga muna siya ng mas matagal at mag-procrastinate dahil late pa rin siya sa trabaho. Si Arianne ay hindi nakakapasok sa trabaho sa oras mula noong insidente ni Shelly.Pagbaba niya, nakita niyang may hawak na pambata na storybook si Shelly at binabasa niya si Smore. Mukhang mas mabait si Shelly sa tuwing kasama niya si Mark o si Smore. Tila nagustuhan din ni Smore ang kanyang kumpanya, dahil maaari itong umupo nang tahimik
Ano ang posibleng hindi niya mapangahas na sabihin? Kaswal na sabi ni Arianne, “You can tell me if you want to. Nakikinig ako. Walang anumang bagay na hindi ka maglakas-loob na sabihin. Sigurado akong walang kakila-kilabot di ba? Talagang umaasa ako na magiging mas mabuti ang pakiramdam mo nang may kapayapaan ng isip kapag naalis mo na ang lahat sa iyong dibdib. Sa totoo lang, mayroon kang kakaibang personalidad—talagang mabait ka at matamis kapag maganda ang kalooban mo, ngunit kailangang maging maingat ang sinuman sa paligid mo kapag masama ang pakiramdam mo.”Umiling si Shelly. “Sige, tama na ito. Dinala ako ni Mark sa ospital para sa aking checkup at para magpa-X-ray scan ngayong umaga. Dapat ay kinukuha niya ang ulat ngayong hapon. Sana talaga gumaling na ang binti ko, o kung hindi, si Mark lang ang maaasahan ko para dalhin ako sa buong buhay ko. Ayokong maging pabigat sa kanya.Umuwi si Mark na may hawak na ulat ni Shelly pagkatapos ng 1 PM. Dumiretso siya sa kanyang kwarto na
Naglakad si Mark papunta kay Shelly at huminto sa harapan niya bago lumuhod. Hinawakan niya ang kamay niya at sinabing, “Tita Shelly, gaano na po ba ang pinaghirapan ninyo noong nakaraan? Pinagtripan ka ba ng lalaking iyon? Bakit hindi mo siya iniwan?”Agad na namutla ang mukha ni Shelly na para bang nag-flashback ang nakaraan. Isang bakas ng takot ang sumilay sa kanyang mga mata. “Anong pinagsasabi mo…?”Bahagyang humigpit ang hawak ni Mark sa kamay ni Shelly. “Tita Shelly, pamilya mo kami, kaya walang hindi mo masabi sa akin. Gusto ko lang maintindihan ang nakaraan mo at malaman kung bakit ka may sakit sa pag-iisip kung sa halip ay dapat ay namuhay ka ng normal at masaya.”Nataranta si Shelly at pilit na inaalis ang kamay niya. “Hindi ko alam ang sinasabi mo! Tumigil ka sa pagtatanong! I'm fine now... really... please stop asking..." Tumigilsandali si Mark. Dahil alam ni Arianne na siya ay malambot ang puso, nagngangalit ang kanyang mga ngipin bago niya sinabing, “Tita Shelly, a
Napatulala si Shelly. “Ano, nakagawa na ng kahanga-hangang pangalan ang bastard na iyon para sa kanyang sarili? Bakit hindi siya maakit sa sobrang yaman at kapangyarihan ng Tremont Enterprise, ha?” tanong niya. “Nag-uusap ba kayong dalawa minsan? Baka dapat mo siyang imbitahan sa hapunan at hayaan mo akong suriin siya."Nalilito si Arianne kung ano ang sasabihin, ngunit iniligtas siya ni Mark na hindi makasagot nang buo. "Ayos lang. Hindi talaga tayo mabuting magkaibigan.”Ano kaya ang magiging reaksyon ni Shelly matapos malaman na ang supposititious na anak ni Mr. Tremont ay naging Alejandro Smith, na ngayon ay nagmamay-ari na rin ng shares sa Tremont Enterprise? Isang bagay ang sigurado—magugulat siya nang husto. The entire event would still be too convoluted to expatriate kahit na sinubukan ni Arianne o Mark.Sa kabutihang palad, hindi iginiit ni Shelly ang kanyang ideya. “Sige, kung ganoon. I hate the bastard just for existing, anyway, kaya mas mabuti siguro kung hindi ko makita
