Kabanata 1597

Binitawan bigla ni Eugene ang kamay niya at tumalikod para tingnan nang malamig ang doktor. Umalis kaagad ang doktor sa kwarto dahil sa takot.

Hinawakan siya ni Fern at inalo gamit ang mahina at banayad na boses, “Eugene, hayaan mong pumanaw nang payapa si lolo. Kailangan nating maghanda para sa burol niya ngayon.”

Yumuko si Eugene para tingnan si Fern. Tinikom niya ang mga labi at walang sinabi. Nakikita ni Fern na labis ang lungkot ni Eugene base sa matigas nitong ekspresyon sa mukha.

Niyakap niya ito, “Natural na yugto sa buhay natin ang kamatayan. Nagpunta na si lolo sa ibang mundo para patuloy na mabuhay. Huwag ka masiyadong malungkot.”

Nagdilim ang tingin ni Eugene habang nakatitig sa kaniya. Marahil ay nagdesisyon itong makinig sa sinabi niya.

“Sorry, dapat ay binibigyan kita ng kasal na hindi mo makakalimutan, pero kailangan mo akong samahang maghanda ng isang burol ngayon.”

Sinadyang magpakita ni Fern ng masungit na ekspresyon at sinabing, “Mali ka. Asawa mo ako. Siyemp