Kabanata 6

SA mga sandaling iyon, tinatanong ni Lorenzo ang sarili kung bakit at paano nagbago ang ugali ng asawa. Sa tatlong taon nilang pagsasama ay marami silang naging away at hindi pagkakaunawaan, ngunit pinakamatindi ang mga kaganapan nitong mga nakaraang araw.

Naalala ni Lorenzo ang unang pagkikita nila ni Princess.

"Tol, nasa parking na 'ko. Saang banda kayo nakapwesto?" Kadarating lang ni Lorenzo sa isang bar sa Malate, Manila. Iniangat niya ang handbreak ng sasakyan matapos maiayos ang pagparada. Masikip ang pagrking spaces sa bakanteng lote na malapit sa bar na iyon. Mabuti na lamang at dalawa pa ang bakante nang pumasok siya. May usapan silang tatlong magkakaibigan ngunit nahuli siya ng dating. Alas-onse y media ng gabi na nang matapos siya sa inaasikaso sa RV Retails.

"Langyang 'yan, ang tagal mo! Lasing na si Arnold. Alam mo namang tayong dalawa lang ang malakas uminom!" reklamong sagot ni Peter. Silang tatlo ay matalik na magkaibigan simula nang magkakiklala sila noong final year nila sa kolehiyo.

"May inasikaso pa 'ko sa opisina. Heto na pababa na 'ko ng sasakyan. I-text mo na lang saan kayo," sabi niya habang pinapatay ang aircon ng sasakyan niyang halos walong taon na niyang gamit. Regalo pa iyon ng kanyang Lolo noong magsisimula siyang mag-college. Napapikit si Lorenzo sa pagkasilaw nang may dumating na kotse at naka-high beam pa ang ilaw noon. Paparada ang sasakyan sa kanang bahagi ng kotse niya kung saan may bakante pang pwesto.

Pinatay na ni Lorenzo ang ignition at pababa na ng kotse habang patuloy ang pakikipagusap kay Peter.

"Nasa VIP room pero lasing na nga itong isa. Ipapahatid ko sa driver--"

"Oh, shit! Sige, Tol message kita at baka 'di na 'ko makasunod sa loob. May bumangga ng kotse sa kanan. Hindi yata marunong mag-park." Narinig ni Lorenzo ang pagkakatama ng puwetan ng sasakyan ng bagong dating sa kanang bahagi ng kotse niya. Naramdaman din niya ang paggalaw ng sasakyan.

"Hassle 'yan. Puntahan ba kita?" offer ng kaibigan.

"'Wag na. Kaya ko na 'to. Si Arnold na lang asikasuhin mo. Tawag ako mamaya."

Nang maputol na ang tawag ay ibinulsa ni Lorenzo ang cellphone sa pantalon. Nakasuot siya ng black na pants at dark blue na long-sleeved polo shirt at itim na sapatos na napudpod at nalukot na sa kakalakad at kakamaneho. Pagkababa niya ng kotse at pagkatapos i-lock ang pintuan ay saka niya tinungo ang driver's side ng sasakyang puti na nakabangga sa kanya. Hindi pa bumababa ang driver. Kinatok ni Lorenzo ang pintuan ngunit walang sumagot. Heavily tinted ang kotse at malayo ang poste ng ilaw sa lugar na iyon kaya't nahihirapan siyang aninagin ang laman ng sasakyan. May isang poste sa tapat nila ngunit wala iyong ilaw. Yumuko siya at idinikit ang noo sa bintana para subukang tingnan kung anong nangyayari sa loob.

"Hello? May tao ba sa loob? Are you okay? Nabangga mo ang kotse ko--" biglang bumukas ang pintuan at natamaan ang mukha niya. Napaatras si Lorenzo at agad namang nakuha ang balanse nang humakbang patalikod kaya't hindi siya natumba.

"Hala, I'm sorry. Are you okay?" Parang nakatadhana ang mga pangyayari. Pagtingala ni Lorenzo para tingnan ang may-ari ng tinig ay nagliwanag ang paligid. Bumukas ang poste ng ilaw na malapit sa mga sasakyan nila. He was mesmerized by the beauty of the person in front of him. Hindi niya maiwasang sipatin ang babae simula ulo hanggang paa.