Maaaring naglabas si Melanie ng mga punto ng curiosity sa pagpasa nang hindi isinasaalang-alang ang posibilidad ng chicanery, ngunit dinala iyon ni Alejandro. Kung ang aksidente sa pag-iilaw ay ginawa, kung gayon sino ang maaaring nasa likod nito? Ano kaya ang kanilang layunin?Ito ba ay... para patayin si Mark Tremont?Humugot ng malalim na hininga si Melanie. "Alex, makinig ka sa akin. Pwede mo siyang awayin lahat ng gusto mo, pero kapatid mo pa rin siya. Mas mabuting hindi ka na lang tumayo at hindi tumulong."Nagsalubong ang kilay ni Alejandro. “And I've started seeing him as my brother since when, exactly? Kung ang lalaki mismo ay hindi nag-aalala, kung gayon bakit ako dapat? Hindi naman ako nagmamadaling i-brownnose siya. Tsaka tita niya yung nasaktan, so malamang na onto the whole thing na siya diba? Impiyerno, I bet na napagpasyahan nila ito bilang isang aksidente lamang. At paano kung talagang aksidente lang iyon, ha? Ito ay isang bagay na nangyari tulad ng kung ano, kanina
Mark ang undertone sa tanong ni Arianne at napahawak siya sa kanyang tingin. “Kung may gusto kang imungkahi, sabihin mo sa harapan, please,” tapat niyang sabi. “Mula nang maaksidente si Tita Shelly, hindi lang ako trabaho kundi pati na rin ang paggaling niya. Wala na akong lakas para mag-postulate kung ang insidenteng iyon ay isang pakana o aksidente o alam ng Diyos-kung ano pa. Sa paraang nakikita ko ito, ang buong bagay ay may mga palatandaan ng isang tipikal na aksidenteng kakaiba, at hindi ba iyon ang nakagawiang gawin ng mga bagay na ito? Ang kasawian ay isang lottery kung minsan. Hindi tayo maaaring magsimulang maghinala na ang lahat ng bagay sa mundo ay para makuha tayo dahil lang sa nangyari nang isang beses o dalawang beses noon. Ang pagiging overly allergic na ganyan ay hindi maganda."Tahimik na napabuntong-hininga si Arianne. “Si Melanie kasi. Tinawagan niya ako ilang sandali kanina, at sa tingin ko ay gusto niyang bigyan ito ng pansin. Kaya, dinala ko ito sa iyo; hanggang
Si Shelly, na kumikinang sa mahinang paglala sa mga mata ni Mark, ay nagpasya na tumigil. “Sige, sige. Sige lang. Nakauwi na si Brian di ba? Mag-ingat ka sa pagmamaneho, okay?"Tumingin siya sa labas ng bintana at pinagmasdan ang paglalaho ng sasakyan ni Mark sa di kalayuan, unti-unting umuurong ang lambot ng kanyang mien. Sa wakas, ipinatawag niya si Maria sa kanya.Ang kasambahay ay tumanggi sa anumang pakikipag-ugnayan sa kanya, kaya hindi niya sinubukang itago ang kanyang pagkairita. “Ano po, Mrs. Leigh? Nasa kalagitnaan ako ng paglilinis.”Pinalaki ni Shelly si Mary bago inilantad ang kanyang pagkukunwari na may nakapikit na ekspresyon. “Please, naghahanap ka lang ng paraan para makausap ako, di ba? Ang gagawin mo lang sa buong araw ay alagaan sandali si Smore; hindi mo na kailangan pang gumawa ng maraming aktwal na housekeeping. Pero siyempre, wala dito o doon. May itatanong lang sana ako sa'yo, bakit hindi ka umupo?"Nag-react si Mary sa pamamagitan ng pagtuwid ng kanyang li