Chapter 11

Unang araw ng klase ng anak niya sa bago nitong paaralan. Tinitigan niya ang mukha ng bata at nakita niyang dumungaw sa mga mata nito ang saya na may halong kaba.

"Megumi, ready ka na ba para sa bago mong classroom, classmates, at teachers?"

"Oo, mommy. Medyo kinakabahan lang po ako pero masaya ako dahil wala na ang mga kaklase ko na mahilig manakit ng damdamin ng iba," tugon ng baya.

Lumuhod si Greta upang malevel ang mukla niya sa mukha ng bata. Niyakap niya nang mahigpit ang anak niya. Nang niluwal niya ang bata ay inasam na niya na mapabuti ang lagay nito.

"Pasensiya ka na, anak, kung palagi kang hinahabol ng pangit na nakaraan ni mommy mo. Sorry talaga, anak. Hindi na kasi mababago pa ni mommy ang past niya," malungkot niyang sabi subalit gumuhit ng ngiti ang kaniyang mga labi.

"Mommy, kung hindi ka ganoon ay wala ako ngayon. Hayaan mo na ang past mommy. Happy naman tayo, hindi ba? Concentrate na lang tayo sa ngayon nang sa ganoon ay hindi tayo parang nakakulong sa past na iyon