Isang babaeng mukhang anghel ang driver ng sasakyan. Pakiramdam ni Lorenzo ay bumilis ang pagtibok ng puso niya habang nakatitig sa mukha niya ang babae. She looked perfect in every way. Makinis at maputing balat, namumula-mulang pisngi, matangos na ilong, perpektong arkong kilay sa mapupungay na mga mata at ang labing mamula-mula. Her body was also no joke. Naka-puting fitted shirt siya na hubog na hubog ang makipot na beywang at mayayamang dibdib. Maging ang suot na pantalong asul ay hapit din. Proportioned din ang laki ng balakang niya sa hubog ng katawan. Her body was a perfect hour glass shape. She was wearing high heeled strappy shoes na sa pagmamadali yata ay mali ang hindi na naisara ang clasp.

"Mister?" tanong ng babae. Sa salitang iyon ay iba ang naisip at naramdaman ni Lorenzo. He wanted to be that guy to her. Gusto niyang maging mister siya ng babae. Sa puntong iyon pa lang ay napagpasiyahan na niya ang gagawin. He would make sure that woman would be his wife in the coming days.

"I should be asking the same thing. Are you okay? Your car bumped into mine." Hindi na niya itinuloy na pati ang puso niya ay nabangga ng babae dahil baka matakot ito at mapagisipan pa siya ng masama.

"I'm okay. Sorry sa nangyari. May insurance naman ang kotse ko. Let's exchange numbers so we could have your car fixed."

Mukhang si Lorenzo lang ang namesmerize sa pagkikita nila dahil gamit ang hawak na cellphone ay nagsimula na itong kumuha ng mga litrato ng pagkakabangga ng dalang kotse for documentation.

Kung ibang tao siguro ang nakabangga kay Lorenzo ay marami pa siyang katanungan at aabot pa sila sa police station ngunit sa pagkakataong iyon, iba ang hangad niya.

"Don't worry about it. Can I invite you for late dinner so we could discuss more about this?" tanong niya nang matapos na ang babaeng kumuha ng litrato. Nadidistract din siya dahil yumuyuko ito at mas nakikita ni Lorenzo ang maumbok na puwetan nito.

"Ha? Hindi ba pupunta pa tayo sa police station to report this?" Nakakunot ang noong tanong ng babae pagharap muli sa kanya. 

Alam ni Lorenzo na mapapahamak siya sa gagawin ngunit itinuloy pa rin. He took a few steps towards her. 

"No need. I'll take care of this para wala ng hassle at abala sa'yo. In return, can we have coffee or a meal together? Gutom na kasi talaga 'ko. I'm here to pick up my friends para sabay sana kaming kumain kaso lasing na raw sila."

"Ha?" Nakakunot ang noong tanong ng babaeng hindi pa rin niya alam ang pangalan.

Lorenzo tried to play it cool but also to seem kind and charming.

Umepekto ang pagpapacharming ni Lorenzo.

"Dinner as new acquaintance? I'm Lorenzo Villaverde, CEO of RV Retails." Lorenzo extended his right hand at nang abutin ng babae ang kamay niya ay pasimpleng tiningnan iyon kung may engagement ring ba o wedding ring. Sinadya niyang i-drop na CEO siya ng isang kumpanya para hindi magduda ang babae.

"I'm Princess Cruz. Sorry about the car." Ang totoo noon ay distracted si Princess habang pumaparada paatras. Kagagaling lang niya sa isang hotel kung saan nasaktan siya ng husto. Nang mabangga niya ang kotse ay agad siyang nag-ayos ng itsura para mas madali siyang makapagnegotiate sa nabangag niya. Nakapag-lipgloss pa siya at saka nagsuot ng sandals. Nakatapak siya nang mag-drive dahil mahirap magmaneho ng naka-stilletos. Isinusuot niya ang strap nang may kumatok sa bintana. Sa gulat niya ay binuksan niya ang pintuan nang hindi tumitingin sa labas.

Ngayon ay inaalok siyang mag-dinner o magkape ng lalaking nakabangga niya. Nagvibrate ang phone ni Princess habang magkahawak sila ng kamay ni Lorenzo. Alam niya kung sino ang nasa kabilang linya kaya't kahit hindi siya sigurado sa gagawin ay sumugal siya.

"So what about dinner? Eksakto gutom na 'ko. Can we use my car na lang?" tanong ni Princess.

Tumango si Lorenzo at ngumiti. He displayed his perfect set of white teeth na pwede sa toothpaste commercial.

Ang dinner na iyon ang naging simula ng lahat.